Op zoek naar informatie las ik in een voetnoot bij 'v.d. Zwaag' de volgende onderscheiding van John Flavel:

1. Zij die ver van Christus zijn;
2. Zij die niet ver van Christus zijn;
3. Zij die in Christus zijn;.

Bij de tweede groep merkt hij op: they are in sight of their only remedy; Christ and salvation are come to their doors.

Hm, tja als ik hier mijn visie op mag geven komen we toch weer erg dicht bij de hele uitverkiezingsdiscussie Want als je kijkt naar de visie daarop door de meesten op dit forum, heb je maar 2 groepen mensen:

1. De uitverkorenen, die zullen gaan geloven. (Zij die in Christus zijn)
2. De niet-uitverkorenen die dus niet zullen gaan geloven. (Zij die ver van Christus zijn (niet van Christus zijn))

Bij de extra groep in bovenstaande onderscheiding zou je dan kunnen stellen: Ze zijn niet in Christus, maar als ze zijn uitverkoren komen ze vanzelf in groep 1 terecht, zo niet, dan zullen ze altijd in groep 2 blijven.

Dan krijg je dus weer het vraagstuk: Krijgt de mens nadat God hem trekt en roept, een eigen verantwoordelijkheid, de mogelijkheid om te kiezen van God? Zo ja, dan zou deze onderscheiding kloppen. Zo nee, dan klopt hij niet.

Heb deze zondag ook voor het eerst de term "nabijchristen gehoord" Werd er misselijk van. Of je staat door het geloof in de genade, of je bent dat niet. Punt.

Die onderscheidingen zijn toch niet van John Flavel?

1 en 3 zijn de enige mogelijkheden.

Toch spreekt de Heere Jezus Zelf: En toen Jezus zag dat hij verstandig had geantwoord, zei Hij tot hem: U bent niet ver van het koninkrijk van God.

Sja, de geliefde Schotse oudvader R. M. MacChayne (of hoe je dat ook schrijft) spreekt ook over 'nabij-christenen'. Een anders iets wat me bij hem opviel is dat hij spreekt van 'zondekennis' als één van de beste kenmerken van een ware bekering. En hij spreekt ook 'bevindelijk' (a la GG).

Opzich denk ik dat, bij nader onderzoek, er zat 'oudvaders' te vinden zijn die ook 'het eigene van de GG' bezitten. En ik denk dat we ons af moeten vragen of dat erg is. Ik denk persoonlijk van niet. Als Christus maar centraal staat, zoals bij MacChayne dat het geval is!

Nabij-christenen bestaan wel degelijk.

Hoe moet je anders die mensen noemen die zo'n groot geloof hadden, belijdenis deden, van hun geloof getuigden, actief waren binnen de kerkelijke gemeente en daarna afhaakten. Letterlijk niets meer geloofden?

32 En de schriftgeleerde zeide tot Hem: Inderdaad, Meester, naar waarheid hebt Gij gezegd, dat Hij één is en dat er geen ander is dan Hij. 33 En Hem lief te hebben uit geheel het hart en uit geheel het verstand en uit geheel de kracht, en de naaste lief te hebben als zichzelf, is meer dan alle brandoffers en slachtoffers. 34 En Jezus, ziende, dat hij verstandig geantwoord had, zeide tot hem: Gij zijt niet verre van het Koninkrijk Gods. En niemand durfde Hem meer iets vragen.

Zou dit met "groep 2" bedoeld worden?

appie schreef:Nabij-christenen bestaan wel degelijk.

Hoe moet je anders die mensen noemen die zo'n groot geloof hadden, belijdenis deden, van hun geloof getuigden, actief waren binnen de kerkelijke gemeente en daarna afhaakten. Letterlijk niets meer geloofden?

Misschien moet je het boek "de bijna christen ontdekt" eens lezen
van Mattheus Meade

Het is maar vanuit welke invalshoek je hiernaar kijkt. Vanuit de eeuwigheid, of vanuit de tijd? Objectief, of subjectief?

Als het gaat om uitverkiezing, dan is dat objectief iets wat van eeuwigheid is. Maar in de tijd en subjectief gezien is het natuurlijk zo, dat iemand die tot geloof komt en ook blijft geloven, wel van eeuwigheid is uitverkoren, maar gedurende de tijd dat hij nog niet geloofde in meer of mindere mate 'ver' van het koninkrijk was.

Ik denk dat we dit onderscheid goed moeten vasthouden. Dus het is beide:
Ja, je bent of uitverkoren, of niet. Geen middenweg. En:
Ja, je bent misschien heel ver weg, minder ver weg, dichtbij, aan de poort, in de poort, door de poort. En ook na de poort zal een christen nog heel wat groei en verdieping mee maken als het goed is.

Kaw schreef:Heb deze zondag ook voor het eerst de term "nabijchristen gehoord" Werd er misselijk van. Of je staat door het geloof in de genade, of je bent dat niet. Punt.

Tsja...ik kan me er iets bij indenken KAW.
Wij mensen maken het evangelie graag ingewikkeld; een scheefvangelie!

plebe schreef:

Kaw schreef:Heb deze zondag ook voor het eerst de term "nabijchristen gehoord" Werd er misselijk van. Of je staat door het geloof in de genade, of je bent dat niet. Punt.

Tsja...ik kan me er iets bij indenken KAW.
Wij mensen maken het evangelie graag ingewikkeld; een scheefvangelie!

Laten we de discussie waardig houden. Vervallen in termen als 'daar word ik misselijk van' zijn niet nodig...

Kaw schreef:Heb deze zondag ook voor het eerst de term "nabijchristen gehoord" Werd er misselijk van. Of je staat door het geloof in de genade, of je bent dat niet. Punt.

Koning Agrippa misschien?

volgeling schreef:Het is maar vanuit welke invalshoek je hiernaar kijkt. Vanuit de eeuwigheid, of vanuit de tijd? Objectief, of subjectief?

Als het gaat om uitverkiezing, dan is dat objectief iets wat van eeuwigheid is. Maar in de tijd en subjectief gezien is het natuurlijk zo, dat iemand die tot geloof komt en ook blijft geloven, wel van eeuwigheid is uitverkoren, maar gedurende de tijd dat hij nog niet geloofde in meer of mindere mate 'ver' van het koninkrijk was.

Ik denk dat we dit onderscheid goed moeten vasthouden. Dus het is beide:
Ja, je bent of uitverkoren, of niet. Geen middenweg. En:
Ja, je bent misschien heel ver weg, minder ver weg, dichtbij, aan de poort, in de poort, door de poort. En ook na de poort zal een christen nog heel wat groei en verdieping mee maken als het goed is.

Deze benadering is niet goed voor de gemeente. Hoe moet je de gemeente dan aanspreken: hoorders, we kennen twee soorten mensen, of eigenlijk drie. De eerste soort is de gelovige; de tweede de ongelovige uitverkorene en de derde de ongelovige verworpene.

Jullie zijn allemaal op een levensweg, op de brede of de smalle weg. Als we het nu alleen betrekken tot de mensen op de brede weg, dan moeten we zeggen: mensen, jullie lopen op de brede weg. Sommigen van jullie zijn van eeuwigheid gekend hoor en deze zullen er komen, wat de satan ook zal doen. Hij zal deze kudde binnenhalen. Als dit zo stelt dan moet je het andere deel zo aanspreken: er zijn er ook die altijd op de brede weg blijven wandelen. Ze zullen verloren gaan, want Jakob heeft hij liefgehad en Ezau heeft hij gehaat.

Dit is toch andere taal als de Schrift, of niet?

behouden of verloren, bekeerd of onbekeerd, geloving of ongelovig, da's een duidelijk schema

Maar hoe kijken we tegen bijvoorbeeld de verloren zoon aan als hij op zijn terugweg naar z'n vader is. Daar nog niet aangekomen zou je zeggen, nog niet behouden. Maar is hij als hij op de terugweg is dan in niets onderscheiden van toen hij nog tussen de varkens zat?

limosa schreef:behouden of verloren, bekeerd of onbekeerd, geloving of ongelovig, da's een duidelijk schema

Maar hoe kijken we tegen bijvoorbeeld de verloren zoon aan als hij op zijn terugweg naar z'n vader is. Daar nog niet aangekomen zou je zeggen, nog niet behouden. Maar is hij als hij op de terugweg is dan in niets onderscheiden van toen hij nog tussen de varkens zat?

De wind blaast, waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid; maar gij weet niet, van waar hij komt, en waar hij heen gaat; alzo is een iegelijk, die uit den Geest geboren is.