In de Vrijgemaakt Gereformeerde Kerken is de discussie of de zondag wel op een goddelijk gebod berust. In een protestbrief staat onder andere dit:
d. VAN DE ZEVENDE NAAR DE EERSTE DAG
Op vrijdag, voor het aanbreken van de sabbat, stierf de Heere Jezus Christus
(Marc 15:37 en 42, Luc 23:46 en 54). Na drie dagen zou Hij opgewekt worden
(Matth 12:40, Matth 16:21, Matth 27:63). De tijdsbepaling 'drie dagen en drie
nachten' is op te vatten als drie etmalen, waarbij naar Joodse telling ook een
deel van een etmaal als geheel meetelde. Hieruit volgt dat de Heere Jezus
Christus op zondag opstond uit de dood. In Marc 16:9 lezen we dat het feit van
de opstanding inderdaad plaatsvond op zondag.
De Heere Jezus Christus zelf stelde de eerste dag van de week door zijn opstan-
ding en verschijningen in het teken van zijn opstanding. De heiliging van de
eerste dag van de week heeft de Heiland bevestigd
* door het feit dat Hij pas acht dagen later, dus weer op de eerste dag van
de nieuwe week, opnieuw in de discipelenkring verscheen (Joh 20:19 en 26)
* in het feit dat Hij de uitstorting van de Heilige Geest op de vijftigste
dag (Lev 23:15 en 16) na de dag van Zijn opstanding, dus weer op de eerste
dag van de week heeft laten geschieden en toen heel Jeruzalem vervuld heeft
met het bericht van Zijn opstanding (Hand 2:24-32).
* in het feit dat Hij op de 'dag des Heeren', de eerste dag van de week zijn
openbaring aan Johannes gaf (Op 1:10). Johannes ontving de openbaring
omstreeks het jaar 95. In de Didache, 14, 2, en Ignatius, ad Magn. 9, 1,
die even later geschreven werden, en in 'het onderwijs van de twaalf apos-
telen' uit het jaar 110 wordt de eerste dag van de week eveneens de 'dag
des Heeren' genoemd. Op de dag die staat in het teken van zijn opstanding
vormen vrijwel de eerste woorden die de Heere Jezus Christus tot Johannes
spreekt een herinnering aan zijn opstanding (Op 1:18).
Aanwijzingen in de Schrift dat de eerste dag van de week bij de eerste christe-
lijke gemeenten een bijzondere plaats innam vinden we
* in Hand 20:7 waar staat dat de gemeente samengekomen was op de eerste dag
van de week om brood te breken
* in 1Cor 16:2 waar de apostel Paulus zegt dat ieder in de gemeente op de
eerste dag van de week iets moet wegleggen voor de collecte voor de gemeen-
te te Jeruzalem.
e. OPSTANDING VERWIJST NAAR HERSCHEPPING EN VERLOSSING
De oudtestamentische sabbat verwees naar de schepping en naar de verlossing uit
het diensthuis van Egypte. De nieuwtestamentische sabbat verwijst, als dag van
de opstanding van de Heere Jezus Christus, naar de herschepping en naar de ver-
lossing uit het diensthuis van de zonde door de Heere Jezus Christus.
* Door de zonde ligt de schepping onder de vloek (Gen 3:17) en is aan de
vruchteloosheid onderworpen (Rom 8:20-22). De herschepping komt tot stand
door de voldoening door de Heere Jezus Christus. Zij begint op de dag van
zijn opstanding. Hij is daarvan Zelf het levende begin. (Rom 8:11, 1Cor
15:20-22).
* Het lijden en sterven van de Heere Jezus Christus is voor de vergeving van
de zonden niet genoeg. Het is ook noodzakelijk dat Hij opstaat uit de dood
om haar te bewerken. Jezus Christus is opgestaan uit de dood om ons
te doen delen in de gerechtigheid die Hij door zijn lijden en sterven voor
ons had verworven (Rom 4:25, 1Cor 15:16-18).
f. PRAKTIJK EERSTE CHRISTELIJKE GEMEENTEN
Toen men nog geen kunstmatige verlichting kende, stond iedereen vroeg op om, als
het licht werd, aan het werk te kunnen gaan. Een losse arbeidskracht die zich-
zelf beschikbaar wilde stellen op het marktplein, kwam voor zonsopgang (verge-
lijk Matt 20:1, meer informatie is te vinden in M.A. Finley, The Ancient Econo-
my).
De joden genoten binnen het Romeinse rijk het recht de zevende dag vrij te nemen
en zich op die dag aan de sabbatswetten te houden. Zij konden op die dag dus
samenkomen op ieder willekeurig tijdstip. De Joodse geschiedschrijver Josefus
beschrijft echter dat de joden gewend waren voor zonsopkomst bij elkaar te komen
in de synagoge. Een dienst in de synagoge kon tot zes uren duren en werd dan af-
gesloten met een gezamenlijk middagmaal. Zoals de joden op de zevende dag bij
zonsopkomst bijeenkwamen, zo kwamen de christenen op de eerste dag bij zonsop-
komst bijeen. De Romeinse schrijver Plinius (jr.) schrijft: dat zij gewend waren
voor zonsopkomst liederen voor Christus en voor God te zingen en elkaar onder
ede te verbinden een goede levenswijze te leiden.
Het is aannemelijk dat de bijeenkomsten van de christenen in tijdsduur verge-
lijkbaar waren met de diensten in de synagoge. In Hand 20:7 wordt gesproken van
een rede van Paulus die duurde tot middernacht. In de Apologie I,67 van de hand
van Justinus de Martelaar (overleden ongeveer 165) lezen we dat de gedenkschrif-
ten van de apostelen en de geschriften van de profeten gelezen worden 'zolang
dat nodig is' (te vinden in: Dr. A.F.J. Klijn, 'Apostolische Vaders', Bosch en
Keuning, 1967, drie delen).
Verder blijkt dat niet slechts een deel of delen van de dag, maar dat de dag in
z'n geheel in vreugde werd doorgebracht. In 'Het onderwijs van de twaalf aposte-
len' uit het jaar 110 schrijft onder andere Barnabas in een noot: Daar brengen
we de achtste dag in vreugde door (eveneens te vinden in de 'Apostolische Va-
ders').
In het jaar 321 werd de zondag door keizer Constantijn de Grote als rustdag
wettelijk bevolen. Het spreekt vanzelf dat deze regeling niet zomaar uit de
lucht kwam vallen. De gangbare praktijk onder de christenen was te rusten op
zondag en dat werd nu officieel door de keizer als regel ingevoerd.
Verjaardag vieren op zondag
-
Klaas
Met alle respect, maar de Here Jezus heeft de geboden van zijn Vader niet te niet gedaan door zijn opstanding.
Deze zijn in principe nog immer van kracht en dienen ook als zodanig onderwezen te worden (Matthéüs 5:17-21).
Het is veel betekenend dat Hij op de eerste dag der week opstond, maar daarmee is niets ingesteld: wat wel als zodanig door Hem zijn ingesteld zijn de doop (waartoe hij ook opdracht geeft in Matthéüs 28) en het Nieuwe Verbond aan de Paschamaaltijd.
Nergens uit de Bijbel kan worden afgeleid dat de bepaling niet te werken van de 7e dag naar de 1e dag overgeheveld dienen te worden.
Van de twee vrouwen die het graf komen bezoeken staat expliciet vermeld dat zij gerust hadden naar het gebod evenzo blijft ook Paulus op de sabbatdag naar de diensten in de synagoge gaan en zondigt niet tegen de geboden en de Wet Gods.
Deze zijn in principe nog immer van kracht en dienen ook als zodanig onderwezen te worden (Matthéüs 5:17-21).
Het is veel betekenend dat Hij op de eerste dag der week opstond, maar daarmee is niets ingesteld: wat wel als zodanig door Hem zijn ingesteld zijn de doop (waartoe hij ook opdracht geeft in Matthéüs 28) en het Nieuwe Verbond aan de Paschamaaltijd.
Nergens uit de Bijbel kan worden afgeleid dat de bepaling niet te werken van de 7e dag naar de 1e dag overgeheveld dienen te worden.
Van de twee vrouwen die het graf komen bezoeken staat expliciet vermeld dat zij gerust hadden naar het gebod evenzo blijft ook Paulus op de sabbatdag naar de diensten in de synagoge gaan en zondigt niet tegen de geboden en de Wet Gods.
-
Klaas
* in het feit dat Hij de uitstorting van de Heilige Geest op de vijftigste
dag (Lev 23:15 en 16) na de dag van Zijn opstanding, dus weer op de eerste
dag van de week heeft laten geschieden en toen heel Jeruzalem vervuld heeft
met het bericht van Zijn opstanding (Hand 2:24-32).
* in het feit dat Hij op de 'dag des Heeren', de eerste dag van de week zijn
openbaring aan Johannes gaf (Op 1:10). Johannes ontving de openbaring
omstreeks het jaar 95. In de Didache, 14, 2, en Ignatius, ad Magn. 9, 1,
die even later geschreven werden, en in 'het onderwijs van de twaalf apos-
telen' uit het jaar 110 wordt de eerste dag van de week eveneens de 'dag
des Heeren' genoemd. Op de dag die staat in het teken van zijn opstanding
vormen vrijwel de eerste woorden die de Heere Jezus Christus tot Johannes
spreekt een herinnering aan zijn opstanding (Op 1:18).
Aanwijzingen in de Schrift dat de eerste dag van de week bij de eerste christe-
lijke gemeenten een bijzondere plaats innam vinden we
* in Hand 20:7 waar staat dat de gemeente samengekomen was op de eerste dag
van de week om brood te breken
* in 1Cor 16:2 waar de apostel Paulus zegt dat ieder in de gemeente op de
eerste dag van de week iets moet wegleggen voor de collecte voor de gemeen te te Jeruzalem.
[font=Times New Roman]- in Openbaringe wordt de term Dag des HEEREN gebruikt: nergens wijst erop dat het hier om de eerste dag gaat: veeleer moet men bedenken dat de term Dag des HEEREN een gevestigde term is die geresereerd is voor de Dag des Oordeels: zowel in OT als in NT: gezien het apocalyptische karakter van Openbaring gaat naar die lezing dan ook mijn gedachte uit: immers Johannes was in de geest op de Dag des Heren: niet letterlijk, maar een visioen: vandaar ook `openbaring´.
in Handelingen 20:7 wordt het duidelijk dat Paulus na zonsondergang een redevoering houdt: de dag begint in de Bijbel namelijk na zonsondergang: dus op onze zaterdagavond breekt na zonsondegang de Bijbelse eerste dag aan: let ook op de bepaling dat Paulus tot middenacht blijft spreken: het is onlogisch dat hij vanaf ´s ochtends vroeg tot ´s avonds laat een preek afsteekt: de reden dat hij wacht tot het aanbreken van het daglicht van de eerste dag is dat er op sabbat niet gereisd werd (en hoort te worden) [/font]
dag (Lev 23:15 en 16) na de dag van Zijn opstanding, dus weer op de eerste
dag van de week heeft laten geschieden en toen heel Jeruzalem vervuld heeft
met het bericht van Zijn opstanding (Hand 2:24-32).
* in het feit dat Hij op de 'dag des Heeren', de eerste dag van de week zijn
openbaring aan Johannes gaf (Op 1:10). Johannes ontving de openbaring
omstreeks het jaar 95. In de Didache, 14, 2, en Ignatius, ad Magn. 9, 1,
die even later geschreven werden, en in 'het onderwijs van de twaalf apos-
telen' uit het jaar 110 wordt de eerste dag van de week eveneens de 'dag
des Heeren' genoemd. Op de dag die staat in het teken van zijn opstanding
vormen vrijwel de eerste woorden die de Heere Jezus Christus tot Johannes
spreekt een herinnering aan zijn opstanding (Op 1:18).
Aanwijzingen in de Schrift dat de eerste dag van de week bij de eerste christe-
lijke gemeenten een bijzondere plaats innam vinden we
* in Hand 20:7 waar staat dat de gemeente samengekomen was op de eerste dag
van de week om brood te breken
* in 1Cor 16:2 waar de apostel Paulus zegt dat ieder in de gemeente op de
eerste dag van de week iets moet wegleggen voor de collecte voor de gemeen te te Jeruzalem.
[font=Times New Roman]- in Openbaringe wordt de term Dag des HEEREN gebruikt: nergens wijst erop dat het hier om de eerste dag gaat: veeleer moet men bedenken dat de term Dag des HEEREN een gevestigde term is die geresereerd is voor de Dag des Oordeels: zowel in OT als in NT: gezien het apocalyptische karakter van Openbaring gaat naar die lezing dan ook mijn gedachte uit: immers Johannes was in de geest op de Dag des Heren: niet letterlijk, maar een visioen: vandaar ook `openbaring´.
in Handelingen 20:7 wordt het duidelijk dat Paulus na zonsondergang een redevoering houdt: de dag begint in de Bijbel namelijk na zonsondergang: dus op onze zaterdagavond breekt na zonsondegang de Bijbelse eerste dag aan: let ook op de bepaling dat Paulus tot middenacht blijft spreken: het is onlogisch dat hij vanaf ´s ochtends vroeg tot ´s avonds laat een preek afsteekt: de reden dat hij wacht tot het aanbreken van het daglicht van de eerste dag is dat er op sabbat niet gereisd werd (en hoort te worden) [/font]
-
Klaas
verder staat na die passage uit handelingen 20 hft 21 waarin duidelijk wordt dat Paulus zich aan de Wet houdt:
20 En zij, dat gehoord hebbende, loofden den Heere, en zeiden tot hem: Gij ziet, broeder, hoevele duizenden van Joden er zijn, die geloven; en zij zijn allen ijveraars van de wet.
21 En zij zijn aangaande u bericht, dat gij al de Joden, die onder de heidenen zijn, leert van Mozes afvallen, zeggende: dat zij de kinderen niet zouden besnijden, noch naar de wijze der wet wandelen.
22 Wat is er dan te doen? Het is gans nodig, dat de menigte samenkome; want zij zullen horen, dat gij gekomen zijt.
23 Doe dan hetgeen wij u zeggen: Wij hebben vier mannen, die een gelofte gedaan hebben.
20 En zij, dat gehoord hebbende, loofden den Heere, en zeiden tot hem: Gij ziet, broeder, hoevele duizenden van Joden er zijn, die geloven; en zij zijn allen ijveraars van de wet.
21 En zij zijn aangaande u bericht, dat gij al de Joden, die onder de heidenen zijn, leert van Mozes afvallen, zeggende: dat zij de kinderen niet zouden besnijden, noch naar de wijze der wet wandelen.
22 Wat is er dan te doen? Het is gans nodig, dat de menigte samenkome; want zij zullen horen, dat gij gekomen zijt.
23 Doe dan hetgeen wij u zeggen: Wij hebben vier mannen, die een gelofte gedaan hebben.
-
jacob
-
hijwel
De zondag is er niet om je af te zonderen:#Oorspronkelijk gepost door Kislev
Is het nou zo nodig om op zondag iemands verjaardag te vieren en wellicht half Nederland door te crossen om er te komen? Is het juist niet fijn dat we een dag hebben ter afzondering? Zo`n zondag is ook ter zelfbescherming hoor!
[Veranderd op 29/5/02 door Kislev]
De zondag is er om te leven tot eer van God, net zo als alle andere dagen. Ik denk helemaal niet dat het de bedoeling is om je af te zonderen. Samen op een verjaardag praten over de preek kan toch een hele goede tijds besteding zijn.
En waarom mag je op zondag het land niet door crossen? Zet je een mooi koor op terwijl je naar zijn verjaardag gaat. Daarna ga je lekker met hem mee naar de kerk en uit de kerk een gebakje eten en napraten over de preek.
Waarom wordt er zo krampachtig omgegaan met de zondag. De mensen zijn er niet voor de Zondag! Maar de zondag is er voor de mensen!
-
Refojongere
Hijwel,
"De zondag is er niet om je af te zonderen"
Wat moeten we dan met de Tien Geboden waarin zo duidelijk staat: Gedenkt den sabbatdag dat gij dien heiligt (afzondert, aan de Heere en je zaligheid besteedt).
Beste Klaas,
Is het veranderen van het houden van sabbat van de oudtestamentische zevende dag naar de nieuwtestamentische eerste dag soms gelijk aan het afschaffen van de sabbat, het vierde gebod. Ik denk enkel dat het gebod een nog diepere en rijkere betekenis krijgt door het houden van de zondag.
De essentie van het gebod is dat je na zes dagen werken een dag aan de Heere moet geven en dat deze dag er is om uit te rusten van je dagelijkse bezigheden. Maakt het dan uit welke dag je viert? Jazeker, dat staat vermeld: de zevende dag, omdat de Heere toen het werk van de schepping voltooid had en rustte. Nu vieren we de eerste dag, omdat deze dag door Christus en Zijn apostelen is ingesteld, de dag waarop Christus de eeuwige rust heeft verworven, Hij alle werk had volbracht!
"Nergens uit de Bijbel kan worden afgeleid dat de bepaling niet te werken van de 7e dag naar de 1e dag overgeheveld dienen te worden."
Nu graaf je je eigen graf. Het staat inderdaad nergens letterlijk, evenmin als dat van de kinderdoop staat. Toch valt het er weldegelijk uit af te leiden, ik verwijs naar mijn vorige posting. Verder zegt A Brakel in dit verband:
Wij hebben God niet te meesteren. Dat ene gebod wat Hij gegeven heeft, moet voor ons voldoende zijn. Want het is geen nieuw gebod, maar een verandering van omstandigheid. Waarom werd de dag dan veranderd? Nu, daar is in het NT een grote verandering van de gehele dienst. Ik zie dat de Verlosser van de wereld op de eerste dag van de week is opgestaan. Ik zie dat door het houden van de eerste dag de Kerk wordt afgescheiden van Joden, Moslims en heidenen. De hele Joodse Godsdienst wordt erdoor veroordeeld en de heidenen worden overtuigd van hun goddeloosheid.
"Van de twee vrouwen die het graf komen bezoeken staat expliciet vermeld dat zij gerust hadden naar het gebod evenzo blijft ook Paulus op de sabbatdag naar de diensten in de synagoge gaan en zondigt niet tegen de geboden en de Wet Gods."
De vrouwen hielden de sabbat naar het gebod. Dat was voor de instelling van de eerste dag als dag des Heeren. Verder ging Paulus op de sabbatdag naar de synagoge, omdat de joden op die dag hun bijeenkomsten hadden, om hun in die weg het Evangelie te verkondigen, op zondag was er namelijk geen bijeenkomst van joden in de synagoge.
Duidelijk is dat Paulus geen sabbat vierde, dat lees ik nergens in de Bijbel terug, wel dat hij de eerste dag in ere hield en heiligde (Hand. 20:7 en 1 Kor. 16:2).
In Handelingen 20 staat inderdaad dat Paulus zelfs de ceremoniele wet wil onderhouden om de Joden een Jood te zijn. Er staat in Hand. 20 dat Paulus beschuldigd zou worden van het afvallen van de wet van Mozes
De kanttekeningen zeggen:
Dit was een lastering tegen Paulus; want hoewel hij leerde dat de ceremoniën van het Oude Testament door Christus vervuld en daarom afgedaan waren, zo leert hij echter niet, dat men de leer van Mozes zou verwerpen, noch dat men de zwakke Joden, die dit nog niet verstonden, voor die tijd zou dwingen de ceremoniën na te laten, in het bijzonder omdat hij ook zelf om der zwakken wil Timotheus had besneden; Hand. 16:3.
Op die dag dan, die tot de godsdienst was geheiligd, is Johannes, met heilige overdenkingen bezig zijnde, omdat hij in een plaats was waar toen nog geen vergaderingen schijnen geweest te zijn, deze Openbaring geschied.
Ook is het van belang om te weten wat er nu betekent wordt met 'in de geest zijn'!
Dat is, in een vertrekking of verheffing van zinnen door de Heilige Geest, zoals bij Petrus gebeurd is (Hand. 10:10), en Paulus van zichzelf getuigt 2 Kor. 12:2, en zoals bij de profeten ook doorgaans is gebeurt.
Hij was dus in een verheffing van zinnen?
In vers 9 staat dat hij op het eiland was. In vers 10 staat dat hij op de dag des Heeren een verheffing van zinnen kreeg. Dat ligt logischer in de lijn.
Tenslotte zegt A Brakel er nog dit over: "De apostel Johannes op het eiland Patmos, nu al na de verwoesting van Jeruzalem verbannen, geeft te kennen, dat de dag des Heeren heilig gevierd werd, en dat hij die vierde, noemende deze, als bij allen welbekend, den dag des Heeren, Op. 1:10."
"In Handelingen 20:7 wordt het duidelijk dat Paulus na zonsondergang een redevoering houdt: de dag begint in de Bijbel namelijk na zonsondergang: dus op onze zaterdagavond breekt na zonsondergang de Bijbelse eerste dag aan"
Paulus spreekt hier in Troas, Griekenland in een Gemeente waar de dag begint net als bij ons, naar Romeinse tijd (0:00 uur - 24:00 uur).
"de reden dat hij wacht tot het aanbreken van het daglicht van de eerste dag is dat er op sabbat niet gereisd werd (en hoort te worden)"
Oke, je bent het met me eens dat de zondag de rustdag is! Je zult denken: Huh?
Je leest namelijk verkeerd. Er staat dat Paulus op de eerste dag van de week met hen handelde tot de middernacht, zullende des anderen daags verreizen (de tweede dag dus) omdat Paulus op de eerste dag niet reisde.
Ook wordt hier, als je tenminste goed leest, gezegd dat de eerste dag zich uitstrekt tot de middernacht, waarna hij de volgende dag van plan was om verder te reizen.
"De zondag is er niet om je af te zonderen"
Wat moeten we dan met de Tien Geboden waarin zo duidelijk staat: Gedenkt den sabbatdag dat gij dien heiligt (afzondert, aan de Heere en je zaligheid besteedt).
Beste Klaas,
Is het veranderen van het houden van sabbat van de oudtestamentische zevende dag naar de nieuwtestamentische eerste dag soms gelijk aan het afschaffen van de sabbat, het vierde gebod. Ik denk enkel dat het gebod een nog diepere en rijkere betekenis krijgt door het houden van de zondag.
De essentie van het gebod is dat je na zes dagen werken een dag aan de Heere moet geven en dat deze dag er is om uit te rusten van je dagelijkse bezigheden. Maakt het dan uit welke dag je viert? Jazeker, dat staat vermeld: de zevende dag, omdat de Heere toen het werk van de schepping voltooid had en rustte. Nu vieren we de eerste dag, omdat deze dag door Christus en Zijn apostelen is ingesteld, de dag waarop Christus de eeuwige rust heeft verworven, Hij alle werk had volbracht!
"Nergens uit de Bijbel kan worden afgeleid dat de bepaling niet te werken van de 7e dag naar de 1e dag overgeheveld dienen te worden."
Nu graaf je je eigen graf. Het staat inderdaad nergens letterlijk, evenmin als dat van de kinderdoop staat. Toch valt het er weldegelijk uit af te leiden, ik verwijs naar mijn vorige posting. Verder zegt A Brakel in dit verband:
Wij hebben God niet te meesteren. Dat ene gebod wat Hij gegeven heeft, moet voor ons voldoende zijn. Want het is geen nieuw gebod, maar een verandering van omstandigheid. Waarom werd de dag dan veranderd? Nu, daar is in het NT een grote verandering van de gehele dienst. Ik zie dat de Verlosser van de wereld op de eerste dag van de week is opgestaan. Ik zie dat door het houden van de eerste dag de Kerk wordt afgescheiden van Joden, Moslims en heidenen. De hele Joodse Godsdienst wordt erdoor veroordeeld en de heidenen worden overtuigd van hun goddeloosheid.
"Van de twee vrouwen die het graf komen bezoeken staat expliciet vermeld dat zij gerust hadden naar het gebod evenzo blijft ook Paulus op de sabbatdag naar de diensten in de synagoge gaan en zondigt niet tegen de geboden en de Wet Gods."
De vrouwen hielden de sabbat naar het gebod. Dat was voor de instelling van de eerste dag als dag des Heeren. Verder ging Paulus op de sabbatdag naar de synagoge, omdat de joden op die dag hun bijeenkomsten hadden, om hun in die weg het Evangelie te verkondigen, op zondag was er namelijk geen bijeenkomst van joden in de synagoge.
Duidelijk is dat Paulus geen sabbat vierde, dat lees ik nergens in de Bijbel terug, wel dat hij de eerste dag in ere hield en heiligde (Hand. 20:7 en 1 Kor. 16:2).
In Handelingen 20 staat inderdaad dat Paulus zelfs de ceremoniele wet wil onderhouden om de Joden een Jood te zijn. Er staat in Hand. 20 dat Paulus beschuldigd zou worden van het afvallen van de wet van Mozes
De kanttekeningen zeggen:
Dit was een lastering tegen Paulus; want hoewel hij leerde dat de ceremoniën van het Oude Testament door Christus vervuld en daarom afgedaan waren, zo leert hij echter niet, dat men de leer van Mozes zou verwerpen, noch dat men de zwakke Joden, die dit nog niet verstonden, voor die tijd zou dwingen de ceremoniën na te laten, in het bijzonder omdat hij ook zelf om der zwakken wil Timotheus had besneden; Hand. 16:3.
De kanttekeningen (en eigenlijk elke verklaarder) zeggen:- in Openbaringe wordt de term Dag des HEEREN gebruikt: nergens wijst erop dat het hier om de eerste dag gaat: veeleer moet men bedenken dat de term Dag des HEEREN een gevestigde term is die geresereerd is voor de Dag des Oordeels: zowel in OT als in NT: gezien het apocalyptische karakter van Openbaring gaat naar die lezing dan ook mijn gedachte uit: immers Johannes was in de geest op de Dag des Heren: niet letterlijk, maar een visioen: vandaar ook `openbaring´.
Op die dag dan, die tot de godsdienst was geheiligd, is Johannes, met heilige overdenkingen bezig zijnde, omdat hij in een plaats was waar toen nog geen vergaderingen schijnen geweest te zijn, deze Openbaring geschied.
Ook is het van belang om te weten wat er nu betekent wordt met 'in de geest zijn'!
Dat is, in een vertrekking of verheffing van zinnen door de Heilige Geest, zoals bij Petrus gebeurd is (Hand. 10:10), en Paulus van zichzelf getuigt 2 Kor. 12:2, en zoals bij de profeten ook doorgaans is gebeurt.
Hij was dus in een verheffing van zinnen?
In vers 9 staat dat hij op het eiland was. In vers 10 staat dat hij op de dag des Heeren een verheffing van zinnen kreeg. Dat ligt logischer in de lijn.
Tenslotte zegt A Brakel er nog dit over: "De apostel Johannes op het eiland Patmos, nu al na de verwoesting van Jeruzalem verbannen, geeft te kennen, dat de dag des Heeren heilig gevierd werd, en dat hij die vierde, noemende deze, als bij allen welbekend, den dag des Heeren, Op. 1:10."
"In Handelingen 20:7 wordt het duidelijk dat Paulus na zonsondergang een redevoering houdt: de dag begint in de Bijbel namelijk na zonsondergang: dus op onze zaterdagavond breekt na zonsondergang de Bijbelse eerste dag aan"
Paulus spreekt hier in Troas, Griekenland in een Gemeente waar de dag begint net als bij ons, naar Romeinse tijd (0:00 uur - 24:00 uur).
"de reden dat hij wacht tot het aanbreken van het daglicht van de eerste dag is dat er op sabbat niet gereisd werd (en hoort te worden)"
Oke, je bent het met me eens dat de zondag de rustdag is! Je zult denken: Huh?
Je leest namelijk verkeerd. Er staat dat Paulus op de eerste dag van de week met hen handelde tot de middernacht, zullende des anderen daags verreizen (de tweede dag dus) omdat Paulus op de eerste dag niet reisde.
Ook wordt hier, als je tenminste goed leest, gezegd dat de eerste dag zich uitstrekt tot de middernacht, waarna hij de volgende dag van plan was om verder te reizen.
Hier een artikel waar een heleboel teksten hierover op een rijtje staan.
http://home.wxs.nl/%7Esleij005/vergadering/leermap20011101zondag.htm
http://home.wxs.nl/%7Esleij005/vergadering/leermap20011101zondag.htm
-
hijwel
dat gij dien heiligt:Oorspronkelijk gepost door Refojongere
Hijwel,
"De zondag is er niet om je af te zonderen"
Wat moeten we dan met de Tien Geboden waarin zo duidelijk staat: Gedenkt den sabbatdag dat gij dien heiligt (afzondert, aan de Heere en je zaligheid besteedt).
Dat is, zondert hem af van uw gemeen werk, of dagelijksen arbeid, behorende tot dit tijdelijke leven, en besteedt denzelven om God te dienen met heilige werken, die de eer Gods, en het eeuwige en geestelijke leven aangaan
Het leven op zich is al van eer tot God, er staat dat je moet afzonderen van je dagelijkese arbeid. Ik weet niet of jij dagelijks naar verjaardagen gaat maar ik niet. Ik werk meestal.
God dienen kan overal dat hoeft niet persee in je kamertje op zolder.. Je moet getuigen in de wereld. En dat gaat volgens mij heel moeilijk boven op zolder.
Wat moeten we met de sabbathdag? Daar geeft God door Paulus heen antwoord op: Romeinen 14:5-6
De een acht wel denenen dag boven den anderen dag, maar de ander acht al de dagen gelijk. Een iegelijk zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd. Die den dag waarneemt, die neemt hem waar den HEERE; en die den dag niet waarneemt, die neemt hem niet waar den HEERE, want hij dankt God; en die niet eet, die eet zulks den HEEREN niet, en hij dankt God.
De sabbathsdag als sabbath mag maar hoeft niet gevierd te worden. Het ritueel van de ene rustdag (een rustdag is altijd goed) hoort bij religie, God eren ongeacht de dag hoort bij een geloof. Dus of je het nou wel doet, of niet doet, doe het tot eer van Hem. In principe is dan elke dag een sabbathsdag
. En afzondering van de wereld is nooit goed: Jezus riep ons op de wereld in te gaan. Je kunt inderdaad alleen zout en licht zijn als je aanwezig bent in het vlees (ivm de zout-metafoor) en het licht. (in het vlees bedoel ik dus niet christelijke 'in het vlees', maar slaat op het voorbeeld van het zout).
De een acht wel denenen dag boven den anderen dag, maar de ander acht al de dagen gelijk. Een iegelijk zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd. Die den dag waarneemt, die neemt hem waar den HEERE; en die den dag niet waarneemt, die neemt hem niet waar den HEERE, want hij dankt God; en die niet eet, die eet zulks den HEEREN niet, en hij dankt God.
De sabbathsdag als sabbath mag maar hoeft niet gevierd te worden. Het ritueel van de ene rustdag (een rustdag is altijd goed) hoort bij religie, God eren ongeacht de dag hoort bij een geloof. Dus of je het nou wel doet, of niet doet, doe het tot eer van Hem. In principe is dan elke dag een sabbathsdag
. En afzondering van de wereld is nooit goed: Jezus riep ons op de wereld in te gaan. Je kunt inderdaad alleen zout en licht zijn als je aanwezig bent in het vlees (ivm de zout-metafoor) en het licht. (in het vlees bedoel ik dus niet christelijke 'in het vlees', maar slaat op het voorbeeld van het zout).-
hijwel
Ben et helemaal met je eens:oOorspronkelijk gepost door Madtice
Wat moeten we met de sabbathdag? Daar geeft God door Paulus heen antwoord op: Romeinen 14:5-6
De een acht wel denenen dag boven den anderen dag, maar de ander acht al de dagen gelijk. Een iegelijk zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd. Die den dag waarneemt, die neemt hem waar den HEERE; en die den dag niet waarneemt, die neemt hem niet waar den HEERE, want hij dankt God; en die niet eet, die eet zulks den HEEREN niet, en hij dankt God.
De sabbathsdag als sabbath mag maar hoeft niet gevierd te worden. Het ritueel van de ene rustdag (een rustdag is altijd goed) hoort bij religie, God eren ongeacht de dag hoort bij een geloof. Dus of je het nou wel doet, of niet doet, doe het tot eer van Hem. In principe is dan elke dag een sabbathsdag
-
limosa
De sabbathsdag als sabbath mag maar hoeft niet gevierd te worden. Het ritueel van de ene rustdag (een rustdag is altijd goed) hoort bij religie, God eren ongeacht de dag hoort bij een geloof.
Madtice,
Jij bent van mening dat de zondag als "dag van afzondering" afgeschaft kan worden?
limosa
'k blijf me verbazen hier op OSW . . .
Madtice,
Jij bent van mening dat de zondag als "dag van afzondering" afgeschaft kan worden?
limosa
'k blijf me verbazen hier op OSW . . .
Nee hoor, dat zeg ik helemaal niet: ik zeg juist dat elke dag een sabbathsdag mag zijn: elke dag leven tot Gods eer. Maar die extra waarde aan speciaal de zondag ken ik dus niet toe... de zondag is te willekeurig gekozen. Voor mijn part gaan we voortaan op dinsdag allemaal niet werken en kerkdiensten houden en zo. De tekst zegt heel duidelijk: de een houdt wel een bepaalde dag als bijzonder aan tot Gods eer, de ander niet, maar ook tot Gods eer: het mag wel, maar het hoeft niet. Van mij hoeft er dus niets te veranderen, maar ik wil wel dus zeggen dat die complete afzondering op zondag niet nodig is, zolang je het maar tot Gods eer doet.
-
limosa
Exodus 20:8-11
Gedenkt den sabbatdag, dat gij dien heiligt. Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; Maar de zevende dag is de sabbat des HEEREN uws Gods; dan zult gij geen werk doen, gij, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch uw vreemdeling, die in uw poorten is; Want in zes dagen heeft de HEERE den hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte ten zevenden dage; daarom zegende de HEERE den sabbatdag, en heiligde denzelven.
't is toch duidelijk . . .
Gedenkt den sabbatdag, dat gij dien heiligt. Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; Maar de zevende dag is de sabbat des HEEREN uws Gods; dan zult gij geen werk doen, gij, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch uw vreemdeling, die in uw poorten is; Want in zes dagen heeft de HEERE den hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte ten zevenden dage; daarom zegende de HEERE den sabbatdag, en heiligde denzelven.
't is toch duidelijk . . .
Die tekst uit Romeinen toch ook? (14:5-6)... hoe kun je die twee dan toch in samenspraak brengen? Antwoord: door Jezus Christus zijn wij niet meer onder de wet... Betekent dit dat dus alles mag (Paulus zegt: ik vermag alles, maar niet alles is nuttig....)? Ja, misschien wel, maar het betekent vooral dat wij Zijn wil willen doen: het betekent een relatie met God. Het betekent dat je God wilt eren: door de sabbath te houden? Prima! Doen! Door de sabbath op een andere manier te vieren (bijvoorbeeld op dinsdag)? Prima! Doen! als je het maar doet tot zijn eer!!!