Refo,
In het NT is die 'middelmuur' verbroken. Wat was volgens jou dan die middelmuur?
Aanbod van genade en evangelisatie in GG
-
Zeeuw
Beste Herman,
"Gaat het dus niet een stapje tever als je als prediker een totaal onvoorwaardelijke prediking de mensen wilt voorhouden, terwijl je wel met voorwaarden te maken hebt: geloof en bekering? Natuurlijk niet uit de werken, maar dat ligt binnen de concensus. "
Geloof en bekering kun je eigenlijk m.i. geen voorwaarden noemen; het is niets ander dan de weg om deel te krijgen aan het verbond. En zelf die weg, -al zou je dat een voorwaarde willen noemen- is eveneens een belofte.
Waar immers geloof en bekering door de Heere geeist word van de mens; belooft Hij in Zijn belofte die te zullen geven.
"Ik zal Mijn Geest geven in het binnenste van u ".
Daarnaast ligt er juist in het onvoorwaardelijke karakter van het verbond een geweldige troost voor iemand die zichzelf leert kennen en daardoor leert dat hij ZELF nooit aan de 'voorwaarden'kan voldoen.
Wat is het dan juist een troost en zekerheid als er op de eenzijdige en onvoorwaardelijke verbondsbeloften van Hem gewezen mag worden. Alle voorwaarden zijn door Hem vervuld, zoals Boston zei
"Toch is er niets aan die zijde om u te ontmoedigen voor het verbond: omdat uw onvermogen al in de eeuwigheid was voorzien, werd de voorwaarde gelegd op Iemand Die machtig is om haar te vervullen. Nu is deze reeds voor u uitgevoerd en vervuld door de Machtige, Jezus Christus. Alleen moeten de beloften nog vervuld worden. De last van de voorwaarde is dus aan u voorbijgegaan en u wordt geroepen tot het voordeel van de beloften."
Groeten.
"Gaat het dus niet een stapje tever als je als prediker een totaal onvoorwaardelijke prediking de mensen wilt voorhouden, terwijl je wel met voorwaarden te maken hebt: geloof en bekering? Natuurlijk niet uit de werken, maar dat ligt binnen de concensus. "
Geloof en bekering kun je eigenlijk m.i. geen voorwaarden noemen; het is niets ander dan de weg om deel te krijgen aan het verbond. En zelf die weg, -al zou je dat een voorwaarde willen noemen- is eveneens een belofte.
Waar immers geloof en bekering door de Heere geeist word van de mens; belooft Hij in Zijn belofte die te zullen geven.
"Ik zal Mijn Geest geven in het binnenste van u ".
Daarnaast ligt er juist in het onvoorwaardelijke karakter van het verbond een geweldige troost voor iemand die zichzelf leert kennen en daardoor leert dat hij ZELF nooit aan de 'voorwaarden'kan voldoen.
Wat is het dan juist een troost en zekerheid als er op de eenzijdige en onvoorwaardelijke verbondsbeloften van Hem gewezen mag worden. Alle voorwaarden zijn door Hem vervuld, zoals Boston zei
"Toch is er niets aan die zijde om u te ontmoedigen voor het verbond: omdat uw onvermogen al in de eeuwigheid was voorzien, werd de voorwaarde gelegd op Iemand Die machtig is om haar te vervullen. Nu is deze reeds voor u uitgevoerd en vervuld door de Machtige, Jezus Christus. Alleen moeten de beloften nog vervuld worden. De last van de voorwaarde is dus aan u voorbijgegaan en u wordt geroepen tot het voordeel van de beloften."
Groeten.
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Herman, ik ben het met Zeeuw eens.
Om in de lijn van onze discussie te blijven. Jij spreekt iedere keer van een verbond der genade en een verbond der verlossing. Als je nu eens spreekt over één verbond der genade. Krachtens dat verbond belooft God de eeuwige zaligheid en eist Hij geloof en bekering. Omdat wij nooit meer aan die eis kunnen voldoen heeft Christus aan die eis voldaan en krijgen we deel aan de weldaden/vruchten 'geloof enbekering'
Bij deze verbondsvisie kan toch een onvoorwaardelijk aanbod functioneren?
Om in de lijn van onze discussie te blijven. Jij spreekt iedere keer van een verbond der genade en een verbond der verlossing. Als je nu eens spreekt over één verbond der genade. Krachtens dat verbond belooft God de eeuwige zaligheid en eist Hij geloof en bekering. Omdat wij nooit meer aan die eis kunnen voldoen heeft Christus aan die eis voldaan en krijgen we deel aan de weldaden/vruchten 'geloof enbekering'
Bij deze verbondsvisie kan toch een onvoorwaardelijk aanbod functioneren?
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Beste medeforummers,
De middelmuur des verbonds is weggehaald. Dit is heel duidelijk te lezen in Romeinen 11:17 'En zo enige der takken afgebroken zijn, en gij, een
wilde olijfboom zijnde, in derzelver plaats zijt ingeent, en des wortels en der vettigheid des olijfbooms mede deelachtig zijt geworden.'
Mijn exegese wordt misschien aangevallen. Toch moeten wij aannemen dat deze olijfboom gevoed wordt door de sap van het verbond. Het verbond was dus eerstelijk alleen het volk Israël. Maar na de wegneming van de middelmuur is het verbond uitgebreid tot ook de heidenen. Dat de verbondsgedachte ook de kanttekenaren niet vreemd was kunnen we zien bij de uitleg van 'afgebroken zijn': 'Namelijk van den wortel en stam; dat is, verstoten zijn van het verbond.'
De middelmuur des verbonds is weggehaald. Dit is heel duidelijk te lezen in Romeinen 11:17 'En zo enige der takken afgebroken zijn, en gij, een
wilde olijfboom zijnde, in derzelver plaats zijt ingeent, en des wortels en der vettigheid des olijfbooms mede deelachtig zijt geworden.'
Mijn exegese wordt misschien aangevallen. Toch moeten wij aannemen dat deze olijfboom gevoed wordt door de sap van het verbond. Het verbond was dus eerstelijk alleen het volk Israël. Maar na de wegneming van de middelmuur is het verbond uitgebreid tot ook de heidenen. Dat de verbondsgedachte ook de kanttekenaren niet vreemd was kunnen we zien bij de uitleg van 'afgebroken zijn': 'Namelijk van den wortel en stam; dat is, verstoten zijn van het verbond.'
-
Refojongere
Ik ben natuurlijk maar een leek in dit verband, maar ik heb zo mijn vraagtekens.
Krachtens dat verbond belooft God de eeuwige zaligheid en eist Hij geloof en bekering. Omdat wij nooit meer aan die eis kunnen voldoen heeft Christus aan die eis voldaan en krijgen we deel aan de weldaden/vruchten 'geloof enbekering'
Dat zei ndonselaar. Nu, je hebt het hier over de eis: geloof en bekering. Christus heeft dat toch niet voor ons gedaan, die heeft die eis toch niet vervuld, of begrijp ik je nu verkeerd?
Klopt het volgens jullie dat een Evangeliebelofte inhoudt: Gelooft en bekeert u en gij zult zalig worden. En een verbondsbelofte: 'Ik (de Heere) zal u een nieuw hart geven en een nieuwe geest in uw binnenste?'
Dan zou het citaat van ds. A. Moerkerken aan het begin van de discussie toch gewoon kloppen: "Het strikt beperken van de beloften van het genadeverbond tot Gods verkorenen en de hartelijke verkondiging van de evangeliebeloften aan allen die het Woord horen, lijkt mij de juiste, bijbelse en gereformeerde koers te zijn."
Je kunt namelijk niet tegen iedereen zeggen dat je een nieuw hart krijgt, maar wel tegen iedereen dat als hij gelooft en zich bekeert zalig zal worden.
Krachtens dat verbond belooft God de eeuwige zaligheid en eist Hij geloof en bekering. Omdat wij nooit meer aan die eis kunnen voldoen heeft Christus aan die eis voldaan en krijgen we deel aan de weldaden/vruchten 'geloof enbekering'
Dat zei ndonselaar. Nu, je hebt het hier over de eis: geloof en bekering. Christus heeft dat toch niet voor ons gedaan, die heeft die eis toch niet vervuld, of begrijp ik je nu verkeerd?
Klopt het volgens jullie dat een Evangeliebelofte inhoudt: Gelooft en bekeert u en gij zult zalig worden. En een verbondsbelofte: 'Ik (de Heere) zal u een nieuw hart geven en een nieuwe geest in uw binnenste?'
Dan zou het citaat van ds. A. Moerkerken aan het begin van de discussie toch gewoon kloppen: "Het strikt beperken van de beloften van het genadeverbond tot Gods verkorenen en de hartelijke verkondiging van de evangeliebeloften aan allen die het Woord horen, lijkt mij de juiste, bijbelse en gereformeerde koers te zijn."
Je kunt namelijk niet tegen iedereen zeggen dat je een nieuw hart krijgt, maar wel tegen iedereen dat als hij gelooft en zich bekeert zalig zal worden.
Dat klopt niet helemaal. De mens kan niet meer aan de eis van het werkverbond voldoen: doet dat en gij zult leven.Krachtens dat verbond belooft God de eeuwige zaligheid en eist Hij geloof en bekering. Omdat wij nooit meer aan die eis kunnen voldoen heeft Christus aan die eis voldaan en krijgen we deel aan de weldaden/vruchten 'geloof enbekering'
-
Zeeuw
Beste RJ,
"Dan zou het citaat van ds. A. Moerkerken aan het begin van de discussie toch gewoon kloppen: "Het strikt beperken van de beloften van het genadeverbond tot Gods verkorenen en de hartelijke verkondiging van de evangeliebeloften aan allen die het Woord horen, lijkt mij de juiste, bijbelse en gereformeerde koers te zijn."
Met het tweede gedeelte ben ik het helemaal eens; met het eerste wel en met het eerste niet. Hier word namelijk behoorlijk eenzijdig over de verbondsbeloften gesproken.
Wie over het verbond spreekt; zeker in de GG; zal in de lijn van ds.Kersten m.i. dan ook spreken over het onderscheid tussen wezen en bediening van het verbond.
In bovenstaand citaat word m.b.t. de verbondsbeloften alleen gesproken over het wezen. In dat opzicht is de stelling correct. In het verbond der genade heeft Christus alle voorwaarden van de gerechtigheid voldaan; er daarom zijn er voor Zijn (geestelijk) zaad/nakomelingschap, Zijn uitverkorenen alleen maar beloften. In die zin hebben inderdaad alleen de uitverkorenen daadwerkelijk deel aan de verbondsbeloften.
Maar; de weg om de uitverkorenen deel te laten krijgen aan de beloften; is door middel van de bediening van het verbond.
Die bediening gaat uit naar alle hoorders van het Woord. En in die bediening worden -naast de Evangeliebeloften- ook de verbonsbeloften aan alle hoorders aangeboden. Dat betekent niet dat tot alle hoorders gezegd kan worden dat God elk van hen daadwerkelijk leven en zaligheid belooft. Maar dat betekent wel dat er NIEMAND van de belofte is uitgesloten. Alle hoorders hebben een recht van toegang in het aanbod; maar alleen een recht van bezit, wat verkregen word in de weg van wedergeboorte en geloof, geeft daadwerkelijk DEEL aan de beloften.
Boston maakt dat heel duidelijk: in zijn boek er over betrekt hij de verbondsbeloftenals het gaatom het wezen van het verbond in de eeste plaats als aan Christus gedaan(omdat Hij de voorwaarde van het verbond vervulde) en in de tweede plaats aan Zijn zaad; de uitverkorenen gedaan.
Als hij echter spreekt over de bediening van het verbond; dan spreekt hij over de beloften als het Testament van Christus.
En wie zijn de gelegateerden ?
"Zondaren van Adams geslacht onbepaald"
Dus daadwerkelijk iedereen ? Dat zou een vraag kunnen zijn. Maar dat bedoelt Boston hier niet.
Hij bedoelt a.h.w. te zeggen "het zou iedereen KUNNEN zijn en daarom is er NIEMAND met name uitgesloten".
Dat de beloften voor de uitverkorenen zijn is waar; maar er is niet geopenbaard wie de uitverkorenen zijn. Daarnaast geeft de verkiezing op zichzelf geen grond om de beloften aan te nemen.
De grond daarvan ligt enkel en alleen in het aanbod van de beloften. Dat aanbod van de beloften word als een recht van toegang aan alle hoorders gedaan; maar alleen in Zijn uitverkorenen werkt God daadwerkelijk geestelijk leven en geloof, waardoor ze een recht van bezit op de belofte krijgen en daadwerkelijk deel krijgen aan de belofte.
Zo zie je dat iemand als Boston, die de verbondsbeloften in het wezen van het verbond beperkt tot de uitverkorenen, in de bediening van het verbond ook deze beloften aanbied aan alle hoorders van het Woord.
Bij Boston hoef je niet eerst te weten of je een uitverkorene bent, alvorens ook maar aan de belofte te mogen denken.
Hij bied juist de verbondsbeloften, die zo vast en geheel eenzijdig het genadekarakter van Gods verbond benadrukken, aan alle hoorders aan.
Juist ook aan hen die geleerd hebben dat alles wat de Evangeliebelofte eist, geloof en bekering, van hun kant nooit zal komen.
En daarom worden juist zulken op de verbondsbeloften gewezen, zo predikt Erskine:
"hebt gij een duivelenhart binnen in u ? De belofte stelt u vernieuwende genade voor, zeggende "Ik zal u een nieuw hart geven". Zijt gij arm, blind en naakt ? De belofte stelt u voor: goud, beproefd, komende uit het vuur tegen uw armoede, ogenzalf om uw blindheid te genezen, en witte klederen om uw naaktheid te bedekken."
Tegelijk met een ruim aanbod van het Evangelie en ook van de verbondsbeloften, benadrukten zij echter ook dat een recht van toegang nog geen deel geeft aan de belofte; en dat een aangeboden belofte nog geen recht van bezit op de belofte is.
Zij sloten niemand van de beloften uit, maar wezen er tegelijk op dat alleen een waar en oprecht geloof de beloften daadwerkelijk aanneemt. Dat geloof mag en moet getoetst worden aan het Woord van God; zodat niemand zich vals de beloften mag toeeigenen.
Dat lijkt mij een evenwichtig spreken over de beloften.
Tenslotte, dit is 1 citaat; de context staat er niet bij; HOE en in welke zin dit citaat staat; is niet vermeld. Met bovenstaande reactie wil ik dus enkel en alleen op het citaat reageren en daarmee niets zeggen over het verband of de geciteerde.
Groeten.
"Dan zou het citaat van ds. A. Moerkerken aan het begin van de discussie toch gewoon kloppen: "Het strikt beperken van de beloften van het genadeverbond tot Gods verkorenen en de hartelijke verkondiging van de evangeliebeloften aan allen die het Woord horen, lijkt mij de juiste, bijbelse en gereformeerde koers te zijn."
Met het tweede gedeelte ben ik het helemaal eens; met het eerste wel en met het eerste niet. Hier word namelijk behoorlijk eenzijdig over de verbondsbeloften gesproken.
Wie over het verbond spreekt; zeker in de GG; zal in de lijn van ds.Kersten m.i. dan ook spreken over het onderscheid tussen wezen en bediening van het verbond.
In bovenstaand citaat word m.b.t. de verbondsbeloften alleen gesproken over het wezen. In dat opzicht is de stelling correct. In het verbond der genade heeft Christus alle voorwaarden van de gerechtigheid voldaan; er daarom zijn er voor Zijn (geestelijk) zaad/nakomelingschap, Zijn uitverkorenen alleen maar beloften. In die zin hebben inderdaad alleen de uitverkorenen daadwerkelijk deel aan de verbondsbeloften.
Maar; de weg om de uitverkorenen deel te laten krijgen aan de beloften; is door middel van de bediening van het verbond.
Die bediening gaat uit naar alle hoorders van het Woord. En in die bediening worden -naast de Evangeliebeloften- ook de verbonsbeloften aan alle hoorders aangeboden. Dat betekent niet dat tot alle hoorders gezegd kan worden dat God elk van hen daadwerkelijk leven en zaligheid belooft. Maar dat betekent wel dat er NIEMAND van de belofte is uitgesloten. Alle hoorders hebben een recht van toegang in het aanbod; maar alleen een recht van bezit, wat verkregen word in de weg van wedergeboorte en geloof, geeft daadwerkelijk DEEL aan de beloften.
Boston maakt dat heel duidelijk: in zijn boek er over betrekt hij de verbondsbeloftenals het gaatom het wezen van het verbond in de eeste plaats als aan Christus gedaan(omdat Hij de voorwaarde van het verbond vervulde) en in de tweede plaats aan Zijn zaad; de uitverkorenen gedaan.
Als hij echter spreekt over de bediening van het verbond; dan spreekt hij over de beloften als het Testament van Christus.
En wie zijn de gelegateerden ?
"Zondaren van Adams geslacht onbepaald"
Dus daadwerkelijk iedereen ? Dat zou een vraag kunnen zijn. Maar dat bedoelt Boston hier niet.
Hij bedoelt a.h.w. te zeggen "het zou iedereen KUNNEN zijn en daarom is er NIEMAND met name uitgesloten".
Dat de beloften voor de uitverkorenen zijn is waar; maar er is niet geopenbaard wie de uitverkorenen zijn. Daarnaast geeft de verkiezing op zichzelf geen grond om de beloften aan te nemen.
De grond daarvan ligt enkel en alleen in het aanbod van de beloften. Dat aanbod van de beloften word als een recht van toegang aan alle hoorders gedaan; maar alleen in Zijn uitverkorenen werkt God daadwerkelijk geestelijk leven en geloof, waardoor ze een recht van bezit op de belofte krijgen en daadwerkelijk deel krijgen aan de belofte.
Zo zie je dat iemand als Boston, die de verbondsbeloften in het wezen van het verbond beperkt tot de uitverkorenen, in de bediening van het verbond ook deze beloften aanbied aan alle hoorders van het Woord.
Bij Boston hoef je niet eerst te weten of je een uitverkorene bent, alvorens ook maar aan de belofte te mogen denken.
Hij bied juist de verbondsbeloften, die zo vast en geheel eenzijdig het genadekarakter van Gods verbond benadrukken, aan alle hoorders aan.
Juist ook aan hen die geleerd hebben dat alles wat de Evangeliebelofte eist, geloof en bekering, van hun kant nooit zal komen.
En daarom worden juist zulken op de verbondsbeloften gewezen, zo predikt Erskine:
"hebt gij een duivelenhart binnen in u ? De belofte stelt u vernieuwende genade voor, zeggende "Ik zal u een nieuw hart geven". Zijt gij arm, blind en naakt ? De belofte stelt u voor: goud, beproefd, komende uit het vuur tegen uw armoede, ogenzalf om uw blindheid te genezen, en witte klederen om uw naaktheid te bedekken."
Tegelijk met een ruim aanbod van het Evangelie en ook van de verbondsbeloften, benadrukten zij echter ook dat een recht van toegang nog geen deel geeft aan de belofte; en dat een aangeboden belofte nog geen recht van bezit op de belofte is.
Zij sloten niemand van de beloften uit, maar wezen er tegelijk op dat alleen een waar en oprecht geloof de beloften daadwerkelijk aanneemt. Dat geloof mag en moet getoetst worden aan het Woord van God; zodat niemand zich vals de beloften mag toeeigenen.
Dat lijkt mij een evenwichtig spreken over de beloften.
Tenslotte, dit is 1 citaat; de context staat er niet bij; HOE en in welke zin dit citaat staat; is niet vermeld. Met bovenstaande reactie wil ik dus enkel en alleen op het citaat reageren en daarmee niets zeggen over het verband of de geciteerde.
Groeten.
-
Refojongere
Beste Zeeuw,
Moeilijke dogmatische taal allemaal van je. Ik weet nu nog steeds niet precies wat 'de verbondsbeloften aanbieden aan iedereen' concreet inhoudt in de prediking.
Verder zei je: "Dat aanbod van de beloften word als een recht van toegang aan alle hoorders gedaan; maar alleen in Zijn uitverkorenen werkt God daadwerkelijk geestelijk leven en geloof, waardoor ze een recht van bezit op de belofte krijgen en daadwerkelijk deel krijgen aan de belofte."
1. Is er verschil tussen recht van bezit op de belofte en daadwerkelijk deelkrijgen eraan?
2. Is het niet zo dat bij de kinderdoop, dat aan het kind de eeuwige zaligheid beloofd wordt, maar dat het verkregen moet worden in de weg van bekering en geloof?
Moeilijke dogmatische taal allemaal van je. Ik weet nu nog steeds niet precies wat 'de verbondsbeloften aanbieden aan iedereen' concreet inhoudt in de prediking.
Verder zei je: "Dat aanbod van de beloften word als een recht van toegang aan alle hoorders gedaan; maar alleen in Zijn uitverkorenen werkt God daadwerkelijk geestelijk leven en geloof, waardoor ze een recht van bezit op de belofte krijgen en daadwerkelijk deel krijgen aan de belofte."
1. Is er verschil tussen recht van bezit op de belofte en daadwerkelijk deelkrijgen eraan?
2. Is het niet zo dat bij de kinderdoop, dat aan het kind de eeuwige zaligheid beloofd wordt, maar dat het verkregen moet worden in de weg van bekering en geloof?
-
Zeeuw
Beste RJ,
"Ik weet nu nog steeds niet precies wat 'de verbondsbeloften aanbieden aan iedereen' concreet inhoudt in de prediking."
Zie daarvoor heel concreet het citaat van Erskine wat geplaatst is.
"1. Is er verschil tussen recht van bezit op de belofte en daadwerkelijk deelkrijgen eraan? "
Nee; ik benoem deze afzonderlijk om aan te geven dat de term 'recht van bezit' betekent dat iemand daadwerkelijk deel krijgt aan de belofte.
De gebruikte termen "recht van toegang/-bezit" zijn door de Erskines en Comrie rechtstreeks gebruikt in hun prediking; en voor de duidelijkheid; daarin zit wel verschil; en juist om dat verschil draaien feitelijk alle meningen.
"2. Is het niet zo dat bij de kinderdoop, dat aan het kind de eeuwige zaligheid beloofd wordt, maar dat het verkregen moet worden in de weg van bekering en geloof? "
Zoals je het vraagt maak je het verbond enigszins voorwaardelijk omdat in die zin bekering en geloof voorwaarden zijn. Door wie te vervullen dan ? Door een Adamskind ? Als je de Evangeliebeloften in de Bijbel bekijkt; dan kun je feitelijk alle Evangeliebeloften herleidden tot verbondsbeloften.
Ik bedoel dit; als in de Evangeliebelofte een nieuw hart geeist word; zegt de verbondsbelofte "Ik zal u een nieuw hart geven". Zo bezien zijn alle Evangeliebeloften, die op het oog enigszins voorwaardelijk gesteld zijn, feitelijk geen voorwaardelijke beloften; maar wijzen ze slechts de weg aan waardoor men deel krijgt aan de belofte.
Daarom mag je m.i. ook niet spreken over een voorwaardelijk verbond en is dat m.i. niet Bijbels; in de doop verzegelt God Zijn beloften, ook Zijn absolute onvoorwaardelijke verbondsbeloften, in de eerste plaats aan de gemeente! De Heere legt a.h.w. Zijn beloften in de gemeente neer; en bevestigt door het teken van de doop dat een ieder tot deze beloften de toevlucht nemen mag en dat ze allen aangeboden worden als een recht van toegang.
En hoewel deze verbondsbeloften naar God vrijmacht niet aan allen vervuld zullen worden, maar alleen in Zijn uitverkorenen; toch is niemand van deze beloften uitgesloten en worden ze alle hoorders aangeboden.
"want u komt de belofte toe, en uw zaad; zovelen als er de Heere onze God toe roepen zal".
Vr. groet
"Ik weet nu nog steeds niet precies wat 'de verbondsbeloften aanbieden aan iedereen' concreet inhoudt in de prediking."
Zie daarvoor heel concreet het citaat van Erskine wat geplaatst is.
"1. Is er verschil tussen recht van bezit op de belofte en daadwerkelijk deelkrijgen eraan? "
Nee; ik benoem deze afzonderlijk om aan te geven dat de term 'recht van bezit' betekent dat iemand daadwerkelijk deel krijgt aan de belofte.
De gebruikte termen "recht van toegang/-bezit" zijn door de Erskines en Comrie rechtstreeks gebruikt in hun prediking; en voor de duidelijkheid; daarin zit wel verschil; en juist om dat verschil draaien feitelijk alle meningen.
"2. Is het niet zo dat bij de kinderdoop, dat aan het kind de eeuwige zaligheid beloofd wordt, maar dat het verkregen moet worden in de weg van bekering en geloof? "
Zoals je het vraagt maak je het verbond enigszins voorwaardelijk omdat in die zin bekering en geloof voorwaarden zijn. Door wie te vervullen dan ? Door een Adamskind ? Als je de Evangeliebeloften in de Bijbel bekijkt; dan kun je feitelijk alle Evangeliebeloften herleidden tot verbondsbeloften.
Ik bedoel dit; als in de Evangeliebelofte een nieuw hart geeist word; zegt de verbondsbelofte "Ik zal u een nieuw hart geven". Zo bezien zijn alle Evangeliebeloften, die op het oog enigszins voorwaardelijk gesteld zijn, feitelijk geen voorwaardelijke beloften; maar wijzen ze slechts de weg aan waardoor men deel krijgt aan de belofte.
Daarom mag je m.i. ook niet spreken over een voorwaardelijk verbond en is dat m.i. niet Bijbels; in de doop verzegelt God Zijn beloften, ook Zijn absolute onvoorwaardelijke verbondsbeloften, in de eerste plaats aan de gemeente! De Heere legt a.h.w. Zijn beloften in de gemeente neer; en bevestigt door het teken van de doop dat een ieder tot deze beloften de toevlucht nemen mag en dat ze allen aangeboden worden als een recht van toegang.
En hoewel deze verbondsbeloften naar God vrijmacht niet aan allen vervuld zullen worden, maar alleen in Zijn uitverkorenen; toch is niemand van deze beloften uitgesloten en worden ze alle hoorders aangeboden.
"want u komt de belofte toe, en uw zaad; zovelen als er de Heere onze God toe roepen zal".
Vr. groet
Dag Zeeuw, NDonselaar etc,
Ik pleit er bewust voor om meer vanuit een duale visie het verbond te benaderen. Om even een ander weg in te slaan. De vereenzelfiging van de verbonden, en ook nog eens met het evangelie gaat mij veel te ver. Wat doen we met een evangelie aan de heidenen? Als het goed is de beginvraag van dit forum, maar dat heb ik gemist.
Goed, jullie zullen zeggen dat het kruis algenoegzaam verzoening heeft bewerkt. En dat juist het Evangelie alle voorwaarden vervult, maar niet -misschien zit het tussen mijn oren- dat het voor verloren zondaars is, want de schakeling achter de prediking behelst altijd de uitverkorenen.
Neem nu de wet, exponent van het verbond (met voorwaarden). Juist die moet een mens kapotbeuken van zijn eigengerechtigheid. Aan die voorwaarden kan je niet voldoen. Je gaat eraan ten gronde. (1e benadering verbond)
Als antwoord geven jullie, maar binnen het verbond is er het Evangelie! Alle voorwaarden zijn voldaan! Maar nu spreek je over een tweede verbond. Voor geheel de mensheid geld namelijk het 1e, maar het 2e wordt benadert vanuit een zekere selectiviteit. want dat verbond is opgericht met Christus als Hoofd van de uitverkorenen. Terwijl mijns inzien het Evangelie alleen past in een verbond waar een boodschap is voor alle gevallen mensenkinderen. (Doorgaans onderscheiden in een andere benaming van de kopjes boven de verbonden)
Ik zie uw reactie tegemoet.
(Overigens moet u niet al te zeer denken in tegenstellingen tussen de verschillende kwantiteit van de verbondsleer. De rechtse cgk'ers staan dichterbij dan u denk, als we al niet dezelfde opvatting hebben.
Ik pleit er bewust voor om meer vanuit een duale visie het verbond te benaderen. Om even een ander weg in te slaan. De vereenzelfiging van de verbonden, en ook nog eens met het evangelie gaat mij veel te ver. Wat doen we met een evangelie aan de heidenen? Als het goed is de beginvraag van dit forum, maar dat heb ik gemist.
Goed, jullie zullen zeggen dat het kruis algenoegzaam verzoening heeft bewerkt. En dat juist het Evangelie alle voorwaarden vervult, maar niet -misschien zit het tussen mijn oren- dat het voor verloren zondaars is, want de schakeling achter de prediking behelst altijd de uitverkorenen.
Neem nu de wet, exponent van het verbond (met voorwaarden). Juist die moet een mens kapotbeuken van zijn eigengerechtigheid. Aan die voorwaarden kan je niet voldoen. Je gaat eraan ten gronde. (1e benadering verbond)
Als antwoord geven jullie, maar binnen het verbond is er het Evangelie! Alle voorwaarden zijn voldaan! Maar nu spreek je over een tweede verbond. Voor geheel de mensheid geld namelijk het 1e, maar het 2e wordt benadert vanuit een zekere selectiviteit. want dat verbond is opgericht met Christus als Hoofd van de uitverkorenen. Terwijl mijns inzien het Evangelie alleen past in een verbond waar een boodschap is voor alle gevallen mensenkinderen. (Doorgaans onderscheiden in een andere benaming van de kopjes boven de verbonden)
Ik zie uw reactie tegemoet.
(Overigens moet u niet al te zeer denken in tegenstellingen tussen de verschillende kwantiteit van de verbondsleer. De rechtse cgk'ers staan dichterbij dan u denk, als we al niet dezelfde opvatting hebben.
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Eerst een reactie richting Herman, misschien lees je meer in mijn woorden dan ik, maar nergens heb ik beloften gescheiden in Evangelie- en verbondsbeloften. Zelf lees ik in Gods Woord van één Evangelie en hierin zijn de verbondsbeloften opgesloten.
Dus de HC legt duidelijk de doop in het verlengde van de besnijdenis en zegt bovendien dat ze in het verbond Gods en in Zijn gemeente begrepen zijn. Is dan het spreken over 'verbondsbeloften' en het 'recht van toegang' niet te eng?
Groeten,
Zeeuw, in de HC staat antw 74 'Ja het; want mitsdien zij alzowel als de volwassenen in het verbond Gods en in Zijn gemeente begrepen zijn, en dat hun door Christus’ bloed de verlossing van de zonden en de Heilige Geest, Die het geloof werkt, niet minder dan den volwassenen toegezegd wordt, zo moeten zij ook door den Doop, als door het teken des verbonds, der Christelijke Kerk ingelijfd en van de kinderen der ongelovigen onderscheiden worden d, gelijk in het Oude Verbond of Testament door de Besnijdenis geschied is e, voor dewelke in het Nieuwe Verbond de Doop ingezet is.Daarom mag je m.i. ook niet spreken over een voorwaardelijk verbond en is dat m.i. niet Bijbels; in de doop verzegelt God Zijn beloften, ook Zijn absolute onvoorwaardelijke verbondsbeloften, in de eerste plaats aan de gemeente! De Heere legt a.h.w. Zijn beloften in de gemeente neer; en bevestigt door het teken van de doop dat een ieder tot deze beloften de toevlucht nemen mag en dat ze allen aangeboden worden als een recht van toegang.
Dus de HC legt duidelijk de doop in het verlengde van de besnijdenis en zegt bovendien dat ze in het verbond Gods en in Zijn gemeente begrepen zijn. Is dan het spreken over 'verbondsbeloften' en het 'recht van toegang' niet te eng?
Groeten,
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Beste Herman, kan bij deze visie de prediking nog onvoorwaardelijk functioneren.En dat juist het Evangelie alle voorwaarden vervult, maar niet -misschien zit het tussen mijn oren- dat het voor verloren zondaars is, want de schakeling achter de prediking behelst altijd de uitverkorenen.
Wij als gedoopte kinderen behoren krachtens onze doop tot het verbond. Als we onder de bediening van dat Woord de beloften in dat Woord mogen omhelzen dan delen we ook in de weldaden van de verbond. En dan de heidenen. Hiertoe geldt de opdracht van Jezus: Gaat heen en predikt het Evangelie aan alle creaturen. Als ze dit Evangelie aannemen zullen ook zij delen in de weldaden van dit verbond.