IVF (Reageerbuisbaby)

[ndonselaar]

Ik heb nog wel wat vraagtekens bij de opmerking dat de echtgenoot vand e vrouw in ieder geval zaaddonor moet zijn. Ik ben benieuwd naar argumenten daarvoor. Als je als echtpaar geen kinderen kan krijgen zoeken ze vaak naar alternatieven. Eerder was dit vaak adoptie. Nu is IVF een mogelijkheid. En vroeger nam je gewoon een bijvrouw

Als het aan de man of de vrouw of aan de combinatie ligt, vind ik dat het duidelijk is dat de Heere die weg heeft toegesloten. Ik vind het ook niet goed dat je zaadcellen van een andere man "neemt". En hoe zou het voor de vader zijn? Ik zou dan liever een adoptiekindje willen verzorgen en opvoeden dan dat de vader evt. het idee zou hebben dat het ook een kindje van een andere man is. Dit is geen goed argument, maar mijn gevoel....

Ben ik met je eens Vlinder. Als het niet kan, door óf de vrouw óf de man, zou ik zelf ook liever kiezen voor adoptie dan bij voorbeeld zaad van een andere man. Dit geldt evengoed voor een draagmoederschap.

Het gevoel speelt ook bij mij hierin een grote rol.

[joepie]

Tja, aan de ene kant kunnen we zeggen: Als God ons kinderen geeft of onthoudt moeten we niet wijzer willen wezen o.i.d. Maar als God ons nou ook de medische kennis en wijsheid heeft gegeven om, als het op de natuurlijke manier niet gaat, toch kinderen te krijgen, mogen we daar dan geen gebruik van maken? Als iemand met een hartafwijking geboren wordt en dat kan operatief worden verholpen zeggen we toch ook niet: God heeft die persoon een afwijking in het hart gegeven dus we moeten niet wijzer willen zijn dan God en daar wat aan willen doen?

Ik heb nog wel wat vraagtekens bij de opmerking dat de echtgenoot vand e vrouw in ieder geval zaaddonor moet zijn. Ik ben benieuwd naar argumenten daarvoor. Als je als echtpaar geen kinderen kan krijgen zoeken ze vaak naar alternatieven. Eerder was dit vaak adoptie. Nu is IVF een mogelijkheid. En vroeger nam je gewoon een bijvrouw

Ook het nemen van die bijvrouw was zonde in Gods ogen.
En mocht dus niet. Dus zo gewoon was dat niet. Het is dus maar de vraag of IVF ook een mogelijkheid is voor Christenen.
Zoals ook niet elke geneesmiddel een mogelijkheid is voor Christenen of elke operatie, zijn er ook op het gebied van gezinsplanning mogelijkheiden waar je als Christen geen gebruik van kunt maken.

Daarom het ik tegen gestemd. Ongeoorloofd.
Als ik kijk naar wanneer wij leven als leven zien, dan is dat vanaf het eerst begin. Hebt Gij mij in de moederschoot geweven.
En bij IVF weven wij het even buiten de moederschoot en plaatsen het dan terug, met de hoop dat het dan wel gaat innestelen, dus worden er tenminste twee terug geplaatst.
De weg naar het IVF kunnen is een lange weg geweest.
Waarbij veel geëxperimiteerd is met leven. Waarbij veel weggegooid is. Waarbij veel dingen zijn gedaan die etisch zeker niet verantwoord zijn.
Ook met de meer dan 2 bevruchte cellen buiten de BM weet je niet wat er gaat gebeuren. Ze worden ingevroren en dan bewaard voor een eventuele volgende mogelijkheid. Maar als die er niet komt?
Wat wordt er dan meegedaan? Weggegooid, bij een ander geplaatst?
Ik vind de vergelijking met een hartafwijking in het geheel niet opgaan. Dan is er iemand ziek. Als je geen kinderen kunt krijgen ben je niet ziek.

Als je in de Bijbel leest over omgang met elkaar dan wordt er dikwijls gewaarschuwd voor de tegen natuurlijke weg die mensen menen te moeten gaan. Als je niet zwanger kunt worden volgens de natuurlijke weg, waarom zou je dan kiezen voor de tegennatuurlijke weg?
Waarom kunnen we niet berusten in de weg die God met je wil gaan?
Waarom willen we zo graag Gods wil ondergeschikt maken aan onze wil. En dan vervolgens er Gods wil op zetten?

[Marnix]

Goede antwoorden allemaal. Ik vraag me wel af, waarom is adoptie dan wel geaccepteerd? Ook dan wordt wel, daar waar de natuurlijke weg dood blijkt te lopen, een alternatieve oplossing aangeroepen om toch kinderen te hebben. Ik snap wel dat het ethisch gezien heel anders ligt, maar als ik zie dat een van de belangrijkste tegenargumenten is dat God de natuurlijke weg heeft afgesloten en we dat dus moeten accepteren, vraag ik me wel af waarom adoptie in dat denken dan wel zou passen.

[Margriet]

Ik heb er moeite mee, dat iedereen die het over kinderen heeft, altijd alleen maar aan gezonde, recht van lijf en leden kinderen denkt. Ja kinderen kunnen een zegen zijn, maar ook een bron van groot verdriet, schuldgevoel enz.

[vlinder]

Goede antwoorden allemaal. Ik vraag me wel af, waarom is adoptie dan wel geaccepteerd? Ook dan wordt wel, daar waar de natuurlijke weg dood blijkt te lopen, een alternatieve oplossing aangeroepen om toch kinderen te hebben. Ik snap wel dat het ethisch gezien heel anders ligt, maar als ik zie dat een van de belangrijkste tegenargumenten is dat God de natuurlijke weg heeft afgesloten en we dat dus moeten accepteren, vraag ik me wel af waarom adoptie in dat denken dan wel zou passen.

Omdat ik vind dat je met adoptie ook nog wat aan je christenplicht kunt doen namelijk: naastenliefde. Als jij geen kinderen kunt krijgen en je adopteerd een kindje uit een ontwikkelingsland dat helemaal geen kansen heeft, of je adopteerd een kindje dat anders was overleden aan abortus, dan is dat kindje ook weer geholpen.

Wat ik zelf een mooi iets vind is dat als wij geen kinderen zouden kunnen krijgen een soortement opvang/pleeg gezin worden. Op deze manier kun je kinderen helpen (vaak tijdelijk) die niet thuis kunnen wonen. Soms kunnen ze weer terug, soms lukt dit niet. En ik vind het zelf erg mooi om dat werk te doen. Misschien dat er in ons gezin later sowieso een plaatsje over blijft voor een pleegkindje.....

Maar dit is redelijk off-topic

[Moni]

Ik heb er moeite mee, dat iedereen die het over kinderen heeft, altijd alleen maar aan gezonde, recht van lijf en leden kinderen denkt. Ja kinderen kunnen een zegen zijn, maar ook een bron van groot verdriet, schuldgevoel enz.

Ja Margriet dat ben ik met je eens, maar het is ook wel te begrijpen. Ga jezelf maar na, want iedereen denkt zo! Alleen de mensen die ermee geconfronteerd worden die denken er anders over.
Met adoptie is dat hetzelfde, want vaak worden er alleen maar gezonde kinderen geadopteerd! Terwijl de gehandicapten het zo hard nodig zouden hebben, want die hebben vaak veel minder kansen in hun eigen land.
Gezonde, recht van lijf en leden kinderen zoals je ze noemt kunnen ook een bron van groot verdriet worden en heel veel zorgen geven!

IVF lijkt mij een heel moeilijk punt, want als het werkelijk zo is dat je geen kinderen kunt krijgen dan komt het pas aan de orde en ja ik kan me voorstellen dat je er dan toe besluit om het te proberen.

[joepie]

Goede antwoorden allemaal. Ik vraag me wel af, waarom is adoptie dan wel geaccepteerd? Ook dan wordt wel, daar waar de natuurlijke weg dood blijkt te lopen, een alternatieve oplossing aangeroepen om toch kinderen te hebben. Ik snap wel dat het ethisch gezien heel anders ligt, maar als ik zie dat een van de belangrijkste tegenargumenten is dat God de natuurlijke weg heeft afgesloten en we dat dus moeten accepteren, vraag ik me wel af waarom adoptie in dat denken dan wel zou passen.

Omdat adopteren niet tegen natuurlijk is. Je leest al in de Bijbel over zulke zaken. Dan werden kinderen door anderen opgevoed en werden daar lid van het gezin omdat de ouders weg vielen.
Denk maar aan b.v. Samuel. Of Mozes.
Met tegenatuurlijk wordt door mij bedoelt dat je niet op de wijze zoals God het in de mens gebouwd heeft kunt krijgen.
Volgens de natuurlijke weg dus.

Voor ons zou trouwens ook adoptie geen optie zijn geweest.
Maar dat is een ander soort discussie, al ligt die wel in het verlengde. Dat als God het goed of beter voor ons had geacht om geen kinderen te krijgen wij daar met elkaar vrede mee zouden hebben. En dan ook niet koste wat kost toch een kind zouden gaan 'kopen" .

[Eppie]

Voor ons zou trouwens ook adoptie geen optie zijn geweest.
Maar dat is een ander soort discussie, al ligt die wel in het verlengde. Dat als God het goed of beter voor ons had geacht om geen kinderen te krijgen wij daar met elkaar vrede mee zouden hebben. En dan ook niet koste wat kost toch een kind zouden gaan 'kopen" .

Misschien heeft God in zulke gevallen wel iets byzonders voor met die echtparen. Misschien wel een arbeid in Zijn dienst waarin kinderen niet altijd gemakkelijk passen?

[Afgewezen]

Ik vind het een beetje onverantwoord omgaan met de kosten voor de gezondheidszorg, die toch al de pan uit rijzen.
Moet je werkelijk alles op alles zetten om een kind te krijgen?
Misschien kan ik als alleenstaande vrouw dan ook eens op zoek naar een reageerbuisman??

[Marnix]

Ik vind het een beetje onverantwoord omgaan met de kosten voor de gezondheidszorg, die toch al de pan uit rijzen.
Moet je werkelijk alles op alles zetten om een kind te krijgen?
Misschien kan ik als alleenstaande vrouw dan ook eens op zoek naar een reageerbuisman??

Maar wat als je als man en vrouw dolgraag kinderen wil hebben maar ze niet op natuurlijke wijze kan krijgen? Ik denk dat je dan wat minder rationeel zou reageren... ach, moet dat nou, koste wat het kost? Maar als je in zo'n situatie zit ga je echt wel op zoek naar mogelijkheden.

Ik vind de reactie van Joepie dan ook wel wat vreemd. Als God je onvruchtbaar heeft gemaakt moet je je daar maar bij neerleggen? Zou God dan niet op andere manieren in kinderen kunnen voorzien, bijvoorbeeld via adoptie of IVF? Zou je dan tegen zijn wil ingaan. Zou God dan boos zijn omdat jij zijn plan om jou kinderloos te laten dan had gedwarsboomd of zo? of zou God juist door adoptie bijvoorbeeld ook in de wensen van ouders kunnen voorzien?

Leert de bijbel ons juist niet dat je je niet zo makkelijk bij het kinderloos zijn zou moeten neerleggen? Ik denk aan de wet over de losser bijvoorbeeld, en aan de wet dat als een getrouwde man kinderloos stierf, zijn broer met haar moest trouwen om bij haar kinderen te verwekken. Dat kunnen we ons nu moeilijk meer voorstellen he

[vlinder]

Maar dan is het bij je wettige man. En op natuurlijke wijze.....

[wim]

Ik vind het een beetje onverantwoord omgaan met de kosten voor de gezondheidszorg, die toch al de pan uit rijzen.
Moet je werkelijk alles op alles zetten om een kind te krijgen?
Misschien kan ik als alleenstaande vrouw dan ook eens op zoek naar een reageerbuisman??

[joepie]

Ik vind het een beetje onverantwoord omgaan met de kosten voor de gezondheidszorg, die toch al de pan uit rijzen.
Moet je werkelijk alles op alles zetten om een kind te krijgen?
Misschien kan ik als alleenstaande vrouw dan ook eens op zoek naar een reageerbuisman??

Maar wat als je als man en vrouw dolgraag kinderen wil hebben maar ze niet op natuurlijke wijze kan krijgen? Ik denk dat je dan wat minder rationeel zou reageren... ach, moet dat nou, koste wat het kost? Maar als je in zo'n situatie zit ga je echt wel op zoek naar mogelijkheden.

Ik vind de reactie van Joepie dan ook wel wat vreemd. Als God je onvruchtbaar heeft gemaakt moet je je daar maar bij neerleggen? Zou God dan niet op andere manieren in kinderen kunnen voorzien, bijvoorbeeld via adoptie of IVF? Zou je dan tegen zijn wil ingaan. Zou God dan boos zijn omdat jij zijn plan om jou kinderloos te laten dan had gedwarsboomd of zo? of zou God juist door adoptie bijvoorbeeld ook in de wensen van ouders kunnen voorzien?

Leert de bijbel ons juist niet dat je je niet zo makkelijk bij het kinderloos zijn zou moeten neerleggen? Ik denk aan de wet over de losser bijvoorbeeld, en aan de wet dat als een getrouwde man kinderloos stierf, zijn broer met haar moest trouwen om bij haar kinderen te verwekken. Dat kunnen we ons nu moeilijk meer voorstellen he

Ik geloof zeker dat je dan wel op zoek gaat naar de (on)mogelijkheden. Daar is ook niets verkeerds aan. Maar dan moet je niet uit het oog verliezen of wat jij doet en wilt wel echt Gods weg is.
Daar kun je inderdaad genoeg over lezen in de Bijbel.
Als ik kijk naar Sara die haar bijvrouwen gaf aan Abram, en wat niet de weg was die God wilde dat er gegaan werd.
Denk dan ook eens aan Hanna die God bad om een kind en op welke wonderlijke wijze heeft God haar gebed verhoord?
De vraag van dit topic was of IVF dus een methode is om je kinderwens mee te vervullen. Of dat nog wel de weg van God is.
En daar moet ik met Gods woord in gedachte, nee op zeggen.
Niet omdat ik andere mensen geen kinderen gun.
Maar omdat je altijd moet kijken of het ook wel echt Gods weg is die je dan gaat. En waar dood aan ten grondslag ligt kan niet de weg van God zijn. En dat is in wezen zo met de IVF methode.

Ik denk zeker dat het goed is om je bij Gods wil neer te leggen en te gaan zoeken naar de mogelijkheden die God wel open heeft liggen.
De wet op het losserschap is van geheel andere orde.
Daar werkte God mee heen naar zijn komst.
Daarmee werden geen kinderen verwekt op onnatuurlijke wijze. Daar werden geen kinderen geadopteerd. Als er iemand overleed en kinderloos was, dan moest het geslcht doorgang vinden via de aanwezige andere mannelijke familieleden. Met daarbij de aantekening dat het kind dus het kind van de broer zou heten die al overleden was.
En dat kun je op geen enkele wijze zo zien via de IVF methode.

[Barryvrouw]

[quote="joepie"]En waar dood aan ten grondslag ligt kan niet de weg van God zijn. En dat is in wezen zo met de IVF methode.
[quote]
Dood ten grondslag aan IVF? Volgens mij juist nieuw leven.

[joepie]

Nee, de dood. Als je geloofd (zoals ik en waarschijnlijk de meeste hier) dat er vanaf het eerst begin leven is, is het dus doden van leven als je samengesmolten eicel en zaadcellen weg gaat gooien. Die b.v. niet voldoen aan de eisen van het medische team.
Of die niet "goed genoeg" zijn om terug geplaatst te worden.
En voordat de IVF ook daadwerkelijk kon worden gebruikt is er heel wat geexperimenteerd met dat zogeheten leven.
Dat is wat ik bedoel met de dood aan ten grondslag ligt.