Zijn aanwezigheid ervaren, als zijnde een zorgende en liedevolle Vader. De rust en vrede die Hij geeft in Christus Jezus, als je weet dat Hij jouw zonden heeft gedragen.
Alleen die bevinding is echt, als ze aan Gods Woord getoetst kan worden.
Bevinding, bevindelijk (prediking)
-
Christina
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Romeinen 5,1-5
Wij dan, gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God, door onzen Heere Jezus Christus; Door Welken wij ook de toeleiding hebben door het geloof tot deze genade, in welke wij staan, en roemen in de hoop der heerlijkheid Gods en niet alleenlijk dit, maar wij roemen ook in de verdrukkingen, wetende , dat de verdrukking lijdzaamheid werkt; en de lijdzaamheid bevinding, en de bevinding hoop; en de hoop beschaamt niet, omdat de liefde Gods in onze harten uitgestort is door den Heiligen Geest, Die ons is gegeven.
Hier in Gods Woord vinden we in de brief aan de Romeinen het woord ‘bevinding’. Dit is de enige keer dat we dit zo vertaald vinden in de Heilige Schrift. Andere schriftplaatsen die hetzelfde woord dokime of dokimos hebben vertalen dit met ‘beproefd’. Lees maar eens mee in 2 Kor. 2,9 ‘Want daartoe heb ik ook geschreven, opdat ik uw beproeving mocht verstaan, of gij in alles gehoorzaam zijt.’
Wat is nu die beproeving? Dat is een toets. Een toets kennen we allen. Een toets laat ons zien of onze kennis voldoende is, of onze kennis echt is. Dat betekent dit woord ook. Let maar eens op wat Paulus schrijft aan de Romeinen. Hij schrijft dat nu de verdrukking lijdzaamheid werkt. Nu moeten we met deze lijdzaamheid niet denken aan iets lijdelijks, nee deze lijdzaamheid betekent ‘volharding’. Een volharden door het geloof! Dus deze verdrukking werkt een volharding. En wat werkt nu deze volharding? Een ‘beproeving’ of zoals de statenvertalers vertaalden ‘bevinding’. Jazeker een beproeving of ons geloof wel echt is. Het geeft als het ware een zegel aan ons geloof.
Heel eenvoudig dus, ons geloof komt in de verdrukking. Het ware zaligmakende geloof zal dan volharden (lijdzaamheid). Deze volharding werkt dus ‘echtheid’. Dat laat ook de tekst zien in 2 Kor. 2,9. Daar schrijft de apostel Paulus aan de gemeente van Korinthe, ja eigenlijk vraagt hij of deze gemeente in alles gehoorzaam is geweest, of ze de beproeving (bevinding) heeft verstaan.
Deze vraag mag wel indringend aan ons allen gesteld worden. Hoe is het met ons geloof gesteld. Zolang alles goed gaat, ach dan gaat het wel. Maar als het nu in de smeltkroes komt. Mogen we dan de kerk in Romeinen nazeggen dat deze smeltkroes volharding werkt? Of keren we terug tot ons uitbraaksel? Hoe is het met ons gesteld?
Toch lijkt hiermee de vraag niet beantwoord. De vraag was, wat is nu bevinding? Hierover schreef Prof. C. van Velzen een lezenswaardig boekje ‘Hoort wat mij God deed ondervinden’. Ook van Velzen begint met het Griekse woord ‘dokimè’ en het Hebreeuwse woord jadang. Hier bedoelt men dan ‘kennen’ of zoals het vertaald is ‘gewaar worden’. We vinden dit in Job 21:19 ‘Dat God Zijn geweld weglegt voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt’ en in Jesaja 49:26 ‘En Ik zal uw verdrukkers spijzen met hun eigen vlees, en van hun eigen bloed zullen zij dronken worden, als van zoeten wijn; en alle vlees zal gewaar worden, dat Ik, de HEERE, uw Heiland ben, en uw Verlosser, de Machtige Jakobs.’
Wat is nu die bevinding, oftewel de ondervinding van de Heilige Geest in de harten van de uitverkoren zondaar? Van Velzen schrijft hierover dat ‘men de Heilige Schrift bij het licht van Gods Geest kent of zaligmakend verstaat’. Daarom noemt men dit Woord Gods ook het Woord des levens. De remonstranten noemen de inwendige roeping slechts een zedelijke aanrading. Dat is de inwendige roeping door het Woord niet! Het is een trekking, nieuwe schepping, wedergeboorte, opwekking uit de doden! Hiermee is ook aangetoond dat ‘bevinding’ nooit buiten de Schrift omgaat. God maakt altijd gebruik van Zijn voertuig, namelijk het Woord. Als dan dit Woord kracht doet door Zijn Geest, dan ondervinden we de Waarheid van Zijn Woord. Daarom pleitte ik laatst, in navolging van vd. Sluijs, voor het woord schriftondervindelijk. Ze horen bij elkaar, Woord en Geest!
Tenslotte iets over de bruidsmystiek van oa. Bernardus, maar ook Teelinck. Dit is niet een overwaardering van de Geest boven het Woord. Het is wel mystiek, het is de verborgen omgang met veelal de lijdende Borg. Lees bv. de uitleg van Udemans op het Hooglied 5,10 ‘Mijn liefste is blank en rood…’ Hij is de schoonste onder alle menschen / soo ten aansien van syn persoon / als syn ampt. “Bij de roode Coleur verstaen wy het Priester-Ampt Christi / overmidts dat hij ons ghewasschen heeft in sijnen bloede.â€
Wij dan, gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God, door onzen Heere Jezus Christus; Door Welken wij ook de toeleiding hebben door het geloof tot deze genade, in welke wij staan, en roemen in de hoop der heerlijkheid Gods en niet alleenlijk dit, maar wij roemen ook in de verdrukkingen, wetende , dat de verdrukking lijdzaamheid werkt; en de lijdzaamheid bevinding, en de bevinding hoop; en de hoop beschaamt niet, omdat de liefde Gods in onze harten uitgestort is door den Heiligen Geest, Die ons is gegeven.
Hier in Gods Woord vinden we in de brief aan de Romeinen het woord ‘bevinding’. Dit is de enige keer dat we dit zo vertaald vinden in de Heilige Schrift. Andere schriftplaatsen die hetzelfde woord dokime of dokimos hebben vertalen dit met ‘beproefd’. Lees maar eens mee in 2 Kor. 2,9 ‘Want daartoe heb ik ook geschreven, opdat ik uw beproeving mocht verstaan, of gij in alles gehoorzaam zijt.’
Wat is nu die beproeving? Dat is een toets. Een toets kennen we allen. Een toets laat ons zien of onze kennis voldoende is, of onze kennis echt is. Dat betekent dit woord ook. Let maar eens op wat Paulus schrijft aan de Romeinen. Hij schrijft dat nu de verdrukking lijdzaamheid werkt. Nu moeten we met deze lijdzaamheid niet denken aan iets lijdelijks, nee deze lijdzaamheid betekent ‘volharding’. Een volharden door het geloof! Dus deze verdrukking werkt een volharding. En wat werkt nu deze volharding? Een ‘beproeving’ of zoals de statenvertalers vertaalden ‘bevinding’. Jazeker een beproeving of ons geloof wel echt is. Het geeft als het ware een zegel aan ons geloof.
Heel eenvoudig dus, ons geloof komt in de verdrukking. Het ware zaligmakende geloof zal dan volharden (lijdzaamheid). Deze volharding werkt dus ‘echtheid’. Dat laat ook de tekst zien in 2 Kor. 2,9. Daar schrijft de apostel Paulus aan de gemeente van Korinthe, ja eigenlijk vraagt hij of deze gemeente in alles gehoorzaam is geweest, of ze de beproeving (bevinding) heeft verstaan.
Deze vraag mag wel indringend aan ons allen gesteld worden. Hoe is het met ons geloof gesteld. Zolang alles goed gaat, ach dan gaat het wel. Maar als het nu in de smeltkroes komt. Mogen we dan de kerk in Romeinen nazeggen dat deze smeltkroes volharding werkt? Of keren we terug tot ons uitbraaksel? Hoe is het met ons gesteld?
Toch lijkt hiermee de vraag niet beantwoord. De vraag was, wat is nu bevinding? Hierover schreef Prof. C. van Velzen een lezenswaardig boekje ‘Hoort wat mij God deed ondervinden’. Ook van Velzen begint met het Griekse woord ‘dokimè’ en het Hebreeuwse woord jadang. Hier bedoelt men dan ‘kennen’ of zoals het vertaald is ‘gewaar worden’. We vinden dit in Job 21:19 ‘Dat God Zijn geweld weglegt voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt’ en in Jesaja 49:26 ‘En Ik zal uw verdrukkers spijzen met hun eigen vlees, en van hun eigen bloed zullen zij dronken worden, als van zoeten wijn; en alle vlees zal gewaar worden, dat Ik, de HEERE, uw Heiland ben, en uw Verlosser, de Machtige Jakobs.’
Wat is nu die bevinding, oftewel de ondervinding van de Heilige Geest in de harten van de uitverkoren zondaar? Van Velzen schrijft hierover dat ‘men de Heilige Schrift bij het licht van Gods Geest kent of zaligmakend verstaat’. Daarom noemt men dit Woord Gods ook het Woord des levens. De remonstranten noemen de inwendige roeping slechts een zedelijke aanrading. Dat is de inwendige roeping door het Woord niet! Het is een trekking, nieuwe schepping, wedergeboorte, opwekking uit de doden! Hiermee is ook aangetoond dat ‘bevinding’ nooit buiten de Schrift omgaat. God maakt altijd gebruik van Zijn voertuig, namelijk het Woord. Als dan dit Woord kracht doet door Zijn Geest, dan ondervinden we de Waarheid van Zijn Woord. Daarom pleitte ik laatst, in navolging van vd. Sluijs, voor het woord schriftondervindelijk. Ze horen bij elkaar, Woord en Geest!
Tenslotte iets over de bruidsmystiek van oa. Bernardus, maar ook Teelinck. Dit is niet een overwaardering van de Geest boven het Woord. Het is wel mystiek, het is de verborgen omgang met veelal de lijdende Borg. Lees bv. de uitleg van Udemans op het Hooglied 5,10 ‘Mijn liefste is blank en rood…’ Hij is de schoonste onder alle menschen / soo ten aansien van syn persoon / als syn ampt. “Bij de roode Coleur verstaen wy het Priester-Ampt Christi / overmidts dat hij ons ghewasschen heeft in sijnen bloede.â€
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Van refoweb.nl
Groeten,
Pim.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Vraag: Wat is bevinding?
Antwoord: Bevinding heeft alles te maken met de kennis van God en de omgang met God. Dat kennen van God gaat veel dieper dan alleen maar verstandelijke kennis. Het gaat om hartekennis, omgangskennis, ervaringskennis, of zoals dat onder ons wel genoemd wordt: bevindelijke kennis. "Gods verborgen omgang, vinden zielen waar zijn vrees in woont" (Psalm 25:7 ber.).
Je ontmoet de Heere God in Zijn Woord, onder een preek, in het luisteren naar een meditatie, in het lezen van je bijbel. En door de aanwezigheid van de Heilige Geest, die alleen via het Woord tot ons komen kan, ontstaat er een ontmoeting met God. Je ziet iets van Gods heerlijkheid, barmhartigheid en genade. Je ziet ook jezelf in die spiegel als een mens die uiteindelijk voor God niet kan bestaan. Het Woord trekt en Gods liefde overweldigt je hart. Van daaruit leer je een droefheid over je zonden en een verlangen naar de verzoening met God. Je rust niet voor je weten mag, dat je Zijn eigendom bent, gekocht met Jezus' bloed en gewillig om voor Hem te leven en Hem te dienen. Je hele leven wordt door die omgangskennis, die bevindelijke kennis van God gestempeld, vernieuwd. God neemt de eerste plaats in je leven in.
Het is nu al duidelijk dat het bij de bevinding gaat om de reacties op de ontmoeting met de levende God, Die ons in het Woord net zo werkelijk en waarachtig tegemoet treedt, als toen Hij Zich aan Mozes openbaarde in de brandende braambos (Ex. 3). Net zo persoonlijk en werkelijk. Dat is mogelijk door het onnaspeurlijke werk van de Heilige Geest. Dus het gaat om de ontmoeting met God en wat daarvan de gevolgen zijn voor ons geloof en leven.
De bijbel staat er vol van dat het om deze bevindelijke kennis gaat. Jezus zegt: "Dit is het eeuwige leven dat zij U kennen, de enige waarachtige God en Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt" (Joh.17:3). Paulus zegt: "Opdat ik Hem kenne en de kracht van Zijn opstanding" (Fillipp. 3:10). Je ziet, het gaat niet alleen om verstandelijke kennis, maar om hartekennis, omgangskennis, bevindelijke kennis.
Ds. C. G. Vreugdenhil
Groeten,
Pim.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Vraag: Wat is bevinding?
Antwoord: Bevinding heeft alles te maken met de kennis van God en de omgang met God. Dat kennen van God gaat veel dieper dan alleen maar verstandelijke kennis. Het gaat om hartekennis, omgangskennis, ervaringskennis, of zoals dat onder ons wel genoemd wordt: bevindelijke kennis. "Gods verborgen omgang, vinden zielen waar zijn vrees in woont" (Psalm 25:7 ber.).
Je ontmoet de Heere God in Zijn Woord, onder een preek, in het luisteren naar een meditatie, in het lezen van je bijbel. En door de aanwezigheid van de Heilige Geest, die alleen via het Woord tot ons komen kan, ontstaat er een ontmoeting met God. Je ziet iets van Gods heerlijkheid, barmhartigheid en genade. Je ziet ook jezelf in die spiegel als een mens die uiteindelijk voor God niet kan bestaan. Het Woord trekt en Gods liefde overweldigt je hart. Van daaruit leer je een droefheid over je zonden en een verlangen naar de verzoening met God. Je rust niet voor je weten mag, dat je Zijn eigendom bent, gekocht met Jezus' bloed en gewillig om voor Hem te leven en Hem te dienen. Je hele leven wordt door die omgangskennis, die bevindelijke kennis van God gestempeld, vernieuwd. God neemt de eerste plaats in je leven in.
Het is nu al duidelijk dat het bij de bevinding gaat om de reacties op de ontmoeting met de levende God, Die ons in het Woord net zo werkelijk en waarachtig tegemoet treedt, als toen Hij Zich aan Mozes openbaarde in de brandende braambos (Ex. 3). Net zo persoonlijk en werkelijk. Dat is mogelijk door het onnaspeurlijke werk van de Heilige Geest. Dus het gaat om de ontmoeting met God en wat daarvan de gevolgen zijn voor ons geloof en leven.
De bijbel staat er vol van dat het om deze bevindelijke kennis gaat. Jezus zegt: "Dit is het eeuwige leven dat zij U kennen, de enige waarachtige God en Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt" (Joh.17:3). Paulus zegt: "Opdat ik Hem kenne en de kracht van Zijn opstanding" (Fillipp. 3:10). Je ziet, het gaat niet alleen om verstandelijke kennis, maar om hartekennis, omgangskennis, bevindelijke kennis.
Ds. C. G. Vreugdenhil
Mogen we rusten op onze bevindingen? Is het noodzakelijk om bevindingen te hebben? Als je die nou niet hebt, ben je dan geen kind van God?
Zo een paar vragen waar misschien wel mensen meezitten.
Ik hoorde laatst dat iemand vond dat je wel kon rusten op bevindingen, want die kwamen immers van God Zelf. Zo had deze eens een visioen gehad, dat ze 3 kruisen zag oprijzen. En ook dat ze een schoolbord zag, met daarop allemaal zonden geschreven en dat er een hand kwam en wiste het bord schoon.
Ik ben toch altijd erg huiverig voor dit soort bevindingen. Ik durf niet te beweren dat het niet kan, maar de gewone weg is, dat Christus Zich openbaart in Zijn Woord. Toch? Het deed me ook denken aan de 'bijna dood ervaring'. Bijna alle mensen die dat gehad hebben zien dan een tunnel en aan het einde van de tunnel een groot licht. Ik ben zo ontzettend bang voor dat soort bevindingen. Want dan denken ze dat het wel goed met hun zit. Ze vinden het eigenlijk jammer dat ze er nog zijn, want dat licht was wel zo heerlijk. Hoe denken jullie hierover?
Een openbaring van Jezus Christus aan je ziel ontvangen is heerlijk, maar daar mogen we onze rustgrond niet maken, of toch wel?
Ik pakte laatst eens een oud boekje, dat ik ooit eens gekocht of gekregen heb en daarin vond ik een geschreven briefje in.
Daar stond op: "In Christus is mijn zalig lot, verborgen bij mijn God. Hij is mijn lust, ook als mijn stof eens rust"
Kijk dat is het! Je rustgrond hoort Christus te zijn en niet op je bevindingen. Maar toch merk ik het vaak, dat men hun rustgrond maken op bevindingen. Nu nog een vraagje hè. Ik bedoel het goed hoor. Maar velen denken tegenwoordig alleen maar aan Christus en vergeten dat de duivel er ook nog is. Misschien dat ze er liever niet aandenken, maar onze oude natuur doet graag wat de duivel wil, en dat is ook denken dat er geen duivel is. Maar de duivel, die is er ook nog hoor!. Kan de duivel ook met bevindingen aankomen zetten, zodat je gaat denken en zeker weten dat het van Christus is? Want ja, de duivel begon in het paradijs al met bedriegen: "Is het ook, dat God gezegd heeft?". De duivel kan wel degelijk gebruik maken van Gods Woord. En immers we nemen het van nature allemaal gretig aan, want na de val hebben we leugen lief gekregen en de waarheid haten we. Ik denk ook aan 2 Kor. 11:14: “de satan zelf verandert zich in een engel des lichts.â€
Zo een paar vragen waar misschien wel mensen meezitten.
Ik hoorde laatst dat iemand vond dat je wel kon rusten op bevindingen, want die kwamen immers van God Zelf. Zo had deze eens een visioen gehad, dat ze 3 kruisen zag oprijzen. En ook dat ze een schoolbord zag, met daarop allemaal zonden geschreven en dat er een hand kwam en wiste het bord schoon.
Ik ben toch altijd erg huiverig voor dit soort bevindingen. Ik durf niet te beweren dat het niet kan, maar de gewone weg is, dat Christus Zich openbaart in Zijn Woord. Toch? Het deed me ook denken aan de 'bijna dood ervaring'. Bijna alle mensen die dat gehad hebben zien dan een tunnel en aan het einde van de tunnel een groot licht. Ik ben zo ontzettend bang voor dat soort bevindingen. Want dan denken ze dat het wel goed met hun zit. Ze vinden het eigenlijk jammer dat ze er nog zijn, want dat licht was wel zo heerlijk. Hoe denken jullie hierover?
Een openbaring van Jezus Christus aan je ziel ontvangen is heerlijk, maar daar mogen we onze rustgrond niet maken, of toch wel?
Ik pakte laatst eens een oud boekje, dat ik ooit eens gekocht of gekregen heb en daarin vond ik een geschreven briefje in.
Daar stond op: "In Christus is mijn zalig lot, verborgen bij mijn God. Hij is mijn lust, ook als mijn stof eens rust"
Kijk dat is het! Je rustgrond hoort Christus te zijn en niet op je bevindingen. Maar toch merk ik het vaak, dat men hun rustgrond maken op bevindingen. Nu nog een vraagje hè. Ik bedoel het goed hoor. Maar velen denken tegenwoordig alleen maar aan Christus en vergeten dat de duivel er ook nog is. Misschien dat ze er liever niet aandenken, maar onze oude natuur doet graag wat de duivel wil, en dat is ook denken dat er geen duivel is. Maar de duivel, die is er ook nog hoor!. Kan de duivel ook met bevindingen aankomen zetten, zodat je gaat denken en zeker weten dat het van Christus is? Want ja, de duivel begon in het paradijs al met bedriegen: "Is het ook, dat God gezegd heeft?". De duivel kan wel degelijk gebruik maken van Gods Woord. En immers we nemen het van nature allemaal gretig aan, want na de val hebben we leugen lief gekregen en de waarheid haten we. Ik denk ook aan 2 Kor. 11:14: “de satan zelf verandert zich in een engel des lichts.â€
Liever Turks dan Paaps
-
Breekijzertje
-
Breekijzertje
Dat geldt tevens voor ALLE kerken!!!!!!!!!!! Ook in "mijn" kerk en in "jouw" kerk!Oorspronkelijk gepost door Matthijs
Ja, daar had ik ook al aangedacht.
Maar laten we het niet over de bevinding van de EO-jongerendag hebben. Dan worden er namelijk nog wel es dingen gezegd, dat misschien beter niet gezegd kan worden.
Een 'breekje' van Breekijzertje
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Ook ik ben hier huiverig voor. Hiervoor vinden we geen grond in de Schrift. Als er meer niet is dan dit, dan mogen we wel vrezen.Ik hoorde laatst dat iemand vond dat je wel kon rusten op bevindingen, want die kwamen immers van God Zelf. Zo had deze eens een visioen gehad, dat ze 3 kruisen zag oprijzen. En ook dat ze een schoolbord zag, met daarop allemaal zonden geschreven en dat er een hand kwam en wiste het bord schoon.
Ik ben toch altijd erg huiverig voor dit soort bevindingen.
Ja en nee Matthijs. Op het moment dat we door Zijn Woord Christus ontvangen dan mogen we op dat moment daar zalig in rusten, maar we mogen dit niet ‘inlijsten’, want dan verachteren we in de genade. Iedere keer weer, met een lege hand naar boven om gevuld te worden met de beloften Gods die in Christus Jezus, ja en amen zijn.Een openbaring van Jezus Christus aan je ziel ontvangen is heerlijk, maar daar mogen we onze rustgrond niet maken, of toch wel?
Zijn Woord behoort Hem toe en komt van Hem!Kan de duivel ook met bevindingen aankomen zetten, zodat je gaat denken en zeker weten dat het van Christus is?
Wat bedoel je Matthijs? De bevinding van boven (visioenen etc.), of het gelovig rusten op Zijn Woord? Deze twijfel komt alleen Matthijs als ons gepredikt en voorgesteld wordt een ‘kenmerkenprediking’ die nauwkeurig onderzoekt of het werk in ons wel waar is. Hier heeft satan zijn speelveld.Dus hoe weet je het nou ECHT zeker, dat het niet van de listige slang is, maar van God Zelf komt? Of weet je het heimelijk wel, dat het niet van God komt? En als Christus je rustgrond is, komen die bevindingen dan vanzelf door het lezen in Zijn Woord en een heilig levenswandel? Kan het ook met bijzondere verschijningen? Als je zo'n bevinding hebt, wat voel je, wat merk je dan? Word je dan helemaal blij? Ga je dan jubelen en juichen en dansen? Of geeft dat zo'n onuitsprekelijke vreugde dat je dan van blijdschap niet meer spreken kunt? Zeg maar dat je van blijdschap huilt. Dat je door je tranen heen lacht.
Gepredikt moet worden het werk van Christus buiten ons. Het geloof moet leren rusten op Zijn Woord. Veel te veel wachten we op een ‘gevoelige’ ontmoeting vanuit het Woord. Nee, biddend werkzaam zijn met Zijn Woord.
Lees maar eens van John Bunyan. O, hoe werd hij aangevochten, tot hij zag dat het niet in hem was, maar in Christus buiten hem. Hij mijn zonden en ik Zijn gerechtigheid. Al mijn zonden? Ja, satan al mijn zonden! Ook voor Manasse? Ja, ook voor Manasse.
Hoe verwees Luther satan? Hij wees heen naar het kruis van Christus, naar Golgotha. Daar moet je zijn satan. Daar is het bloed gestort, niet voor één zonde, nee voor al mijn zonden. Daar heeft Christus uitgeroepen ‘het is volbracht’.
Hoe weet je nu zeker dat het waar is. Matthijs, MacCheyne stelde de volgende vraag: Als je nu een eeuwigheid hier op de aarde mocht blijven wonen, zou je dan zonder de hemel kunnen? Of, moet je uitroepen met Johannes in Openbaringen ‘Maranatha’ Kom Heere Jezus, Kom! Is de aarde, maar ook de hemel je de dood als Hij er niet is? Is de taal uit het Hooglied jouw taal ‘Waar is Mijn Liefste?’ Dit is de taal die de slang niet kent!Wat is waarheid?
Hoe weet je het nu écht zeker, dat jij dat geloof hebt, wat een gave van God is en niet dat valse geloof die de slang je geven kan?
Ben je als Christen altijd zeker van je geloof en behoud?
Is alleen geloven dat je gedoopt bent, en dat je netjes leeft, en je komt trouw 2x naar de kerk, je doet mee allerlei activiteiten en goede doelen, en je gelooft dat Christus gekomen is voor zondaren, dus ook voor jou, jij neemt dat aan, want Christus is immers gekomen voor zondaren. En als je dat niet gelooft, dan maak je God tot een leugenaar. Is dat geloof, is dat nou het juiste geloof? Rust je zo goed op Christus? Of mankeert hier wat aan?
Gods Woord doet kracht en is Zijn openbaring. Ja dit Woord draagt zichzelf. Natuurlijk zijn er vragen, maar nochtans het geloof, wat zijn voedsel haalt uit dit Woord, kan niet anders getuigen, evenals de kerk van alle eeuwen, dit is Zijn Woord!Is de Bijbel ons wel zuiver overgeleverd?
Waar komt de zonde vandaan?
Heeft God iets met de zonde te maken?
Is de hel in strijdt met Gods liefde?
Ja, waar komt de zonde vandaan. Dit is een vraag waar vooral Augustinus mee worstelde. Hij heeft er zelfs een boek over geschreven ‘vanwaar het kwaad’.
Matthijs, God heeft de mens recht geschapen, naar Zijn beeld. De mens kon blijven staan, maar nochtans, hij is gevallen.
De hel in strijd met zijn liefde? Deze zin doet tekort aan al Gods deugden. Zeker God is barmhartig maar ook rechtvaardig. Zijn gerechtigheid eist dat de zonde gestraft wordt, of door ons, of door een Ander.
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
Guppy
quote:
--------------------------------------------------------------------------------
Kan de duivel ook met bevindingen aankomen zetten, zodat je gaat denken en zeker weten dat het van Christus is?
--------------------------------------------------------------------------------
Zijn Woord behoort Hem toe en komt van Hem!
Maar....
Ook de duivel komt met het Woord om ons te verleiden.
Lees de verzoeking van Jezus.
De duivel zegt: er staat geschreven.......
Dus het was waar. En toch was het een verzoeking.
Dus ndonselaar, je antwoord is een stelling die waar is, maar geen antwoord geeft op de quote.
--------------------------------------------------------------------------------
Kan de duivel ook met bevindingen aankomen zetten, zodat je gaat denken en zeker weten dat het van Christus is?
--------------------------------------------------------------------------------
Zijn Woord behoort Hem toe en komt van Hem!
Maar....
Ook de duivel komt met het Woord om ons te verleiden.
Lees de verzoeking van Jezus.
De duivel zegt: er staat geschreven.......
Dus het was waar. En toch was het een verzoeking.
Dus ndonselaar, je antwoord is een stelling die waar is, maar geen antwoord geeft op de quote.
Bevindelijk preken betekent dat de ware gelovigen zich herkennen in de prediking. Het wordt ook wel kenmerken prediking genoemd.
Afgelopen zondag preekte ds vd Belt bij ons, het ging over de rijke jongeling.
De vraag is dan altijd, wat is het bij ons dat op 1 staat, of zouden wij wel net als Petrus en de andere discipelen 'alles verlaten en Jezus volgen'.
Dan ga je dat bij jezelf na.
Die manier van preken staat tegenover enkel 'praktisch' preken, dwz hoe je moet handelen, of tegenover actueel preken, of maatschappelijk sociaal preken (midden-orthodox)
Ik denk overigens dat een dominee al die bovenstaande zaken moet behandelen, maar bovenal evangelie prediking.
Afgelopen zondag preekte ds vd Belt bij ons, het ging over de rijke jongeling.
De vraag is dan altijd, wat is het bij ons dat op 1 staat, of zouden wij wel net als Petrus en de andere discipelen 'alles verlaten en Jezus volgen'.
Dan ga je dat bij jezelf na.
Die manier van preken staat tegenover enkel 'praktisch' preken, dwz hoe je moet handelen, of tegenover actueel preken, of maatschappelijk sociaal preken (midden-orthodox)
Ik denk overigens dat een dominee al die bovenstaande zaken moet behandelen, maar bovenal evangelie prediking.
Carpe Diem tamen Memento Mori
-
Refojongere
Ik vond de volgende uitleg over Schriftuurlijk-bevindelijke prediking. Namelijk dat naast prediking van Wet en Evangelie ook "het onderwijs op de levensweg (Matth 28 : 19 "lerende hen onderhouden........" ) hoort, dus wat betreft het leven naar Gods geboden in de praktijk van het dagelijkse leven. Dit is in echte zin dan Geestelijk leven; wat geleid wordt door de Heilige Geest. (Ps. 25) Om op dit brede terrein Schriftuurlijk leiding te geven is het nodig dat een predikant weet heeft van deze leiding des Geestes in eigen leven. (1 Kor. 2) Uit het leven der Bijbelheiligen blijkt dat God hen in hun leven heeft geleid. Dit doet God nog in het leven van Zijn kinderen (Rom. 8 : 14), d.m.v. Zijn Woord en de prediking daarvan. En hoe God dit doet behoort dan ook in de prediking aan de orde te komen, opkomend uit het Schriftgedeelte wat aan de orde is. Dan mag met recht de prediking Schriftuurlijk - bevindelijk heten en wordt er onderwijs ontvangen op de levensweg die de verstandige naar Boven leidt."
Wij willen beslist afwijzen een prediking waarin men zegt: "U moet het willen, u moet het aannemen zonder meer". Waarbij men ten diepste de mens terugwerpt op zichzelf in de veronderstelling dat een mens nog het goede kan willen of kan kiezen voor genade.
Dit is remonstrants en we vinden dit bij de evangelische groepen in de vorm van "je hart te openen voor de Heer". Nee, iemand die door Gods Geest ontdekt wordt aan zonde en schuld, ervaart het dat als het van hem of haar zou afhangen, dat het een verloren zaak zou zijn.
Maar ook zou ik toch niet graag dominees zo lijdelijk zien schrijven als de hervormde dominee in Gameren die in een van zijn kerkbladstukjes schreef:
Gedenke de Heere hen in alle smart en rouw en schenke Hij iets te verstaan van hetgeen we tijdens de rouwdienst n.a.v. Ps. 130 getracht hebben te overdenken. De gang, die in deze psalm verklaard ligt, is niet naar het vlees, maar wel profijtelijk voor de ziel. Wat zou het groot zijn, wanneer we bij God vandaan iets mochten leren kennen van dat roepen vanuit de diepten der ellenden. Maar daartoe is eerst nodig om bij het ontdekkend licht des Geestes in die diepte te worden ingeleid. Maar in die diepte van zonde en schuld, waarbij het voor eeuwig omkomen wordt, komt de Heere plaats en plek te maken voor Hem, Die aan het kruis op Golgotha afgedaald is in de diepten der hel om vandaar (Ps. 69:2-3) een volk op te trekken tot roem van Gods genade. Kinderen, klein- en achterkleinkinderen, wat zullen we elkander nu meer toewensen dan dat dit waar mag worden, want alleen in deze weg brengt de Heere Zijn volk en kinderen tot die enige troost, beide in het leven en sterven. Gedenke de Heere u alzo naar het vrije van Zijn welbehagen en heilige Hij deze zo ernstige roepstem aan uw en ons aller hart.
[Aangepast op 25/8/03 door Refojongere]
Wij willen beslist afwijzen een prediking waarin men zegt: "U moet het willen, u moet het aannemen zonder meer". Waarbij men ten diepste de mens terugwerpt op zichzelf in de veronderstelling dat een mens nog het goede kan willen of kan kiezen voor genade.
Dit is remonstrants en we vinden dit bij de evangelische groepen in de vorm van "je hart te openen voor de Heer". Nee, iemand die door Gods Geest ontdekt wordt aan zonde en schuld, ervaart het dat als het van hem of haar zou afhangen, dat het een verloren zaak zou zijn.
Maar ook zou ik toch niet graag dominees zo lijdelijk zien schrijven als de hervormde dominee in Gameren die in een van zijn kerkbladstukjes schreef:
Gedenke de Heere hen in alle smart en rouw en schenke Hij iets te verstaan van hetgeen we tijdens de rouwdienst n.a.v. Ps. 130 getracht hebben te overdenken. De gang, die in deze psalm verklaard ligt, is niet naar het vlees, maar wel profijtelijk voor de ziel. Wat zou het groot zijn, wanneer we bij God vandaan iets mochten leren kennen van dat roepen vanuit de diepten der ellenden. Maar daartoe is eerst nodig om bij het ontdekkend licht des Geestes in die diepte te worden ingeleid. Maar in die diepte van zonde en schuld, waarbij het voor eeuwig omkomen wordt, komt de Heere plaats en plek te maken voor Hem, Die aan het kruis op Golgotha afgedaald is in de diepten der hel om vandaar (Ps. 69:2-3) een volk op te trekken tot roem van Gods genade. Kinderen, klein- en achterkleinkinderen, wat zullen we elkander nu meer toewensen dan dat dit waar mag worden, want alleen in deze weg brengt de Heere Zijn volk en kinderen tot die enige troost, beide in het leven en sterven. Gedenke de Heere u alzo naar het vrije van Zijn welbehagen en heilige Hij deze zo ernstige roepstem aan uw en ons aller hart.
[Aangepast op 25/8/03 door Refojongere]