Een tijdje geleden had ik een topic geopend over “problemen met bidden”
Ik werd afgeleid en dacht aan van alles behalve aan Hem, zelfs zo erg dat ik dit ook tijdens de Zondagse Mis had !
Het ergste vond ik dat ik gedachtes had die gewoonweg echt niet kunnen ik wist me echt geen raad en opende toen dus ook hier op OSW die topic .

Later besefte ik dat ik nog een boekje thuis had en dat heet (Hoe bidden wij goed?)
Okay het is een RK boekje waarin de schrijver put uit de gedachtegang van Josemariá Escrivá (stichter van het Opus Deï (Werk van God) of zo je wil de vertaling ( Gods Werk)
Zelfs dit kleine boekje lezend kon ik me niet concentreren en ik deed er echt lang over om een paginaatje of 30 te lezen (bijna het hele boekje) !!

Nu wil ik absoluut niet dit boekje promoten maar wel de aangehaalde bijbeltekst met de verwijzingen naar andere bijbel gedeeltes. Zelf kan ik zeggen dat het een opluchting voor me was als ik lees hoe veel geduld onze Heer met ons heeft en de gigantische schat die Hij ons gegeven heeft in het ontvangen van de Heilige Geest

Op een gegeven moment zegt Josemariá Escrivá (in mijn eigen woorden weergegeven ) Als je beseft dat je moet veranderen , dingen moet laten , het feit dat je dit beseft !! van wie komt dat ?? Juist de Heilige Geest. Ook werd er gezegd al gaat het bidden niet ...het feit dat je bidt !!! is al een blijk dat je wilt, en kind van God bent !

Dat vond ik prachtig om te horen en daarom onderstaande bijbel aanhalingen , ik wilde dit kwijt omdat ik 100% zeker weet dat wij allemaal wel zo een periode kennen en ik voel me nu echt blij dat ik dit juist vandaag mocht lezen !!!!

Rom 8,26
Evenzo komt de Geest onze zwakheid te hulp. Want wij weten niet eens hoe wij behoren te bidden, maar de Geest zelf pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen


Rom 5,5
En de hoop wordt niet teleurgesteld, want Gods liefde is in ons hart uitgestort door de heilige Geest die ons werd geschonken
Rom 8,15
De Geest die u ontvangen hebt, is er niet een van slaafsheid, die u opnieuw vrees zou aanjagen. U hebt een Geest van kindschap* ontvangen, die ons doet uitroepen: Abba , Vader!

Jak 4,3
En als u bidt, krijgt u niets, omdat u verkeerd bidt, met de bedoeling namelijk om wat u krijgt, uit te geven voor uw eigen hartstochten.

Jak 4,5
Of meent u dat de Schrift zonder reden zegt: Vol naijver verlangt Hij naar de Geest die Hij in ons liet wonen?

Gal 4,6
En dit is het bewijs dat u zonen bent: God heeft de geest van zijn Zoon in ons hart gezonden, die roept: Abba, Vader!

Fijn Lambertus, dat je bemoedigd bent en dat je nu anderen kan bemoedigen!

Juist de Heilige Geest. Ook werd er gezegd al gaat het bidden niet ...het feit dat je bidt !!! is al een blijk dat je wilt, en kind van God bent !

Geweldig!!!

Gij badt op enen berg alleen,
en.. Jesu, ik en vind er geen
waar 'k hoog genoeg kan klimmen
om U alleen te vinden:

de wereld wilt mij achterna,
alwaar ik ga
of sta
of ooit mijn ogen sla;

en arm als ik en is er geen;
geen een,
die nood hebbe en niet klagen kan;
die honger, en niet vragen kan;
die pijne, en niet gewagen kan
hoe zeer het doet!

o Leert mij, armen dwaas, hoe dat ik bidden moet!

(Guido Gezelle)

Rom 8,15
De Geest die u ontvangen hebt, is er niet een van slaafsheid, die u opnieuw vrees zou aanjagen. U hebt een Geest van kindschap* ontvangen, die ons doet uitroepen: Abba , Vader!

Lambertus, ik denk dat je een algemeen christlijk probleem aansnijdt. Ik zeg het met schaamte. Leer ons bidden zoals het behoort baden de disipelen....
Wie zal er ooit kunnen pronken met zijn of haar gebedsgaven?
Dat komt omdat Gods kind tracht volmaakt te zijn, terwijl dat niet kan in deze aardse tijd van leven. Het volmaakte dienen is pas mogelijk als we vrij zijn van dit zondig lichaam met alle zonden en zondesmetten.

Toch wil ik een nuance aan brengen. Zie het niet persoonlijk, maar meer in algemene zin.
Het verlangen om te kunnen bidden zonder gestoord te worden kan een wettisch beginsel hebben. Een dwangmatig bidden om een streepje voor te krijgen bij God. Dit is geen bidden uit liefde voor God, maar uiteindelijk een bidden uit eigenliefde.
In dat geval geld de troost die Josemariá Escrivá niet.
Ik wil er bij opmerken dat de meeste farizeërs over het algemeen vinden dat ze wel heel aardig kunnen bidden, maw de geveinsde bidder heeft minder of geen last van gebedsproblemen.
Daarom denk ik ook dat het een typische klacht is van Gods kind.

Ook zou ik je willen waarschuwen je troost niet te zoeken bij het feit dat je zou willen bidden. Dit kan troosten, maar blijft een wankele troost. Misschien komen er wel perioden dat je helemaal niet wilt bidden, en met je vuisten omhoog staat.
De enige troost en zekerheid is te vinden in de woorden en beloften van de enige Trooster en Zaligmaker.

Gian

Het is volgens mij wel degelijk een must om iedere dag te bidden! Het danken dat je hier in deze wereld weer mag en kan bidden is volgens mij een gave!

dus

Misschien komen er wel perioden dat je helemaal niet wilt bidden, en met je vuisten omhoog staat.

die periodes bestaan wel maar zie ik als een zonde .

Wat er er ook in je leven gebeurd en wat je ook doet . Je moet volgens mij God raadplegen immers God geeft je de vrijheid ...maar hoe gebruiken wij de vrijheid

Er staat geschreven dat wij die vrijheid niet moeten misbruiken

Ik kom hier nog op terug maar begrijp je maar al te goed

Oorspronkelijk gepost door lebaoth
Gij badt op enen berg alleen,
en.. Jesu, ik en vind er geen
waar 'k hoog genoeg kan klimmen
om U alleen te vinden:

de wereld wilt mij achterna,
alwaar ik ga
of sta
of ooit mijn ogen sla;

en arm als ik en is er geen;
geen een,
die nood hebbe en niet klagen kan;
die honger, en niet vragen kan;
die pijne, en niet gewagen kan
hoe zeer het doet!

o Leert mij, armen dwaas, hoe dat ik bidden moet!

(Guido Gezelle)

Deze ken ik uit het hoofd.
Moest ik in groep 8 leren.
Ik vind hem heel mooi!

Christus weet de zorgen van het leven.
Hij doet ook niet alsof ze er niet zijn.
Hij wil dat w' ons ermee tot Hem begeven,
bij Hem is raad voor alle nood en pijn.

Ook Zijn Woord vertelt ons dat ons gebrek juist ligt in het niet vertrouwen: gaat u niet vele musjes te boven. O, dat klein geloof.

Ik denk dat het belangrijk is om alle aspecten van het bidden te bekijken. Dat is denk ik vaak lastig. In het Onze Vader is de balans en de volgorde denk ik heel goed, de balans tussen het vragen van dingen en het prijzen van God, het vragen en het geven. Ik denk dat het goed is om ons bidden tegen dat licht te houden. Ik betrap me er zelf wel eens op dat het vragen om dingen de overhand heeft.... terwijl het juist zo belangrijk is dat we bij ons bidden niet op onszelf gericht zijn... maar op God, dat Hij centraal staat in het gebed en niet wat wij graag allemaal willen krijgen.

Het is niet voor niets dat sommige predikanten zeggen: laat ons bidden en danken. Danken voor de onverdiende zegeningen en bidden voor het toekomende.

Gian

Is de reden van het niet willen bidden niet vaak iets dat we weten dat we iets zondigs doen ?

Is het niet willen bidden ook niet vaak een feit dat we bewust iet zondigs doen

dat we weten dat we iets aan het doen zijn wat niet "mag" en het toch doen


Zomaar wat gedachtes die bij mij zeer zeker meerdere keren gespeeld hebben en ik pas later ervaarde dat de bovengenoemde punten daadwerkelijk het kwaad waren en nog steeds kunnen zijn ?

Oorspronkelijk gepost door Lambertus
Gian

Is de reden van het niet willen bidden niet vaak iets dat we weten dat we iets zondigs doen ?

Is het niet willen bidden ook niet vaak een feit dat we bewust iet zondigs doen

dat we weten dat we iets aan het doen zijn wat niet "mag" en het toch doen


Zomaar wat gedachtes die bij mij zeer zeker meerdere keren gespeeld hebben en ik pas later ervaarde dat de bovengenoemde punten daadwerkelijk het kwaad waren en nog steeds kunnen zijn ?

Ik denk dat je hier gelijk in hebt.
Als je door wereldgelijkvormigheid, of zonden geen nabij leven hebt, kan er ook geen aanhankelijk gebedsleven zijn.

Oorspronkelijk gepost door Marnix
Ik denk dat het belangrijk is om alle aspecten van het bidden te bekijken. Dat is denk ik vaak lastig. In het Onze Vader is de balans en de volgorde denk ik heel goed, de balans tussen het vragen van dingen en het prijzen van God, het vragen en het geven. Ik denk dat het goed is om ons bidden tegen dat licht te houden. Ik betrap me er zelf wel eens op dat het vragen om dingen de overhand heeft.... terwijl het juist zo belangrijk is dat we bij ons bidden niet op onszelf gericht zijn... maar op God, dat Hij centraal staat in het gebed en niet wat wij graag allemaal willen krijgen.

Marnix, het Onze Vader is denk ik niet heel goed, maar het is het volmaakte gebed wat Jezus aan Zijn discipelen heeft geleerd. Een volmaakter gebed van mensen zal er nooit zijn.

We komen in onze dagelijkse gebeden, zoveel tekort. Als we niet oppassen wordt het alleen maar een vragenlijstje wat op ons zelf betrekking heeft.

Ik weet soms niet wat ik bidden moet, maar ik mag het wel aan Zijn voeten neerleggen en Hem vragen: Heere Gij weet alle dingen, ook hoe ongelovig ik ben, maar leert Gij mij bidden.

Daarom is Romeinen 8 :26 (zie openingspost) zo'n mooie tekst. De Geest komt ons te hulp....