CGK convent

[MarJT]

@refojongere, ik schrik van uw zinnetje: 'genoodzaakt voelen heen te gaan' Let wel: het gereformeerd belijden heeft alle rechten om in de kerk te blijven. Als u de Dogmatiek van Bavinck kent zult u dat herkennen. Als velen weg zouden gaan dan zouden zij qua logisch redeneren volkomen gelijk hebben, maar het zou niets oplossen. In iedere afscheiding zit iets van de geest van de Revolutie. De Emmaüs gangers hebben zich ook niet afgescheiden, terwijl zij duidelijk zagen dat hun leidslieden de Heere Jezus gekruisigd hadden. Paulus heeft zich ook niet afgescheiden van de gemeente van Korinte, hoewel er daar waren die nota bene de opstanding loochenden. U moet protesteren met het woord, of liever met het Woord, maar niet met daden van afscheiding. En als er iets te reformeren is laten we dan maar in eigen hart en huis beginnen. Wij huldigen als gereformeerden binnen de PKN het adagium: wij blijven tot we er uitgegooid worden

Beste JanRap,

Ik ben geen CGK, maar het bizarre is dat de orthodoxen die aan de synodebesluiten willen vasthouden er straks uitgaan en de ongehoorzamen erin blijven.

Ik ben het niet eens met afscheiding. Maar een kerk waar leugen en waarheid gelijke rechten hebben is een valse kerk. Iemand als Calvijn betoogde dat de Roomse Kerk vals was. Zijn argument was niet zozeer dat Luther in de ban werd gedaan, maar omdat de waarheid ten onder ging. Hij ontkende niet dat er ware kerken waren binnen de Roomse kerk (die werden er kennelijk niet uitgegooid) maar vond toch dat zij zich moesten losmaken van de RKK en zich voegen bij de ware kerk. Zie boek IV, 2, 11 en vooral 12 van de Institutie.

De hervormde kerk was een kerk waarin leugen en waarheid gelijkgesteld werden in de praktijk, maar we bleven omwille van het feit dat het ten principale een gereformeerde kerk was.

Je kan ook het standpunt huldigen dat je niet uit jezelf weggaat en je bij je overtuiging/standpunten blijft. Wordt je er dan en daarom uitgegooid dan is er een andere situatie.

De liberale en progressieve CGK-ers zullen degenen die onverkort vast willen blijven houden aan de besluiten zoals die in de CGK er altijd waren, niet wegsturen, als de vrouw in het ambt wordt toegestaan of gedoogd.

Het verleden van kerkscheuringen leert dat de bezwaarden vrijwel altijd uittreden uit het oorspronkelijke kerkverband. Denk aan de scheuring van 2017 in Kruiningen en de landelijke scheuringen in 1980 (in de GGiN), 1953 (in de GG), het ontstaan van de OGGiN in 1907 en ook aan de afscheiding in 1834.

Terecht. Laat de mensen die scheuren maar de zonden dragen die ze doen aan het Lichaam van Christus. Ik ben het wel eens met het standpunt van Ds. J.A.W. Verhoeven in het RD:
https://www.rd.nl/artikel/1061471-voor- ... iding-niet

Maar voor de kerkleer deugt het principe van de afscheiding niet. Het strijdt met de kern van het reformatorische belijden: de rechtvaardiging van de goddeloze. Een afgescheiden kerk moet immers op een of andere manier zichzelf rechtvaardigen: waarom zijn wij een betere kerk dan de ander? Daarom hindert een afgescheiden kerkbegrip de volle prediking van de rechtvaardiging in Christus.”

[huisman]

Beste JanRap,

Ik ben geen CGK, maar het bizarre is dat de orthodoxen die aan de synodebesluiten willen vasthouden er straks uitgaan en de ongehoorzamen erin blijven.

Ik ben het niet eens met afscheiding. Maar een kerk waar leugen en waarheid gelijke rechten hebben is een valse kerk. Iemand als Calvijn betoogde dat de Roomse Kerk vals was. Zijn argument was niet zozeer dat Luther in de ban werd gedaan, maar omdat de waarheid ten onder ging. Hij ontkende niet dat er ware kerken waren binnen de Roomse kerk (die werden er kennelijk niet uitgegooid) maar vond toch dat zij zich moesten losmaken van de RKK en zich voegen bij de ware kerk. Zie boek IV, 2, 11 en vooral 12 van de Institutie.

De hervormde kerk was een kerk waarin leugen en waarheid gelijkgesteld werden in de praktijk, maar we bleven omwille van het feit dat het ten principale een gereformeerde kerk was.

Je kan ook het standpunt huldigen dat je niet uit jezelf weggaat en je bij je overtuiging/standpunten blijft. Wordt je er dan en daarom uitgegooid dan is er een andere situatie.

De liberale en progressieve CGK-ers zullen degenen die onverkort vast willen blijven houden aan de besluiten zoals die in de CGK er altijd waren, niet wegsturen, als de vrouw in het ambt wordt toegestaan of gedoogd.

Het verleden van kerkscheuringen leert dat de bezwaarden vrijwel altijd uittreden uit het oorspronkelijke kerkverband. Denk aan de scheuring van 2017 in Kruiningen en de landelijke scheuringen in 1980 (in de GGiN), 1953 (in de GG), het ontstaan van de OGGiN in 1907 en ook aan de afscheiding in 1834.

Terecht. Laat de mensen die scheuren maar de zonden dragen die ze doen aan het Lichaam van Christus. Ik ben het wel eens met het standpunt van Ds. J.A.W. Verhoeven in het RD:
https://www.rd.nl/artikel/1061471-voor- ... iding-niet

Maar voor de kerkleer deugt het principe van de afscheiding niet. Het strijdt met de kern van het reformatorische belijden: de rechtvaardiging van de goddeloze. Een afgescheiden kerk moet immers op een of andere manier zichzelf rechtvaardigen: waarom zijn wij een betere kerk dan de ander? Daarom hindert een afgescheiden kerkbegrip de volle prediking van de rechtvaardiging in Christus.”

Jij bent een voorstander om dwalingen en zelfs ketterijen te gedogen in een kerk. Dat mag alleen heb je dan Gods Woord tegen.
Heb je al eerder gewezen op Openbaring 2 en 3 waar de Koning van de kerk opdraagt hoe de gemeenten om moeten gaan met dwalingen. Niet gedogen maar uitwerpen. (bv Openbaring 2 :2&6 vers 14-16 vers 20-24 enz)

Ik was op het Convent waar ds Verhoeven (PKN) zijn woorden uitsprak en ik was het er hartelijk mee oneens. Als je kerk in 10 jaar tijd een derde van haar leden verliest mag je ook wel wat bescheidener zijn.

https://www.rd.nl/artikel/1061801

[GerefGemeente-lid]

De liberale en progressieve CGK-ers zullen degenen die onverkort vast willen blijven houden aan de besluiten zoals die in de CGK er altijd waren, niet wegsturen, als de vrouw in het ambt wordt toegestaan of gedoogd.

Het verleden van kerkscheuringen leert dat de bezwaarden vrijwel altijd uittreden uit het oorspronkelijke kerkverband. Denk aan de scheuring van 2017 in Kruiningen en de landelijke scheuringen in 1980 (in de GGiN), 1953 (in de GG), het ontstaan van de OGGiN in 1907 en ook aan de afscheiding in 1834.

Terecht. Laat de mensen die scheuren maar de zonden dragen die ze doen aan het Lichaam van Christus. Ik ben het wel eens met het standpunt van Ds. J.A.W. Verhoeven in het RD:
https://www.rd.nl/artikel/1061471-voor- ... iding-niet

Maar voor de kerkleer deugt het principe van de afscheiding niet. Het strijdt met de kern van het reformatorische belijden: de rechtvaardiging van de goddeloze. Een afgescheiden kerk moet immers op een of andere manier zichzelf rechtvaardigen: waarom zijn wij een betere kerk dan de ander? Daarom hindert een afgescheiden kerkbegrip de volle prediking van de rechtvaardiging in Christus.”

Ik begrijp dat je de zonde van het 'scheuren van het lichaam van Christus' erger vindt dan het toestaan van zaken die strijden met Gods Woord?

En in het algemeen gesteld hier op het forum: wat ik me bij het zien van en het lezen over het convent vooral heb afgevraagd: hoe verhoudt zich dit dan tot de tucht en de ongehoorzaamheid van de gemeenten die zich op dit moment niet conformeren aan de huidige synodeuitspraken? Let wel: men heeft beloofd zich aan de synodebesluiten en synodeuitspraken te houden. Die belofte heeft men niet gehouden. Dit leidt tot een deuk in het vertrouwen. Hoe ziet men dit in relatie tot het begrip liefde, waar wederzijds vertrouwen en respect de peilers van zijn?

We hebben in het paradijs tegen God gezondigd en ons van Hem afgescheurd en afgekeerd, omdat we ongehoorzaam zijn geweest. Juist die zonde van ongehoorzaamheid roept om straf, tenzij we onze zonden belijden en tot inkeer komen en tot Hem wederkeren.

Ligt daar niet ook een lijn in naar de omstandigheden in de CGK?

[Ararat]

Terecht. Laat de mensen die scheuren maar de zonden dragen die ze doen aan het Lichaam van Christus. Ik ben het wel eens met het standpunt van Ds. J.A.W. Verhoeven in het RD:
https://www.rd.nl/artikel/1061471-voor- ... iding-niet

Maar voor de kerkleer deugt het principe van de afscheiding niet. Het strijdt met de kern van het reformatorische belijden: de rechtvaardiging van de goddeloze. Een afgescheiden kerk moet immers op een of andere manier zichzelf rechtvaardigen: waarom zijn wij een betere kerk dan de ander? Daarom hindert een afgescheiden kerkbegrip de volle prediking van de rechtvaardiging in Christus.”

Ik heb naaste familie in beide 'CGK-kampen'. Als ik je bijdrage lees zitten degenen aan de linkerkant goed.

Ik heb een paar verduidelijkingsvragen:
1. Vind je (af)scheuren per definitie een zonde?
2. Hoe zouden de eventuele toekomstige afgescheiden cgk'ers zichzelf zó rechtvaardigen als de betere kerk dat de volle prediking van de rechtvaardiging in Christus wordt gehinderd? Wil je dat eens concreet maken?

[MarJT]

De liberale en progressieve CGK-ers zullen degenen die onverkort vast willen blijven houden aan de besluiten zoals die in de CGK er altijd waren, niet wegsturen, als de vrouw in het ambt wordt toegestaan of gedoogd.

Het verleden van kerkscheuringen leert dat de bezwaarden vrijwel altijd uittreden uit het oorspronkelijke kerkverband. Denk aan de scheuring van 2017 in Kruiningen en de landelijke scheuringen in 1980 (in de GGiN), 1953 (in de GG), het ontstaan van de OGGiN in 1907 en ook aan de afscheiding in 1834.

Terecht. Laat de mensen die scheuren maar de zonden dragen die ze doen aan het Lichaam van Christus. Ik ben het wel eens met het standpunt van Ds. J.A.W. Verhoeven in het RD:
https://www.rd.nl/artikel/1061471-voor- ... iding-niet

Maar voor de kerkleer deugt het principe van de afscheiding niet. Het strijdt met de kern van het reformatorische belijden: de rechtvaardiging van de goddeloze. Een afgescheiden kerk moet immers op een of andere manier zichzelf rechtvaardigen: waarom zijn wij een betere kerk dan de ander? Daarom hindert een afgescheiden kerkbegrip de volle prediking van de rechtvaardiging in Christus.”

Ik begrijp dat je de zonde van het 'scheuren van het lichaam van Christus' erger vindt dan het toestaan van zaken die strijden met Gods Woord?

Dat is juist. Ten diepste gaat het scheuren van het Lichaam van Christus tegen het gebod van de liefde in. Zoals Hij ons heeft liefgehad, moeten wij elkaar liefhebben. Dat is een hele ingewikkelde klus om te begrijpen, zeker op dit forum. Innerlijke ontferming naar je naaste, zeker je zuster/broeder, staat boven aan.

En in het algemeen gesteld hier op het forum: wat ik me bij het zien van en het lezen over het convent vooral heb afgevraagd: hoe verhoudt zich dit dan tot de tucht en de ongehoorzaamheid van de gemeenten die zich op dit moment niet conformeren aan de huidige synodeuitspraken?

Tucht gaat niet over gemeenten, maar over de onderlinge verhoudingen binnen de gemeente. Tenminste, de tuchtregels waar jij het over hebt. Een kerk kan wel ongehoorzaam zijn maar zoals de tucht in de bijbel wordt voorgesteld kan je niet kerkelijk toepassen.

Let wel: men heeft beloofd zich aan de synodebesluiten en synodeuitspraken te houden. Die belofte heeft men niet gehouden. Dit leidt tot een deuk in het vertrouwen. Hoe ziet men dit in relatie tot het begrip liefde, waar wederzijds vertrouwen en respect de peilers van zijn?

Hier ben ik het mee eens. Maar daar dient zeker de conservatieve hoek de hand in eigen boezem te steken. Als je stelt dat binnen een kerverband ongehoorzaamheid plaats vindt, hoe ga je daarmee om? De classis verlaten en zeggen dat je uitgepraat bent? Ik vind dat dieptriest
[quote[
We hebben in het paradijs tegen God gezondigd en ons van Hem afgescheurd en afgekeerd, omdat we ongehoorzaam zijn geweest. Juist die zonde van ongehoorzaamheid roept om straf, tenzij we onze zonden belijden en tot inkeer komen en tot Hem wederkeren.

Ligt daar niet ook een lijn in naar de omstandigheden in de CGK?

Ook hier trek je zaken uit verband. Je kunt de zondeval niet 1 op 1 vertalen naar ongehoorzaamheid van gemeenten binnen een kerkverband. Zo werkt dat niet, Niet alle gemeenteleden zondigen als een gemeente besluit tot vrouwen in ambt. Daar zit juist de pijn, Dat mensen niet meekunnen, het onbegrijpelijk vinden welke keuzes er gemaakt worden. Daarom is dar gebed zo noodzakelijk waarmee afgesloten werd op het convent.]

[Evangelist]

Laat de mensen die scheuren maar de zonden dragen die ze doen aan het Lichaam van Christus. Ik ben het wel eens met het standpunt van Ds. J.A.W. Verhoeven in het RD:https://www.rd.nl/artikel/1061471-voor- ... iding-niet

Maar voor de kerkleer deugt het principe van de afscheiding niet. Het strijdt met de kern van het reformatorische belijden: de rechtvaardiging van de goddeloze. Een afgescheiden kerk moet immers op een of andere manier zichzelf rechtvaardigen: waarom zijn wij een betere kerk dan de ander? Daarom hindert een afgescheiden kerkbegrip de volle prediking van de rechtvaardiging in Christus.”

Wat een trieste post! De toon die je steeds gebruikte in je bijdrage op dit forum was tot vandaag nog redelijk mild en niet op de persoon, maar nu lees ik een verbetenheid die blootlegt hoe je er werkelijk over denkt. Je hebt een grote mond over wat christelijk zou zijn en wat niet, maar deze manier van spreken is dat wat mij betreft in ieder geval niet.

Je post roept ook heel wat vragen op. Bijvoorbeeld deze:
a. Hoe kom je er toch bij dat een kerkscheuring hetzelfde is als het scheuren van het lichaam van Christus? Dat kan toch helemaal niet. Het lichaam van Christus is ongedeeld en ongescheurd. Dat kan ook helemaal niet scheuren. Het lichaam van Christus is namelijk de Kerk van OT en NT, de kerk van alle tijden en plaatsen, de Kerk die ook internationaal is georganiseerd in allerlei zuivere en onzuivere verbanden. Of ben je van mening dat buiten de CGK het lichaam van Christus op dit moment niet is?

b. Ik vond het behoorlijk vreemd toen ik las dat een PKN-dominee van de GB sprak op een convent van een afgescheiden kerk. Die twee kerkverbanden hebben nu eenmaal een radicaal andere kerkvisie. Daar kun je het mee oneens zijn, dat mag, maar feitelijk heeft een hervormde toch weinig feeling met het afgescheiden kerkbegrip. Dat blijkt al uit het feit dat Verhoeven de kerkvisie gaat vermengen met de rechtvaardiging van de goddeloze. Hij lijkt te suggereren dat die kernwaarheid uit de Bijbel ook een rechtvaardigingsgrond is voor goddeloosheid in de kerk. Dat lees ik nergens in de brieven van Paulus.

c. Als er een breuk komt binnen de CGK, wie is daar dan mee begonnen? Dan moet je toch eerlijk zeggen dat de progressieve kant van de CGK daarmee begonnen is door de orde van de kerk te breken. Zij hebben op belangrijke punten, die te maken hebben met de uitleg en het gezag van de Bijbel belangrijke synodebesluiten willens en wetens aan de kant geschoven. Zij wisten dat ze daarmee het broze evenwicht en de kwetsbare eenheid binnen de CGK onder een onaanvaardbaar hoge druk zouden zetten. Toch heeft men die stappen wel genomen, en niet omwille van de eenheid een offer gebracht door af te zien van vrouwen in de ambten. Men heeft ook niet - als men toch graag vrouwen in de ambten wil hebben - de consequentie getrokken door het landelijke verband te verlaten en over te gaan naar de PKN of de NGK. Waarom leg je eenzijdig een scheuringsoordeel neer bij de bezwaarden die voor zover ik dat kan overzien, niet anders willen dan gewoon de lijn die in de CGK altijd gegolden heeft, vasthouden? Op die wijze werkt het binnen de GerGem toch ook gewoon? Waarin is dat toch allemaal zo moeilijk binnen de CGK?

d. Ik hoor en lees in deze dagen allerlei (progressieve) CGK'ers die het eens zijn met ds. Verhoeven. Jij nu ook. Waarom trekken zij daaruit niet de meest logische conclusie, namelijk door onverwijld lid te worden van de PKN? Waarom word jij dat niet?

[MarJT]

Terecht. Laat de mensen die scheuren maar de zonden dragen die ze doen aan het Lichaam van Christus. Ik ben het wel eens met het standpunt van Ds. J.A.W. Verhoeven in het RD:
https://www.rd.nl/artikel/1061471-voor- ... iding-niet

Maar voor de kerkleer deugt het principe van de afscheiding niet. Het strijdt met de kern van het reformatorische belijden: de rechtvaardiging van de goddeloze. Een afgescheiden kerk moet immers op een of andere manier zichzelf rechtvaardigen: waarom zijn wij een betere kerk dan de ander? Daarom hindert een afgescheiden kerkbegrip de volle prediking van de rechtvaardiging in Christus.”

Ik heb naaste familie in beide 'CGK-kampen'. Als ik je bijdrage lees zitten degenen aan de linkerkant goed.

Niemand zit goed. Wat mij raakt is de liefdeloosheid die -in beide 'kampen' - zichtbaar is. De conservatieve hoek uit zich het meeste over de Waarheid. Ik speel beide kampen niet uit en ben overtuigd dat we allemaal elkaar nodig hebben.

Ik heb een paar verduidelijkingsvragen:
1. Vind je (af)scheuren per definitie een zonde?

Ja. In deze tijd waarin het Evangelie van onze Heiland vervreemdend is geworden voor zoveel mensen in ons land kunnen we het ons niet veroorloven te scheuren. Ten diepste gaat het om onderlinge liefde.

2. Hoe zouden de eventuele toekomstige afgescheiden cgk'ers zichzelf zó rechtvaardigen als de betere kerk dat de volle prediking van de rechtvaardiging in Christus wordt gehinderd? Wil je dat eens concreet maken?

Dat zal ik nou graag willen horen van de conservatieve hoek. Hoe kun je dat uitleggen? Mooi dat 1834 en 1892 genoemd worden als kern van de CGK, maar daar blijft het toch niet bij? Is dat waar je op kan staan heden ten dage? Ik hoop dat de CGK in geestelijke zin toch wel gegroeid is.

[huisman]

Dat zal ik nou graag willen horen van de conservatieve hoek. Hoe kun je dat uitleggen? Mooi dat 1834 en 1892 genoemd worden als kern van de CGK, maar daar blijft het toch niet bij? Is dat waar je op kan staan heden ten dage? Ik hoop dat de CGK in geestelijke zin toch wel gegroeid is.

Jij gaat niet in op mijn post. Heb je daar een reden voor?

Verder ben ik bang dat onze CGK geestelijk niet is gegroeid maar eerder is afgedwaald van het christelijke gereformeerde spoor.

Dat werd mij op het Convent nog eens sterk bevestigd.

[MarJT]

Laat de mensen die scheuren maar de zonden dragen die ze doen aan het Lichaam van Christus. Ik ben het wel eens met het standpunt van Ds. J.A.W. Verhoeven in het RD:https://www.rd.nl/artikel/1061471-voor- ... iding-niet

Maar voor de kerkleer deugt het principe van de afscheiding niet. Het strijdt met de kern van het reformatorische belijden: de rechtvaardiging van de goddeloze. Een afgescheiden kerk moet immers op een of andere manier zichzelf rechtvaardigen: waarom zijn wij een betere kerk dan de ander? Daarom hindert een afgescheiden kerkbegrip de volle prediking van de rechtvaardiging in Christus.”

Wat een trieste post! De toon die je steeds gebruikte in je bijdrage op dit forum was tot vandaag nog redelijk mild en niet op de persoon, maar nu lees ik een verbetenheid die blootlegt hoe je er werkelijk over denkt. Je hebt een grote mond over wat christelijk zou zijn en wat niet, maar deze manier van spreken is dat wat mij betreft in ieder geval niet.

als je dat zo ervaart, het spijt me dat ik je dan gekwetst hebt. Misschien ben ik te fel geweest.

Je post roept ook heel wat vragen op. Bijvoorbeeld deze:
a. Hoe kom je er toch bij dat een kerkscheuring hetzelfde is als het scheuren van het lichaam van Christus? Dat kan toch helemaal niet. Het lichaam van Christus is ongedeeld en ongescheurd. Dat kan ook helemaal niet scheuren. Het lichaam van Christus is namelijk de Kerk van OT en NT, de kerk van alle tijden en plaatsen, de Kerk die ook internationaal is georganiseerd in allerlei zuivere en onzuivere verbanden. Of ben je van mening dat buiten de CGK het lichaam van Christus op dit moment niet is?

Is Christus dan ongedeeld? Hoe kan je een scheuring goedpraten. Ik zou het niet op mijn geweten willen hebben.

b. Ik vond het behoorlijk vreemd toen ik las dat een PKN-dominee van de GB sprak op een convent van een afgescheiden kerk. Die twee kerkverbanden hebben nu eenmaal een radicaal andere kerkvisie. Daar kun je het mee oneens zijn, dat mag, maar feitelijk heeft een hervormde toch weinig feeling met het afgescheiden kerkbegrip. Dat blijkt al uit het feit dat Verhoeven de kerkvisie gaat vermengen met de rechtvaardiging van de goddeloze. Hij lijkt te suggereren dat die kernwaarheid uit de Bijbel ook een rechtvaardigingsgrond is voor goddeloosheid in de kerk. Dat lees ik nergens in de brieven van Paulus.

Lees ik hier nou dat je goddeloosheid gelijk trekt aan de zaak van het vrouw in het ambt?

c. Als er een breuk komt binnen de CGK, wie is daar dan mee begonnen? Dan moet je toch eerlijk zeggen dat de progressieve kant van de CGaarmee begonnen is door de orde van de kerk te breken. Zij hebben op belangrijke punten, die te maken hebben met de uitleg en het gezag van de Bijbel belangrijke synodebesluiten willens en wetens aan de kant geschoven. Zij wisten dat ze daarmee het broze evenwicht en de kwetsbare eenheid binnen de CGK onder een onaanvaardbaar hoge druk zouden zetten. Toch heeft men die stappen wel genomen, en niet omwille van de eenheid een offer gebracht door af te zien van vrouwen in de ambten. Men heeft ook niet - als men toch graag vrouwen in de ambten wil hebben - de consequentie getrokken door het landelijke verband te verlaten en over te gaan naar de PKN of de NGK. Waarom leg je eenzijdig een scheuringsoordeel neer bij de bezwaarden die voor zover ik dat kan overzien, niet anders willen dan gewoon de lijn die in de CGK altijd gegolden heeft, vasthouden? Op die wijze werkt het binnen de GerGem toch ook gewoon? Waarin is dat toch allemaal zo moeilijk binnen de CGK?

Waarom is het toch allemaal zo moeilijk dat men door de tijd heen tot andere inzichten komt? Nogmaals. de kerk van Christus is toch niet begonnen bij 1834/1982? Laat staan gestopt? Want bij dat laatste is waar de conservatieve hoek eindigt. Met een punt.

d. Ik hoor en lees in deze dagen allerlei (progressieve) CGK'ers die het eens zijn met ds. Verhoeven. Jij nu ook. Waarom trekken zij daaruit niet de meest logische conclusie, namelijk door onverwijld lid te worden van de PKN? Waarom word jij dat niet?

Wat is dit nou voor suffe reactie? Misschien wordt ik dat tzt wel maar ik ben nu geroepen en dienstbaar in mijn gemeente.

[MGG]

Terecht. Laat de mensen die scheuren maar de zonden dragen die ze doen aan het Lichaam van Christus. Ik ben het wel eens met het standpunt van Ds. J.A.W. Verhoeven in het RD:
https://www.rd.nl/artikel/1061471-voor- ... iding-niet

Maar voor de kerkleer deugt het principe van de afscheiding niet. Het strijdt met de kern van het reformatorische belijden: de rechtvaardiging van de goddeloze. Een afgescheiden kerk moet immers op een of andere manier zichzelf rechtvaardigen: waarom zijn wij een betere kerk dan de ander? Daarom hindert een afgescheiden kerkbegrip de volle prediking van de rechtvaardiging in Christus.”

Ik heb naaste familie in beide 'CGK-kampen'. Als ik je bijdrage lees zitten degenen aan de linkerkant goed.

Niemand zit goed. Wat mij raakt is de liefdeloosheid die -in beide 'kampen' - zichtbaar is. De conservatieve hoek uit zich het meeste over de Waarheid. Ik speel beide kampen niet uit en ben overtuigd dat we allemaal elkaar nodig hebben.

Ik heb een paar verduidelijkingsvragen:
1. Vind je (af)scheuren per definitie een zonde?

Ja. In deze tijd waarin het Evangelie van onze Heiland vervreemdend is geworden voor zoveel mensen in ons land kunnen we het ons niet veroorloven te scheuren. Ten diepste gaat het om onderlinge liefde.

2. Hoe zouden de eventuele toekomstige afgescheiden cgk'ers zichzelf zó rechtvaardigen als de betere kerk dat de volle prediking van de rechtvaardiging in Christus wordt gehinderd? Wil je dat eens concreet maken?

Dat zal ik nou graag willen horen van de conservatieve hoek. Hoe kun je dat uitleggen? Mooi dat 1834 en 1892 genoemd worden als kern van de CGK, maar daar blijft het toch niet bij? Is dat waar je op kan staan heden ten dage? Ik hoop dat de CGK in geestelijke zin toch wel gegroeid is.

Het antwoord op vraag 2 is wel slim. Je lijkt indirect te zeggen dat afscheiden vroeger geen zonde was en nu wel. Je verantwoord dan mooi het bestaansrecht van de CGK, maar zegt dat gemeenten zich nu niet meer mogen afscheiden.

[GerefGemeente-lid]

Dat is juist. Ten diepste gaat het scheuren van het Lichaam van Christus tegen het gebod van de liefde in. Zoals Hij ons heeft liefgehad, moeten wij elkaar liefhebben. Dat is een hele ingewikkelde klus om te begrijpen, zeker op dit forum. Innerlijke ontferming naar je naaste, zeker je zuster/broeder, staat boven aan.

Op basis waarvan baseer jij dat het gaat over het scheuren van het lichaam van Christus? Kun je dit uitleggen?

Tucht gaat niet over gemeenten, maar over de onderlinge verhoudingen binnen de gemeente. Tenminste, de tuchtregels waar jij het over hebt. Een kerk kan wel ongehoorzaam zijn maar zoals de tucht in de bijbel wordt voorgesteld kan je niet kerkelijk toepassen.

Paulus waarschuwt de gehele gemeente van Korinthe voor zonden die men deed. Als de kerkenraad van de gemeente zich niet houdt aan afspraken die landelijk gemaakt zijn, is dat in wezen een overtreding van het negende gebod. Immers heeft men de handtekening gezet onder het volledig toestemmen met de synodeuitspraken. Dit staat dus los van de discussie of de vrouw in het ambt wel of niet Bijbels te staven is. Daarnaast: als een gemeentelid of gemeenteleden van een gemeente die de vrouw in het ambt toelaat, zich went tot classicaal niveau of synodaal niveau omdat men tegen dit besluit is, hoe zie jij dit dan? Ik weet niet of deze voorbeelden er zijn. Maar er zijn ongetwijfeld voorbeelden van gemeenten, waar de verhoudingen erg verdeeld liggen (en die bij een vrijwel onvermijdelijke kerkscheuring in tweeën zullen scheuren, naast gemeenten die in hun geheel zich wel of niet kunnen vinden in het toestaan van de vrouw in het ambt).

Hier ben ik het mee eens. Maar daar dient zeker de conservatieve hoek de hand in eigen boezem te steken. Als je stelt dat binnen een kerverband ongehoorzaamheid plaats vindt, hoe ga je daarmee om? De classis verlaten en zeggen dat je uitgepraat bent? Ik vind dat dieptriest

Als een dierbare naaste zijn wederliefde voor jouw beschadigt is jouw vertrouwen weg en heeft je respect een grote deuk opgelopen. Is het dan logisch er emoties optreden?

Ook hier trek je zaken uit verband. Je kunt de zondeval niet 1 op 1 vertalen naar ongehoorzaamheid van gemeenten binnen een kerkverband. Zo werkt dat niet, Niet alle gemeenteleden zondigen als een gemeente besluit tot vrouwen in ambt. Daar zit juist de pijn, Dat mensen niet meekunnen, het onbegrijpelijk vinden welke keuzes er gemaakt worden. Daarom is dar gebed zo noodzakelijk waarmee afgesloten werd op het convent.

Ik ken niet alle situaties goed, maar ik houd er sterk rekening mee dat die gemeenten waar men op dit moment al vrouwen in het ambt toelaat, het daar unaniem over eens waren. Dit staat namelijk niet los van andere factoren die in zulke gemeenten spelen. Dus dat ben ik niet met je eens.

[MarJT]

Dat zal ik nou graag willen horen van de conservatieve hoek. Hoe kun je dat uitleggen? Mooi dat 1834 en 1892 genoemd worden als kern van de CGK, maar daar blijft het toch niet bij? Is dat waar je op kan staan heden ten dage? Ik hoop dat de CGK in geestelijke zin toch wel gegroeid is.

Jij gaat niet in op mijn post. Heb je daar een reden voor?

Je bedoelt dit stukje?

Jij bent een voorstander om dwalingen en zelfs ketterijen te gedogen in een kerk. Dat mag alleen heb je dan Gods Woord tegen.
Heb je al eerder gewezen op Openbaring 2 en 3 waar de Koning van de kerk opdraagt hoe de gemeenten om moeten gaan met dwalingen. Niet gedogen maar uitwerpen. (bv Openbaring 2 :2&6 vers 14-16 vers 20-24 enz)

Ik was op het Convent waar ds Verhoeven (PKN) zijn woorden uitsprak en ik was het er hartelijk mee oneens. Als je kerk in 10 jaar tijd een derde van haar leden verliest mag je ook wel wat bescheidener zijn.

Ben je van mening dat de vrouw in het ambt een ketterij is?

Verder ben ik bang dat onze CGK geestelijk niet is gegroeid maar eerder is afgedwaald van het christelijke gereformeerde spoor.

Dat werd mij op het Convent nog eens sterk bevestigd.

Oke, dat kan. Wat zou volgens jou dan nodig zijn voor een opwekking?

[Mannetje]

(...)
Ben je van mening dat de vrouw in het ambt een ketterij is?
(...)

Hoe kun je deze vraag nog stellen? Dat is toch al heel lang duidelijk.

[huisman]

Dat zal ik nou graag willen horen van de conservatieve hoek. Hoe kun je dat uitleggen? Mooi dat 1834 en 1892 genoemd worden als kern van de CGK, maar daar blijft het toch niet bij? Is dat waar je op kan staan heden ten dage? Ik hoop dat de CGK in geestelijke zin toch wel gegroeid is.

Jij gaat niet in op mijn post. Heb je daar een reden voor?

Je bedoelt dit stukje?

Jij bent een voorstander om dwalingen en zelfs ketterijen te gedogen in een kerk. Dat mag alleen heb je dan Gods Woord tegen.
Heb je al eerder gewezen op Openbaring 2 en 3 waar de Koning van de kerk opdraagt hoe de gemeenten om moeten gaan met dwalingen. Niet gedogen maar uitwerpen. (bv Openbaring 2 :2&6 vers 14-16 vers 20-24 enz)

Ik was op het Convent waar ds Verhoeven (PKN) zijn woorden uitsprak en ik was het er hartelijk mee oneens. Als je kerk in 10 jaar tijd een derde van haar leden verliest mag je ook wel wat bescheidener zijn.

1.Ben je van mening dat de vrouw in het ambt een ketterij is?

Verder ben ik bang dat onze CGK geestelijk niet is gegroeid maar eerder is afgedwaald van het christelijke gereformeerde spoor.

Dat werd mij op het Convent nog eens sterk bevestigd.

2.Oke, dat kan. Wat zou volgens jou dan nodig zijn voor een opwekking?

1.Ja ik vind vrouw in het ambt een dwaling.
2.Het kortste gebed op een kerkelijke vergadering van de CGK wat de dagvoorzitter aanhaalde uit een ver verleden. HEERE bekeer ons!

3.Kun jij mij uitleggen waarom ik als afgevaardigde nog naar de GS zou moeten gaan? Nu kerkelijke ongehoorzaamheid aan GS besluiten gelegitimeerd worden heeft het niet zoveel zin om opnieuw besluiten te nemen. Door deze ongehoorzaamheid ‘ongestraft’ te laten is ons kerkverband al uit elkaar gevallen. Classis en PS zijn vastgelopen. Kerkenraden weigeren terug te keren achter de gezamenlijk genomen besluiten. Het is als in de tijd van de Richteren. Een ieder doet wat goed is in zijn eigen oog.

Zijn er in jouw optiek redenen om wel uit een kerkverband te gaan?

[Evangelist]

Laat de mensen die scheuren maar de zonden dragen die ze doen aan het Lichaam van Christus. Ik ben het wel eens met het standpunt van Ds. J.A.W. Verhoeven in het RD:https://www.rd.nl/artikel/1061471-voor- ... iding-niet

Maar voor de kerkleer deugt het principe van de afscheiding niet. Het strijdt met de kern van het reformatorische belijden: de rechtvaardiging van de goddeloze. Een afgescheiden kerk moet immers op een of andere manier zichzelf rechtvaardigen: waarom zijn wij een betere kerk dan de ander? Daarom hindert een afgescheiden kerkbegrip de volle prediking van de rechtvaardiging in Christus.”

Wat een trieste post! De toon die je steeds gebruikte in je bijdrage op dit forum was tot vandaag nog redelijk mild en niet op de persoon, maar nu lees ik een verbetenheid die blootlegt hoe je er werkelijk over denkt. Je hebt een grote mond over wat christelijk zou zijn en wat niet, maar deze manier van spreken is dat wat mij betreft in ieder geval niet.

als je dat zo ervaart, het spijt me dat ik je dan gekwetst hebt. Misschien ben ik te fel geweest.

Je post roept ook heel wat vragen op. Bijvoorbeeld deze:
a. Hoe kom je er toch bij dat een kerkscheuring hetzelfde is als het scheuren van het lichaam van Christus? Dat kan toch helemaal niet. Het lichaam van Christus is ongedeeld en ongescheurd. Dat kan ook helemaal niet scheuren. Het lichaam van Christus is namelijk de Kerk van OT en NT, de kerk van alle tijden en plaatsen, de Kerk die ook internationaal is georganiseerd in allerlei zuivere en onzuivere verbanden. Of ben je van mening dat buiten de CGK het lichaam van Christus op dit moment niet is?

Is Christus dan ongedeeld? Hoe kan je een scheuring goedpraten. Ik zou het niet op mijn geweten willen hebben.

b. Ik vond het behoorlijk vreemd toen ik las dat een PKN-dominee van de GB sprak op een convent van een afgescheiden kerk. Die twee kerkverbanden hebben nu eenmaal een radicaal andere kerkvisie. Daar kun je het mee oneens zijn, dat mag, maar feitelijk heeft een hervormde toch weinig feeling met het afgescheiden kerkbegrip. Dat blijkt al uit het feit dat Verhoeven de kerkvisie gaat vermengen met de rechtvaardiging van de goddeloze. Hij lijkt te suggereren dat die kernwaarheid uit de Bijbel ook een rechtvaardigingsgrond is voor goddeloosheid in de kerk. Dat lees ik nergens in de brieven van Paulus.

Lees ik hier nou dat je goddeloosheid gelijk trekt aan de zaak van het vrouw in het ambt?

c. Als er een breuk komt binnen de CGK, wie is daar dan mee begonnen? Dan moet je toch eerlijk zeggen dat de progressieve kant van de CGaarmee begonnen is door de orde van de kerk te breken. Zij hebben op belangrijke punten, die te maken hebben met de uitleg en het gezag van de Bijbel belangrijke synodebesluiten willens en wetens aan de kant geschoven. Zij wisten dat ze daarmee het broze evenwicht en de kwetsbare eenheid binnen de CGK onder een onaanvaardbaar hoge druk zouden zetten. Toch heeft men die stappen wel genomen, en niet omwille van de eenheid een offer gebracht door af te zien van vrouwen in de ambten. Men heeft ook niet - als men toch graag vrouwen in de ambten wil hebben - de consequentie getrokken door het landelijke verband te verlaten en over te gaan naar de PKN of de NGK. Waarom leg je eenzijdig een scheuringsoordeel neer bij de bezwaarden die voor zover ik dat kan overzien, niet anders willen dan gewoon de lijn die in de CGK altijd gegolden heeft, vasthouden? Op die wijze werkt het binnen de GerGem toch ook gewoon? Waarin is dat toch allemaal zo moeilijk binnen de CGK?

Waarom is het toch allemaal zo moeilijk dat men door de tijd heen tot andere inzichten komt? Nogmaals. de kerk van Christus is toch niet begonnen bij 1834/1982? Laat staan gestopt? Want bij dat laatste is waar de conservatieve hoek eindigt. Met een punt.

d. Ik hoor en lees in deze dagen allerlei (progressieve) CGK'ers die het eens zijn met ds. Verhoeven. Jij nu ook. Waarom trekken zij daaruit niet de meest logische conclusie, namelijk door onverwijld lid te worden van de PKN? Waarom word jij dat niet?

Wat is dit nou voor suffe reactie? Misschien wordt ik dat tzt wel maar ik ben nu geroepen en dienstbaar in mijn gemeente.

Eerst een algemene opmerking: ik zou het prijs stellen als je eerst zorgvuldig leest wat ik schrijf, en niet gelijk snel uit emotie reageert. Als het je spijt, neem je dan je woorden ook terug? Bijvoorbeeld deze giftige opmerking: "Laat de mensen die scheuren maar de zonden dragen die ze doen aan het Lichaam van Christus."
Dan je reacties op mijn punten:

ad a: Is het mogelijk dat je eerst ingaat op mijn vragen? Mijn stelling was nu juist dat het lichaam van Christus niet kán scheuren. Terwijl jij de CGK laat samenvallen met het lichaam van Christus. Maar horen Gods kinderen uit allerlei andere kerkverbanden niet bij het lichaam van Christus dan? En in andere landen?

ad b: Nee, ook weer een kwestie van goed lezen! Ds. Verhoeven verwart de leer van de rechtvaardiging van de goddeloze met het kerkbegrip. Hij suggereerde met wat hij uitsprak dat het eigenlijk wel goed is dat er allerlei goddeloosheid is in de PKN, want dan begrijp je tenminste veel beter wat de rechtvaardiging van de goddeloze is. Ik ben het daar fundamenteel mee oneens, want daarmee rechtvaardig je allerlei goddeloosheid binnen de kerk. Dat lees ik nergens terug in de Schrift.

ad c: Nee, de kerk van Christus is niet begonnen in 1834 en 1892. Maar daar is wel de CGK begonnen. En die grijpen gewoon terug op wat we uit Gods hand in de Reformatie in Nederland hebben ontvangen. En als het specifiek over vrouw in ambt gaat: het is toch wel opmerkelijk dat de Heilige Geest ons 2000 jaar heeft laten dwalen op dit punt, maar dat we nu gelukkig tot heldere inzichten zijn gekomen. Gelukkig is dat niet zo. en om maar direct helder te zijn: ja, ik vind het instellen van vrouwelijke ambtsdragers een zeer ernstige dwaling, omdat die een manier van Bijbellezen verraadt, die het hart van de Schrift zal aantasten!

ad d: Nee, dat is beslist geen suffe reactie. Ik wijs je alleen op je eigen inconsistentie. Wel hartelijk instemmen met ds. Verhoeven, instemmen met harde woorden over het bestaansrecht van de CGK (Afscheiding) en ondertussen diezelfde Afscheiding rechtvaardigen door lid te blijven van zo'n dwalend kerkverband.