-DIA- schreef:

Adagio schreef:

-DIA- schreef:Ja... Ik schrijf af en toe wel eens wat.

Weet jij ook of er dieren zijn, waarbij intuïtief 'het angstzweet al uitbreekt' wanneer zij in de buurt komen van een slachthuis?

Nee, dat wist ik niet... En toch hoeft een dier in feite geen angst te hebben voor de dood. Het zal de drang zijn om te leven, want de dood hoort niet bij het leven.

Ja, de dood hoort bij de dood, en niet bij het leven.
Toen dacht ik aan de geschiedenis van Elia op de Karmel (1 Kon. 18), "Hoelang hinkt gij op twee gedachten"? Het volk wilde hun oude natuur & levenswandel maar zo niet de doodsteek laten geven. Een mens wil het maar moeilijk laten aankomen op een Godsgericht, waarin Baäl aan de kaak gesteld wordt. Meest gaat hij er vervolgens ook vanuit, dat een te geven oordeel door het vuur ook wel weer niet verkeerd zal uitpakken ("de God Die door vuur antwoorden zal, Die zal God zijn. En het ganse volk antwoordde, en zij zeiden: Dat woord is goed"). Als God niet ingrijpt, blijven de zonden business as usual, maar de bezoldiging is ons bekend toch.

-DIA- schreef:Opgemerkt zij ook hoeveel dieren ook angst hebben voor mensen... Zij kunnen ons waarnemen als grote monsters. Hieruit kunnen we ook leren wat leren mens is geworden na de val.

Andersom ook. Er zijn best veel mensen bang voor zelfs de kleinste hondjes.

Tiberius schreef:

-DIA- schreef:Opgemerkt zij ook hoeveel dieren ook angst hebben voor mensen... Zij kunnen ons waarnemen als grote monsters. Hieruit kunnen we ook leren wat leren mens is geworden na de val.

Andersom ook. Er zijn best veel mensen bang voor zelfs de kleinste hondjes.

Zelfs voor kleine spinnen.

Tiberius schreef:

-DIA- schreef:Opgemerkt zij ook hoeveel dieren ook angst hebben voor mensen... Zij kunnen ons waarnemen als grote monsters. Hieruit kunnen we ook leren wat leren mens is geworden na de val.

Andersom ook. Er zijn best veel mensen bang voor zelfs de kleinste hondjes.

Daarvoor zouden we moeten weten wat er in het paradijs is gebeurd. In onze seculiere samenleving zien we steeds meer dat een dier vermenselijkt en een als mens verdierlijkt wordt, als ik het eens zo mag uitdrukken.
Overigens, het verband met nostalgie ontgaat me een weinig. Maar dat zal aan de persoon liggen die dit typt....

Ik kwam pas in de kringloop een stukje nostalgie-van-voor-mijn-tijd tegen: een gasmunt van Rotterdam. Ik heb wat opgezocht, en het was heel interessant. Om te voorkomen dat armere mensen een grote schuld zouden opbouwen bij het gasbedrijf, werkte hun verwarming op munten, die ze in automaten konden kopen. Zo'n munt zorgde dat er een hoeveelheid gas beschikbaar kwam voor de verwarming. Zo konden ze nooit achteraf met grote rekeningen opgezadeld worden. En als er al fraude werd gepleegd, wat gedaan werd met stuivers van dezelfde omvang, dan was de dader toch meteen voorhanden.
Een heel slim systeem, lijkt me. En die munt vind ik heel leuk om te hebben.

Dodo schreef:Ik kwam pas in de kringloop een stukje nostalgie-van-voor-mijn-tijd tegen: een gasmunt van Rotterdam. Ik heb wat opgezocht, en het was heel interessant. Om te voorkomen dat armere mensen een grote schuld zouden opbouwen bij het gasbedrijf, werkte hun verwarming op munten, die ze in automaten konden kopen. Zo'n munt zorgde dat er een hoeveelheid gas beschikbaar kwam voor de verwarming. Zo konden ze nooit achteraf met grote rekeningen opgezadeld worden. En als er al fraude werd gepleegd, wat gedaan werd met stuivers van dezelfde omvang, dan was de dader toch meteen voorhanden.
Een heel slim systeem, lijkt me. En die munt vind ik heel leuk om te hebben.

Klinkt sociaal, maar het ging er vooral om dat de gasbedrijven niet met oninbare vorderingen kwamen te zitten. Als je geen geld had voor een gasmunt, zat je mooi in de kou.

Zulke vorderingen zouden voor het bedrijf heel vervelend zijn, maar ook grote sociale gevolgen kunnen hebben. Het zal allebei een factor zijn geweest, lijkt me.

refo schreef:

Dodo schreef:Ik kwam pas in de kringloop een stukje nostalgie-van-voor-mijn-tijd tegen: een gasmunt van Rotterdam. Ik heb wat opgezocht, en het was heel interessant. Om te voorkomen dat armere mensen een grote schuld zouden opbouwen bij het gasbedrijf, werkte hun verwarming op munten, die ze in automaten konden kopen. Zo'n munt zorgde dat er een hoeveelheid gas beschikbaar kwam voor de verwarming. Zo konden ze nooit achteraf met grote rekeningen opgezadeld worden. En als er al fraude werd gepleegd, wat gedaan werd met stuivers van dezelfde omvang, dan was de dader toch meteen voorhanden.
Een heel slim systeem, lijkt me. En die munt vind ik heel leuk om te hebben.

Klinkt sociaal, maar het ging er vooral om dat de gasbedrijven niet met oninbare vorderingen kwamen te zitten. Als je geen geld had voor een gasmunt, zat je mooi in de kou.

Als je echt geen geld meer had, kon je natuurlijk ook altijd nog een stuiver erin stoppen.

GerefGemeente-lid schreef:

refo schreef:

Dodo schreef:Ik kwam pas in de kringloop een stukje nostalgie-van-voor-mijn-tijd tegen: een gasmunt van Rotterdam. Ik heb wat opgezocht, en het was heel interessant. Om te voorkomen dat armere mensen een grote schuld zouden opbouwen bij het gasbedrijf, werkte hun verwarming op munten, die ze in automaten konden kopen. Zo'n munt zorgde dat er een hoeveelheid gas beschikbaar kwam voor de verwarming. Zo konden ze nooit achteraf met grote rekeningen opgezadeld worden. En als er al fraude werd gepleegd, wat gedaan werd met stuivers van dezelfde omvang, dan was de dader toch meteen voorhanden.
Een heel slim systeem, lijkt me. En die munt vind ik heel leuk om te hebben.

Klinkt sociaal, maar het ging er vooral om dat de gasbedrijven niet met oninbare vorderingen kwamen te zitten. Als je geen geld had voor een gasmunt, zat je mooi in de kou.

Als je echt geen geld meer had, kon je natuurlijk ook altijd nog een stuiver erin stoppen.

Dat is een contradictio in terminis.

Waarschijnlijk kostte een gasmunt meer dan een stuiver. Dus als mensen heel arm waren en het gas niet konden betalen, konden ze er altijd nog een overgebleven stuiver in stoppen. Dat bedoelde ik.

Ik meen dat Heere Heeresma in één van zijn boeken ook over zo'n muntsysteem in Amsterdam schrijft, maar dan voor de electriciteit.

John Galt schreef:Ik meen dat Heere Heeresma in één van zijn boeken ook over zo'n muntsysteem in Amsterdam schrijft, maar dan voor de electriciteit.

Dit systeem ben ik eens tegengekomen in een vakantiehuisje in Ierland. Niet betalen = geen stroom.

Op vakantie ken ik dat ook inderdaad. En in douches op de camping. Gulden op = koud water.

We hadden vroeger op de middelbare school een limonade-automaat waar je een munt in moest gooien.
Geen kwartje = geen limonade.

Dodo schreef:Zulke vorderingen zouden voor het bedrijf heel vervelend zijn, maar ook grote sociale gevolgen kunnen hebben. Het zal allebei een factor zijn geweest, lijkt me.

Het ging er niet om dat de vorderingen voor het bedrijf vervelend waren. Zoals Wikipedia het tamelijk eufemistisch uitdrukt: 'De meters werden vooral geplaatst in huurwoningen waarvan de bewoners een meer dan gemiddeld risico op betalingsachterstand liepen. (...) In 1920 had ongeveer de helft van de op het gasnet aangesloten huishoudens in Nederland een muntmeter. In de hogere gasprijs ten opzichte van de andere aansluitingen was de huur voor deze voorzieningen inbegrepen.'

Weinig sociaals dus aan deze gasmeters. Tegelijk konden leveranciers niet anders. Het risico op wanbetaling was veel te groot door het ontbreken van een sociaal vangnet en het grote alcoholmisbruik.

De hogere klassen kochten bij de meeste leveranciers op de pof. Per kwartaal of zelfs per jaar werd er dan afgerekend.