John Warburtons rijkste maaltijd

Warburton leefde met z'n gezin in zeer grote armoede. Hij had 's avonds gepreekt en had nog 7 mijlen huiswaarts te gaan. Onderweg voelde hij z'n honger al, maar hij wist dat er thuis niets te eten zou zijn. Toen hij laat thuis kwam en z'n vrouw en kinderen al op bed lagen ging hij met een kaars kijken of er nog ergens een oude broodkorst lag:

"Na enige tijd gezocht te hebben vond ik een oude korst, die al lang daar moet gelegen hebben, want zij was zo hard als een steen, en ongeschikt voor voedsel. Toen nam ik een kop water, en als ooit mijn ziel tot God in het gebed* uitging, was het toen, of het Hem behagen mocht die spijze te zegenen tot stilling van mijn honger. En hoe zoet werd ik er bij gebracht, dat Jezus water in wijn veranderde op het bruiloftsfeest. Ik geloofde ook, dat Hij was gisteren en heden en tot in eeuwigheid Dezelfde. Ik zag tot Hem op, evenals een kind en smeekte Hem of Hij dit stuk brood met water wilde zegenen, en ik mocht ondervinden, dat Hij mijn God was.
O, hoe dierbaar waren mij deze woorden: "De mens zal bij brood alleen niet leven, maar bij alle woord, dat door de mond Gods uitgaat". Matth. 4:4. Ik was zeer aangedaan en zegende, loofde en dankte Zijn majesteit voor het rijke voedsel, dat ik te eten kreeg. Wat was mijn ziel klein voor Hem! Ik nam de droge korst, maar zij was zo zacht en smakelijk gemaakt door de liefde en barmhartigheid van God, dat voorzeker het manna voor de Israëlieten niet zoeter geweest kan zijn. Ik loofde en dankte God en nam ook het water. Dit was mijn smaak aangenamer dan de lekkerste wijn, die ik sindsdien ooit gedronken heb. Nooit gevoelde ik mijn lichaam meer verkwikt of mijn eetlust meer bevredigd, dan op dat ogenblik.
Ik was van alles rijkelijk voorzien, en mijn ziel overdacht deze woorden: "De zegen des Heeren die maakt rijk en Hij voegt er geen smart bij. Beter is een gerecht van groen moes, waar liefde is, dan een gemeste os en haat daarbij". Spreuken 10:22 en 15:17."

Uit: 'Weldadigheden van een Verbonds-God' door J. Warburton, uitgave 1958 (Drukkerij Fa. C. van Velzen, Krabbendijke), blz. 91 en 92.

Een doofstom kind, tevreden met zijn deel

In Engeland, in Londen, bezocht een predikant een inrichting voor doofstomme kinderen. Hij wilde weten of er nog enige kennis des Heeren in die kinderen was. Daar stond een kleine jongen. Toen schreef die leraar op een bord: 'Wie heeft de wereld geschapen?' Het kind nam het krijtje en schreef onder de vraag: 'In den beginne schiep God de hemel en de aarde.'
De leraar ging verder en schreef op: 'Waartoe kwam de Heere Jezus in de wereld?' Het kind nam het krijtje en schreef: 'Dit is een getrouw woord en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om de zondaren zalig te maken.'
Toen schreef de leraar zijn derde vraag op: 'Waarom ben jij doofstom geboren, terwijl ik kan horen en spreken?'
Daar stond nog een man bij en deze zei later: "Nooit zal ik vergeten die blik van dát kind. Een blik van heilige rust en getrooste wanhoop, blonk op het gelaat van dat jongske, toen hij het krijtje nam en op schreef: 'Ja, Vader, want alzo is geweest het welbehagen voor U'".

Dit artikel kreeg ik eens per fax, en schijnt te staan in: 'Gospel Cleanings for Young People'.

John Arrowsmith schrijft over het betrekkelijke van al het aardse:

O, bedrieglijke wereld.
Schrijf boven uw scholen: "Een wijze beroeme zich niet in zijn wijsheid". (Jer. 9:23a)
Schrijf boven alle hofpoorten: "De sterke beroeme zich niet in zijn sterkheid". (Jer. 9:23b)
Schrijf boven uw banken en ruilhandel: "Een rijke beroeme zich niet in zijn rijkdom". (Jer. 9:23c)
Schrijf op uw spiegels: "De schoonheid is ijdelheid". (Spr. 31:30)
Schrijf op de binnenplaats waar uw geschut staat: "God heeft geen lust aan de sterkte des paards" (Ps. 147:10)
Schrijf op de deuren van uw herbergen: "De wijn is een spotter, de sterke drank is woelachtig; al wie daarin dwaalt, zal niet wijs zijn". (Spr. 20:1)
Schrijf op uw klerenkasten: "Waar ze de mot en de roest verderft, en waar de dieven doorgraven en stelen". (Matth. 6:19)
Schrijf op de huizen waar feestmalen zijn: "IJdelheid".

Uit: 'Strijdt om in te gaan' van Isaac Ambrosius, welke deze woorden van Arrowsmith aanhaalt.

Oorspronkelijk gepost door MS
Een doofstom kind, tevreden met zijn deel

In Engeland, in Londen, bezocht een predikant een inrichting voor doofstomme kinderen. Hij wilde weten of er nog enige kennis des Heeren in die kinderen was. Daar stond een kleine jongen. Toen schreef die leraar op een bord: 'Wie heeft de wereld geschapen?' Het kind nam het krijtje en schreef onder de vraag: 'In den beginne schiep God de hemel en de aarde.'
De leraar ging verder en schreef op: 'Waartoe kwam de Heere Jezus in de wereld?' Het kind nam het krijtje en schreef: 'Dit is een getrouw woord en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om de zondaren zalig te maken.'
Toen schreef de leraar zijn derde vraag op: 'Waarom ben jij doofstom geboren, terwijl ik kan horen en spreken?'
Daar stond nog een man bij en deze zei later: "Nooit zal ik vergeten die blik van dát kind. Een blik van heilige rust en getrooste wanhoop, blonk op het gelaat van dat jongske, toen hij het krijtje nam en op schreef: 'Ja, Vader, want alzo is geweest het welbehagen voor U'".

Dit artikel kreeg ik eens per fax, en schijnt te staan in: 'Gospel Cleanings for Young People'.

Geweldig wat een stukje.
Daar wordt je klein van.
We moeten allemaal zo'n kinderlijk vertrouwen krijgen. Wat een berusten van zo'n kind, terwijl wij alles nog niet genoeg vinden.

heel erg mooi:+