Oorspronkelijk gepost door lily
Every night when I go to sleep I know
that I am under his wings, and every morning when I stand up, I know that
I am covered from head to foot with his
righteousness.
Oorspronkelijk gepost door Orcky
Het is groot als er elke dag dit geloofsvertrouwen mag zijn; aan de andere kant kent Gods volk natuurlijk ook de aanvechting en de strijd hierover. Het is niet altijd zo vanzelfsprekend. Ik las pas nog een mooi stukje van ds. D.J. Budding hierover, hij stelde: waar God werkt, wordt het ook altijd bestreden!
Orkey, haal je niet een paar dingen door elkaar?
denk eens na over wat de kerk altijd verstaan heeft onder:
1. covered with his righteousness
2. geloof(svertrouwen)
3. aanvechting en strijd
geloof (2a) wordt geschonken wanneer de gerechtigheid van Christus (1) van godswege toegerekend wordt. Wat daarop volgt is een strijd waarin dit nieuwe leven (3) gestalte krijgt, (wie Hij lief heeft kastijd Hij) en waarin een gelovige alleen maar staande kan blijven door geloofsvertouwen (2b), het zien op Jezus. En daarvoor is weer het juiste zicht op Christus en Zijn ambten van belang.
Een stelling, maar wat ik noem onder punt 3 hoort bij en vangt aan met
wedergeboorte in is ten dele. En dat kan de gerechtigheid niet zijn. Nu zul je dat gelijk toestemmen, maar het gaat mij om jou "toepassing" mbt het geloofsvertrouwen en het onderscheid tussen wedergeboorte en gerechtigheid.
"Maar men moet zich herinneren wat ik reeds gezegd heb, dat de genadeweldaad der rechtvaardigmaking van de wedergeboorte niet gescheiden wordt, schoon het zaken zijn die onderscheiden zijn. Maar dewijl het volgens de ervaring meer dan genoeg bekend is, dat er altijd overblijfselen der zonde in de rechtvaardigen blijven, zo volgt noodwendig, dat zij op een gans andere wijze gerechtvaardigd, dan tot nieuwheid des levens veranderd worden." (inst. III.XI.11) zie ook par. 16
en dan nog: (III.XIII.5)
Als Calvijn hier handelt van de rechtvaardiging uit het geloof alleen en van "de vrede en rustige vreugde der conciëntie" legt hij de grondslag in de liefde van Christus, als een schip dat de haven aandoet en vat dat aan het einde van het hoofdstuk als volgt samen:
"Dit geschiedt waarlijk niet door de gave van wedergeboorte, die, gelijk zij immer onvolmaakt is in dit vlees, ook in zich bevat een veelvuldige stof om te twijfelen. Weshalve men noodzakelijk komen moet tot dit hulpmiddel, dat de gelovigen vaststellen dat zij de erfenis van het hemels Koninkrijk volgens geen ander recht hebben te verwachten, dan omdat zij, in het lichaam van Christus ingelijfd, uit genade voor rechtvaardigen gerekend worden. Want wat de rechtvaardigmaking betreft, zo is het geloof een geheel lijdelijke zaak, niets van het onze bijbrengende om Gods genade te verkrijgen, maar hetgeen ons ontbreekt van Christus ontvangende. "
[Aangepast op 1/6/04 door lejo]
