2 jaar geleden overleden op 60 jarige leeftijd, een dienst die geleid werd door een dominee. Waarin een van de kleinkinderen een lied zong. Veel gemeentenleden waren er aanwezig. Ze werd begraven in haar woonplaats.

Na de de dag van de begrafenis kwamen er enkele mensen, ook van de kerk, bij de man langs. Ook een aantal weken na de begrafenis. De dominee kwam een keer langs. Een ouderling belde een keer of hij langs kon komen.

Nu 2 jaar later komt er geen mens meer langs, of belt er geen mens meer. Hoe eenzaam kun je dan zijn?! Heel eenzaam.

Dit is een voorgevallen voorbeeld.

Hoe doe jij dat? of hoe is dat bij jullie in de kerk? Is de gemeenschap als gemeente zijnde sterk of slapjes, en elkaar alleen maar op zondag tijdens de dienst begroet?! en of een praatje maak!? Of worden er bezoeken afgelegd (door jongeren of ouderen?)?

Als zo als het hoort , elke dag normaal dienst is in een Kerk, en de Parochie /gemeente kom dan dan de dienst mee vieren is er al zo onderling contact ook met de nabestaanden die er dan ook zijn. Met alleenop Zondag de Kerk open ,is de gemeenschap een los zand die geen enkele binding met elkaar hebben .Binding van een gemeenschap is altijd rondom het Heilige Woord en de Heilige Sacramenten elke dag weer tot in Eeuwigheid.