Misschien.....?

In Zefanja 2:3 staat het volgende:
Zoekt de Heere, alle gij zachtmoedigen des lands, die Zijn recht werken! Zoekt gerechtigheid, zoekt zachtmoedigheid, misschien zult gij verborgen worden in de dag van de toorn des Heeren.

Hierbij heb ik drie vragen:
1. Als je de Heere gaat zoeken, is er misschien ontferming.
Strijd dit niet met de zekerheid van het geloof?
2. Wat is zachtmoedig? Is dat hetzelfde als een 'watje' zijn?
3. Wanneer is de dag van de toorn des Heeren? Is dat de laatste dag (oordeelsdag), of een andere tijd?

Wie weet het antwoord op één of meerdere vragen?

1. Als je de Heere gaat zoeken, is er misschien ontferming.
Strijd dit niet met de zekerheid van het geloof?
Welke ontferming? Redding in gevaar, uitkomst voor tijdelijke noden? Of redding van de ziel? In tijden van oorlog komen allerlei mensen om en enerlei wedervaart bozen en 'goeden'. Maar in het laatste oordeel zal God Zijn volk niet misschien vrijspreken, maar Hij zal dat zeker doen. Omdat Hij het beloofd heeft.

2. Wat is zachtmoedig? Is dat hetzelfde als een 'watje' zijn?
Net zo zachtmoedig als Mozes misschien? Dat is in ieder geval niet zo slap als Eli was.

3. Wanneer is de dag van de toorn des Heeren? Is dat de laatste dag (oordeelsdag), of een andere tijd?
Kijk ik naar het verband waar het in staat opgetekend, dan zien we dat het een allereerste vervulling krijgt tijdens de wegvoering. Maar de profetie wordt, net als veel andere boodschappen des Heeren, steeds weer vervuld. Het is namelijk ook Zijn Woord, dat tot ons klinkt! Dit geldt nog steeds en mag niet afgedaan worden met een "is vervuld; niet meer belangrijk"!

Bedankt Pied, voor je antwoorden.

Toch wordt het woord 'misschien' wel vaak in combinatie gebruikt met geloven. Maar deze tekst kun je daarvoor dus niet gebruiken, volgens jou.

De woorden van Esther: 'Kom ik om, dan kom ik om' zijn bedoeld voor het naakte leven. Maar worden in refo-nederland vaak geciteerd als het om het ziele-leven gaat. Dit duidt toch ook op een 'misschien..'

En: was Mozes zachtmoedig? Had hij maar niet op de rots geslagen, maar gesproken zoals de Heere hem had opgedragen.

Hoe kun je nu zachtmoedigheid zoeken? Is dat zoiets als lijdzaamheid?

En als de dag van de toorn des Heeren de oordeelsdag is, dan geldt wel dat er geborgenheid nodig is, anders zullen we definitief vergaan.

1. Ik denk dat in de tekst in Zefanja de 'misschien' inderdaad slaat op het lichamelijke, niet op het geestelijke. Er is immers zekerheid in geloof (Hebr. 11:1, Joh. 3:16). Dus het is een 'misschien beschermd de HEERE u op die dag tegen Zijn toorn.'

2. Zachtmoedigheid is in mijn ogen hetzelfde als nederigheid: sla de ander altijd hoger aan dan je zelf. Ben je dan een watje? Nee, niet als je op je principes blijft staan, maar wel in liefde. Nederigheid en zachtmoedigheid is het naleven van het grote gebod: heb God lief boven alles en je medemens als je zelf. Zachtmoedigheid 'zoek' je niet, dat ben je. Als je het nog niet bent, wordt het dan.

3. Nu is er een tijd van genade (iedereen die gelooft in Christus wordt behouden), maar straks is die tijd voorbij, en dan is er de tijd van het oordeel (dag des oordeels). Ik denk dat deze tekst over die tijd gaat, inderdaad.

Gerrie,

De tekst slaat ten eerste op Gods oordeel over Jeruzalem! Het volk had het verzondigd, het oordeel was niet meer af te bidden.

Toch heeft Hij nog een belofte voor diegenen die de HEERE vrezen. Er is voor de zachtmoedigen en voor diegenen die Zijn recht werken misschien nog een ontkoming. Hoe? Door zachtmoedigheid en gerechtigheid te zoeken. Wat zal Hij dan zijn? Daarvan zingt Psalm 27 en Psalm 32:

Want Hij bergt mij in zijn hut ten dage des kwaads, Hij verbergt mij in het verborgene van zijn tent, Hij plaatst mij hoog op een rots.

Daarom bidde iedere vrome tot U ten tijde dat Gij U laat vinden; zelfs bij een stortvloed van geweldige wateren zullen die hem niet bereiken. Gij zijt mij een verberging, Gij bewaart mij voor benauwdheid, Gij omringt mij met jubelzangen van bevrijding.


Een les voor ons? Jazeker, ook heden ten dage roept alles ons toe dat we alles verzondigd hebben. Als Hij nu eens met Zijn oordelen zal komen? Zoekt dan nu!, zachtmoedigheid en gerechtigheid.

Gerrie, met die opmerking over Mozes verwees ik naar Numeri 12:3, "Doch de man Mozes was zeer zachtmoedig, meer dan alle mensen, die op den aardbodem waren."

Als er staat: "Zoekt de Heere, alle gij zachtmoedigen des lands, die Zijn recht werken! Zoekt gerechtigheid, zoekt zachtmoedigheid, misschien zult gij verborgen worden in de dag van de toorn des Heeren," dan is het goed te beseffen dat de Heere nog steeds niet veranderd is. Dus is deze raad ook heden ten dage nog van groot belang.

Een tweede punt: waar het geloof werkzaam is, daar is het geen misschientje. Maar het geloof is niet altijd werkzaam, dat moeten we er dan wel bij zeggen.
Ik dacht dat daar al diverse discussies over gevoerd waren; bovendien heb ik niet de idee dat je dat bedoelt.

De uitspraak van Esther staat in een heel ander verband. Het laat zien dat men tot God kan gaan zoals Esther tot Ahasveros ging, namelijk door zich over te geven in de hand des Heeren. Het had haar dood kunnen worden, maar de gouden scepter werd haar toegereikt; genade voor een dood-schuldige!

Numeri 12:3, "Doch de man Mozes was zeer zachtmoedig, meer dan alle mensen, die op den aardbodem waren."

Je hebt gelijk Pied. Toch is Mozes later wel eens driftig geworden (bij het slaan op de rots).

Nederigheid en zachtmoedigheid is het naleven van het grote gebod: heb God lief boven alles en je medemens als je zelf. Zachtmoedigheid 'zoek' je niet, dat ben je. Als je het nog niet bent, wordt het dan.

Hier ben ik het dus niet mee eens, Madtice. Je kunt je zachtmoedigheid gemakkelijk weer kwijtraken. Vergelijk het met Mozes. Wel ben ik het eens met zachtmoedigheid = ootmoed.

waar het geloof werkzaam is, daar is het geen misschientje. Maar het geloof is niet altijd werkzaam, dat moeten we er dan wel bij zeggen.
Ik dacht dat daar al diverse discussies over gevoerd waren; bovendien heb ik niet de idee dat je dat bedoelt.

Ik bedoelde wel Esther. Zoals Esther haar leven moest wagen om naar de koning te gaan; zo gaat de zoekende zondaar op weg naar Jezus, als z'n enige hoop om redding te verkrijgen. In zijn beleving is het dan: "kom ik om, dan kom ik om". Vergelijk de beschrijving van de christen uit de christenreis van Bunyan. Bij het poortje wordt hij hevig aangevallen.
Ik weet niet of we dit aspect van 'misschien' al besproken hebben. Ik zal eens zoeken. Volgens mijn herinnering was er steeds negatief over dat "misschien" gesproken; terwijl ik het hier wel positief zou willen duiden.

Toch heeft Hij nog een belofte voor diegenen die de HEERE vrezen. Er is voor de zachtmoedigen en voor diegenen die Zijn recht werken misschien nog een ontkoming. Hoe? Door zachtmoedigheid en gerechtigheid te zoeken.

Mee eens, Ndonselaar. Als je Zef. 2: 7 erbij neemt wordt het duidelijker. Daar wordt gesproken over een overblijfsel. En het woord 'misschien' is daar geheel afwezig.

Dan gaat het er dus om, of we bij dat overblijfsel behoren.