Ik zag bij bezinning het onderwerp liefde staan. Maar wat moet ik nu aan met Psalm 139:

19 O God! dat Gij den goddeloze ombracht! en gij, mannen des bloeds, wijkt van mij!
20 Die van U schandelijk spreken, en Uw vijanden ijdellijk verheffen.
21 Zou ik niet haten HEERE! die U haten? en verdriet hebben in degenen, die tegen U opstaan?
22 Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij.

Dat is toch onbijbels, je vijanden haten?

Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij, dat zeg je toch niet van je moeder?

Als men haat heb je daar je zelf mee;haat verbrand.

Maar je hebt ook zuivere haat tot liefde ; liefde voor iets wat Heilige Eeuwigheid is.


Hen de Onze Moeder( Romana, Oud Katholiek,Reformatie,Orthodoxie) de Heilige Kerk haten,het Levendschenkend Kruis haten,en Onze Heilige Verlosser Jezus Christus de Verrezen Heer,halen haat over zich heen.

Haat kan ook een ommekeer brengen .

Het Hebreeuwse woord haten uit Maleachi 1:3 is ook te vinden in Deuteronomium 21:15, waar sprake is van een man die twee vrouwen heeft van wie hij de ene 'bemint'en de ander 'haat'. De nieuwe vertaling spreekt niet van 'haten', maar van 'niet beminnen'. Het is te vergelijken met Jacob die Rachel liefhad boven Lea.