Deze refo leert dingen in jeugdkerk?
Geplaatst: 07 jun 2004, 11:17
Ik hou er graag van om te weten wat de jeugd interesseerd. De jeugd is de toekomst van de kerk. En aangezien veel (ook refo-) jeugd tegenwoordig naar een jeugdkerk gaat dacht ik gister: ik ga ook eens.
En tot mijn grote verbazing was ik aan t eind van de avond redelijk positief. Ja, als ik heel eerlijk ben moet ik zelfs zeggen dat ik er wat geleerd heb. Ouch, en dat met mn boekenkasten vol oudvaders...
De spreker had het over het belang van de bijbel. Een onderwerp wat me meteen boeide, omdat als je een refo-jongere vraagt of ze elke dag bijbel lezen je dan vaak een 'nee' terug krijgt. Ja, de spreker vroeg of iedereen die gister in de bijbel had gelezen even zn hand omhoog wou steken. Iets van een kwart van de mensen hees hun hand de lucht in. Triest, zo weinig.
Hij begon met het stellen dat de bijbel eigelijk de liefdesbrief van God aan de mensheid was. Opzich een intrigerend idee. Ook benadrukte hij dat de bijbel van kaft tot kaft Gods woord was. Onfeilbaar dus. Vervolgens noemde hij het belang van bijbel lezen:
1. Om God (beter) te leren kennen
2. Om Christus Jezus (beter) te leren kennen
3. Omdat God, als Hij spreekt, altijd via Zijn woord spreekt
Daarna ging hij in op de praktische problemen bij het bijbellezen. Hij las wat voor uit verschillende gedeeltes, uit de NBG51. Hij wees erop dat bijbel lezen best moeilijk is, dat er vaak dingen staan die je niet snapt. Maar ook dat je je daardoor niet teleur moet stellen. God wíl Zijn woord gebruiken om tot jou te spreken. Daarom moet je volhouden om erin te lezen. Vervolgens noemde hij een praktische methode bij het lezen van de Schrift:
1. Lees het gedeelte aandachtig
2. Probeer te zeggen in eigen woorden wat er staat, proberen te begrijpen wat er nu eigelijk staat, wat nu de boodschap is
3. Pas het toe. Vraag je af: waarom staat dit nu hier, wat wil God hier nu tegen mij persoonlijk zeggen.
Wat me opviel is dat het onderwerp geloof angstvallig vermeden werd. Geen oproep tot geloof. Was ik wel blij om. Ik hou nooit zo van dat kiezen-voor-Jezus gedoe, dat 'sfeer-geloof'.
Ik vind het diep triest dat er een jeugdkerk is die onderwerpen als 'de bijbel, ook voor jou' houd en daarmee refo-jeugd trekt. Ik vind het triest dat zulke 'basic' onderwerpen niet meer op het hart worden gebonden in kerk en op cat. Als ik eerlijk ben is er al die tijd dat ik op cat heb gezeten nooit echt aangedrongen op het belang en de moeilijkheden van het bijbellezen, laat staan dat er praktische tips zijn gegeven... Wát hebben we aan mensen die de vragen van Hellenbroek of het Kort Begrip op kunnen dreunen, maar zelf niet de Schrift lezen?
Ik kan me goed indenken dat vele refo-ouders niet blij zijn als hun tedergeliefde jeugd naar een jeugdkerk gaat. Ik denk ook niet dat we het moeten aanraden. De vraag of we achter de muziek die gezongen word moeten staan laat ik achterwege (gematigde praise). En als eenmalige attractie een dansgroep. Leuk hoor, maar wát heeft het met kerk te maken. Nee, die bezwaren begrijp ik. Ben het zelfs met het laatste bezwaar hardgrondig eens. De kerk is niet om in te dansen, zélfs geen jeugdkerk, en zélfs niet als je danst op gospelmuziek, en zélfs niet als je in je dansen de gaven gebruikt die God je gegeven hebt.
Maar anderzijds, ondanks onze bezwaren gaat veel jeugd tóch. Gebruik het dan. Gebruik het als aanknopingspunt voor een gesprek. Vraag ze óf ze God zoeken, óf ze ook echt Zijn woord gaan lezen. Ja, ik zou haast willen zeggen: ouders, als je kinderen gaan, ga dan met ze mee. Verbieden te gaan kan maar tot een bepaalde leeftijd. Vertel ze dat je er niet achter staat, maar dat je wél wil weten wát ze te horen krijgen. Je krijgt daar enorm veel respect mee bij de jeugd. Echt, het maakt het praten met ze, ook over geloofsdingen, en ook als ze anti-refoleer zijn, stukken gemakkelijker.
Ten slotte nog even ingaand op de titel van de topic. Ik heb er wat geleerd. Ja, meerdere dingen zelfs. Het raakte met persoonlijk erg hoe de spreker wees op de moeilijkheden bij het bijbellezen. Heel herkenbaar. Maar toch, God wil spreken door Zijn woord, daarom moeten we getrouw lezen. Biddend lezen. Ook al is het heel lang geleden dat er een tekst was die je raakte. Blijf, in biddend opzien, lezen!
Het andere waar ik wat van geleerd heb is dit. Het gaat er niet om wát je boodschap is, maar hóe je het brengt. De grote openheid waarmee mensen luisterde viel me op. Waarom, dat weet ik nog niet precies. Maar ik denk door de opzet. De spreker staat op een laag podium, dicht bij het publiek. Hij betrekt het publiek erbij door vragen te stellen (zoals: wie heeft gister de bijbel gelezen, steek je hand maar op). En het belangrijkste: er word de taal van de jeugd gesproken. Niet alleen in woorden, maar ook in inhoud (en dan bedoel ik met inhoud de onderwerpen die men kiest).
------------------
Kort samengevat 2 conclusies:
1. Ouders, áls je kinders ondanks je goeie waarschuwingen gaan naar zulke avonden, gebruik het als aanknooppunt om met hen te spreken over geloofszaken.
2. Als refo-kerken zouden we er goed aan doen óók zulke avonden te organiseren, met zulke onderwerpen. Ook in de refo-wereld zijn mensen (tussen 20 en 30) te vinden die in normaal nederlands willen spreken over de 'basic' dingen uit het christelijke leven (zoals bijbellezen, bidden, kerkgaan). Geen appèlavonden waar iedereen braaf op een stoeltje in een grote zaal zit, maar gewoon de flexere omgeving van een jeugdkerk. Geen spreker die zn lezing opdreunt, maar een spreker die kijkt of zn hoorders hem snappen. Die zn hoorders erbij betrekt.
[Aangepast op 7/6/2004 door memento]
En tot mijn grote verbazing was ik aan t eind van de avond redelijk positief. Ja, als ik heel eerlijk ben moet ik zelfs zeggen dat ik er wat geleerd heb. Ouch, en dat met mn boekenkasten vol oudvaders...
De spreker had het over het belang van de bijbel. Een onderwerp wat me meteen boeide, omdat als je een refo-jongere vraagt of ze elke dag bijbel lezen je dan vaak een 'nee' terug krijgt. Ja, de spreker vroeg of iedereen die gister in de bijbel had gelezen even zn hand omhoog wou steken. Iets van een kwart van de mensen hees hun hand de lucht in. Triest, zo weinig.
Hij begon met het stellen dat de bijbel eigelijk de liefdesbrief van God aan de mensheid was. Opzich een intrigerend idee. Ook benadrukte hij dat de bijbel van kaft tot kaft Gods woord was. Onfeilbaar dus. Vervolgens noemde hij het belang van bijbel lezen:
1. Om God (beter) te leren kennen
2. Om Christus Jezus (beter) te leren kennen
3. Omdat God, als Hij spreekt, altijd via Zijn woord spreekt
Daarna ging hij in op de praktische problemen bij het bijbellezen. Hij las wat voor uit verschillende gedeeltes, uit de NBG51. Hij wees erop dat bijbel lezen best moeilijk is, dat er vaak dingen staan die je niet snapt. Maar ook dat je je daardoor niet teleur moet stellen. God wíl Zijn woord gebruiken om tot jou te spreken. Daarom moet je volhouden om erin te lezen. Vervolgens noemde hij een praktische methode bij het lezen van de Schrift:
1. Lees het gedeelte aandachtig
2. Probeer te zeggen in eigen woorden wat er staat, proberen te begrijpen wat er nu eigelijk staat, wat nu de boodschap is
3. Pas het toe. Vraag je af: waarom staat dit nu hier, wat wil God hier nu tegen mij persoonlijk zeggen.
Wat me opviel is dat het onderwerp geloof angstvallig vermeden werd. Geen oproep tot geloof. Was ik wel blij om. Ik hou nooit zo van dat kiezen-voor-Jezus gedoe, dat 'sfeer-geloof'.
Ik vind het diep triest dat er een jeugdkerk is die onderwerpen als 'de bijbel, ook voor jou' houd en daarmee refo-jeugd trekt. Ik vind het triest dat zulke 'basic' onderwerpen niet meer op het hart worden gebonden in kerk en op cat. Als ik eerlijk ben is er al die tijd dat ik op cat heb gezeten nooit echt aangedrongen op het belang en de moeilijkheden van het bijbellezen, laat staan dat er praktische tips zijn gegeven... Wát hebben we aan mensen die de vragen van Hellenbroek of het Kort Begrip op kunnen dreunen, maar zelf niet de Schrift lezen?
Ik kan me goed indenken dat vele refo-ouders niet blij zijn als hun tedergeliefde jeugd naar een jeugdkerk gaat. Ik denk ook niet dat we het moeten aanraden. De vraag of we achter de muziek die gezongen word moeten staan laat ik achterwege (gematigde praise). En als eenmalige attractie een dansgroep. Leuk hoor, maar wát heeft het met kerk te maken. Nee, die bezwaren begrijp ik. Ben het zelfs met het laatste bezwaar hardgrondig eens. De kerk is niet om in te dansen, zélfs geen jeugdkerk, en zélfs niet als je danst op gospelmuziek, en zélfs niet als je in je dansen de gaven gebruikt die God je gegeven hebt.
Maar anderzijds, ondanks onze bezwaren gaat veel jeugd tóch. Gebruik het dan. Gebruik het als aanknopingspunt voor een gesprek. Vraag ze óf ze God zoeken, óf ze ook echt Zijn woord gaan lezen. Ja, ik zou haast willen zeggen: ouders, als je kinderen gaan, ga dan met ze mee. Verbieden te gaan kan maar tot een bepaalde leeftijd. Vertel ze dat je er niet achter staat, maar dat je wél wil weten wát ze te horen krijgen. Je krijgt daar enorm veel respect mee bij de jeugd. Echt, het maakt het praten met ze, ook over geloofsdingen, en ook als ze anti-refoleer zijn, stukken gemakkelijker.
Ten slotte nog even ingaand op de titel van de topic. Ik heb er wat geleerd. Ja, meerdere dingen zelfs. Het raakte met persoonlijk erg hoe de spreker wees op de moeilijkheden bij het bijbellezen. Heel herkenbaar. Maar toch, God wil spreken door Zijn woord, daarom moeten we getrouw lezen. Biddend lezen. Ook al is het heel lang geleden dat er een tekst was die je raakte. Blijf, in biddend opzien, lezen!
Het andere waar ik wat van geleerd heb is dit. Het gaat er niet om wát je boodschap is, maar hóe je het brengt. De grote openheid waarmee mensen luisterde viel me op. Waarom, dat weet ik nog niet precies. Maar ik denk door de opzet. De spreker staat op een laag podium, dicht bij het publiek. Hij betrekt het publiek erbij door vragen te stellen (zoals: wie heeft gister de bijbel gelezen, steek je hand maar op). En het belangrijkste: er word de taal van de jeugd gesproken. Niet alleen in woorden, maar ook in inhoud (en dan bedoel ik met inhoud de onderwerpen die men kiest).
------------------
Kort samengevat 2 conclusies:
1. Ouders, áls je kinders ondanks je goeie waarschuwingen gaan naar zulke avonden, gebruik het als aanknooppunt om met hen te spreken over geloofszaken.
2. Als refo-kerken zouden we er goed aan doen óók zulke avonden te organiseren, met zulke onderwerpen. Ook in de refo-wereld zijn mensen (tussen 20 en 30) te vinden die in normaal nederlands willen spreken over de 'basic' dingen uit het christelijke leven (zoals bijbellezen, bidden, kerkgaan). Geen appèlavonden waar iedereen braaf op een stoeltje in een grote zaal zit, maar gewoon de flexere omgeving van een jeugdkerk. Geen spreker die zn lezing opdreunt, maar een spreker die kijkt of zn hoorders hem snappen. Die zn hoorders erbij betrekt.
[Aangepast op 7/6/2004 door memento]