Besnijdenis sabbat voedselwetten

[Cyrillus]

Ik schrijf neer wat ik constateer door de breedte heen van onze gezindte. En dan is het om te huilen. Is dat liefdevol? Misschien niet. Maar is het niet meer zo, dat het 'not done' is in onze gezindte de werkelijkheid te benoemen? Niet kerkelijk correct zullen we maar zeggen?

Je punt is heus wel duidelijk en die zorgen poets ik heus niet weg. Maar ik heb moeite met je manier van verwoorden omdat je in álle posts die je hier op het forum plaatst deze toon hebt. Het komt koud en zakelijk over. Ik proef zo weinig liefde tot anderen. Waarom moet het steeds zo hard en zo kil?

We kunnen commentaar hebben op de uiterlijke vorm, maar als ik niets hoor over de liefde van Christus die ons dringt, wat heeft het waarschuwen dan voor zin?

Overigens constateer ik ook hele andere dingen binnen de breedte van onze gezindte: meelevende kerkelijke jongeren en ouderen die proberen te leven zoals Gods Woord dat van hen vraagt, die nuttig bezig zijn voor hun medemens, in evangelisatie en in zending. Dus vergeet ook vooral niet dat jij en ik een hele beperkte blik hebben, en dat we ook hierin met twee woorden moeten spreken. Ik kan slecht tegen allerlei ach en wee over in wat voor een donkere tijd we wel niet leven. De Heere werkt nog steeds, binnen onze gezindte, in de volle breedte van het kerkelijk leven, onder jong en oud. Ook in 2023!

Gezien je eerdere reacties verbaast me je toonzetting, complimenten daarvoor. Maar het zeggen dat er ook nog positieve punten zijn - hoe waar ook-, doet aan de werkelijkheid niets af. Mijns inziens is dat een manier die ons het idee geeft dat het allemaal wel meevalt. En dat doet het niet.

[GerefGemeente-lid]

Ik schrijf neer wat ik constateer door de breedte heen van onze gezindte. En dan is het om te huilen. Is dat liefdevol? Misschien niet. Maar is het niet meer zo, dat het 'not done' is in onze gezindte de werkelijkheid te benoemen? Niet kerkelijk correct zullen we maar zeggen?

Je punt is heus wel duidelijk en die zorgen poets ik heus niet weg. Maar ik heb moeite met je manier van verwoorden omdat je in álle posts die je hier op het forum plaatst deze toon hebt. Het komt koud en zakelijk over. Ik proef zo weinig liefde tot anderen. Waarom moet het steeds zo hard en zo kil?

We kunnen commentaar hebben op de uiterlijke vorm, maar als ik niets hoor over de liefde van Christus die ons dringt, wat heeft het waarschuwen dan voor zin?

Overigens constateer ik ook hele andere dingen binnen de breedte van onze gezindte: meelevende kerkelijke jongeren en ouderen die proberen te leven zoals Gods Woord dat van hen vraagt, die nuttig bezig zijn voor hun medemens, in evangelisatie en in zending. Dus vergeet ook vooral niet dat jij en ik een hele beperkte blik hebben, en dat we ook hierin met twee woorden moeten spreken. Ik kan slecht tegen allerlei ach en wee over in wat voor een donkere tijd we wel niet leven. De Heere werkt nog steeds, binnen onze gezindte, in de volle breedte van het kerkelijk leven, onder jong en oud. Ook in 2023!

Gezien je eerdere reacties verbaast me je toonzetting, complimenten daarvoor. Maar het zeggen dat er ook nog positieve punten zijn - hoe waar ook-, doet aan de werkelijkheid niets af. Mijns inziens is dat een manier die ons het idee geeft dat het allemaal wel meevalt. En dat doet het niet.

Dat klopt. Het is maar een 'klein kuddeke', maar toch een grote schare die niemand tellen kan.

Het grootste is als wij daar bij mogen horen.

En dan heb ik niets met allerlei zwaardoenerij over de donkere tijden en dergelijke. Psalm 72: 9, berijmd is een beter uitgangspunt.

[Arja]

Er zijn er echter velen die zich wel aangesproken zouden moeten voelen.

Het is makkelijk om naar een ander te wijzen. Het lijkt me niet echt overeenkomstig het negende gebod ook om dat op bovenvermelde manier te doen.

Beter is om zelf het goede voorbeeld te geven en zo de ander in liefde voor te gaan in de weg der godzaligheid.

Ja eens! En daarnaast: plaats van in vaagheid te "generaliseren" is het meer naar het Woord om een open dialoog te hebben met iemand (of roep je wat in de lucht en heb je geen speciale mensen op het oog?). Als je mensen in we omgeving ziet afdwalen, is niet de bedoeling dat we zeggen "ze zouden zich aangesproken moeten voelen".

Galaten 6:1-2: "Broeders, indien ook een mens overvallen ware door enige misdaad, gij, die geestelijk zijt, brengt den zodanige te recht met den geest der zachtmoedigheid; ziende op uzelven, opdat ook gij niet verzocht wordt. Draagt elkanders lasten, en vervult alzo de wet van Christus."

Ik neem aan dat je zelf geestelijk bent? De Bijbel legt nadruk op compassie en mededogen (bij het begeleiden van anderen op het rechte pad).

Paulus heeft het fout gedaan dus. Hij had alle gemeenteleden afzonderlijk een brief moeten sturen.

Paulus had apostolisch gezag. Jij niet. Ik niet. Hij was een geroepen apostel van Jezus Christus en werd rechtstreeks door God geïnspireerd om te schrijven wat hij schreef. Zijn woorden en leringen waren gezaghebbend en werden geïnspireerd door de Heilige Geest. De vroege christelijke gemeenschappen erkenden dit gezag en aanvaardden zijn brieven als geïnspireerde en gezaghebbende Schrift.

[Cyrillus]

Het is makkelijk om naar een ander te wijzen. Het lijkt me niet echt overeenkomstig het negende gebod ook om dat op bovenvermelde manier te doen.

Beter is om zelf het goede voorbeeld te geven en zo de ander in liefde voor te gaan in de weg der godzaligheid.

Ja eens! En daarnaast: plaats van in vaagheid te "generaliseren" is het meer naar het Woord om een open dialoog te hebben met iemand (of roep je wat in de lucht en heb je geen speciale mensen op het oog?). Als je mensen in we omgeving ziet afdwalen, is niet de bedoeling dat we zeggen "ze zouden zich aangesproken moeten voelen".

Galaten 6:1-2: "Broeders, indien ook een mens overvallen ware door enige misdaad, gij, die geestelijk zijt, brengt den zodanige te recht met den geest der zachtmoedigheid; ziende op uzelven, opdat ook gij niet verzocht wordt. Draagt elkanders lasten, en vervult alzo de wet van Christus."

Ik neem aan dat je zelf geestelijk bent? De Bijbel legt nadruk op compassie en mededogen (bij het begeleiden van anderen op het rechte pad).

Paulus heeft het fout gedaan dus. Hij had alle gemeenteleden afzonderlijk een brief moeten sturen.

Paulus had apostolisch gezag. Jij niet. Ik niet. Hij was een geroepen apostel van Jezus Christus en werd rechtstreeks door God geïnspireerd om te schrijven wat hij schreef. Zijn woorden en leringen waren gezaghebbend en werden geïnspireerd door de Heilige Geest. De vroege christelijke gemeenschappen erkenden dit gezag en aanvaardden zijn brieven als geïnspireerde en gezaghebbende Schrift.

Ik bedoelde dit: als een gemeenschap ziek is, dan mag dat in het algemeen benoemd worden, daarvoor hoef je niet elke zieke te bezoeken.

[Arja]

Ja eens! En daarnaast: plaats van in vaagheid te "generaliseren" is het meer naar het Woord om een open dialoog te hebben met iemand (of roep je wat in de lucht en heb je geen speciale mensen op het oog?). Als je mensen in we omgeving ziet afdwalen, is niet de bedoeling dat we zeggen "ze zouden zich aangesproken moeten voelen".

Galaten 6:1-2: "Broeders, indien ook een mens overvallen ware door enige misdaad, gij, die geestelijk zijt, brengt den zodanige te recht met den geest der zachtmoedigheid; ziende op uzelven, opdat ook gij niet verzocht wordt. Draagt elkanders lasten, en vervult alzo de wet van Christus."

Ik neem aan dat je zelf geestelijk bent? De Bijbel legt nadruk op compassie en mededogen (bij het begeleiden van anderen op het rechte pad).

Paulus heeft het fout gedaan dus. Hij had alle gemeenteleden afzonderlijk een brief moeten sturen.

Paulus had apostolisch gezag. Jij niet. Ik niet. Hij was een geroepen apostel van Jezus Christus en werd rechtstreeks door God geïnspireerd om te schrijven wat hij schreef. Zijn woorden en leringen waren gezaghebbend en werden geïnspireerd door de Heilige Geest. De vroege christelijke gemeenschappen erkenden dit gezag en aanvaardden zijn brieven als geïnspireerde en gezaghebbende Schrift.

Ik bedoelde dit: als een gemeenschap ziek is, dan mag dat in het algemeen benoemd worden, daarvoor hoef je niet elke zieke te bezoeken.

Dan mag je die hele gemeenschap voor Gods aangezicht neerleggen. Gewoon in het algemeen. Maar als je je op je nabije omgeving concentreert, dan zouden we moeten (mogen?) doen wat Paulus zegt.

[Cyrillus]

Paulus heeft het fout gedaan dus. Hij had alle gemeenteleden afzonderlijk een brief moeten sturen.

Paulus had apostolisch gezag. Jij niet. Ik niet. Hij was een geroepen apostel van Jezus Christus en werd rechtstreeks door God geïnspireerd om te schrijven wat hij schreef. Zijn woorden en leringen waren gezaghebbend en werden geïnspireerd door de Heilige Geest. De vroege christelijke gemeenschappen erkenden dit gezag en aanvaardden zijn brieven als geïnspireerde en gezaghebbende Schrift.

Ik bedoelde dit: als een gemeenschap ziek is, dan mag dat in het algemeen benoemd worden, daarvoor hoef je niet elke zieke te bezoeken.

Dan mag je die hele gemeenschap voor Gods aangezicht neerleggen. Gewoon in het algemeen. Maar als je je op je nabije omgeving concentreert, dan zouden we moeten (mogen?) doen wat Paulus zegt.

Wat bedoel je precies? Je mag die hele gemeenschap voor Gods aangezicht neerleggen, maar er niets van op dit forum zeggen?

[GerefGemeente-lid]

Er zit een wezenlijk verschil tussen generaliseren op een verwijtende en veroordelende toon en het in liefde wijzen op het betrachten van Gods geboden, die een liefdeswet zijn voor degenen die uit genade proberen te leven in de weg der godzaligheid.

[Cyrillus]

Er zit een wezenlijk verschil tussen generaliseren op een verwijtende en veroordelende toon en het in liefde wijzen op het betrachten van Gods geboden, die een liefdeswet zijn voor degenen die uit genade proberen te leven in de weg der godzaligheid.

Het enige dat ik heb gedaan is me afvragen of liefde als vervangende identity marker herkenbaar is in onze gezinde. Ik constateer dat niet het geval is en beschrijf dat. Ik reken me er zelf bij in. Ik spreek er verder niemand op aan. De relevantie van je opmerking ontgaat me derhalve.

[GerefGemeente-lid]

Er zit een wezenlijk verschil tussen generaliseren op een verwijtende en veroordelende toon en het in liefde wijzen op het betrachten van Gods geboden, die een liefdeswet zijn voor degenen die uit genade proberen te leven in de weg der godzaligheid.

Het enige dat ik heb gedaan is me afvragen of liefde als vervangende identity marker herkenbaar is in onze gezinde. Ik constateer dat niet het geval is en beschrijf dat. Ik reken me er zelf bij in. Ik spreek er verder niemand op aan. De relevantie van je opmerking ontgaat me derhalve.

Ik constateer dat jij dat met jouw beperkte blik helemaal niet kunt beweren.

De liefde is wel degelijk een identity marker die herkenbaar is in onze gezindte. Ik lees er regelmatig voorbeelden van.

Ik ben van mening dat je met je gesomber geen recht doet aan het feit dat God ook vandaag de dag nog doorgaat met het toedoen aan de gemeente die zalig wordt. En dat gebeurt ook in onze gezindte, in de volle breedte. Gelukkig maar, anders konden we de kerken wel sluiten.

[Cyrillus]

Er zit een wezenlijk verschil tussen generaliseren op een verwijtende en veroordelende toon en het in liefde wijzen op het betrachten van Gods geboden, die een liefdeswet zijn voor degenen die uit genade proberen te leven in de weg der godzaligheid.

Het enige dat ik heb gedaan is me afvragen of liefde als vervangende identity marker herkenbaar is in onze gezinde. Ik constateer dat niet het geval is en beschrijf dat. Ik reken me er zelf bij in. Ik spreek er verder niemand op aan. De relevantie van je opmerking ontgaat me derhalve.

Ik constateer dat jij dat met jouw beperkte blik helemaal niet kunt beweren.

De liefde is wel degelijk een identity marker die herkenbaar is in onze gezindte. Ik lees er regelmatig voorbeelden van.

Ik ben van mening dat je met je gesomber geen recht doet aan het feit dat God ook vandaag de dag nog doorgaat met het toedoen aan de gemeente die zalig wordt. En dat gebeurt ook in onze gezindte, in de volle breedte. Gelukkig maar, anders konden we de kerken wel sluiten.

Dat de dokter de patient in leven houdt, wil niet zeggen dat de patient dan moet denken dat hij niet ziek is.

[GerefGemeente-lid]

Er zit een wezenlijk verschil tussen generaliseren op een verwijtende en veroordelende toon en het in liefde wijzen op het betrachten van Gods geboden, die een liefdeswet zijn voor degenen die uit genade proberen te leven in de weg der godzaligheid.

Het enige dat ik heb gedaan is me afvragen of liefde als vervangende identity marker herkenbaar is in onze gezinde. Ik constateer dat niet het geval is en beschrijf dat. Ik reken me er zelf bij in. Ik spreek er verder niemand op aan. De relevantie van je opmerking ontgaat me derhalve.

Ik constateer dat jij dat met jouw beperkte blik helemaal niet kunt beweren.

De liefde is wel degelijk een identity marker die herkenbaar is in onze gezindte. Ik lees er regelmatig voorbeelden van.

Ik ben van mening dat je met je gesomber geen recht doet aan het feit dat God ook vandaag de dag nog doorgaat met het toedoen aan de gemeente die zalig wordt. En dat gebeurt ook in onze gezindte, in de volle breedte. Gelukkig maar, anders konden we de kerken wel sluiten.

Dat de dokter de patient in leven houdt, wil niet zeggen dat de patient dan moet denken dat hij niet ziek is.

Ik begrijp deze opmerking niet. Kun je dat nader uitleggen?

[Terri]

Het enige dat ik heb gedaan is me afvragen of liefde als vervangende identity marker herkenbaar is in onze gezinde. Ik constateer dat niet het geval is en beschrijf dat. Ik reken me er zelf bij in. Ik spreek er verder niemand op aan. De relevantie van je opmerking ontgaat me derhalve.

Ik constateer dat jij dat met jouw beperkte blik helemaal niet kunt beweren.

De liefde is wel degelijk een identity marker die herkenbaar is in onze gezindte. Ik lees er regelmatig voorbeelden van.

Ik ben van mening dat je met je gesomber geen recht doet aan het feit dat God ook vandaag de dag nog doorgaat met het toedoen aan de gemeente die zalig wordt. En dat gebeurt ook in onze gezindte, in de volle breedte. Gelukkig maar, anders konden we de kerken wel sluiten.

Dat de dokter de patient in leven houdt, wil niet zeggen dat de patient dan moet denken dat hij niet ziek is.

Ik begrijp deze opmerking niet. Kun je dat nader uitleggen?

Ik vind m eerlijk gezegd wel sterk!
En ik snap ook niet dat het geschrevene van Cyrillus niet begrepen wordt. Lezen we het niet te vooringenomen?
We verlangen toch allemaal (als het goed is) dat er een herleving, opwekking komt?
Het christelijke leven in Nederland bloeit toch niet echt? Of heb ik recent iets gemist?

[Arja]

Ik constateer dat jij dat met jouw beperkte blik helemaal niet kunt beweren.

De liefde is wel degelijk een identity marker die herkenbaar is in onze gezindte. Ik lees er regelmatig voorbeelden van.

Ik ben van mening dat je met je gesomber geen recht doet aan het feit dat God ook vandaag de dag nog doorgaat met het toedoen aan de gemeente die zalig wordt. En dat gebeurt ook in onze gezindte, in de volle breedte. Gelukkig maar, anders konden we de kerken wel sluiten.

Dat de dokter de patient in leven houdt, wil niet zeggen dat de patient dan moet denken dat hij niet ziek is.

Ik begrijp deze opmerking niet. Kun je dat nader uitleggen?

Ik vind m eerlijk gezegd wel sterk!
En ik snap ook niet dat het geschrevene van Cyrillus niet begrepen wordt. Lezen we het niet te vooringenomen?
We verlangen toch allemaal (als het goed is) dat er een herleving, opwekking komt?
Het christelijke leven in Nederland bloeit toch niet echt? Of heb ik recent iets gemist?

Wat is "het chrstelijk leven"? Is dat het leven van gelovigen die in Christus zijn of is dat het leven van mensen, die niet gelovig zijn, maar wel naar de kerk gaan?
Als je zou zeggen: het leven van echte gelovigen bloeit toch niet echt? Dat zou zorgwekkend zijn. Maar ook dat kunnen wij niet zo met zekerheid zeggen omdat we niet iedere gelovige kennen (en soms ook niet erkennen als onze broeder of zuster).
Als je zegt: sja, het christelijk leven bloeit niet echt en je betrekt ongelovige gelovigen erbij (beetje kort door de bocht) ... vind je het gek? Dat kan toch ook niet. Hoe kan niets bloeien, dat geen sappen haalt uit de Christus.

Dus daarom vind ik het te generaliserend. Ja, ik verlang naareen herleving onder Gods kinderen. En ja, ik zie ook uit naar een opwekking uit de doden, voor de ongelovige christenen en mensen die buiten de kerk opgroeien. Maar dat is niet waar het over ging toch? Of zie jij dat anders?

[Terri]

Ik bedoel uiteraard Gods kinderen.
Maar mijn pijnpunt zit m in het feit dat we zo verdeeld zijn, elkaar om het minste verketteren en daarom niet functioneren zoals het behoort. Ik mis vaak de liefde. Juist onder Gods kinderen.
Dat is toch geen bloeiend geestelijk leven?

Daarom vind ik dat stukje van Martyn LLoyd Jones mooi.

[Refojongere]

Was vroeger alles beter?
Ds. I. Kievit (1938):
Donkere wolken pakken zich samen, onweerskoppen vertonen zich. Zware tijden zijn aanstaande, en zijn er reeds. Ja, Gods oordeel is begonnen bij Gods Huis. Zeg niet allereerst en allermeest: de wereld is zo verkeerd, maar versta dat het oordeel begint van het Huis Gods. In dat oordeel zitten wij midden in. En wie doorleeft het, wie buigt en bukt? Wij horen en lezen daar zeer weinig van. Zien wij de breuk der dochter Sions wel genoeg?
Gods oordeel begint bij Gods Huis en waar zal het einde zijn? En indien de rechtvaardige nauwelijks zalig wordt, waar zal de goddeloze en zondaar verschijnen?