Genade door recht

[Maanenschijn]

In een ander topic is de term ‘Genade door recht’ gevallen. Het lijkt mij de moeite waarde om eens dieper na te denken wat hier mee bedoeld wordt (zonder in een sfeer te komen van kerkelijke verschillen of wat predikanten er over schrijven in een vragenrubriek ).

Genade door recht kent, zover ik er beeld van heb, een tweetal denklijnen:

A) Er is genade door recht: de Heere Christus heeft voldaan aan het recht van van God de Vader, het zaligmakende geloof in Jezus Christus, ingestort bij de wedergeboorte geeft dat er voor de mens genade door recht is verkregen en dat ook als zodanig mag en zal geloven.

B) Genade door recht: De mens die de Heere zalig maakt heeft een persoonlijke ervaring/beleving dat de Heere hem/haar vrijspreekt van schuld. Met hierin een tweetal richtingen:
1) Deze beleving valt niet ieder gezaligde te beurt, maar is een nadere weldaad van de Heere God. Ook zonder deze ervaring kan met zalig zijn en worden, maar komt in de prediking wel vaak naar voren om ‘gekend te worden’; In die zin is het dan ook een nadere weldaad die kan/moet volgen op A.
2) Pas na deze beleving is een mens gerechtvaardigd en zalig (deze optie kom ik weinig tegen en heb daar ook geen linkje naar)

Graag zou ik na willen denken over deze zaken en hoe dat in de prediking tot uiting kan en moet komen.

Om wat onderbouwing mee te geven diverse linkjes:


Van de eerste uitwerking heb ik een mooi stukje gelezen op DigiBron, uit het Gereformeerd Weekblad (1987):
https://www.digibron.nl/viewer/collect ... 61cd54c534

Een onderzoek hiernaar vanuit onze oudvaders is in deze scriptie weergegeven:

https://theologienet.nl/bestanden/stee ... riptie.pdf

Van optie B-2 hier een preek van ds. Moerkerken:

http://preken.dewoesteweg.nl/bestanden ... g%2023.pdf

Ik hoop dat dit een goed gesprek kan geven zodat deze term niet te beurt valt aan allerlei spraakverwarring.

[Mannetje]

Is de preek van ds. Moerkerken B1 of B2? Ik krijg de indruk van B1, ook omdat je bij B2 niet goed voorbeelden kunt vinden.

[Posthoorn]

B2 is denk ik iemand als ds. J.P. Paauwe.

[HHR]

Volgens mij heeft dit ook een verband met het onderwerp:

Vanaf 1.27.00 : In de vrijstad zijn maar dat de Hogepriester nog moet sterven.
https://kerkdienstgemist.nl/stations/20 ... 5510002070

Dit valt volgens mij onder B1

[Hendrien]

B2 is denk ik iemand als ds. J.P. Paauwe.

En ds. Du Marchie van Voorthuysen.

[Maanenschijn]

Is de preek van ds. Moerkerken B1 of B2? Ik krijg de indruk van B1, ook omdat je bij B2 niet goed voorbeelden kunt vinden.

Ik heb B onderverdeeld in een tweetal vormen. Misschien is dat wat verwarrend. Het is een aanzet om tot gesprek te komen.

Ik zie de preek van ds. Moerkerken als een B-1’tje. Waar hij, en dat lijkt me zeer correct, de rechtvaardigmaking bij de wedergeboorte houd, maar verder in zijn preek nadrukkelijk de bewuste vrijspraak, na de diepe ervaring van ellende, uitwerkt.

Ik vraag me af of het op deze wijze pastoraal en nodig is uit te werken. Dit omdat niet een ieder op deze wijze geleid zal worden en daarmee rokende vlaswieken niet aanblaast maar (wat de Heere zal verhoeden) bijna uitblaast.

[Maanenschijn]

B2 is denk ik iemand als ds. J.P. Paauwe.

En ds. Du Marchie van Voorthuysen.

Ik denk inderdaad ook Du Marchie. Treffend vond ik (wat ik terug las) dat hij van zijn goede vriend ds. Dorsman niet kon zeggen zalig te zijn geworden. Ds. Dorsman verkeerde vaak in het duister, in eigen waarneming (is overigens in zijn preken niet terug te horen) en kende niet die welbewuste vrijspraak.

[-DIA-]

B2 is denk ik iemand als ds. J.P. Paauwe.

En ds. Du Marchie van Voorthuysen.

Ik denk inderdaad ook Du Marchie. Treffend vond ik (wat ik terug las) dat hij van zijn goede vriend ds. Dorsman niet kon zeggen zalig te zijn geworden. Ds. Dorsman verkeerde vaak in het duister, in eigen waarneming (is overigens in zijn preken niet terug te horen) en kende niet die welbewuste vrijspraak.

Even tussendoor misschien: Wordt ds. Du Marchie van Voorthuysen hier wel begrepen? Ik denk soms, en weet het ook wel, dat om dit bevindelijk te verstaan, je dit ook bevindelijk geleerd moet hebben. Mijn ervaring is dat dergelijke bevinding hier niet begrepen wordt. En het is ook zeker waar: we hebben geen begripsleer maar een geloofsleer, zoals ons op de catechisatie al is bijgebracht.

[Bertiel]

ik ken deze uitspraak en in de gemeente waar ik kerk hoor ik die enkel zoals onder punt A aangegeven.
Ik kan me ook niet herinneren dat er dusdanig gespecificeerd werd in de prediking die ik in mijn vorige gemeente hoorde.

Vraag me gelijk af n.a.v. jouw latere bijdrages in dit topic, of het direct niet fout gaat als we belevingen / dieptes / etc gaan standariseren.
Die beleving kunnen mensen hebben in de rechtvaardigmaking, echter zal dit voor een ieder zo zijn?
Ik ben blij dat ik o.a. bij Brakel en Guthrie de divserse bekeringswegen heb gelezen.
Er zijn standaard ijkpunten echter uitwerking hiervan zouden mijner inziens zeer beperkt bepreekt moeten worden.

[-DIA-]

"of het direct niet fout gaat als we belevingen / dieptes / etc gaan standariseren."
Daar gaat het dus helemaal niet over, als dat tenminste een reactie op bovenstaande was.

[Bertiel]

het was een reactie op de openingspost van Maaneschijn

[Inwoner]

het was een reactie op de openingspost van Maaneschijn

Ongetwijfeld nuttig om ook in dit verband kennis te nemen van "Bethel en Pniël", eveneens van ds. Moerkerken, waarin hij specifiek op dit thema ingaat.
Ds. Du Marchie had zeker een bijzonder standpunt over deze materie, maar we hebben dan wel kennis te nemen van zijn gehele oeuvre, om het gevaar van verkeerde conclusies te voorkomen. Het is, zoals DIA schrijft: denk niet te snel dat je ds. Du Marchie of zijn standpunten kan doorgronden.
En laten we zeker oppassen om zaken tegen elkaar uit te spelen. Tenzij dat sticht, maar daar heb ik wat twijfels over.
Ondanks liggingsverschillen konden bepaalde predikanten toch prima samen door een deur.
Is dat ook niet goed om kennis van te nemen?

[pierre27]

het was een reactie op de openingspost van Maaneschijn

Ongetwijfeld nuttig om ook in dit verband kennis te nemen van "Bethel en Pniël", eveneens van ds. Moerkerken, waarin hij specifiek op dit thema ingaat.
Ds. Du Marchie had zeker een bijzonder standpunt over deze materie, maar we hebben dan wel kennis te nemen van zijn gehele oeuvre, om het gevaar van verkeerde conclusies te voorkomen. Het is, zoals DIA schrijft: denk niet te snel dat je ds. Du Marchie of zijn standpunten kan doorgronden.
En laten we zeker oppassen om zaken tegen elkaar uit te spelen. Tenzij dat sticht, maar daar heb ik wat twijfels over.
Ondanks liggingsverschillen konden bepaalde predikanten toch prima samen door een deur.
Is dat ook niet goed om kennis van te nemen?

Verwijderd, dubbele post!

[pierre27]

het was een reactie op de openingspost van Maaneschijn

Ongetwijfeld nuttig om ook in dit verband kennis te nemen van "Bethel en Pniël", eveneens van ds. Moerkerken, waarin hij specifiek op dit thema ingaat.
Ds. Du Marchie had zeker een bijzonder standpunt over deze materie, maar we hebben dan wel kennis te nemen van zijn gehele oeuvre, om het gevaar van verkeerde conclusies te voorkomen. Het is, zoals DIA schrijft: denk niet te snel dat je ds. Du Marchie of zijn standpunten kan doorgronden.
En laten we zeker oppassen om zaken tegen elkaar uit te spelen. Tenzij dat sticht, maar daar heb ik wat twijfels over.
Ondanks liggingsverschillen konden bepaalde predikanten toch prima samen door een deur.
Is dat ook niet goed om kennis van te nemen?

Mooie aanvulling. Het waren mensen met een bijzonder geloofsleven. Wanneer ik over die tijden en mensen lees krijg ik een gevoel van heimwee.

[HHR]

Ondanks liggingsverschillen konden bepaalde predikanten toch prima samen door een deur.
Is dat ook niet goed om kennis van te nemen?

Dit is waar. Daarom begrijp ik echt niet dat er soms zo stellig over deze zaken gesproken wordt, als zou het de enige waarheid en de enige ware bevinding zijn. Er werd eerder al naar Brakel en Guthrie verwezen, die lijst zou met veel oudvaders aangevuld kunnen worden. Zij lieten toch veel meer de veelkleurigheid, die er kan zijn in geloofsbeleving, staan.