idd, dan hoor je bij degenen die de kerk van binnenuit zien te vernietigen, die overal tegen aan schoppen, en die het dan allemaal makkelijker willen hebben...
Maar ik zou zeggen: schrijf een boek! maar ga eerst naar je kerkeraad, anders heb je de kerkelijke weg niet gevolgd...
We hadden hier een lezingendag een paar jaar geleden van Dr Beeke, over de 5 Solas...dat was geweldig goed, en was erg relevant...Maakte wel dat je begon te schuifelen in je stoel...
Is nooit iemand op de gedachte gekomen.....
Well, ik denk dat back to basic nooit gaat lukken (helaas), om de volgende redenen:
1) Het vereist een unanieme verandering van de mindsetting. Oftewel, ipv altijd maar weer benadrukken van de punten die ons tedergeliefde kerkgenootschap uniek maken, dingen die zo heilig zijn dat een ieder een ketter is die er maar aan durft te twijfelen of het wel gegrond is op de Schrift, moeten we dus gaan benadrukken waar de bijbel de nadruk op legt. Praktisch gezien zijn dat 2 punten:
a) Het oordeel tegen goddelozen (mn oude testament)
b) Oproep tot geloof
Dat betekend dus dat de oproep tot geloof meer nadruk moet krijgen dan het prediken van de noodzaak van bekering, omdat de bijbel nu eenmaal meer over geloof gewaagd dan over bekering. Ik ben bang dat dat een moeilijk punt word voor mn. de rechterflank van de refo-gezindte...
2) Terug naar de basis houd houd in dat we honderden jaren van (leerstellige) traditie en kerkscheuringen onrelevant verklaren, ipv dat we daar leringen uit trekken.
--------
Daarbij ben ik nogal huiverig voor de back to the bible geest. Niet omdat het idee wat de naam doet vermoeden niet goed is, maar meestal omdat het voortkomt uit een drang om af te komen van wat lastige leerstellingen, en dan wel mn het leerstuk wat ons verteld dat we uit onszelf niet kunnen geloven. Uitspraken als 'we have no creed, but Christ' of 'bijbel christenen' mogen dan wel mooi klinken, in de praktijk wijkt men vaak mijlenver af van de Schrift die ze zo hoog in het vaandel zeggen te hebben.
Kortom, hoe ver wil je gaan in 'back to the bible'. Betekend dat dat er dogma's overboord gaan, of tradities, of ...?
1) Het vereist een unanieme verandering van de mindsetting. Oftewel, ipv altijd maar weer benadrukken van de punten die ons tedergeliefde kerkgenootschap uniek maken, dingen die zo heilig zijn dat een ieder een ketter is die er maar aan durft te twijfelen of het wel gegrond is op de Schrift, moeten we dus gaan benadrukken waar de bijbel de nadruk op legt. Praktisch gezien zijn dat 2 punten:
a) Het oordeel tegen goddelozen (mn oude testament)
b) Oproep tot geloof
Dat betekend dus dat de oproep tot geloof meer nadruk moet krijgen dan het prediken van de noodzaak van bekering, omdat de bijbel nu eenmaal meer over geloof gewaagd dan over bekering. Ik ben bang dat dat een moeilijk punt word voor mn. de rechterflank van de refo-gezindte...
2) Terug naar de basis houd houd in dat we honderden jaren van (leerstellige) traditie en kerkscheuringen onrelevant verklaren, ipv dat we daar leringen uit trekken.
--------
Daarbij ben ik nogal huiverig voor de back to the bible geest. Niet omdat het idee wat de naam doet vermoeden niet goed is, maar meestal omdat het voortkomt uit een drang om af te komen van wat lastige leerstellingen, en dan wel mn het leerstuk wat ons verteld dat we uit onszelf niet kunnen geloven. Uitspraken als 'we have no creed, but Christ' of 'bijbel christenen' mogen dan wel mooi klinken, in de praktijk wijkt men vaak mijlenver af van de Schrift die ze zo hoog in het vaandel zeggen te hebben.
Kortom, hoe ver wil je gaan in 'back to the bible'. Betekend dat dat er dogma's overboord gaan, of tradities, of ...?
-
limosa
Maar 't is toch niet zo dat we dit helemaal kwijt zijn in Nederland? Ben je nu niet wat te negatief?Oorspronkelijk gepost door Rhodé
. . . aanbod van genade voor iedere hoorder en rechtvaardigmaking, wedergeboorte en geloof bij elkaar houden.
Meer accent op verbond, zonder verbondsautomatisme, meer accent op eis van geloof en bekering, zonder het vermogen daartoe volledig in de mens te leggen en geen nadruk op de uitverkiezing en welbehagen in de prediking.
-
limosa
Die periodes heb ik soms ook wel. Maar toch kun je dan niet zeggen dat alles weg is en dat er in het geheel niet goed meer gepreekt wordt. Ik ben overigens wel met je eens dat de zaken die je noemt in het algemeen meer aandacht zouden moeten krijgen.Oorspronkelijk gepost door Rhodé
Sorry, maar soms wordt ik wel moedeloos en somber. Of dat negatief is weet ik niet.
Als ik met honger naar de kerk ga en er met honger uitkom, word ik somber.
Misschien heb je wel gelijk
Als je in zo'n dip zit wil het wel eens helpen een preek te lezen waarin die aspecten expliciet naar voren komen (McCheyne, Ryle, Erskine, Whitefield, ik noem er voor de vuist weg maar een paar). Ik heb daar altijd wel baat bij. Ook Kohlbrugge lees ik dan graag maar die is soms wat minder expliciet aansprekend voor sommigen. Sterkte!
Ik ben bang dat we in onmogelijk vaarwater zitten. Het grote probleem is dat elk kerkgenootschap schijnt te denken dat zij de kerk zijn die het dichtst bij de bijbel staan. Dus een oproep om terug te gaan naar de bijbelse basis zal per defenitie argwanend worden opgevangen.Ik heb zo het idee dat we inmiddels in razend moeilijk vaarwater terecht zijn gekomen.
Maar wat wél goed en haalbaar is, is de oproep tot bezinning. Ofwel, laten we weer eens na gaan denken over wát we geloven, en wáárom we dat geloven, met de Schrift ernaast, met de Schrift als uitgangspunt.
Ik hoop van ganser harte dat we ooit nog eens zover komen dat de Schrift weer normatief word in de reformatorische gezindte, ipv het bevindelijke leven. Mijn grootste wens is een opwekking in onze gezindte, dat de kerken weer vol komen te zitten met mensen die God nodig hebben, voor hun hart, voor hun leven. Dat er weer meer gehoord zou mogen worden over wat God heeft gedaan in levens van zondaren, niet bij een enkeling, maar bij zeer velen.