Als ik dat jachtende verkeer zo zie rijden in de ochtend en avondspots, waar ik zelf ook onderdeel van uitmaak, verlang ik naar rust en stilte.
De zaterdagmiddagdrukte in een winkelstraat benauwt me, ik zou het liever mijden.
Die lege tv-programma,s,er is één of ander ijsshow aan de gang nu, ik verlang naar iets anders, diepgravenders.
M'n kinderen gun ik het wel hoor....toen ik zo oud was keek ik ook graag!
Ben niet depressief maar verlang naar een andere wereld.
de rust, eenvoud, een preek, zingen.
Wel een mooi verlangen.
Pieker er alleen nog over: Is dit het oprechte Verlangen?
Wie heeft er ook wel eens dit soort overpeinzingen, of moet ik het verwijfelingen noemen?

Ik herken het wel...
Wil vluchten in de stilte.
Naar het bos of de zee.
Alleen zijn en dicht bij God.
Alle media verstoord mijn relatie met God zo.

moderne gelovige schreef:Als ik dat jachtende verkeer zo zie rijden in de ochtend en avondspots, waar ik zelf ook onderdeel van uitmaak, verlang ik naar rust en stilte.
De zaterdagmiddagdrukte in een winkelstraat benauwt me, ik zou het liever mijden.
Die lege tv-programma,s,er is één of ander ijsshow aan de gang nu, ik verlang naar iets anders, diepgravenders.
M'n kinderen gun ik het wel hoor....toen ik zo oud was keek ik ook graag!
Ben niet depressief maar verlang naar een andere wereld.
de rust, eenvoud, een preek, zingen.
Wel een mooi verlangen.
Pieker er alleen nog over: Is dit het oprechte Verlangen?
Wie heeft er ook wel eens dit soort overpeinzingen, of moet ik het verwijfelingen noemen?

Luister mij zouden ze in een klooster mogen stoppen. Bezig zijn met God en Zijn Woord. Maar af sluiten is niet de oplossing. Niet van de wereld maar wel in de wereld.
Maar verlangen naar God en het eeuwige leven in het Hemels Jeruzalem is een van de kenmerken van een gelovige.
Wij zijn vreemdelingen hier beneden.

Ariene schreef:Ik herken het wel...
Wil vluchten in de stilte.
Naar het bos of de zee.
Alleen zijn en dicht bij God.
Alle media verstoord mijn relatie met God zo.

Misschien zouden we stille tijd in kunnen lassen.
Is het niet zo dat de Geest in je zucht om je
weer tot God te brengen op zo'n moment.

uitgeworpen schreef:

Ariene schreef:Ik herken het wel...
Wil vluchten in de stilte.
Naar het bos of de zee.
Alleen zijn en dicht bij God.
Alle media verstoord mijn relatie met God zo.

Misschien zouden we stille tijd in kunnen lassen.
Is het niet zo dat de Geest in je zucht om je
weer tot God te brengen op zo'n moment.

Iedere dag heb ik mijn stille tijd.
Een keer per week kom ik met vriendinnen bijelkaar ('s morgens)
voor bijbelstudie en gebed.
Maar je wordt zo snel weer meegezogen door het leven waardoor inderdaad een regelmaat in stille tijd héél belangrijk is.

moderne gelovige schreef:Wie heeft er ook wel eens dit soort overpeinzingen, of moet ik het verwijfelingen noemen?

Ik ben net begonnen in de bundel "Geborgen troost", een verzameling vertaalde gedichten en gebeden van Bonhoeffer, geschreven tijdens zijn gevangenschap die zou uitlopen op zijn dood.
Nou, dáár vind je dat verlangen ook!

Ik type er een voor je over.

Heer,
maak mij vrij van mijzelf.
Alleen Gods waarheid
toont mij de ander.
Zij richt mij boven mijzelf uit
en toont mij mijn naaste.
Gods waarheid is Gods liefde
en Gods liefde maakt ons vrij
van onszelf
voor de ander.
O God,
bewaar ons,
opdat wij geen vals beeld
van de vrijheid creëren
en in de leugen blijven.
Heer,
maak ons met Uw waarheid,
die onze Heer Jezus Christus is, vrij.
Heer,
wij wachten op Uw waarheid.