Somberen over jongeren

[Afgewezen]

Nou Jacob, je vertelde wel eens moeite te hebben met mijn manier van posten. Maar wat jij doet, vind ik nou keihard.
Kun je Dort niet in zijn (haar?) waarde laten?

[jacob]

Nou Jacob, je vertelde wel eens moeite te hebben met mijn manier van posten. Maar wat jij doet, vind ik nou keihard.
Kun je Dort niet in zijn (haar?) waarde laten?

je hebt gelijk.

Ik vind het keihard wat dort zegt. En ik ken te veel van dat soort figuren. Ze slaan je met de verkiezing dood. Ze hebben geen alternatief. Ze beschuldigen je van alles. Maar eigenlijk kan je er toch allemaal niks aan doen. En dan kom je bij zo'n omschrijving.

overigens heb ik het niet specifiek over Dort, maar meer in het algemeen. Ze gunnen je niks. Nou ja als je een goeie er tussen hebt wel. Maar dan moet er uiteraard bij gezegd worden dat zij er niet over gaan. Jaja ze zijn barhartiger dan God.

Nee afgewezen, ik heb het er volstrekt mee gehad. Misschien kan ik ook maar beter niet reageren.

[Afgewezen]

Ik ga ervan uit dat Dort meent wat hij/zij zegt, zonder daar bij voorbaat waardeordelen aan te verbinden. Dat lijkt me beter, want ik ken Dort niet en jij waarschijnlijk ook niet.

[Marnix]

Onze grootste ellende is, dat wij onze ellende niet kennen.

Tja, wat moet je daar nou aan doen?

Dat is een bekende redenering, welke je moet brengen bij het bekende woord: "Alleenlijk zie, dit heb ik gevonden, dat God de mens recht gemaakt heeft, maar zij hebben vele vonden gezocht.", Prediker 7:29

Vonden zijn het, uitvluchten. Maar vonden en uitvluchten vinden bij de Heere geen erbarming.

Het mocht ons in de verlegenheid brengen. Rusteloos moeten we wezen, zolang men niet is ingegaan in de ware rust.

Heej Dort,

1. Het valt me op dat de HC, een leerboekje om christenen die van de RK naar de nieuwe kerk van reformatie overstapten kennis bij te brengen van het geloof, wel antwoord heeft op de vraag: Waaruit kent u uw ellende?

Daarnaast heeft dit leerboekje ook antwoord op de vraag: Wat moeten we doen om behouden te worden. Net zo goed als de apostelen en Jezus zelf antwoord op die vraag hadden. Natuurlijk is die vraag wat je moet doen om behouden te worden een gevolg van rusteloosheid, maar die rusteloosheid leidt juist dat het zoeken naar antwoorden.

Ik vind je antwoord wat abstract. Maak het eens praktisch. Als iemand zijn ellende niet kent is het de taak van ons, christenen, iemand daarop te wijzen, en ook te wijzen op de verlossing van die ellende. Waarom vertel je alsiemand vraagt wat daaraan te doen niet over het kruis, over verlossing door Christus? Want daar is toch verlossing te vinden?

Je antwoorden zijn misschien wel juist maar niet oplossingsgericht zoals die van de apostelen dat bijv. wel zijn.

[refo]

Die beloften van God zijn heel anders dan beloften van mensen. Je zou zelfs kunnen zeggen dat God Zijn beloften is. Als er beloften in de Bijbel staan kun je daar naar believen gebruik van maken. Dat is namelijk het karakter van een belofte. Zo is dan ook mogelijk dat mensen 'moeten geloven'. Daar wordt door zich gerformeerd noemende mensen een beetje meesmuilend over gedaan: alsof een mens dat zelf zou kunnen! Inderdaad, maakte God niet alles in orde, 't zou niet gaan. Of: als een mens iets zou moeten doen, zou hij nog verloren moeten gaan. Dat is nog maar de vraag! God wil nou eenmaal een vrijwillig volk en geen marionetten. Ergens zit dus enige speelruimte. We zijn het al eens dat de mens de Geest in negatieve zin kan beinvloeden, dan zie ik niet waarom er niet iets is wat de mesn kan.
Israel kon de Egyptenaren niet vermurwen. God wel. Echter, ze moesten zelf naar Kanaan wandelen. Hun kinderen zijn daar gekomen. Omdat zij evengoed erfgenaam waren van de belofte.

De mens is in zijn val de duivel toegevallen. Hij werd onrechtvaardig, bedriegelijk, wreedaardig, goddeloos, ja een vijand van God en zijn naasten. Hij is dieper verlaagd dan het redeloze vee. Daardoor is het ons onmogelijk geworden, uit eigen kracht, God lief te hebben en naar Zijn wil te wandelen ....... En de mens mocht er nog nog achter gebracht worden, dat het ook onmogelijk is bij God. Zijn onderscheidingsvermogen is hij kwijt; wat goed is, werd door de mens kwaad en wat kwaad is goed genoemd; de waarheid hield hij voor de leugen en de leugen voor de waarheid.

Nou, ik weet niet waar he dit allemaal vandaan hebt gehaald. Maar kloppen doet het niet. Sinds wanneer moeten we er achter gebracht worden dat het onmogelijk is bij God? Je verliest een heel belangrijk ding uit het oog. Omdat er niemand was die God zocht, is God naar de mens gekomen. Dan te zeggen dat de mens nog steeds in dezelfde toestand ligt als vlak na de zondeval is wel gemakkelijk: het ontneemt de mens alle verantwoordelijkheid. Van een mens die niets meer kan, kun je in redelijkheid niets eisen. Er is iets tussengekomen wat alles heel anders maakt.

Onze grootste ellende is, dat wij onze ellende niet kennen.

Soms hoor je quotes zo vaak, dat ze kanonieke trekjes gaan vertonen. Ik sluit me liever bij Marnix aan. We kennen onze ellende wel. Tenminste volgens de HC.

[JolandaOudshoorn]

Je ziet trouwens wat de consequenties van zo'n geloofsopvatting als die van Miscanthus c.s. zijn: je kunt dat kinderlijke geloof ook wel weer erg makkelijk kwijtraken!

In twijfel gebracht worden door de uitverkiezing? We hebben het hier over een kind van 8 jaar.
Ik vind het erg als we denken dat God willekeurig verkiest en we aan Zijn Verbond geen waarde hechten. Het verbond en de verkiezing staan niet tegenover elkaar. Ook al zijn wij zwak en ontrouw en snel twijfelmoedig, Gods Verbond en Trouw bestaan tot in eeuwigheid. Dat staat vast en onverbroken. Dat verbond valt niet door ons ongeloof. We missen daardoor de vervulling.
En die toezeggingen van God bij de doop (Zijn belofte van heil en genade), hebben niet zoveel waarde, want als je niet uitverkoren bent, heb je aan dat verbond ook niks?
Jij stelt zelfs: "Dan was je er niet eens ín!" Toch geknoei met water dus.... Dus jij stelt dat we pas in het verbond zijn door wedergeboorte en niet krachtens Gods toezegging? Ben je dan toch dopers?

Stel: de Israeliet uit Egypte verlost, op weg naar Kanaan.
Kind vraagt: "Papa, komen we er wel?" Als je verkoren bent, wel jongen? Sommigen komen er wel, maar de meesten niet. Enne, dat land dat God ons beloofd heeft, daar kom je alleen als het aan je hart toegepast wordt, bidt daar maar veel om.

Of zou Hij gezegd hebben: jongen, maak je geen zorgen, God is voor ons met de wolk- en vuurkolom, Hij wijst ons de weg. En Hij heeft het ons beloofd en op God kun je volledig vertrouwen. Luister naar Zijn stem en volg Hem.

Welke vader heeft nu gelijk?

Laten we onze kinderen oproepen tot het laatste. Hen wijzen op de belofte van God en tegelijk Hem bidden of Hij onze kinderen wil aannemen.
En over dat kinderlijk geloof gesproken, vaak zijn het de volwassenen die met hun obstakels dit geloof doden. Daar zit onze verantwoordelijkheid. We kunnen nog veel van hen leren. Zegt Jezus zelf niet: Wie niet wordt gelijk een kind...

[Afgewezen]

En over dat kinderlijk geloof gesproken, vaak zijn het de volwassenen die met hun obstakels dit geloof doden.

Leg eens uit. Ken je daar zoveel voorbeelden van?

[Toeschouwer]

Welke vader heeft nu gelijk?[/quote]

Laten we onze kinderen oproepen tot het laatste. Hen wijzen op de belofte van God en tegelijk Hem bidden of Hij onze kinderen wil aannemen.
En over dat kinderlijk geloof gesproken, vaak zijn het de volwassenen die met hun obstakels dit geloof doden. Daar zit onze verantwoordelijkheid. We kunnen nog veel van hen leren. Zegt Jezus zelf niet: Wie niet wordt gelijk een kind...[/quote]

Jolanda
Je vindt het misschien een futuliteit maar hoe zie jij dat?
Jij zegt dat wij God moeten bidden of Hij onze kinderen wil aannemen. Nu zegt het doopformulier in het dankgebed: wij danken en loven U......en alzo tot Uw kinderen aangenomen hebt.
Moeten wij dat dan nog vragen en kun je dan het woord 'willen' gebruiken. Ben je van de wil van God niet overtuigd?

[JolandaOudshoorn]

Van de wil van God wel. En daarom bid ik niet zonder hoop.Alleen moeten we niet in een automatisme vervallen dat wie gedoopt is ook zalig wordt.

[JolandaOudshoorn]

En over dat kinderlijk geloof gesproken, vaak zijn het de volwassenen die met hun obstakels dit geloof doden.

Leg eens uit. Ken je daar zoveel voorbeelden van?

Ik heb het zelf ondervonden. Op een kinderlijke belijdenis dat Jezus al mijn zonden wil vergeven werden allerlei tegenwerpingen gemaakt zoals, ja het met je wel gegeven zijn. En ik merk steeds weer dat ik moet stoppen met het volwassen geredeneer over de uitverkiezing, toepassing etc. en steeds weer moet kijken naar het verzoenende werk van onze Borg en Middelaar. Hij is voor mij gestorven en door dat geloof mag ik leven.

[Miscanthus]

Van de wil van God wel. En daarom bid ik niet zonder hoop.Alleen moeten we niet in een automatisme vervallen dat wie gedoopt is ook zalig wordt.

Nee, maar de doop is voor kinderen van gelovige ouders. En dat automatisme is geen goede term. God doet wat Hij belooft. Is dat een automatisme? Nee, het hoort bij het wezen van God. En dat is een bewonderenswaardige deugd van God, waarvan het OT vol staat.
Die gelovige ouders geloven Gods belofte en toezegging en wanhopen daar toch niet aan?
Ik hoop niet dat ik ooit in de situatie kom dat ik de wanhoop (daaromtrent) nabij ben, maar Gods verbond blijft vast en onverbroken en daarom is het voor gedoopte kinderen nooit hopeloos. Ze zijn eenmaal aangenomen en blijven welkom bij God.
Ons geloof en vertrouwen zal beproefd worden, maar juist dan in de hoogste beproeving, blijft het vasthouden aan Gods toezegging dat hij hen zal wassen in het bloed van Zijn Zoon en dat de Heilige Geest het hen zal toeeigenen.

In die zin is vragen of God het wil, voorbijgaan aan Zijn Woorden: Ik wil jou God Zijn. Het past ons om Hem daarvoor te danken en te blijven danken, tegen hoop op hoop.

Jer 31:17 En er is verwachting voor uw nakomelingen, spreekt de HEERE; want uw kinderen zullen wederkomen tot hun landpale.
18 ¶ Ik heb wel gehoord, dat zich Efraim beklaagt, zeggende: Gij hebt mij getuchtigd, en ik ben getuchtigd geworden als een ongewend kalf. Bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn, want Gij zijt de HEERE, mijn God!
19 Zekerlijk, nadat ik bekeerd ben, heb ik berouw gehad, en nadat ik mijzelven ben bekend gemaakt, heb ik op de heup geklopt, ik ben beschaamd, ja, ook schaamrood geworden, omdat ik de smaadheid mijner jeugd gedragen heb.
20 Is niet Efraim Mij een dierbare zoon, is hij Mij niet een troetelkind? Want sinds Ik tegen hem gesproken heb, denk Ik nog ernstelijk aan hem; daarom rommelt Mijn ingewand over hem; Ik zal Mij zijner zekerlijk ontfermen, spreekt de HEERE.

[geledu]

...

[jacob]

Rom 9 : 6 Doch ik zeg22 dit niet, alsof het woord Gods ware uitgevallen; want die zijn niet allen Israel, die uit Israel zijn.


Kant :22) Doch ik zeg
Of, doch het is niet mogelijk, dat het woord van God uitgevallen is. Hier begint de apostel een grote zwarigheid te beantwoorden, die tegen zijn voorafgaande leer kon ingebracht worden, namelijk hoe het kon geschieden, dat de rechtvaardigheid en heiligheid alleen door het geloof in Jezus Christus wordt verkregen, daar de Joden, met wie God Zijn Verbond gemaakt had, en aan wie de beloften van de rechtvaardigheid door den Messias voornamelijk geschied waren, Christus en het geloof in Hem verwierpen; het zou dan mogen geschenen hebben dat de beloften Gods krachteloos waren geworden; waarop de apostel antwoordt dat deze beloften niet eigenlijk waren geschied aan de vleselijke nakomelingen, van Abraham, maar aan degenen, die God zo uit zijn geslacht als uit de heidenen, daartoe ook krachtiglijk naar Zijn eeuwige verkiezing zou roepen; latende de anderen, door een rechtvaardig en ondoorgrondelijk oordeel, in hunne verdorvenheid verharden.

Wat wil je hier mee zeggen?

[Miscanthus]

De kanttekenaren voegen hier iets toe aan de Schrift wat er niet staat..... (gelukkig zijn ze niet kanoniek).

[geledu]

...