Wat betreft DL1/17, ik zal de Acta van de Dordtse synode eens naslaan, om te zien wat de argumenten zijn.



Lid van de First Protestant Reformed Church of Edmonton

VIII.
Dat er is eene verkiezing en verwerping der kinderen, zoowel als der volwassenen, kunnen wij tegen God, die de nog niet geborenen barmhartiglijk bemint en onstraffelijk haat, niet ontkennen.
Maar wat aangaat de kinderen der geloovigen; dewijl God uit kracht des genadigen verbonds hun God is, en Paulus dezelve, uit een geloovigen vader en moeder, ten minste uit een van beiden geboren, heilig noemt, en de Heere des Hemels dezelve verklaart erfgenamen des hemelschen rijks, zoo zij in hunne kindsheid sterven, voor de jaren des onderscheids; wij hopen van hen het beste.
En wij twijfelen niet, dat de Engelen van zoodaniger kinderen, dewelke zijn dienstbare en zeer liefhebbende geesten van de teere jonkheid, die altijd het aanschijn Gods zien, om dezelve meest uitgezonden worden, en hun ambt getrouwelijk bedienen.

Al is het, dat God om de erfzonde de kinderen verdoemen mag; nochtans moeten de Christelijke ouders van de zaligheid hunner kinderen geenszins twijfelen; want hun en hunnen kinderen is de belofte gedaan, Gen. 7: 7; Marc. 10: 16; Hand. 2: 39.

VIII.

Van de kinderen der geloovigen alleen, die, eer zij de leer kunnen vatten, komen te sterven, oordeelen wij, dat God dezelve liefheeft, uit datzelfde welbehagen om Christus' wil, door Christus, en in Christus, uit hetwelk Hij de volwassenen liefheeft; derhalve zijn zij ook, ten aanzien van 't verbond, heilig. Om dit te bevestigen, worden zij door den heiligen doop ingehuld, en doen Christus aan.

Matth. 19: 13, 14. En zij brachten tot Hem (Jezus) kleine kinderkens, opdat Hij ze aanraakte, en de Discipelen bestraften ze. Maar Jezus zeide tot hen: laat de kleine kinderkens tot Mij komen, en verhindert hen niet; want zoodanigen is het Koninkrijk der Hemelen.
Gen. 17: 7. Ik bevestig mijn verbond tusschen Mij en u, en uwen zade na u, in hunne nakomelingen, dat het een eeuwig verbond zij, dat Ik uw God ben, en uws zaads na u.
Hand. 2: 39. U en uwen kinderen is de belofte gedaan, en allen, die nog verre zijn, namelijk allen, die de Heere hiertoe brengen zal.
1. Cor. 7: 14. De ongeloovige man wordt geheiligd in de vrouw, enz; anderszins zouden uwe kinderen onrein zijn; maar nu zijn zij heilig.

10 Doch wanneer het volmaakte39) zal gekomen zijn,40) dan zal hetgeen ten dele is,41) te niet gedaan worden.
11 Toen ik een kind was,42) sprak ik als een kind, was ik gezind als een kind,43) overlegde ik als een kind;44) maar wanneer ik een man geworden ben, zo heb ik te niet gedaan hetgeen eens kinds was.45)
12 Want wij zien nu52) door een46) spiegel47) in een duistere rede,48) maar alsdan zullen wij zien50) aangezicht tot aangezicht;51) nu ken ik ten dele, maar53) alsdan zal ik kennen, gelijk ook ik gekend ben.55)
13 En nu blijft geloof, hoop57) en liefde, deze drie; doch de meeste van deze is de liefde

Bert Mulder schreef: We moeten het artikel lezen zoals het geschreven is. Het is zeer voorzichtig geschreven, in dat er niet in zoveel woorden staat dat 'alle kinderen van gelovige ouders die jong sterven zullen zalig worden'. Nee, er staat dat we niet aan hun eeuwige staat mogen twijfelen.

Klavier schreef:

Bert Mulder schreef: We moeten het artikel lezen zoals het geschreven is. Het is zeer voorzichtig geschreven, in dat er niet in zoveel woorden staat dat 'alle kinderen van gelovige ouders die jong sterven zullen zalig worden'. Nee, er staat dat we niet aan hun eeuwige staat mogen twijfelen.

Maar twijfel heeft betrekking op het onderwerp "aan de verkiezing en zaligheid hunner kinderen".
Ik zie het WEL met zoveel woorden staan. Maar ik kan het op basis van de verwijsteksten niet verklaren.
Bert, ik ga gaarne met jouw veronderstelling mee, want die kan ik begrijpen en is ook de uitleg die gangbaar is (o.a. Voetius). Maar de formulering van art 17 kan ik dan niet plaatsen.
Artikel 17 kan ik niet rijmen met de kanttekeningen bij 1 Kor 7:14.
Daar wordt over uitwendig verbond gesproken.
Dat bekent nog geen behoud maar een toegang tot het teken en zegel van het verbond. De doop dus.
Dat is, zijn in het uiterlijk verbond Gods begrepen, en hebben toegang tot de tekenen en zegelen van Gods genade, zowel als degenen, die van beide gelovige ouders zijn geboren.

Else were your children. It is an argument taken from the effect -- "If your marriage were impure, then the children that are the fruit of it would be impure; but they are holy; hence the marriage also is holy. As, then, the ungodliness of one of the parents does not hinder the children that are born from being holy, so neither does it hinder the marriage from being pure." Some grammarians explain this passage as referring to a civil sanctity, in respect of the children being reckoned legitimate, but in this respect the condition of unbelievers is in no degree worse. That exposition, therefore, cannot stand. Besides, it is certain that Paul designed here to remove scruples of conscience, lest any one should think (as I have said) that he had contracted defilement. The passage, then, is a remarkable one, and drawn from the depths of theology; for it teaches, that the children of the pious are set apart from others by a sort of exclusive privilege, so as to be reckoned holy in the Church.

But how will this statement correspond with what he teaches elsewhere -- that we are all by nature children of wrath; (Ephesians 2:3;) or with the statement of David -- Behold I was conceived in sin, etc. (Psalms 51:7.) I answer, that there is a universal propagation of sin and damnation throughout the seed of Adam, and all, therefore, to a man, are included in this curse, whether they are the offspring of believers or of the ungodly; for it is not as regenerated by the Spirit, that believers beget children after the flesh. The natural condition, therefore, of all is alike, so that they are liable equally to sin and to eternal death. As to the Apostle's assigning here a peculiar privilege to the children of believers, this flows from the blessing of the covenant, by the intervention of which the curse of nature is removed; and those who were by nature unholy are consecrated to God by grace. Hence Paul argues, in his Epistle to the Romans, (Romans 11:16,) that the whole of Abraham's posterity are holy, because God had made a covenant. of life with him -- If the root be holy, says he, then the branches are holy also. And God calls all that were descended from Israel his sons' now that the partition is broken down, the same covenant of salvation that was entered into with the seed of Abraham 4 is communicated to us. But if the children of believers are exempted from the common lot of mankind, so as to be set apart to the Lord, why should we keep them back from the sign? If the Lord admits them into the Church by his word, why should we refuse them the sign? In what respects the offspring of the pious are holy, while many of them become degenerate, you will find explained in the tenth and eleventh chapters of the Epistle to the Romans; and I have handled this point there.

Unionist schreef:Vanwaar deze opsomming van Acta? Ik lees niet alles discussies, dus wellicht is het handig even een aanleiding te noemen voor deze postings? En wat wil je ermee zeggen?

But if it be asked respecting individuals, "How any one could be cut off from the grafting, and how, after excision, he could be grafted again," -- bear in mind, that there are three modes of insition, and two modes of excision. For instance, the children of the faithful are ingrafted, to whom the promise belongs according to the covenant made with the fathers; ingrafted are also they who indeed receive the seed of the gospel, but it strikes no root, or it is choked before it brings any fruit; and thirdly, the elect are ingrafted, who are illuminated unto eternal life according to the immutable purpose of God. The first are cut off, when they refuse the promise given to their fathers, or do not receive it on account of their ingratitude; the second are cut off, when the seed is withered and destroyed; and as the danger of this impends over all, with regard to their own nature, it must be allowed that this warning which Paul gives belongs in a certain way to the faithful, lest they indulge themselves in the sloth of the flesh. But with regard to the present passage, it is enough for us to know, that the vengeance which God had executed on the Jews, is pronounced on the Gentiles, in case they become like them.

Erasmiaan schreef:Dan zijn we bij deze af van de veronderstelde wedergeboorte die op enigerlei wijze uit die Dordtse leerregel gedestilleerd werd.