OKee, ik zie al waar het fout gelopen is. Probeer alsjeblieft mijn idee los te zien van het gedoogbeleid van Paars, want dat geeft meteen al een negatieve connotatie die ik niet bedoeld heb. Wat Paars deed kan ik ook niet achter staan, en een gedoogbeleid zie ik ook niet zitten.
Wat is dan mijn idee? Mijn idee is, zoals hieronder al kort aangekaart, om de verslaafde te monitoren en de potentieele gebruiker af te schrikken. En dat niet alleen voor allerhande soorten drugs, maar vooral ook voor alcohol. Eventueel hierbij nog roken en ik heb zelfs zo'n vermoeden dat over een jaar of 50 ontdekt wordt dat koffie net zo schadelijk voor je is als een sigaret, maar ja, die twee wil ik hier nog even overslaan. Vooralsnog gaat mijn idee dus over drugs, inclusief alcohol.
Allereerst het eerste deel, het monitoren van de verslaafden. Hoe zie ik dat praktisch? Het is min of meer zoiets als het gratis verstrekken van drugs via een soort van drugs-apotheek aan mensen die nu verslaafd zijn. Deze mensen zullen geregistreerd moeten worden. Hoe registreer je een verslaafde, zou je zeggen? Simpel, verstrek gratis drugs
Als vliegen op honing, om het zo maar 's te formuleren. Via deze 'apotheken' zijn de verslaafden beter op te sporen en na te trekken (aan de registratie kunnen bepaalde voorwaarden zitten, zoals het vinden van een baan en huis binnen een jaar, uiteraard met hulp van de drugs-apotheek-instantie). Op deze manier kunnen de drugsverstrekkingen gedoseerd worden en de verslaafden beter geholpen. Nogmaals, dit geldt dus ook voor alcoholverslaafden!
Het afschrikken zal moeten op een manier die de anti-vuurwerk en anti-rookreclame's voorbij gaat. Van kinds af aan moeten mensen niet alleen geconfronteerd worden met de gevolgen van drugs en alcohol, maar ook ingelicht. Dealers moeten boemannen worden. Het punt is, dat potentieele verslaafden niet op school zitten en lachen om TV reclames. Er is dus wat anders voor nodig om deze potentieele verslaafde niet aan te pakken, maar te begeleiden naar het punt waarop ze niet meer potentieel verslaafd zijn. Omdat het hier vooral gaat om drop-outs van school, is het noodzakelijk dat mensen die van school afgaan, zeker voor hun zestiende, onmiddelijk worden begeleid en op een trajekt worden gezet terug richting school. Voor de potentiele verslaafden die op school zitten moet gewoon betere voorlichting gehouden worden, en niet eenmalig, maar wekelijks. Iemand van wie men weet dat hij drugs gebruikt heeft(kliklijn, etc.) wordt meteen in zo'n programma gezet.
Maar, zal de slimme lezer opmerken, de onderwereld blijft bestaan en zal er voor zorgen dat veel verslaafden alsnog buiten dit programma vallen en overlast bezorgen. Ten eerste denk ik dat dat mee zal vallen. Gratis drugs en eventueel gratis nachtopvang zijn moeilijk te weerstaan voor elke verslaafde, en ten tweede moet die 'onderwereld' keihard aangepakt worden. Één van de voorwaarden voor registratie zou dus kunnen zijn het aangeven van wie je voorheen je drugs kreeg.
Tenslotte, dit is nog maar een idee. Geen idee is waterdicht. Dit idee kost een hoop inspanning van de gemeenschap, en klinkt erg bezwaarlijk, maar het helpt veel beter, zowel de verslaafde als de gemeenschap, dan het verbieden van drugs. Wat wou je dan doen met overtreders? Twee jaar in de gevangenis? Gedwongen afkicken? Dat soort dingen helpen veel minder en kosten veel meer dan dit idee.
Het probleem van drugs en alcohol is dat het inspeelt op de zinneprikkels van de mens. Het is de aantrekkingskracht van de verboden vrucht, de ultieme korte termijn bevredingen. Kortom, het is een mentaal-psychisch probleem EN verslaving, geen fysieke. Verbieden helpt net zo min als gedogen.
[Veranderd op 8/11/02 door Madtice]