"Bevel van bekering en geloof"

Deze woorden zijn in de Schrift te lezen, in de formulering dat er een eis tot geloof en bekering is.

Bij mij doet dat de wenkbrouwen hoog opschieten, omdat je wél het BEVEL krijgt, terwijl je als zondig mens NIETS vermag dan door de Kracht Gods en Zijn werking door de Heilige Geest die het geloof in je moet werken benevens de bekering.

Dus enerzijds de eis stellen, maar anderszijds kún je niet aan die eis voldoen omdat je volstrekt machteloos bent ténzij de Heilige Geest het geloof in je werkt alsook de bekering vanuit de souvereine Genade Gods.

Ik kan er écht geen chocolade van maken, het is zó met elkaar in tegenspraak!

Hoe kun je aan die eis voldoen, als je daarnaast het geloof en bekering alleen maar kunt gewerkt krijgen vanuit de Heilige Geest?

Petrus schreef:Hoe kun je aan die eis voldoen, als je daarnaast het geloof en bekering alleen maar kunt gewerkt krijgen vanuit de Heilige Geest?

Dordtse Leerregels 2-5:
Voorts is de belofte des Evangelies, dat een iegelijk, die in den gekruisigden Christus gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe; welke belofte aan alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid moet verkondigd en voorgesteld worden, met bevel van bekering en geloof.

Het grote probleem is niet dat de mens niet kan, maar dat de mens niet wil. Daarom hebben we het over de "vrije wil" versus de "gebonden wil", de mens kan niet geloven omdat hij niet wil geloven, hij heeft van nature helemaal geen behoefte om met God verzoend te worden. Daarom zal tegen de ongelovigen worden gezegt: Gij hebt niet gewild dat Ik Koning over u zou zijn.

God werkt echter door de wedergeboorte de verandering van de wil .

Dordtse Leerregels 3/4-11:
Voorts, wanneer God dit Zijn welbehagen in de uitverkorenen uitvoert, en de ware bekering in hen werkt, zo is het dat Hij niet alleen het Evangelie hun uiterlijk doet prediken, en hun verstand krachtiglijk door den Heiligen Geest verlicht, opdat zij recht zouden verstaan en onderscheiden die dingen, die des Geestes Gods zijn; maar Hij dringt ook in tot de binnenste delen des mensen met de krachtige werking van denzelfden wederbarenden Geest; Hij opent het hart, dat gesloten is; Hij vermurwt dat hard is; Hij besnijdt dat onbesneden is. In den wil stort Hij nieuwe hoedanigheden en maakt dat die wil, die dood was, levend wordt; die boos was, goed wordt; die niet wilde, nu metterdaad wil; die wederspannig was, gehoorzaam wordt; Hij beweegt en sterkt dien wil alzo, dat hij als een goede boom vruchten van goede werken kan voortbrengen.

Dus zeg nooit als onbekeerde: ik zou wel willen, maar God hoort maar niet. Nee, God roept een ieder in de prediking van het evangelie. En het ongelovige deel van de toehoorders horen maar niet, en laten Hem maar praten. Dat is een groot verschil! De ongelovige mens is geheel schuldig aan zijn verderf, want hij verwerpt de Christus die hem in de prediking word voorgesteld.

Beste Petrus het ligt in het verlengde van elkaar.
God eist van ons geloof en bekering. Dat staat er en dat moeten wij laten staan.
Maar anderzijds werkt God zelf het geloof.
Calvijn zegt God werkt het geloof, maar wij gaan het doen.

Augustinus zegt volgens mij ook ergens God geeft wat Hij vraag!

1. Het is niet zo dat een mens van nature niet kan en wil zaligworden, hij werkt het zelfs tegen. Zó verdorven zijn we.
2. De eis van bekering komt tot ons vanuit de Schrift, dat is: Gods Woord. Nu is het een bekende uitdrukking dat Gods Geest zich aan Zijn Woord paart. En daar ligt ook de sleutel tot dit probleem: God eist iets, en geeft daarbij Zelf het middel om onze onmogelijkheden weg te nemen. Uit vrije genade.

Het is altijd belangrijk om terug te gaan naar het begin:
- God schiep de mens volmaakt.
- De mens kon voldoen aan de eisen die God stelde
- God verandert niet, ook niet toen de mens zichzelf geestelijk doodde, de eis blijft onverandert.
- God heeft (nog steeds) recht op ons leven.
- De mens koos zelf voor de dood, het was een vrijwillige keuze.

Als we het begin vergeten, lopen we vast met de paradox van te moeten maar niet te kunnen.

P.S., Boston schrijft hierover zeer behartenswaardige dingen over in zijn 'Viervoudige staat'.

Da Capo schreef:Het is altijd belangrijk om terug te gaan naar het begin:
- God schiep de mens volmaakt.
- De mens kon voldoen aan de eisen die God stelde
- God verandert niet, ook niet toen de mens zichzelf geestelijk doodde, de eis blijft onverandert.
- God heeft (nog steeds) recht op ons leven.
- De mens koos zelf voor de dood, het was een vrijwillige keuze.

Als we het begin vergeten, lopen we vast met de paradox van te moeten maar niet te kunnen.

Dat was "in den beginne van de mens".

Toen was er echter géén Woord zoals dat bekend werd in later tijden.

Of het moet zijn dat je bedoelt dat "de mens" na de zelfgekozen "dood" uit het Paradijs werd verjaagd, het ontvangen Gesproken Woord Gods via overlevering heeft doorgegeven, wat in veel later tijd op schrift werd vastgelegd.

Via deze laatste overdenking kan ik er weer wél mee uit de voeten.

Petrus schreef:...
Toen was er echter géén Woord zoals dat bekend werd in later tijden.
...

Het geschreven Woord was er niet, het gesproken Woord wel. God sprak toen direct(er) tot de mens dan later. Maar dat alles maakt geen verschil voor onze verantwoordelijkheid (en voor de mensen van toen).

Da Capo schreef:

Petrus schreef:...
Toen was er echter géén Woord zoals dat bekend werd in later tijden.
...

Het geschreven Woord was er niet, het gesproken Woord wel. God sprak toen direct(er) tot de mens dan later. Maar dat alles maakt geen verschil voor onze verantwoordelijkheid (en voor de mensen van toen).

waarom moet je voor de worsteling m.b.t. de toeeigening eerst naar het paradijs terug?
Waarom niet meteen naar Jezus Christus, die ons alles leert wwat nodig is tot zaligheid?

Miscanthus schreef: waarom moet je voor de worsteling m.b.t. de toeeigening eerst naar het paradijs terug?
Waarom niet meteen naar Jezus Christus, die ons alles leert wwat nodig is tot zaligheid?

Waarom zou je naar Hem gaan, als je nog geen eens begrijpt waarom?

MS schreef:

Miscanthus schreef: waarom moet je voor de worsteling m.b.t. de toeeigening eerst naar het paradijs terug?
Waarom niet meteen naar Jezus Christus, die ons alles leert wwat nodig is tot zaligheid?

Waarom zou je naar Hem gaan, als je nog geen eens begrijpt waarom?

Omdat je leven stukloopt of omdat je ogen open gaan voor de leegheid en vuilheid van je bestaan of omdat je vermoeid en belast bent, of naar vrede hunkert en niet vindt.
Daarvoor hoef je echt niet eerst terug naar Adam hoor. Adam had zijn zonde, ik heb mijn zonde. En Jezus wast ze allemaal weg.

Miscanthus schreef:

MS schreef:

Miscanthus schreef: waarom moet je voor de worsteling m.b.t. de toeeigening eerst naar het paradijs terug?
Waarom niet meteen naar Jezus Christus, die ons alles leert wwat nodig is tot zaligheid?

Waarom zou je naar Hem gaan, als je nog geen eens begrijpt waarom?

Omdat je leven stukloopt of omdat je ogen open gaan voor de leegheid en vuilheid van je bestaan.
Daarvoor hoef je echt niet eerst terug naar Adam hoor. Adam had zijn zonde, ik heb mijn zonde.

O.K. Maar dan ligt er een probleem, er is een breuk die we zelf geforceerd hebben, zullen we daar niet tegenaan lopen?

Miscanthus schreef: Omdat je leven stukloopt of omdat je ogen open gaan voor de leegheid en vuilheid van je bestaan of omdat je vermoeid en belast bent, of naar vrede hunkert en niet vindt.
Daarvoor hoef je echt niet eerst terug naar Adam hoor. Adam had zijn zonde, ik heb mijn zonde. En Jezus wast ze allemaal weg.

En als Jezus jouw zonden niet zou wegwassen, wat dan?

Da Capo schreef:

Miscanthus schreef: Omdat je leven stukloopt of omdat je ogen open gaan voor de leegheid en vuilheid van je bestaan of omdat je vermoeid en belast bent, of naar vrede hunkert en niet vindt.
Daarvoor hoef je echt niet eerst terug naar Adam hoor. Adam had zijn zonde, ik heb mijn zonde. En Jezus wast ze allemaal weg.

En als Jezus jouw zonden niet zou wegwassen, wat dan?

Dat is een oneigenlijke vraag.
Als Jezus onze zonden niet afwast, is Hij Jezus niet.

Petrus schreef:"Bevel van bekering en geloof"

Deze woorden zijn in de Schrift te lezen, in de formulering dat er een eis tot geloof en bekering is.

Bij mij doet dat de wenkbrouwen hoog opschieten, omdat je wél het BEVEL krijgt, terwijl je als zondig mens NIETS vermag dan door de Kracht Gods en Zijn werking door de Heilige Geest die het geloof in je moet werken benevens de bekering.

Dus enerzijds de eis stellen, maar anderszijds kún je niet aan die eis voldoen omdat je volstrekt machteloos bent ténzij de Heilige Geest het geloof in je werkt alsook de bekering vanuit de souvereine Genade Gods.

Ik kan er écht geen chocolade van maken, het is zó met elkaar in tegenspraak!

Hoe kun je aan die eis voldoen, als je daarnaast het geloof en bekering alleen maar kunt gewerkt krijgen vanuit de Heilige Geest?

Wat is het probleem Petrus?
Dat je niet kunt geloven is een theologische conclusie die we vastgelegd hebben in de dogmatiek toen we terugkeken op de bekering. Toen we terug keken en constateerden: "Als de Heere niet de wil, de vermogens geschonken had om te geloven, dan zouden we lang zijn vergaan".

Petrus, denk aan de apostel Petrus: Hij wandelde op het water.
"Kan niet!" zeggen de mensen. "Kan niet!" zegt de dogmatiek die de 'conclusie' voor het 'feitenmateriaal' plaatst.

En toch was het waar. Toch liep Petrus omdat hij op Christus zag.
Als je op Christus ziet kun je het wel! Omdat Hij de vermogens geeft die de mens zelf niet heeft. De mens heeft enkel zijn zondige natuur. Alles van de mens is met zonden bekleefd. Zou de mens zelf geloven, dan zou dat geloof ook met zonden besmet zijn. Dan zou het geloof nooit volkomen zijn. Maar omdat in Christus wel geloofsvermogen ligt rest er maar één ding: Vlucht tot Hem die de volkomen verzoening heeft verworven. NU!

En hen buiten gebracht hebbende, zeide hij: Lieve heren, wat moet ik doen, opdat ik zalig worde?
En zij zeiden: Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis.

O alle gij dorstigen! komt tot de wateren, en gij, die geen geld hebt, komt, koopt en eet, ja komt, koopt zonder geld, en zonder prijs, wijn en melk!
Waarom weegt gijlieden geld uit voor hetgeen geen brood is, en uw arbeid voor hetgeen niet verzadigen kan? Hoort aandachtiglijk naar Mij, en eet het goede, en laat uw ziel in vettigheid zich verlustigen.
Neigt uw oor, en komt tot Mij, hoort en uw ziel zal leven; want Ik zal met u een eeuwig verbond maken, en u geven de gewisse weldadigheden van David.

Geloven onmogelijk: Alleen zonder Christus.

En om dit alles nog eens te onderstrepen: Als je gedoopt bent heb je een teken en zegel van de Verzoening in Christus. Dat wijst erop dat de Verzoening er daadwerkelijk is. Dat de mogelijkheid duur gekocht is.
Dus je hoeft niet af te vragen of je wel mag vluchten. JA, Want de verzoening is volkomen. Daarom wordt het ook aan alle volken gepredikt over de hele wereld. Dit is zoals de DL het formuleren.
Hoe actueel en pastoraal!
Onmacht is nooit een excuus, want het volmaakte heilsplan van God heeft ook daarin voorzien. De Heilige Geest werkt het uit, door de overtuiging van Zijn Woord. Door mensen te overtuigen van de waarheid van God Woord dat deze Verzoening diepgaand uiteenzet. Door mensen te overtuigen van de rijkdom in Christus. Door mensen te overtuigen van vrije genade om niet.
Voor de grootste der zondaren.
Wie is dat niet?

Miscanthus schreef:

Da Capo schreef:

Miscanthus schreef: Omdat je leven stukloopt of omdat je ogen open gaan voor de leegheid en vuilheid van je bestaan of omdat je vermoeid en belast bent, of naar vrede hunkert en niet vindt.
Daarvoor hoef je echt niet eerst terug naar Adam hoor. Adam had zijn zonde, ik heb mijn zonde. En Jezus wast ze allemaal weg.

En als Jezus jouw zonden niet zou wegwassen, wat dan?

Dat is een oneigenlijke vraag.
Als Jezus onze zonden niet afwast, is Hij Jezus niet.

Dus Hij is het aan jou verplicht?