refo schreef:De volgorde is zo:
glorie/eer in de hoogsten en op aarde vrede in mensen van goede wil.

refo, dit roept bij mij vragen op.

Welke vertaling is dit?
Waarom is dit wegvertaald in de SV?
In de grondtaal staat hier eudokia en in de KJ: of delight= Something or someone that gives great pleasure.

lees ik dat goed: mensen van goede wil?
(Had Pelagius dan toch gelijk?)

Miscanthus schreef:

refo schreef:De volgorde is zo:
glorie/eer in de hoogsten en op aarde vrede in mensen van goede wil.

refo, dit roept bij mij vragen op.

Welke vertaling is dit?
Waarom is dit wegvertaald in de SV?
In de grondtaal staat hier eudokia en in de KJ: of delight= Something or someone that gives great pleasure.

lees ik dat goed: mensen van goede wil?
(Had Pelagius dan toch gelijk?)

In de Vulgaat staat mensen van goede wil: et in terra pax hominibus bonae voluntatis.

Van het Grieks kan ik nix zinnigs zeggen.

Die goede wil kan dan van God zijn.

Eirènè en anthropois eudokias.

'Eirene' is nominativus = vrede (ons irene)
'en' is een voorzetsel gevolgd door de dativus 'in'
'anthropois' is die dativus 'mensen'
'eudokias' is genitivus. 'van de goede wil'

vrede in mensen van (Gods) goede wil.
Maar voor het palagiaanse standpunt is vertaaltechnisch ook veel te zeggen. Maar schrift met schrift vergelijkend zou het toch anders moeten.

Wat me vooral opvalt is dat de scribent van het stukje het over 'volgorde'heeft en voorbijgaat aan het feit dat 'in de hoge' voor 'God' staat.

refo schreef:'eudokias' is genitivus. 'van de goede wil'

vrede in mensen van (Gods) goede wil.

In de KJ staat : "of delight" dat is toch iets heel anders?
Hoe kom je er bij dat eudokias genitivus is?

Op andere plaatsen in de KJV wordt "welbehagen" wel vertaalt met "good pleasure".

Overigens gebruiken de Engelsen het begrip veel minder dan wij.

Staat in de interlinear scripture analyser

EUDOKIAS
Zelfstandig naamwoord
Genitivus
Enkelvoud
Vrouwelijk

Bij ons lijkt 'mensen van goede wil' een genitivus. In werkelijk is het meer iets bijvoeglijks: goedewilmensen of mensen die goedwillig zijn. Ik denk dat mensen van het 'welbehagen' [i.c. van God] beter vertaald is. Mensen van goede wil lijkt me in het grieks iets van 'anthropois eudokois' te moeten zijn. Of zo iets. Vraag hummel of raike eens.

Ik projecteer latijnse vertaalkennis nu op grieks, waar ik in wezen geen kaas van gegeten heb. Dus graecisten: leer ons wat.

Ere zij de allerhoogste God en een aarde van vrede voor mensen van welgevallen.

Aantal opmerkingen:

'zij' staat ook bij de SV in het schuine lettertype. Een goede bijbellezer constateert dat.

Niet 'God in de hoogste hemelen' of 'God in de hoge', maar 'de allerhoogste God', want er staat: en hupsistos theoo. Hupsistos is een adjectief [bijvoeglijk] en een superlativus.

Niet 'vrede op aarde' maar aarde van vrede. Het woord 'aarde' is een genitivus en duidt meestal een bezitsrelatie aan en zou in de oude vertaling moeten klinken: aarde des vredes.

Tot slot bij 'in de mensen een welbehagen'. Hier kies ik voor 'in mensen van welgevallen'. Liever schreef ik 'mensen van welbehagen'. Het woord 'welbehagen heeft voor mij geen vreemde klank.

De vertaling 'wil' kan ik niets mee. Zeker niet omdat het ook hier in combinatie met een genitivus staat. Volgens het Thayer Greek Lexicon is het met een genitivus:

delight, pleasure, satisfaction: with the genitive of the thing that pleases.

Dus beter gezegd. De mens is het 'ding' of de 'zaak' dat pleases. Correcte vertaling is dus 'mensen van welgevallen / genoegen / behagen.

tja, ik had ooit het NT in Grieks van Chr Fahner op mijn verlanglijstje staan.