http://www.refdag.nl/website/artikel.php?id=127950

Gisteren was ik bij dit debat. Buiten het feit dat een debat tussen Sarot en Philipse alleen me heel interessant lijkt, en ik vond dat er twee mensen voor niets voor aan de tafel zaten. Heb ik nog wat opmerkingen.

Het viel me op dat iemand over integriteit in de wetenschap praat argumenten gebruikt als: "Dat is een 18e eeuwse opvatting over de hersenen" zonder te vertellen waar we er nu anders overdenken.

Ook ik zelf was zo vrij een vraag te stellen. Philipse sprak vaak over waarschijnlijkheid. De waarschijnlijkheid dat God niet bestaat is erg groot. Ik vroeg wat betekent waarschijnlijkheid hier en welk model ligt hier aan ten grondslag?

De geweldige antwoorden waren: Dit is een goede vraag, ik spreek niet over waarschijnlijkheid in de statistische zin, maar ik spreek over subjectieve waarschijnlijkheid en ik gebruik de regel van Bayes.

Als ik tijd had gehad had ik nog even door kunnen vragen:

*De stelling van Bayes is gedefinieerd in een kansreken model (zeg statistisch) Waarom mag je dat er buiten toelaten? *Wat betekent subjectieve waarschijnlijkheid?

Ik probeerde nog even door te gaan: Voor bayesiaanse wetten heb je toch a-priori aannames nodig?
Antwoord: Ja maar je krijgt ook a-posteriori's die meer zeggen. Wil je meer over deze methode leren, dan moet je maar Richard Swinburne's boek "The existence of God" lezen.

En die man noemt zichzelf intellectueel integer? Hij draait om het antwoord heen. Hij zegt niet in wonderen te geloven, maar het volgende vind ik knap wonderlijk.

Je doet aannames (Die volkomen uit de lucht gegrepen zijn). Je gaat er mee rekenen, maar je stopt er geen enkele waarneembare informatie in. Uiteindelijk kom je op iets uit wat wel wat zegt en wat we daarom niet meer a-priori, maar a-posteriori noemen. Door een simpele berekening ontstaat informatie, die er niet is ingestopt. Waarom is die man filosoof, en nog wel een bekende ook.

Verder hij doet keiharde uitspraken over waarschijnlijkheid (die die niet definieert en naar mijn idee niet kan definieren) en verwijst vervolgens naar een boek waarin iemand anders de methode uitlegt (en die daarbij trouwens op een bewijs komt dat God wel bestaat. Voor de goede orde, zonder het boek gelezen te hebben, ben ik er vrij sterk van overtuigd dat het bewijs volkomen nonsens is).

Vaya con Dios,

Parsifal

[offtopic]Tja,

Zo ben ik (ongelooflijk maar waar) eens in debat gegaan met meneer tjakka (hoe heet ie ook alweer...)

Natuurlijk was hij voor legalisering van drugs en dat het voor iedereen beter was.

Ik vroeg of hij ooit met ex-verslaafden had gepraat en hoe zij er over dachten.

Hij beweerde glashard dat zelfs ex-verslaafden voor een legalisering van drugs waren en dat hij heel veel mensen in die kring kon en er vaak mee sprak.

En dan houdt het op, want jij kunt wel zeggen dat jij juist het tegendeel heb gehoord, maar ja... Hij is de expert op dat moment.
[/offtopic]

Filosofie is akelig subjectief, maar als je dan wetenschappelijke wiskundige uitspraken doet, dan zou je wel enige onderbouwing verwachten ja...

In National Geographic stond vorige maand een artikel over de onomstotelijke bewijzen dat de aarde niet geschapen zou zijn. Ik heb gezocht, maar kon geen enkel bewijs vinden. Het enige was dat de dateringsmodelen veel verder terug gaan in de tijd dan de bijbel. Enig wetenschappelijk fundament voor spontane ontwikkeling van evolutionair leven was helemaal ver te zoeken. Maar ja... Het is algemeen geaccepteerd gedachtengoed, dus is het waarheid.

Oorspronkelijk gepost door parsifalJe doet aannames (Die volkomen uit de lucht gegrepen zijn). Je gaat er mee rekenen, maar je stopt er geen enkele waarneembare informatie in. Uiteindelijk kom je op iets uit wat wel wat zegt en wat we daarom niet meer a-priori, maar a-posteriori noemen. Door een simpele berekening ontstaat informatie, die er niet is ingestopt. Waarom is die man filosoof, en nog wel een bekende ook.
Parsifal

Het lijkt een soort cirkelredenering. Een kat die achter z'n eigen staart aan rent...

Hij krijgt wel veel aandacht in dat artikel, was dat die avond ook zo? Hoe ging het Sarot af?

Deze snap ik ook niet:

Zijn opponent raakt niet onder de indruk. „Deze omkering van de bewijslast werkt absoluut niet. Kabouters zijn zintuiglijk waarneembaar - als ze zouden bestaan. Bij kabouters kunnen we zeggen: Als ze hadden bestaan, dan hadden we ze waargenomen. Bij God niet.”

Wie zegt dat kabouters waarneembaar zijn als ze bestaan? Dus kun je ook niets over het bestaan van God zeggen, lijkt me...

Het heeft weinig zin om hiermee of hierover in discussie te gaan. Twee totaal verschillende invalshoeken.

[Aangepast op 9/12/04 door jakobmarin]

Interessant.

Was zelf eigenlijk van plan om ook naar het debat te gaan, maar was helaas verhinderd.
Wie zaten er voor niks bij volgens jou, parsifal? Houtepen, Otten, Jansen of v/d Horst? Volgens mij hebben ze allemaal wel wat te vertellen!

gravo

Houtepen had weinig te zeggen naar mijn idee. Jansen had zo af en toe wel wat, maar hij praat op een heel ander niveau dan Sarot en Philipse. Otten moest de boel alleen maar leiden, wat ze trouwens wel goed deed.

Sarot was trouwens vrij scherp. Soms raak je hierdoor trouwens wel van het onderwerp af. Ik denk toch dat ik zijn colleges ook had moeten volgen .