Waar lijkt de gemeente waartoe jij behoort het meest op? Ik geef je twee keuzes. Is jullie gemeente een cruiseschip of een oorlogsschip. Wellicht vraag je je af: wat bedoel je? Wel ik bedoel het volgende.
Een cruiseschip vaart over de zee en een aantal mensen behoort tot de bemanning, maar het overgrote deel van de mensen zijn passagiers. Deze passagiers liggen heerlijk achteroverleunend te luieren en laten zich bedienen door de bemanning. Ze laten zich verwennen en ze zorgen ervoor dat hun behoeften vervuld worden. En als er dingen niet goed gaan, dan krijgt de bemanning er stevig van langs. En doordat er altijd wel iets mis is, wordt er regelmatig veel gemopperd. Als die passagiers in de schoenen van de bemanning zou staan, dan zou het wel heel anders gaan. Tenminste, zo redeneren de passagiers.
Bij een oorlogsschip daarentegen werkt iedereen mee aan de behouden vaart. Luieren is er niet bij, want het is 'alle hens aan dek'. Natuurlijk zijn er wel momenten dat de bemanning mag uitrusten van het werk, maar buiten die tijden om moet er gewerkt en desnoods gevochten worden.

Goed, tot zover het beeld. Wellicht voel je de toepassing op de gemeente al aankomen. Hoe is dat nu in de gemeente? Laat de gemeente zich verwennen door de arbeid van de predikant en de kerkenraad? En o wee als het niet gaat zoals het zou moeten in de ogen van de gemeenteleden, dan is het huis te klein. De kerkenraad werkt zich in het zweet om het vele werk in de gemeente te doen, en misschien zijn er nog wel enkele commissies die wat werk uit handen nemen, maar daar is dan ook alles mee gezegd.
Of is de gemeente een strijdvaardige gemeente, waarin de verantwoordelijkheid van het wel en wee van de gemeente ligt bij de gemeente als geheel.
En dan ben ik bang dat we in de gemiddelde gemeente een kerkenraad zien die zich in het zweet werkt en een gemeente die zich laten verzorgen en verwennen. Een gemeente die zich in het geheel niet verantwoordelijk voelt voor de behouden aankomst, maar slecht op het schip aanwezig is om zich te laten verwennen en om te mopperen over de dingen waar men anders over denkt.

Met andere woorden. Wordt het niet tijd dat de gemeente als gemeente van Christus zich strijdbaar opstelt in de wereld? Wordt het niet tijd dat ieder met de hem of haar geschonken gaven behoort mee te werken aan de opbouw van de gemeente. Wat heb je beloofd toen je belijdenis deed? Dat je met vreugde zou meewerken aan de opbouw van Gods Koninkrijk. Ik ben van mening dat dan de kerk toekomst heeft als ze haar roeping verstaat in deze wereld. Daarmee wil ik in het geheel niet zeggen dat wij zonder de Heilige Geest aan het werk moeten gaan. We moeten in totale afhankelijk van de Heere het werk doen, maar we mogen zeker niet op het dek van het schip in de heerlijke zon liggen om ons slechts te laten verwennen. Het leven met Christus, is een dienend leven in deze wereld.

Beste Evangelist Theo,

Je hebt een mooi en duidelijk stukje geschreven.
Het beeld wat je schetst van een goed functionerende gemeente herinnerde me aan de gemeente van Ds. Bottenbley in Drachten.
Onlangs is er een serie over deze gemeente uitgezonden op TV in het programma Zondagskinderen van de Evangelische Omroep.
Ja, die gemeente is echt een voorbeeld van een goed functionerend oorlogsschip.
Iedereen in de gemeente wordt ingezet. Dat vergt veel coordinatie. Het is een sterk punt wanneer men als gemeente echt zijn uiterste best doet om alle gemeenteleden een taak te geven die bij hun past.

Groet,
Houthakker.

P.S. Ik beoog geen discussie op gang te brengen over het feit dat de voorbeeldgemeente die ik noem, een evangelische gemeente is. Dat is hierin niet ter zake doende. Zij is een prachtig en vooral bijbels voorbeeld! Ongeacht haar achtergrond.

Er zijn nog wel wat problemen te overwinnen.

Ons oorlogsschip vaart over wateren. De bemanning heeft echter voor een groot deel van de bemanning alle toegang tot het operationele deel afgelsoten. In feite zijn ze daardoor toerist op een cruiseschip geworden.
De bemanning wil dat ook zo. Ze willen in orde en stichting over de wereldzee varen en ieder die oppert dat we een oorlogsschip zijn, wordt stemmingmakerij verweten. Passeert er eens een verwant schip, dan worden opponenten geadviseerd over te stappen.