Ik vind zo'n antwoord echt verdrietig. Je duwt mij keer op keer in een hokje waarin ik me totaal niet herken. Jij signaleert een probleem (samen met dr. Van den Brink), maar je presenteert een oplossing voor dat probleem, door in een ander uiterste te vallen. Ik begrijp gewoon niet dat je daar geen enkel oog voor hebt. Het bovenstaande citaat van geloofstoerusting ('jouw site' zal ik maar zeggen) bevat een stukje waarin gewaarschuwd wordt tegen dode rechtzinnigheid. Waar mensen zitten te wachten op iets bijzonders, mogelijk wel uitzien en verlangen, maar door een bepaald soort prediking worden weerhouden om tot Christus te gaan. (Dat element uit de lezing van dr. Van den Brink wordt ook door ds. C. Harinck als juist bestempeld.)Cyrillus schreef: ↑25 mei 2023, 10:56Ja en wat moet ik er mee? Moeten we mensen verloren laten gaan omdat er andere mensen zijn die een vals geloof hebben? Leggen we de drempel heel hoog zodat wij op aarde kunnen beoordelen wie er in de hemel mogen komen? Moeten we dat niet aan God overlaten?Evangelist schreef: ↑25 mei 2023, 10:47Ik wil je graag dit stukje voorhouden dat ik vond op www.geloofstoerusting.nl (en ja, ik weet dat het daarna wellicht over een andere categorie mensen gaat dan je nu voor ogen hebt, maar wat hier staat, is precies het punt dat ik bij jou mis):geloofstoerusting schreef:Is er iets ergers denkbaar dan dat je meent dat je gevonden bent terwijl je ondertussen verloren gaat? Is er iemand op de brede weg die naar het verderf leidt er zo ellendig aan toe als degene die onderweg christelijke liederen zingt, gebeden opzegt en talloze preken aanhoort? Het meest tragische dat je je kunt voorstellen is het beeld van een man die in de woestijn uit een beker zand drinkt omdat hij denkt dat er water in zit? Het is al afschuwelijk als je nonchalant het leven na dit leven binnenstapt. Maar denk je eens in dat je een vroom leven geleid hebt en dan toch op een dood spoor blijkt te zitten.
Er zijn tijden geweest dat ik niet geloofde dat zulke mensen bestonden – laat staan dat ik zelf een van hen zou kunnen zijn. Iedereen die met zijn mond Jezus als Heere beleed zou zeker zalig worden – waarom zou je anders elke zondag naar de kerk gaan? Maar toen zag ik het staan, in letters die gloeiden alsof ze in vuur uitgehakt waren: Jezus Zelf beschrijft hoe het sommige mensen op de oordeelsdag zal vergaan.
‘Niet ieder die tegen Mij zegt: Heere, Heere, zal binnengaan in het Koninkrijk der hemelen, maar wie de wil doet van Mijn Vader, Die in de hemelen is. Velen zullen op die dag tegen Mij zeggen: Heere, Heere, hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam demonen uitgedreven, en in Uw Naam veel krachten gedaan? Dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; ga weg van Mij, u die de wetteloosheid werkt!’ (Mattheüs 7:21-23).
Maar doordat je zo onnodig de andere kant gaat ophangen en het Evangelie en de aanneming daarvan als een soort verstandelijke zaak gaat beschouwen (hoewel je erbij zegt: dat komt natuurlijk door de Heilige Geest) verval je in dezelfde dwaling als die je probeert te bestrijden, alleen dan precies aan de andere kant. Vandaar dat ik dit stukje van geloofstoerusting citeerde: dit stukje slaat op jouw theologiseren. Je loopt hier te hoop tegen theologie en dogmatiek, maar je bedrijft zelf niets anders dan dat. En helaas dan een soort theologie die de doodsstaat van de mens feitelijk verzwijgt, of waarvan je zegt: 'Dat hoef je niet te noemen, want dat is gewoon een gegeven.'
Het gevolg van prediking zoals jij die voorstaat, is helaas niet een geestelijke opwekking, maar - zo valt te vrezen - veel mensen die op basis van wil of gevoel een verstandskeuze maken, en dat houden voor het ware geloof, zonder dat hun goddeloosheid ontleed is, en ze werkelijk niets anders kunnen dan Christus aannemen. Goddelozen worden immers gerechtvaardigd, en vijanden worden met God verzoend. Maar zodra dat hier op het forum wordt gezegd, is je tegenwerping: 'Zie je wel, je werpt drempels op.' Dat is uiteraard niet het geval, want ik wil het rustig nog een keer zeggen: Iedereen mag tot Christus komen, zelfs hij of die die de eigen schuld niet belijdt. Maar dat is hier de vraag niet. De vraag is, of Christus in de prediking alleen aangeboden moet worden, of dat er meer gezegd moet worden? Ik meen het laatste.