"Wat gij de minste Mijner doet, hebt gij Mij gedaan"

Deze woorden van de Heere zijn een voedingsbodem voor een flink stuk inzet voor de medemens die het minder heeft, althans zo zou het behoren te zijn.

Binnen de Ger.gezindte leven deze opdrachtwoorden tot inzet voor de minder bedeelde medemens (in velerlei opzicht) duidelijk minder dan elders in de geloofsgemeenschappen.

Graag laat men zich de gedachte aanleunen dat je niet door de werken zalig kunt worden, maar dat is de strekking van de woorden van de Heere ook niet.

Ook elders in de geloofsgemeenschappen is men zich dat terdege bewust.

Goed, oké, er is een duidelijk aanwezige diaconie. Maar daar blijft het wel zo ongeveer bij. Een actieve (dagelijkse) persóónlijke inzet voor de medemens zie je duidelijk niet ontplooien.

Als men op zondag maar royaal geeft aan de diaconie, dan heeft men zich toch van zijn/haar taak gekweten????

Niet dus, het is slechts het afkopen van zijn/haar plicht tot opvolging van de woorden van de Heere om zich actief in te zetten voor zijn/haar medemens die het minder heeft getroffen in het leven.

Van de goede werken die voortkomen uit het geloof is nog niemand ter helle gevaren.....................elke oprechte gelovige is zich dat bewust, óók dat het een christenplicht is zich actief in te zetten voor zijn/haar medemens, ook al heeft men niet zoveel tijd (?!)

Dat laatste............is dat niet een gemakzuchtig argument om zich maar niet in te hoeven zetten voor de medemens?????

Graag laat men zich de gedachte aanleunen dat je niet door de werken zalig kunt worden

Well, omgedraait is wel waar: Goede werken maken niet zalig, maar zonder goede werken ga je zeker weten verloren. Aan de vruchten kent men de boom.

Als men op zondag maar royaal geeft aan de diaconie, dan heeft men zich toch van zijn/haar taak gekweten????

Well, gebeurde dat maar. Opvallend dat bij kerken in de reformatorische gezinnen, waar collectebonnen of munten worden verkocht, de 20 en 50 cent het hardst gaan. De meeste refo-gezinnen geven maar iets van 1% van hun netto-inkomen aan de kerk, naaste of goede doelen, vaak zelfs nog minder. Triest...

Ik ben een groot voorstander van het geven van tienden (van je netto inkomen). Niet zozeer omwille van die 10%, maar omdat het je dwingt te kijken naar je inkomsten/uitgaven, en bewust geld apart te zetten voor eens iets anders dan jezelf. Als je er geen geld voor apart zet, gaat het toch wel op. Weggeven maakt gelukkiger dan ontvangen, en als je gaat rekenen is die 10% echt wel haalbaar...

Ter illustratie: Het modaal inkomen in 2005 was EUR 29.000 per jaar, wat omgerekend EUR 1560 per maand netto is. Tienden geven zou dus inhouden dat je daarvan EUR 156 weggeeft. Voor mensen met 2 x modaal is dat dus EUR 300 per maand. Pas als je het uitrekend zie je hoeveel je eigelijk binnenkrijgt, en hoeveel je weg moet/mag geven.

Uiteraard is dat niet alles. Wie een opmerkend oor heeft, weet altijd wel mensen in zijn/haar omgeving die het (financieel) moeilijk hebben. Er zijn mensen die met moeite hun dagelijks brood op tafel weten te zetten. Doe eens een envalopje (met inhoud) door de brievenbus.

Of die zwerver op straat, of die meneer/mevrouw die bij de supermarkt of op het winkelplein, of waar dan ook, de straatkrant staat te verkopen (zelfs met dit weer staan ze er!). Loop je voorbij, of koop je zo'n krantje? Of, als je zo'n krantje niet hoeft, geef je dan gewoon wat geld? Of loop je voorbij, en doe je net alsof je m niet hebt gezien...

Nee, ik geloof dat als iedereen in de refo-wereld zijn christelijke plicht getrouw uitvoerde, dat ons landje er een stuk mooier uit zou zien, en vooral: het zou de zaak van Christus zeker goed doen. Ik denk dat de bottom-line is dat we moeten beseffen dat we alles wat we hebben - ons verstand, onze baan, onze gezondheid - van God ontvangen, en dat het niet meer dan normaal is dat wij, naar het gebod van God, onze naaste daarmee helpen. Aan de vruchten kent men de boom...

PS> Dit is niet kwetsend/beschuldigend bedoeld naar de mensen (die ook hier op het forum zijn) die niets hebben om te kunnen geven, die amper zelf rond kunnen komen. Ik wil alleen hen die wél een normaal (lees: richting modaal en hoger) inkomen hebben wijzen op hun christelijke plicht...

PS2> Bron netto modaal inkomen: http://nl.wikipedia.org/wiki/Modaal_inkomen

memento schreef:
PS> Dit is niet kwetsend/beschuldigend bedoeld naar de mensen (die ook hier op het forum zijn) die niets hebben om te kunnen geven, die amper zelf rond kunnen komen. Ik wil alleen hen die wél een normaal (lees: richting modaal en hoger) inkomen hebben wijzen op hun christelijke plicht...

Dat zal ook niet als kwetsend/beschuldigend ervaren worden, zeker niet door mij (met € 55 p/w te besteden met z'n tweeën), maar wat dacht je van TIJD steken ipv GELD in je medemens?? Nét zoveel waard, mogelijk nog méér: ménselijk medeleven en een helpende hand (aan een bed bijvoorbeeld) of boodschappen doen voor iemand die dat zelf (al dan niet tijdelijk) niet kan....................of anderzins.......kijk om je heen waar je kunt bijspringen met je handen/voeten......

Petrus schreef:Binnen de Ger.gezindte leven deze opdrachtwoorden tot inzet voor de minder bedeelde medemens (in velerlei opzicht) duidelijk minder dan elders in de geloofsgemeenschappen.

Hoe kom je hier eigenlijk bij? Heel je posting is gebaseerd op deze aanname. Ik zou zeggen: probeer eerst eens helder te krijgen en te onderbouwen of het waar is wat je hier zegt.

memento schreef:De meeste refo-gezinnen geven maar iets van 1% van hun netto-inkomen aan de kerk, naaste of goede doelen, vaak zelfs nog minder. Triest...

Waar komt dan de stelling vandaan dat "de reformatorische kringen de meest vrijgevigen zijn ten bate van goede doelen"??

Dat bleek uit een onderzoek uit 2004 (RD). Uit datzelfde onderzoek bleek ook datgene wat ik in deze topic bedoel te zeggen. @Limosa....

Petrus schreef:Waar komt dan de stelling vandaan dat "de reformatorische kringen de meest vrijgevigen zijn ten bate van goede doelen"??

Tsja, zonder al dat zwarte geld zouden de kergebouwen heel wat minder groot zijn, en zouden er geen orgels van een miljoen worden gekocht.

Dathenum schreef:

Petrus schreef:Waar komt dan de stelling vandaan dat "de reformatorische kringen de meest vrijgevigen zijn ten bate van goede doelen"??

Tsja, zonder al dat zwarte geld zouden de kergebouwen heel wat minder groot zijn, en zouden er geen orgels van een miljoen worden gekocht.

Ohhhhhhhh, vandaar de term "zwarte kousenkerken".........door al dat zwarte geld............

De term "zwarte kousenkerken" vind ik een zeer onplezierig en kwetsend scheldwoord; maar dat er veel zwart geklust word weet ik uit ervaring. Maar ach, als je af en toe een flinke donatie aan de GBS of aan de Mbuma doet maakt het niet uit. En het is lang niet zo erg als de zonde tegen het 7e gebod.

Verder weet ik dat het niet zo is dat er nooit aan liefdadigheid word gedaan. Als mensen echt in de problemen zitten is er ook solidariteit, en word er soms ook echt (financiele) hulp geboden.

Petrus schreef:

memento schreef:De meeste refo-gezinnen geven maar iets van 1% van hun netto-inkomen aan de kerk, naaste of goede doelen, vaak zelfs nog minder. Triest...

Waar komt dan de stelling vandaan dat "de reformatorische kringen de meest vrijgevigen zijn ten bate van goede doelen"??

Dat bleek uit een onderzoek uit 2004 (RD). Uit datzelfde onderzoek bleek ook datgene wat ik in deze topic bedoel te zeggen. @Limosa....

Kan ook wat zeggen over de vrijgevigheid van de andere nederlanders. Daarbij acht ik een RD-onderzoek niet echt representatief/objectief.

Daarbij, er is heel veel armoede op de wereld. Meer dan wij ooit kunnen ledigen. Dus met een 'wij geven meer dan anderen' komen we er niet van af, we moeten als het ware elke cent omdraaien om ons af te vragen of we die niet weg kunnen geven. OK, dat is wat sterk, maar ik bedoel: We volstaan niet met 50 cent in de collectezak, bij bijzondere collecten 2 EUR, en bij zeurkousen langs de deur voor een goed doel met een eurootje, en owja, als iemand echt nood heeft misschien een keer een paar honder euro. Nee, we moeten een eerlijke afweging maken tussen wat we elke maand binnenkrijgen, en hoeveel we daarvan uitgeven ten goede van God en onze naaste.

Ik heb voor mn trouwen een balans opgemaakt, en schrok eerlijk gezegt van hoe weinig ik gaf, tov wat we binnenkregen. Het lijkt best veel, maar als je het uitdrukt in procenten is het weinig. Om je tienden te geven moet je dus echt moeite doen, wij hebben het opgelost door de gaven aan de kerk omhoog te schroeven, en elke maand een goed doel te kiezen. Ik zeg dit niet zo van 'kijk mij eens', maar omdat ik dat een erg belangrijk leermoment vond uit mn leven.

En die zwerver en straatkrantverkoper, geven we die wat? Niet alleen wat geld, maar ook een warm woord? En ook als die zwerver stinkt?

Dathenum schreef:De term "zwarte kousenkerken" vind ik een zeer onplezierig en kwetsend scheldwoord

Het is in concreto voortkomende uit het kale feit dat in vervolgen tijden de vrouwen van de orthodox gereformeerde snit altijd zwarte kousen droegen. En nóg in bepaalde delen in de Bibel Belt trouwens....................

Niet zozeer dus een denigrerend scheldwoord, al het door sommigen wel zo opgevat wordt, maar meer een typering van mensen uit een bepaalde kerkelijke kring (Staphorst/Bunschoten/Spakenburg/Urk etc etc)

1% van netto lijkt me erg weinig, ik denk dat de meesten daar wel overheen gaan. Ik denk er nooit zo bij na als ik wat geef maar als ik de belasting-aangifte invul valt mij juist op hoeveel al die giften bij elkaar opgeteld zijn. De kerk (wekelijks en af en toe wat extra bij bid- en dankdagen en de feestdagen), de vaste clubs die wat krijgen, zo'n meissie in Afrika dat we via Woord en Daad ondersteunen, de collectes aan de deur, het loopt best nog op.

Iedereen moet zelf weten wat hij of zij geeft. Ik vind dat 10% een mooi streven is maar bij tweeverdieners zonder kinderen is er van een heel andere situatie sprake dan bij een gezin met één kostwinner en een paar kinderen. Bij die laatsten is het bij velen echt wel eens puzzelen om uit te komen. Ben het wel eens met de idee dat degenen die meer verdienen ook meer geven (dat hoeft niet alleen absoluut maar mag ook relatief meer zijn) maar 10% als norm gaat veel te ver voor huishoudens met één gewoon salaris en een paar schoolgaande kinderen. Om nog maar niet te spreken over degenen die niet of beperkt kunnen werken of anderszins bijvoorbeeld door ziekten voor hoge kosten komen te staan.

Inderdaad, het loopt nog best op als je elke acceptgiro die je binnen krijgt met een gift weer de deur uitdoet!

Wij houden het schematisch bij aan welk doel en hoeveel je per kwartaal geeft. We hebben het dan over zo'n 15 goede doelen (met krantje). En tja, het ene doel ligt je nu eenmaal ook wat meer na aan het hart...
Als je daar de collectes en acties van school en kerk (voor uiteraard ook weer goede doelen) bij optelt, tikt dat toch wel door.

Daadwerkelijk iets voor de ander betekenen is voor de een makkelijker te realiseren als voor de ander. Nu onze kinderen groter zijn, kan je jezelf sneller op bv.de strijk van iemand storten, of echt de tijd nemen voor een telefoontje aan een eenzaam iemand als dat je prive-situatie anders is.
Het kan je dan zelfs ook nog een fijn gevoel geven, als je merkt dat de ander het op prijs stelt. Natuurlijk hoort dit niet het doel van je 'hulp' te zijn.

memento schreef:[En die zwerver en straatkrantverkoper, geven we die wat? Niet alleen wat geld, maar ook een warm woord? En ook als die zwerver stinkt?

nee, ik draag een button op mijn jas met de tekst; ' wij gireren giften...."

en die kranten zijn nog niet goed genoeg om in de fik te steken. Het zijn 9 van de 10 keer oost-Europeanen, die hier iets proberen te verdienen aan nonsens. Niks ten nadele va die mensen maar het concept "straatkrant" werkt niet meer, volgens mij.
Verder denk ik dat Petrus veel mensen (ook ikzelf) wel een spiegel voorhoudt. Memento heeft gelijk als hij zegt dat zonder heiliging niemand de Heere zien zal. (Jakobus).

Lelie schreef:
Wij houden het schematisch bij aan welk doel en hoeveel je per kwartaal geeft. We hebben het dan over zo'n 15 goede doelen (met krantje). En tja, het ene doel ligt je nu eenmaal ook wat meer na aan het hart...
Als je daar de collectes en acties van school en kerk (voor uiteraard ook weer goede doelen) bij optelt, tikt dat toch wel door.
.

Kijk............en dan hier dus om de hoek kijken wat ik bedoel (naast wat jij persóónlijk doet Lelie, zoals de was strijken, want dát is hetgeen ik wél bedoel met naastenhulp):

Hup, we gireren wat geld, en daarmee doen we wat voor de medemens, en verder niet zeuren.\

Ik zou zo graag zien dat elk mens zich persóónlijk inzet voor zijn/haar naaste, ipv alléén maar wat geven aan goede doelen.

Goede doelen behoren ook hun deel te krijgen daar niet van, maar daadwerkelijke naastenhulp kost je geen cent, alleen tijd en wat moeite: boodschappen doen voor een "oudje" die haast niet meer uit de voeten kan, de was en de strijk doen voor iemand die ziek is, iemand ergens heen rijden (bijv. ziekenhuis) en weer ophalen, de tuin even bijwerken...........kortom er is zóvéél te bedenken wat je met persoonlijke inzet voor een ander kunt dóén.

Ik heb een afspraak lopen met het hospice in Ede om te komen praten of ik dáár iets voor de mensen, die daar naar hun levenseinde toegaan, kan en mag betekenen. Vervoer is geen probleem...m'n scootmobiel rijdt met gemak de afstand heen en terug vanuit Otterlo. Daarnaast doe ik voor een paar zieke ouderen in het dorp boodschappen bij de Aldi in Ede en bij de plaatselijke buurtsuper. Dat het zo'n 2 1/2 uur duurt voor ik in Ede boodschappen heb gedaan en weer thuis ben maakt geen flaus aus.......ik heb toch niks anders te doen dan anders rond te hangen.

Dat het zo'n 2 1/2 uur duurt voor ik in Ede boodschappen heb gedaan en weer thuis ben maakt geen flaus aus.......ik heb toch niks anders te doen dan anders rond te hangen.

Niet iedereen is zulke rijkdom, wat betreft vrije tijd, gegeven...