Er is onmiskenbaar veel leed op de wereld. Logisch dus dat de media daarover berichten. Sommige lijken zelfs hun bestaansrecht aan dat soort nieuws te ontlenen. Gelukkig gaat het RD daar terughoudend mee om. Toch schrok ik van de foto op de voorpagina van vandaag. Qua techniek een schitterende foto overigens. Mooie DOF en hét onderwerp van de foto staat er scherp op. Ik denk met de telelens genomen of anders flink gecropt.

Vraag is, kán dat nou. Dat soort foto's. Als je die vrouw ziet ga je haast meehuilen. Wat een verdriet spat er van die foto af. Kun je nou mensen in de moeilijkste momenten van hun leven zo op de foto zetten? Kunnen zelfs die momenten niet privé blijven? Ik heb daar toch een beetje moeite mee. Hoe kijken anderen daar tegen aan?

Mensen willen het wel zien denk ik.

Zelf zou ik nooit zo in de krant willen staan, maarja....

O.O.L.I.E. schreef:Mensen willen het wel zien denk ik.

tja, het oog wordt niet verzadigd met zien
Mijn vraag is dus eigenlijk: Vind je dat je dat kan laten zien? Je dringt met de camara zo toch wel heel diep in de persoonlijke levens van mensen.

Valt me wel op dat het ND doorgaans nóg terughoudender is dan het RD in dit soort dingen. We hebben ze een tijdje allebei gelezen en het viel me op dat je in het ND niet zo gauw een foto met een lijk zult zien en dat het RD daar blijkbaar minder moeite mee had.

Ik denk dat het best een discussiepunt mag zijn: wat zet je erin en wat niet?

Unionist schreef:Valt me wel op dat het ND doorgaans nóg terughoudender is dan het RD in dit soort dingen. We hebben ze een tijdje allebei gelezen en het viel me op dat je in het ND niet zo gauw een foto met een lijk zult zien en dat het RD daar blijkbaar minder moeite mee had.

Ik denk dat het best een discussiepunt mag zijn: wat zet je erin en wat niet?

Het ND ken ik niet goed genoeg. Het RD gaat volgens mij best integer met deze zaken om. Ik zie maar zelden foto's waar ik van denk moet dat nou. Maar deze foto vind ik aangrijpend. Je kunt bij die vrouw haar tranen zien. Ik vind het heel ver gaan. Ieder mens heeft de copyrights op zijn of haar eigen diepste emoties. Die kun je maar niet zomaar op de drukpers leggen. En wat is de nieuwswaarde van deze foto? Naar mijn gevoel rechtvaardigt de geringe nieuwswaarde niet de inbreuk op de privacy die met deze foto wordt gepleegd.

Je hebt gelijk Limosa, dat was ook mijn eerste reaktie toen ik de krant zag, : moet dit nu zo ?

ik zou niet graag een telelens op mij gericht zien, als je daar staat te huilen.
Maar moeilijk blijft het wel.

Ik vind het ook niet netjes om iemand zo erin te zetten.

Een misdadiger met 1 of andere gruwelijke moord, moet nog de hand boven het hoofd gehouden worden i.v.m. privacy. Hier komt dan een zwart balkje voor de ogen. Een vrouw die intens verdrietig is die moet nog ingezoomd worden.
Vind ik niet netjes.

vlinder

Inderdaad en het kan soms emotie's opwekken als je zoiets ziet.
Er is heel veel leed wat niet in de krant komt, hoewel het soms niet verkeerd is om er bij stil te staan.

Well, ik stel voor dat iedereen die hier moeite mee heeft een brief/mailtje stuurd naar het RD. Als er genoeg klachten over komen dan worden zulke foto's in het vervolg niet meer in de krant gezet....

tja, het punt is, het is een heel lastig spanningsveld

Aan de ene kant is het goed dat we weten wat er gebeurt. Foto's die het leed laten zien maken ons ook bewust van wat er in de wereld gaande is. Heel functioneel dus, en zo worden die foto's vaak geplaatst, ook in het RD. Op zich heb ik daar geen moeite mee. Da's dus ook het geval met foto's van ongelukken van wrakken bij verkeersongevallen en toestanden bij schietpartijen enzo. Dat heeft allemaal een heel functioneel element.

't Is alleen bij deze foto, ik vind hem zo diep ingrijpen in de strikt persoonlijke emotie van die vrouw, ik heb daar echt moeite mee. Maar aangeven waar de grens ligt is onmogelijk. Da's ook voor iedereen verschillend, en de ene keuze is niet "beter" dan de andere.

Ik was nieuwsgierig hoe anderen de emotie uit die foto beleven.

Toch is dit wel de realiteit. Hoe kan de pers dan anders de ellende helder overbrengen?

In TV programma's zoals 'Ik mis je', waar een reportage wordt gemaakt van een ontvallen familielid, worden ook de emoties niet weggeknipt. Je voelt meer mee met zo'n familie. En het is de werkelijkheid.

Ongeacht van het feit of het goed is voor ons inlevingsvermogen, blijft de vraag openstaan of zulke foto's 'etisch verantwoord' zijn.

limosa schreef:Maar deze foto vind ik aangrijpend. Je kunt bij die vrouw haar tranen zien. Ik vind het heel ver gaan. Ieder mens heeft de copyrights op zijn of haar eigen diepste emoties. Die kun je maar niet zomaar op de drukpers leggen. En wat is de nieuwswaarde van deze foto? Naar mijn gevoel rechtvaardigt de geringe nieuwswaarde niet de inbreuk op de privacy die met deze foto wordt gepleegd.

Ik denk dat het er om gaat wat de nieuwswaarde is van de foto. De foto's van de vermoorde Pim Fortuyn of Theo van Gogh waren behoorlijk schokkend, maar de nieuwswaarde was evident. En ja: wat maakt de ene ellende minder erg als de ander? En juist dergelijke foto's maken iets los bij de lezer. Een beeld zegt meer dan duizend woorden toch? Iets anders is het als het sensatiebelust is. Maar volgens mij gaat het dan niet meer om nieuwswaarde.

Gr.,

Betekenisvolle posting, Sela.

Ik hoop dat de RF'ers deze intentie begrijpen/aanvoelen.
Dank voor deze inhoudsvolle foto.