Beste medeforumleden,

Ik moet voor school een werkstuk maken over een ethisch onderwerp.

Ik heb het onderwerp begraven of cremeren gekozen? Nu moeten we het ook met behulp van bijbelteksten aantonen waarom een mens begraven moet worden. Maar ik ben al aan het zoeken geweest, maar ik kan eigenlijk niet iets vinden om goed te gebruiken.

Weten u/jij misschien deze bijbelteksten te vinden. En wat is uw/jouw mening over dit onderwerp.

Bij voorbaat hartelijk dank,

Sw. 25

Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren. Stof is geen as.

Is er één bijbeltekst te vinden waar ons geboden wordt ons wordt geboden of aangeraden de cremeren. Nee.
Voor zo ver ik weer enkel voorbeelden (in Israel) van mensen die begraven werden.

Tja waar komt lijkverbranding vandaan denk niet uit de bijbel
van Abram staat er in Genesis 15 vers 15 dat hij begraven zal
worden maar Sara ging Abram voor en moest voor veel geld het
graf voor haar kopen om haar daarin te kunnen begraven zoals
dat beschreven staat in Genesis 23.
Lees maar 2 Kon. 17 vers 31 waar een heidens gebruik is
dus denk dat lijkverbranding voorkomt uit de heidense gedachte.
Alle aardsvaders zijn begraven en is de Koning der Kerk ons daar
niet in voor gegaan?

sweelinck 25 schreef:Beste medeforumleden,

Ik moet voor school een werkstuk maken over een ethisch onderwerp.

Ik heb het onderwerp begraven of cremeren gekozen? Nu moeten we het ook met behulp van bijbelteksten aantonen waarom een mens begraven moet worden. Maar ik ben al aan het zoeken geweest, maar ik kan eigenlijk niet iets vinden om goed te gebruiken.

Weten u/jij misschien deze bijbelteksten te vinden. En wat is uw/jouw mening over dit onderwerp.

Bij voorbaat hartelijk dank,

Sw. 25

Probeer ook bijbelgedeelten en ideeen aan te dragen waarom het niet verkeerd zou zijn. Beetje vreemd dat je aan een onderzoek begint waarbij de conclusie van tevoren vast moet staan. Daar leer je ook minder van lijkt mij.

"Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren" sluit aan bij het toenmalige gebruik, maar zegt nog niets over wel of niet cremeren.

Persoonlijk wil ik, zoals ook Jezus, begraven worden om ook zoals Hij -God geve- op te staan en een nieuwe hoedanigheid van Hem te mogen ontvangen. Ik zie ook niet in hoe je als christen iets anders zou kunnen en mogen doen dan Hem navolgen. Dus ik ben beslist tégen cremeren.

J.C. Philpot schreef:http://www.dlinde.nl/woordenboek/cremeren%20of%20begraven.htm

Petje af voor dit genuanceerde stuk!

Mensen laten zich ook crimeren omdat ze er voor willen onderstrepen dat er geen opstanding der doden is.
Wat voor God zou in staat zijn al dat as weer tot een volledig en levend mens te doen opstaan?

Onze God!

Begraven of verbranden , zou voor de Christen niet terzake doende moeten zijn, daar de Christen in navolging van Jezus de Christus altijd begraven wil worden .

En over het verbranden van lijken en zoniet levend verbranden van mensen zou nog heel wat te zeggen zijn.

Kaw schreef:Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren. Stof is geen as.

And Abraham answered and said, Behold now, I have taken upon me to speak unto the Lord, which am but dust and ashes:



Wat el eens wordt aangehaald is het "Ashes to ashes, dust to dust" maar dit staat niet zo in de Bijbel

Ik vind het vooral symbolisch mooi, het beeld van de graankorrel die in de grond wordt gestopt, sterft... en dan groeit er een aar uit.

Ds. Koekkoek heeft er een keer een bijbellezing aan gewijd, genaamd Begraven of cremeren?:
http://www.hetlichtdeslevens.nl/cgi-bin/redirect.cgi?link=http://triomfatorkapel.nl/audio_preken/mp3-2003/ga030511.mp3

Achan werd gecremeerd. Zou het dan als straf toch mogen??

En Jozua zeide: Hoe hebt gij ons beroerd? De HEERE zal u beroeren te dezen dage! En gans Israel stenigde hem met stenen, en zij verbrandden hen met vuur, en zij overwierpen hen met stenen.

Ik heb me vanmorgen weer door een lopende-band-afscheid moeten worstelen.
Ook voorstanders van cremeren moeten hun wenkbrauwen hebben gefronst.
Er bleek een begraafplaats bij het crematorium te zijn, bij aankomst kruiste een stoet droevige mensen, lopend achter een kist, ons pad.
We hebben dus aan de zijkant staan wachten.
Een condoleance-album is niet meer van deze tijd kennelijk, je kon nu een kaartje uitkiezen waar je je naam en adres op kon schrijven en een persoonlijke boodschap voor de overledene of de nabestaanden.
Mijn dochter die nog even naar het toilet wilde gaan, vond de deur van de ruimte waar ze net uit gekomen was, afgesloten door middel van een touw.
Er is altijd maar één doorgaande route in het crematorium, terug kan en mag niet.
De uitvaartleidster las haar toespraakje voor (ze lijken altijd op elkaar, je hoort immer dezelfde riedel:
bij elk afscheid wordt een herinnering geboren
de kaarsen die branden, zijn een symbool van licht en hoop
herinneringen neemt niemand je af, je bergt ze in het diepst van je hart.
Terwijl de onvermijdelijke vioolmuziek van André Rieu ten gehore werd gebracht, keek ik naar buiten en zag dat er alweer een andere begrafenisstoet langsliep.

En koud dat het in elke ruimte is. Je houdt met graagte je jasje aan.
De koffie bleek verrassend lekker en vers, en de zoete lekkernij die erbij geserveerd was, was niet standaardcake.
Na enige tijd voelden we een zachte dwang en drang, het werd tijd om te gaan.
Er was een nieuwe crematie inmiddels bezig.

En buiten kwam al weer een nieuwe stoet aanrijden....
Ondanks de hitte, kan ik maar niet warm worden.

Grote stad zeker?
Op deze manier is er iets voor te zeggen om schriftelijk te condoleren, en/of later een huisbezoekje of telefoontje te doen.

Dodo schreef:Grote stad zeker?
Op deze manier is er iets voor te zeggen om schriftelijk te condoleren, en/of later een huisbezoekje of telefoontje te doen.

Nou nee. (als je Rotterdam bedoelt)
Als het naaste familie betreft, kun je je er niet af maken met een kaartje.
Ik heb inmiddels - helaas - meerdere crematies bijgewoond, maar zo slecht ingepland (hoe noem je dat eigenlijk?) heb ik het nog niet eerder meegemaakt.