Hebben jullie dat nou ook?
Vanmiddag liep ik met mijn man in de stad om wat nodige boodschappen te doen. In bijna élke winkel die je doorloopt hoor je de gillende stemmen van popmuziek.
Mateloos eenzaam voelden we ons, opgeslokt in de mensenmassa en dan de gedachte"mensen waar zijn jullie mee bezig? De eeuwigheid is a.s. en jullie leven nog voor jezelf" We wisten niet hoe gauw we de winkels weer uit moesten komen.
Kennen jullie dat ook?

Tamarinde;

Ik begrijp wat je voelt, mij benauwd het ook vaak. Je lijkt de enige te zijn die over dat soort dingen nadenkt.

Het geeft eenzaamheid jal; maar geeft het aan de andere kant ook geen rijkdom, wij hebben dan toch zoveel meer als hen?

groet Deborah

En geeft het ook motivatie om die mensen over die rijkdom te vertellen?

Tja, ik loop zo onderhand iedere dag in R'dam en ik heb bijna altijd dat gevoel op bijv. centraal station. Het idee dat iedereen bij elkaar is en toch ook niet. En in de winkelstraten ja waar van alle kanten herrie komt.

Maar ik ben eigenlijk ook meer mens voor een dorp, al ben ik niet op het platteland opgegroeid en woon ik in een (niet erg grote) stad. Gezellig beetje bos, weilanden met koeien. Lijkt me toch fijner.

Vincent schreef:Tja, ik loop zo onderhand iedere dag in R'dam en ik heb bijna altijd dat gevoel op bijv. centraal station. Het idee dat iedereen bij elkaar is en toch ook niet. En in de winkelstraten ja waar van alle kanten herrie komt.

Maar ik ben eigenlijk ook meer mens voor een dorp, al ben ik niet op het platteland opgegroeid en woon ik in een (niet erg grote) stad. Gezellig beetje bos, weilanden met koeien. Lijkt me toch fijner.

Daar wonen wij ook maar soms móet je even naar de stad om inkopen te doen omdat die in het dorp niet te krijgen zijn of stinkend duur

Marnix schreef:En geeft het ook motivatie om die mensen over die rijkdom te vertellen?

Nee daarvoor heb ik teveel mensenvrees en we wilden het liefst zo snel mogelijk weg.

Tsja, een vreemdeling hier beneden. Allochtonen als het ware; spreken een andere taal, hebben een andere cultuur en kleden zich anders.

Soms zucht je eronder: een volmaakt geschapen wereld. Nu geworden tot een bal die ronddraait in de modder van de zonde.

Tamarinde schreef:Hebben jullie dat nou ook?
Vanmiddag liep ik met mijn man in de stad om wat nodige boodschappen te doen. In bijna élke winkel die je doorloopt hoor je de gillende stemmen van popmuziek.
Mateloos eenzaam voelden we ons, opgeslokt in de mensenmassa en dan de gedachte"mensen waar zijn jullie mee bezig? De eeuwigheid is a.s. en jullie leven nog voor jezelf" We wisten niet hoe gauw we de winkels weer uit moesten komen.
Kennen jullie dat ook?

Heel herkenbaar, kan dan ook niet echt voor mn lol gaan winkelen.. al is dat voor veel mannen 'an sich' al herkenbaar .

Soms wordt je echt knettergek in de stad, en er zijn winkels waar de muziek belangrijker lijkt dan de kleding. Bedroevend ja.

Ik mag gráág "de stad" ingaan met m'n Tamarinde........maar die gékmakende herrie, ik wordt er bloednerveus van...........

je kunt niet eens op een "normale" manier producten met elkaar vergelijken om tot een goede keus te komen..........bár is het.

Petrus schreef:Ik mag gráág "de stad" ingaan met m'n Tamarinde........maar die gékmakende herrie, ik wordt er bloednerveus van...........

je kunt niet eens op een "normale" manier producten met elkaar vergelijken om tot een goede keus te komen..........bár is het.

Was het trouwens Ede (niet echt een stad overigens). Daar valt het volgens mij nog wel iets mee?

Kislev schreef:

Petrus schreef:Ik mag gráág "de stad" ingaan met m'n Tamarinde........maar die gékmakende herrie, ik wordt er bloednerveus van...........

je kunt niet eens op een "normale" manier producten met elkaar vergelijken om tot een goede keus te komen..........bár is het.

Was het trouwens Ede (niet echt een stad overigens). Daar valt het volgens mij nog wel iets mee?

Dát had je gedacht goede vriend.........herrie in zeer ruime mate, zeg maar woeste overvloed (idd in Ede Stad, dus geen dorpskern)

Ik ga altijd graag winkelen in Veenendaal. Daar vind ik het nog wel meevallen.


Het gevoel wat jullie omschreven kan mij zo ineens aangrijpen bij een sterfbed van een bewoner. (soms heeft die het zelf ook erg benauwd) Eerst werkte ik in een niet christelijk huis. Dat vond ik zo erg. Mensen "willen" maar dood e.d. Dan greep het me wel erg aan. Maar ook nu in een Reformatorisch verpleeghuis zijn er mensen die erg met de eeuwigheid worstelen. Ik blijf dat een moeilijk aspect in mijn beroep vinden.

Om eerlijk te zijn heb ik geen last van die herrie.

Als de herrie al naar buiten komt (vanuit de winkel) ga ik er zowieso al niet in.

Lassie schreef:Om eerlijk te zijn heb ik geen last van die herrie.

Als de herrie al naar buiten komt (vanuit de winkel) ga ik er zowieso al niet in.

Waar doe jij je boodschappen dan?

Petrus schreef:

Lassie schreef:Om eerlijk te zijn heb ik geen last van die herrie.

Als de herrie al naar buiten komt (vanuit de winkel) ga ik er zowieso al niet in.

Waar doe jij je boodschappen dan?

in mijn eigen woonplaats en soms in zwolle (waar ik vanmiddag nog ben geweest)