Dokter, is het chronisch?? Brandbrief.
Geplaatst: 05 okt 2006, 16:08
Onderstaande brandbrief zal door ons aan het parlement worden aangeboden.
Helaas komt de brief hier asymetrisch op het forum te staan, maar het is niet écht goed recht te trekken, ook de gebruikte illustraties zijn niet zichtbaar (niet te kopieëren).
Als jullie al het een ander over deze voornemens gelezen hebben, wat is jullie visie hierop, én op de inhoud van ons standpunt in deze?
Dokter, is het chronisch??
Brandbrief van de
Stichting Gehandicapten Voorzieningen Nederland
AAN DE MINISTER EN STAATSSECRETARIS VAN VOLKSGEZONDHEID
AAN DE FRACTIES VAN DE 2e KAMER DER STATEN GENERAAL
AFSCHAFFING NO-CLAIM EN EIGEN BIJDRAGE IN KOSTEN GEZONDHEIDSZORG
BRANDBRIEF
OKTOBER 2006.
Excellenties, leden van de 2e Kamer,
Al enige tijd komen er berichten in de media, en bereiken ons via onze kanalen in het parlement de berichten ten aanzien van de afschaffing van de no-claim in de gezondheidszorg.
Echter wordt ook nagedacht om een eigen bijdrage in te voeren, om zodoende de mensen meer kostenbewust te maken van de omvang van de totaalkosten van de gehele gezondheidszorg, en in het bijzonder de genees-middelen.
Dat de afschaffing van de no-claim in de gezondheidszorg onze instemming heeft, zal u niet verwonderen, te meer omdat onze achterban bestaat uit mensen die vanuit hun enkel- of meervoudige handicap een groter aandeel in de totaalkosten van de gezondheidszorg voor hun rekening moeten nemen.
Niet omdat zij dat nu zo leuk vinden, maar omdat het voortvloeit uit de aard van hun aandoening(en).
Dat zij vaak een onevenredig deel van de medicatieverstrekking voor hun rekening nemen, vloeit evenzeer voort uit hun aandoening(en).
Maar het zijn niet alléén de gehandicapten die een flink deel van de medicatieverstrekking voor hun rekening nemen.
Er is een groot contingent mensen die lijden aan chronische aandoeningen, die een continue behandeling met medicijnen behoeft.
Wij denken hierbij even aan enkele van de grootste hoofdgroepen van mensen, te weten de psychiatrische patiënten, long-, hart-, maag- en chronische pijnpatiënten.
De medicatie die voor de onderscheiden aandoeningen moeten worden verstrekt zijn vaak kostbaar, zeker in relatie tot de algehele tijdsduur die behandelingen vergen. Een flink aantal aandoeningen vergen een levenslange behandelingsduur. De kosten die daaraan verbonden zijn, zijn hoog tot zeer hoog. Dat erkennen wij ten volle.
In het nabije verleden is ingezet op het verstrekken van medicatie via parallelimport en de verstrekking van generieke medicatie. De verdere uitbreiding van het verstrekken van generieke medicatie steunen wij van harte.
Aan die laatste verstrekking kleven echter wél enkele bezwaren, te weten dat een aantal mensen niet goed op die generieke medicatie reageert, of zelfs ronduit geen baat hebben bij die generieke medicatie.
In dát geval moet worden overgegaan tot het verstrekken van de zgn. merk-medicatie.
Eén voorbeeld: voor maagpatiënten bestaat er bijvoorbeeld Losec, met als generiek middel Omeprazol. Nu zijn er patiënten die negatief reageren op Omeprazol. Deze patiënten kúnnen wel het merkmiddel Losec voorgeschreven krijgen, maar moeten dan het prijsverschil uit eigen zak bijbetalen.
Dit soort bijtalingen vinden wij niet terecht, en zouden kunnen worden voorkomen door een doktersattest die aangeeft dat het generieke middel niet toepasbaar is, en dat bedoelde patiënten slechts baat hebben bij het merkmedicijn. Na overlegging van een dergelijk attest zou kunnen worden overgegaan tot het verstrekken van het merkmedicijn zonder bijbetaling.
Wij willen de Minister en de Staatssecretaris, alsmede de leden van de 2e Kamer oproepen een einde te maken aan het bijbetalen voor merk-medicatie, door het aanvaarden van doktersattesten als genoegzaam afdoende om kostenloos de merkmedicatie te verstrekken ipv de generieke.
Eigen bijdrage in de gezondheidszorg.
De gedachtegang om te komen tot de invoering van een eigen risico in de gezondheidszorg wijzen wij ten stelligste af.
Waarom wijzen wij die af?
Omdat het overgrote deel van onze achterban door hun aandoening(en) al in overgrote mate gedwongen zijn in mindere of meerdere mate medicatie te gebruiken, zonder uitzicht te hebben op de eigen keus om te stoppen met die medicatie, op straffe van een verslechtering van hun gezondheidssituatie in zeer aanmerkelijke mate.
Zij zijn gedwongen, tegen hun zin in, om in mindere of meerdere mate medicatie te gebruiken gedurende een lange reeks van jaren.
Deze mensen mogen niet de dupe worden van een eigen risico constructie, anders dan dat bepaalde nader omschreven patiëntengroepen worden gevrijwaard van het eigen risico in de gehele gezondheidszorg.
Dát er in een bepaalde mate een eigen risico zal kunnen worden overwogen, komt ons niet onredelijk over. Echter, daar waar het chronische patiënten betreft is die gedachtengang niet redelijk, als we letten op de achterliggende gedachte om het kostenbewustzijn in de gezondheidszorg bij de burgers te vergroten. Chronisch medicatiegebruik en het daaraan inherente hoge eigen risiconiveau is alleen aanvaardbaar als er een voor deze groep laag maximum geldt, eventueel gekoppeld aan het inkomen.
De toepassing van een eigen risico voor niet-chronische aandoeningen is een veel plausibeler insteek.
Ook de gedachtenvorming over een eigen risico t.a.v. huisarts- of specialistenbezoek is een uitermate ongelukkige insteek.
De bereikbaarheid van de gezondheidszorg in combinatie met een eigen risico, bergt het gevaar in zich dat de laagstbetaalden, evenals dak- en thuislozen, geen toegang meer hebben, althans in zeer geringe mate, tot de gezondheidszorg die hoe dan ook een absolute basisvoorziening is en moet blijven, en dan ook zonder (financiële) drempel te overschrijden bereikbaar moet zijn voor elk individu in Nederland.
Wij dringen er met grote nadruk op aan, om de in deze brandbrief aangegeven punten zeer contentieus te onderzoeken in het belang van zeer velen die chronisch op medicatie en andere gezondheidsvoorzieningen zijn aangewezen.
Met gevoelens van hoogachting,
Namens het hoofdbestuur van de Stichting Gehandicapten Voorzieningen Nederland,
Rens van der Linden, secretaris.
D. (Dirk) Groenendijk, voorzitter, Haarlem
L. (Rens) v.d.Linden, secretaris, Otterlo
Mvr. M. (Maria) v.Tuil, Otterlo
Secretariaatsadres: Bovenweg 1, te 6731AE Otterlo
Telefax: 0318-590337
Helaas komt de brief hier asymetrisch op het forum te staan, maar het is niet écht goed recht te trekken, ook de gebruikte illustraties zijn niet zichtbaar (niet te kopieëren).
Als jullie al het een ander over deze voornemens gelezen hebben, wat is jullie visie hierop, én op de inhoud van ons standpunt in deze?
Dokter, is het chronisch??
Brandbrief van de
Stichting Gehandicapten Voorzieningen Nederland
AAN DE MINISTER EN STAATSSECRETARIS VAN VOLKSGEZONDHEID
AAN DE FRACTIES VAN DE 2e KAMER DER STATEN GENERAAL
AFSCHAFFING NO-CLAIM EN EIGEN BIJDRAGE IN KOSTEN GEZONDHEIDSZORG
BRANDBRIEF
OKTOBER 2006.
Excellenties, leden van de 2e Kamer,
Al enige tijd komen er berichten in de media, en bereiken ons via onze kanalen in het parlement de berichten ten aanzien van de afschaffing van de no-claim in de gezondheidszorg.
Echter wordt ook nagedacht om een eigen bijdrage in te voeren, om zodoende de mensen meer kostenbewust te maken van de omvang van de totaalkosten van de gehele gezondheidszorg, en in het bijzonder de genees-middelen.
Dat de afschaffing van de no-claim in de gezondheidszorg onze instemming heeft, zal u niet verwonderen, te meer omdat onze achterban bestaat uit mensen die vanuit hun enkel- of meervoudige handicap een groter aandeel in de totaalkosten van de gezondheidszorg voor hun rekening moeten nemen.
Niet omdat zij dat nu zo leuk vinden, maar omdat het voortvloeit uit de aard van hun aandoening(en).
Dat zij vaak een onevenredig deel van de medicatieverstrekking voor hun rekening nemen, vloeit evenzeer voort uit hun aandoening(en).
Maar het zijn niet alléén de gehandicapten die een flink deel van de medicatieverstrekking voor hun rekening nemen.
Er is een groot contingent mensen die lijden aan chronische aandoeningen, die een continue behandeling met medicijnen behoeft.
Wij denken hierbij even aan enkele van de grootste hoofdgroepen van mensen, te weten de psychiatrische patiënten, long-, hart-, maag- en chronische pijnpatiënten.
De medicatie die voor de onderscheiden aandoeningen moeten worden verstrekt zijn vaak kostbaar, zeker in relatie tot de algehele tijdsduur die behandelingen vergen. Een flink aantal aandoeningen vergen een levenslange behandelingsduur. De kosten die daaraan verbonden zijn, zijn hoog tot zeer hoog. Dat erkennen wij ten volle.
In het nabije verleden is ingezet op het verstrekken van medicatie via parallelimport en de verstrekking van generieke medicatie. De verdere uitbreiding van het verstrekken van generieke medicatie steunen wij van harte.
Aan die laatste verstrekking kleven echter wél enkele bezwaren, te weten dat een aantal mensen niet goed op die generieke medicatie reageert, of zelfs ronduit geen baat hebben bij die generieke medicatie.
In dát geval moet worden overgegaan tot het verstrekken van de zgn. merk-medicatie.
Eén voorbeeld: voor maagpatiënten bestaat er bijvoorbeeld Losec, met als generiek middel Omeprazol. Nu zijn er patiënten die negatief reageren op Omeprazol. Deze patiënten kúnnen wel het merkmiddel Losec voorgeschreven krijgen, maar moeten dan het prijsverschil uit eigen zak bijbetalen.
Dit soort bijtalingen vinden wij niet terecht, en zouden kunnen worden voorkomen door een doktersattest die aangeeft dat het generieke middel niet toepasbaar is, en dat bedoelde patiënten slechts baat hebben bij het merkmedicijn. Na overlegging van een dergelijk attest zou kunnen worden overgegaan tot het verstrekken van het merkmedicijn zonder bijbetaling.
Wij willen de Minister en de Staatssecretaris, alsmede de leden van de 2e Kamer oproepen een einde te maken aan het bijbetalen voor merk-medicatie, door het aanvaarden van doktersattesten als genoegzaam afdoende om kostenloos de merkmedicatie te verstrekken ipv de generieke.
Eigen bijdrage in de gezondheidszorg.
De gedachtegang om te komen tot de invoering van een eigen risico in de gezondheidszorg wijzen wij ten stelligste af.
Waarom wijzen wij die af?
Omdat het overgrote deel van onze achterban door hun aandoening(en) al in overgrote mate gedwongen zijn in mindere of meerdere mate medicatie te gebruiken, zonder uitzicht te hebben op de eigen keus om te stoppen met die medicatie, op straffe van een verslechtering van hun gezondheidssituatie in zeer aanmerkelijke mate.
Zij zijn gedwongen, tegen hun zin in, om in mindere of meerdere mate medicatie te gebruiken gedurende een lange reeks van jaren.
Deze mensen mogen niet de dupe worden van een eigen risico constructie, anders dan dat bepaalde nader omschreven patiëntengroepen worden gevrijwaard van het eigen risico in de gehele gezondheidszorg.
Dát er in een bepaalde mate een eigen risico zal kunnen worden overwogen, komt ons niet onredelijk over. Echter, daar waar het chronische patiënten betreft is die gedachtengang niet redelijk, als we letten op de achterliggende gedachte om het kostenbewustzijn in de gezondheidszorg bij de burgers te vergroten. Chronisch medicatiegebruik en het daaraan inherente hoge eigen risiconiveau is alleen aanvaardbaar als er een voor deze groep laag maximum geldt, eventueel gekoppeld aan het inkomen.
De toepassing van een eigen risico voor niet-chronische aandoeningen is een veel plausibeler insteek.
Ook de gedachtenvorming over een eigen risico t.a.v. huisarts- of specialistenbezoek is een uitermate ongelukkige insteek.
De bereikbaarheid van de gezondheidszorg in combinatie met een eigen risico, bergt het gevaar in zich dat de laagstbetaalden, evenals dak- en thuislozen, geen toegang meer hebben, althans in zeer geringe mate, tot de gezondheidszorg die hoe dan ook een absolute basisvoorziening is en moet blijven, en dan ook zonder (financiële) drempel te overschrijden bereikbaar moet zijn voor elk individu in Nederland.
Wij dringen er met grote nadruk op aan, om de in deze brandbrief aangegeven punten zeer contentieus te onderzoeken in het belang van zeer velen die chronisch op medicatie en andere gezondheidsvoorzieningen zijn aangewezen.
Met gevoelens van hoogachting,
Namens het hoofdbestuur van de Stichting Gehandicapten Voorzieningen Nederland,
Rens van der Linden, secretaris.
D. (Dirk) Groenendijk, voorzitter, Haarlem
L. (Rens) v.d.Linden, secretaris, Otterlo
Mvr. M. (Maria) v.Tuil, Otterlo
Secretariaatsadres: Bovenweg 1, te 6731AE Otterlo
Telefax: 0318-590337
