Pagina 1 van 2
orgaandonatie - orgaan ontvangen
Geplaatst: 03 mar 2005, 23:11
door limosa
Veel discussie over Orgaandonatie laatste tijd. Het gaat vaak over de vraag of men orgaandonor wil zijn of niet, of dat verantwoord is etc. Dat is me eigenlijk net wat te makkelijk. We willen eigenlijk nog geeneens nadenken over ons overlijden, laat staan wat er met onze organen moet gebeuren. Nee, ik wil het even hebben over hoe we tegenover orgaandonatie staan redenerend vanuit de ontvangende partij. Dat kunnen jij en ik binnenkort ook zijn. Wat niet te hopen is maar goed, er over nadenken kan misschien geen kwaad.
Stel, je hebt een nier, lever. long, etc. nodig. Vind je dat je dan een orgaan van een ander (persoon, laten we het even niet over xenotransplantatie hebben) mag ontvangen om daarmee te genezen? Of moet je dan het hoofd buigen en erkennen dat de tijd van het levenseinde daar is?
Hoe kijken we hier tegenaan?
Geplaatst: 03 mar 2005, 23:15
door Bar Yamino
Oorspronkelijk gepost door limosa
Of moet je dan het hoofd buigen en erkennen dat de tijd van het levenseinde daar is?
Dat laatste vind ik wel een erg fatalistische visie ... Sommige conservatieve moslimideologen hanteren die visie, en ook in het Tibetaanse boeddhisme wordt dat idee wel uitgedragen. Lijkt me niet erg Bijbels.
Het leven is een goddelijk geschenk, en we zullen zelf ook ons best moeten doen om dat geschenk zo goed mogelijk te besteden. Wat niet wil zeggen dat we eindeloos moeten blijven rekken. Het ís een keertje afgelopen natuurlijk.
Geplaatst: 03 mar 2005, 23:17
door zwartwit
Voor mij zou het afhankelijk zijn welk orgaan ik nodig zou hebben. Stel, hypothetisch geval, dat mijn nier niet zou werken en ik zou ik weet niet hoeveel keer in een week moeten spoelen. In dat geval zou ik denk ik wel voor transplantatie kiezen. Maar wanneer je ernstig ziek bent en je menselijkerwijs niet lang meer te leven hebt en een transplantatie ook niet heel veel levensverlengend is, zou ik niet snel voor transplantatie kiezen, denk ik. Maar nogmaals het is wel errug hypothetisch. 'k Zou er ook niet voor zijn om alle mogelijk organen te transplanteren...
Geplaatst: 03 mar 2005, 23:19
door limosa
Oorspronkelijk gepost door Bar Yamino
Dat laatste vind ik wel een erg fatalistische visie ... Sommige conservatieve moslimideologen hanteren die visie, en ook in het Tibetaanse boeddhisme wordt dat idee wel uitgedragen. Lijkt me niet erg Bijbels.
Het leven is een goddelijk geschenk, en we zullen zelf ook ons best moeten doen om dat geschenk zo goed mogelijk te besteden. Wat niet wil zeggen dat we eindeloos moeten blijven rekken. Het ís een keertje afgelopen natuurlijk.
ff concreet, mag een patient nou die lever (afkomstig van orgaandoantie) ontvangen of niet?
eindeloos rekken is iets anders, valt buiten het kader van deze topic
Geplaatst: 03 mar 2005, 23:20
door zwartwit
Oorspronkelijk gepost door Bar Yamino
Oorspronkelijk gepost door limosa
Of moet je dan het hoofd buigen en erkennen dat de tijd van het levenseinde daar is?
Dat laatste vind ik wel een erg fatalistische visie ... Sommige conservatieve moslimideologen hanteren die visie, en ook in het Tibetaanse boeddhisme wordt dat idee wel uitgedragen. Lijkt me niet erg Bijbels.
Het leven is een goddelijk geschenk, en we zullen zelf ook ons best moeten doen om dat geschenk zo goed mogelijk te besteden. Wat niet wil zeggen dat we eindeloos moeten blijven rekken. Het ís een keertje afgelopen natuurlijk.
En dan kun je toch het hoofd buigen en erkennen dat het levenseinde daar is? Laten we God nog wel God zijn, door alle medische kunstgrepen? Kunnen mensen die ziek zijn er nog gewoon voor 'kiezen' om te sterven?
Geplaatst: 03 mar 2005, 23:21
door limosa
Oorspronkelijk gepost door limosa
Veel discussie over Orgaandonatie laatste tijd. Het gaat vaak over de vraag of men orgaandonor wil zijn of niet, of dat verantwoord is etc. Dat is me eigenlijk net wat te makkelijk. We willen eigenlijk nog geeneens nadenken over ons overlijden, laat staan wat er met onze organen moet gebeuren. Nee, ik wil het even hebben over hoe we tegenover orgaandonatie staan redenerend vanuit de ontvangende partij. Dat kunnen jij en ik binnenkort ook zijn. Wat niet te hopen is maar goed, er over nadenken kan misschien geen kwaad.
Stel, je hebt een nier, lever. long, etc. nodig. Vind je dat je dan een orgaan van een ander (persoon, laten we het even niet over xenotransplantatie hebben) mag ontvangen om daarmee te genezen? Of moet je dan het hoofd buigen en erkennen dat de tijd van het levenseinde daar is?
Hoe kijken we hier tegenaan?
ik moet het wat concreter maken denk ik
Een frisch, verder gezond, jongmens heeft een leveraandoening. Mag die nu een lever van een ander (orgaandonor) ontvangen of niet. Met die lever kan hij wijze van spreken gezond oud worden. Zonder die lever komt hij of zij naar verwachting spoedig te overlijden.
Mag je in die situatie een orgaan ontvangen of niet?
[Aangepast op 3/3/05 door limosa]
Geplaatst: 03 mar 2005, 23:24
door Bar Yamino
Oorspronkelijk gepost door limosa
Oorspronkelijk gepost door Bar Yamino
Dat laatste vind ik wel een erg fatalistische visie ... Sommige conservatieve moslimideologen hanteren die visie, en ook in het Tibetaanse boeddhisme wordt dat idee wel uitgedragen. Lijkt me niet erg Bijbels.
Het leven is een goddelijk geschenk, en we zullen zelf ook ons best moeten doen om dat geschenk zo goed mogelijk te besteden. Wat niet wil zeggen dat we eindeloos moeten blijven rekken. Het ís een keertje afgelopen natuurlijk.
ff concreet, mag een patient nou die lever (afkomstig van orgaandoantie) ontvangen of niet?
eindeloos rekken is iets anders, valt buiten het kader van deze topic
Uiteraard ... Anders zou ik zelf niet zo'n fervent voorstander van donatie zijn. Niet omdat dát de reden zou moeten zijn om te geven, maar als ik principieel voor geven ben, kan ik natuurlijk niet tegen ontvangen zijn.
Maar zoals ik zei binnen bepaalde grenzen: als ik oud en krakkemikkig ben, mag die lever naar iemand die er meer aan heeft. Het houdt een keer op.
Geplaatst: 03 mar 2005, 23:26
door zwartwit
Een frisch, verder gezond, jongmens heeft een leveraandoening. Mag die nu een lever van een ander (orgaandonor) ontvangen of niet. Met die lever kan hij wijze van spreken gezond oud worden.
Zou hij zonder lever verder kunnen leven? ('k weet 't ;kben geen medisch wonder) En hoe staat zo iemand in het leven? Zouden voor mij wel vragen zijn die een rol spelen...
Geplaatst: 03 mar 2005, 23:26
door Barryvrouw
Oorspronkelijk gepost door limosa
Oorspronkelijk gepost door limosa
Veel discussie over Orgaandonatie laatste tijd. Het gaat vaak over de vraag of men orgaandonor wil zijn of niet, of dat verantwoord is etc. Dat is me eigenlijk net wat te makkelijk. We willen eigenlijk nog geeneens nadenken over ons overlijden, laat staan wat er met onze organen moet gebeuren. Nee, ik wil het even hebben over hoe we tegenover orgaandonatie staan redenerend vanuit de ontvangende partij. Dat kunnen jij en ik binnenkort ook zijn. Wat niet te hopen is maar goed, er over nadenken kan misschien geen kwaad.
Stel, je hebt een nier, lever. long, etc. nodig. Vind je dat je dan een orgaan van een ander (persoon, laten we het even niet over xenotransplantatie hebben) mag ontvangen om daarmee te genezen? Of moet je dan het hoofd buigen en erkennen dat de tijd van het levenseinde daar is?
Hoe kijken we hier tegenaan?
ik moet het wat concreter maken denk ik
Een frisch, verder gezond, jongmens heeft een leveraandoening. Mag die nu een lever van een ander (orgaandonor) ontvangen of niet. Met die lever kan hij wijze van spreken gezond oud worden.
Mag je in die situatie een orgaan ontvangen of niet?
Ja. Als er op dat moment een lever beschikbaar zou zijn, dan is dat zo'n geweldige kans. Die word je gegeven. Dat kan niet anders als je nagaat dat er een kans van 1 op VEEL is dat er bij jou op het juiste moment een passend orgaan word gevonden. Dat kan geen toeval zijn.
Geplaatst: 03 mar 2005, 23:26
door Bar Yamino
Oorspronkelijk gepost door zwartwit
Oorspronkelijk gepost door Bar Yamino
Oorspronkelijk gepost door limosa
Of moet je dan het hoofd buigen en erkennen dat de tijd van het levenseinde daar is?
Dat laatste vind ik wel een erg fatalistische visie ... Sommige conservatieve moslimideologen hanteren die visie, en ook in het Tibetaanse boeddhisme wordt dat idee wel uitgedragen. Lijkt me niet erg Bijbels.
Het leven is een goddelijk geschenk, en we zullen zelf ook ons best moeten doen om dat geschenk zo goed mogelijk te besteden. Wat niet wil zeggen dat we eindeloos moeten blijven rekken. Het ís een keertje afgelopen natuurlijk.
En dan kun je toch het hoofd buigen en erkennen dat het levenseinde daar is? Laten we God nog wel God zijn, door alle medische kunstgrepen?
Als je een slagaderlijke bloeding hebt, laat je dat toch ook niet lopen omdat God alles bestuurt ...?
Geplaatst: 03 mar 2005, 23:30
door limosa
Oorspronkelijk gepost door zwartwit
Een frisch, verder gezond, jongmens heeft een leveraandoening. Mag die nu een lever van een ander (orgaandonor) ontvangen of niet. Met die lever kan hij wijze van spreken gezond oud worden.
Zou hij zonder lever verder kunnen leven? ('k weet 't ;kben geen medisch wonder) En hoe staat zo iemand in het leven? Zouden voor mij wel vragen zijn die een rol spelen...
in dit hypothetische geval niet, het is overlijden of met nieuwe lever gezond leven
anders komen we er nooit uit
Geplaatst: 03 mar 2005, 23:32
door zwartwit
Oorspronkelijk gepost door Bar Yamino
Oorspronkelijk gepost door zwartwit
Oorspronkelijk gepost door Bar Yamino
Oorspronkelijk gepost door limosa
Of moet je dan het hoofd buigen en erkennen dat de tijd van het levenseinde daar is?
Dat laatste vind ik wel een erg fatalistische visie ... Sommige conservatieve moslimideologen hanteren die visie, en ook in het Tibetaanse boeddhisme wordt dat idee wel uitgedragen. Lijkt me niet erg Bijbels.
Het leven is een goddelijk geschenk, en we zullen zelf ook ons best moeten doen om dat geschenk zo goed mogelijk te besteden. Wat niet wil zeggen dat we eindeloos moeten blijven rekken. Het ís een keertje afgelopen natuurlijk.
En dan kun je toch het hoofd buigen en erkennen dat het levenseinde daar is? Laten we God nog wel God zijn, door alle medische kunstgrepen?
Als je een slagaderlijke bloeding hebt, laat je dat toch ook niet lopen omdat God alles bestuurt ...?
'k Vind het nogal een verschil of je het over een bloeding hebt of over een chronische ziekte oid. En de situatie waar ik op doel is met name oudere mensen die bijvoorbeeld zeggen voor een operatie: als is fout gaat, hoef je me niet te reanimeren. Of die er voor kiezen om niet meer geopereerd te worden.
Geplaatst: 03 mar 2005, 23:34
door limosa
hou het even on-topic mensen
de vraag is: overlijden zonder orgaan of gezond verder leven met orgaan: mag je een orgaan ontvangen?
is daar op grond van de Bijbel iets van te zeggen?
Geplaatst: 03 mar 2005, 23:37
door limosa
Oorspronkelijk gepost door Bar Yamino
Oorspronkelijk gepost door limosa
ff concreet, mag een patient nou die lever (afkomstig van orgaandoantie) ontvangen of niet?
eindeloos rekken is iets anders, valt buiten het kader van deze topic
Uiteraard ... Anders zou ik zelf niet zo'n fervent voorstander van donatie zijn. Niet omdat dát de reden zou moeten zijn om te geven, maar als ik principieel voor geven ben, kan ik natuurlijk niet tegen ontvangen zijn.
Maar zoals ik zei binnen bepaalde grenzen: als ik oud en krakkemikkig ben, mag die lever naar iemand die er meer aan heeft. Het houdt een keer op.
duidelijk, je bent ervoor, als je oud en krakkemikkig ben kun de noodzakelijke operatie niet ondergaan, dus dat speelt verder niet
Geplaatst: 04 mar 2005, 16:01
door Gerrie
Oorspronkelijk gepost door limosa
de vraag is: overlijden zonder orgaan of gezond verder leven met orgaan: mag je een orgaan ontvangen?
is daar op grond van de Bijbel iets van te zeggen?
Ik denk dat je deze vraag niet goed beantwoordt als je niet de herkomst van het orgaan meeneemt in z'n redenering.
B.v. mag je een orgaan ontvangen van iemand, die geld wil hebben voor dat orgaan. Ik kan me voorstellen dat arme mensen wel een oog zouden willen afstaan voor veel geld.