Gereformeerde Gemeenten

[HHR]

Hoe dan om te gaan met predikanten die nu op GG kansel staan en van elders inkomen?

[Job]

Ja, als dat de reden is, zie ik dat zeker zo.

Is dan de kerkenraad in gebreke gebleven door deze mensen toe te laten?

Regelmatig wel, en daarvan komt steeds meer besef, merk ik. Het is over het algemeen geen aanwinst voor een gemeente om ontevredenen van elders op te nemen. Vroeger of later schiet men zich daarmee in de eigen voet. Ik las dit in het overkomstdocument van de HHG Kruiningen en vond dat vierde punt verfrissend:

3) Tevens geeft u kort aan welke redenen er zijn om zich bij onze gemeente aan te willen sluiten (en een eventuele huidige gemeente te verlaten);
4) Daarnaast geeft u aan of er onenigheid is met gemeenteleden of kerkenraad van de gemeente waar u nu lid van bent en / of er een maatregel van tucht op u van toepassing is.
In beide gevallen geldt dat u eerst de zaken met uw eigen kerkenraad oplost. In geval van tuchtwaardige kwesties kan de procedure hier stoppen.

Betweters, ruziezoekers, rechthebbende mensen, ten diepste is geen enkele gemeente daarmee geholpen. Natuurlijk zal niemand zichzelf zo zien of betitelen. Maar ondertussen hoor ik het nogal eens verzuchten vanuit bijv. een naburige HHG en CGK die nogal eens onze gergemmers ontvangen die vertrekken met het argument van "niet de volle Raad Gods" en "te weinig liefde en aanbod": we zitten er eerlijk gezegd nogal mee in onze maag.

Dan schaam ik me.

Volgens mij kun je punt 4 deels niet eens ten uitvoer brengen. Je hebt ook nog zoiets als dat je de tucht overneemt van de kerkenraad waar iemand vandaan komt.

En volgens mij hoort een kerkenraad op het lidmaatschap een duidelijk en eerlijk getuigenis te geven van de situatie. Als dit is vanwege ruzie o.i.d. hoort dit gewoon erop te staan. Dus aan het lid vragen is volgens mij niet de juiste wijze

Ik bedoelde de tuchtzaken niet maar onenigheid met de eigen kerkenraad.

[J.C. Philpot]

Een kerk verlaten = Gods knechten verwerpen?

Dat is niet alleen onverdraagzaam, maar ontkent ook de Kerk als lichaam van Christus en ontkent dat Gods knechten in meerdere delen van Zijn wijngaard werkzaam zijn.

Helemaal mee eens. Ik vind sommige opvattingen hier naar sectarisme neigen.

[Job]

Hoe dan om te gaan met predikanten die nu op GG kansel staan en van elders inkomen?

Jij hebt aangetoond dat je er daar niet veel van kunt noemen Maar ik heb daar inderdaad geen positief oordeel over en (nogmaals) dat overgestapte predikanten geen rechtvaardigingsgrond zijn.

[Job]

Een kerk verlaten = Gods knechten verwerpen?

Dat is niet alleen onverdraagzaam, maar ontkent ook de Kerk als lichaam van Christus en ontkent dat Gods knechten in meerdere delen van Zijn wijngaard werkzaam zijn.

Helemaal mee eens. Ik vind sommige opvattingen hier naar sectarisme neigen.

Een kerk verlaten = Gods knechten verwerpen (@Maanenschijn), zo plat heb ik het natuurlijk nooit geslagen. Ik heb het over het verwerpen van de prediking. Vaak gaat het trouwens nog wat verder dan verwerpen.

[Job]

Ik heb het over de zonde van het achterlaten van je kerkgenootschap. Ik zie dat in heel wat gevallen als zonde ja. Als ik het even hou bij m'n eigen kerkgenootschap en verwante kerkgenootschappen en waarvan hier best wat vertrekkers zich bevinden, dan zijn er allerlei redenen waarom mensen het gerechtvaardigd vinden om hun gemeenten te verlaten, meestal met God aan hun zijde, zo meent men. Het argument is vaak een te beperkt aanbod van genade. Ik zou het niet voor mn rekening durven nemen. De Heere Jezus is er duidelijk over, klip en klaar, geen centimeter marge: "Wie u (Gods knechten) verwerpt, verwerpt Mij en Degene die Mij gezonden heeft". Ik weet het, er worden vele vonden gezocht om dat te ontkennen en iedereen vindt voor zichzelf een rechtvaardigingsgrond in de Bijbel. Maar ik kan er niets anders van maken. Vind me dan maar onverdraagzaam.

Je eerste zin is al een oordeel. Nogmaals: wie ben jij om iets zonde te noemen wat de Bijbel geen zonde noemt?
En halverwege: Wie u verwerpt, verwerpt Mij enz.
In de eerste plaats geldt die tekst voor de discipelen/apostelen. Dat kan je niet zomaar op iedere willekeurige ambtsdrager toepassen.
En verder: Hoe kan je anders weten of iemand door God gezonden is, dan dat hij de volle raad van God verkondigd? Als iemand dat niet doet, is hij dan niet van God gezonden?

Ik zie het op Bijbelse gronden zeer zeker wel als zonde om van het overgrote deel van de prediking van predikanten van de (o)gg(in) te verlaten omdat het te smal, tekort en te beperkt zou zijn.

Niet alle predikanten van de (o)gg(in) gaan in elke gemeente voor. Fijn als je kerkverband een bijbelgetrouwe prediker hebt, maar als die vervolgens nooit in jouw gemeente komt, heb je er niets aan.

De geciteerde tekst is natuurlijk prima door te trekken naar hedendaagse prediking (waarom niet?) en ambtsdragers.

Dit gold voor de discipelen/apostelen.
Bovendien geldt zelfs voor hen nog het woord van Paulus uit Galaten 1:8.

Terugvragend: oordelen over de prediking en besluiten dat jou niet genoeg aangeboden wordt: is dat geen oordeel?

Over je laatste alinea: het ligt eraan vanuit welke hoedanigheid je meent te kunnen beoordelen (!!!) dat iemand niet de volle Raad Gods verkondigt.

Het gaat om onderzoek, zoals je ook in Handelingen 17:11 leest.

Juist. Mensen die commentaar hebben op de prediking onderzoeken, maar mensen die dat onderzoeken dan weer onderzoeken, die oordelen.

[HHR]

Hoe dan om te gaan met predikanten die nu op GG kansel staan en van elders inkomen?

Jij hebt aangetoond dat je er daar niet veel van kunt noemen Maar ik heb daar inderdaad geen positief oordeel over en (nogmaals) dat overgestapte predikanten geen rechtvaardigingsgrond zijn.

Een stuk of 8 in ieder geval.
De vraag is of die in jou visie predikant binnen de GG kunnen zijn.

[Mannetje]

Hoe dan om te gaan met predikanten die nu op GG kansel staan en van elders inkomen?

Jij hebt aangetoond dat je er daar niet veel van kunt noemen Maar ik heb daar inderdaad geen positief oordeel over en (nogmaals) dat overgestapte predikanten geen rechtvaardigingsgrond zijn.

Een overstap tussen OGG en GG is geen probleem, we erkennen elkaars attestaties. (Als het goed is.)
Dan zijn er al heel wat gevallen minder...

Daarnaast, weet jij in ieder specifiek geval de reden? Zo niet, dan zou ik maar in liefde in plaats van in scherpte oordelen. Dat is sowieso in dit soort cases het verstandigst. Pas daar waar je details weet, kun je je eindoordeel vellen, indien nodig.

Los van individuele gevallen ben ik wel met je eens dat "zomaar" van kerkverband veranderen, een kwalijke stap is. En weglopen omdat de prediking je niet bevalt, vind ik ook geen goede reden, zeker niet als je daar niet één en andermaal over hebt gesproken met de kerkenraad. Het briefje waarmee scriba's weleens worden geconfronteerd:

Beste scriba,
Hierbij vragen we ons lidmaatschap op.
Mvg,
W. E. Gloper

deugt natuurlijk van geen kant.

[Tiberius]

Hoe dan om te gaan met predikanten die nu op GG kansel staan en van elders inkomen?

Jij hebt aangetoond dat je er daar niet veel van kunt noemen Maar ik heb daar inderdaad geen positief oordeel over en (nogmaals) dat overgestapte predikanten geen rechtvaardigingsgrond zijn.

M.i. suggestief, omdat de GG een smalle splinter zijn in het wereldwijde christendom.

[ejvl]

Hoe dan om te gaan met predikanten die nu op GG kansel staan en van elders inkomen?

Jij hebt aangetoond dat je er daar niet veel van kunt noemen Maar ik heb daar inderdaad geen positief oordeel over en (nogmaals) dat overgestapte predikanten geen rechtvaardigingsgrond zijn.

Uit het verleden zijn er natuurlijk meer te noemen. Bijvoorbeeld de OGGIN. Ik denk aan de zeer bekende ds vd Poel maar ook ds du Marchie van Voorthuysen, ds Smits, ds J Goudriaan, enzovoorts.

[Job]

.

Los van individuele gevallen ben ik wel met je eens dat "zomaar" van kerkverband veranderen, een kwalijke stap is. En weglopen omdat de prediking je niet bevalt, vind ik ook geen goede reden, zeker niet als je daar niet één en andermaal over hebt gesproken met de kerkenraad.

Hier ligt het probleem dat het gesprek hierover niet gevoerd lijkt te kunnen worden, Mannetje. Ieder zal zeggen dat hij of zij niet "zomaar" van kerkverband is gewisseld. Er zijn hier ook diverse best indringende getuigenissen gedeeld over hoeveel het met mensen heeft gedaan om te vertrekken. Ik geloof ook dat dat zo wordt ervaren.

Toch ben ik in de gelegenheid geweest om met vele mensen hun reden van vertrek af te pellen door de loop der jaren heen. Ik denk dat in 80 zo niet 90% van de gevallen het willen handhaven van de eigen zienswijze en niet kunnen buigen onder de zienswijze van de dominee/kerkenraad, de voornaamste doorslaggevende reden is geweest. Niemand kan me ervan overtuigen dat dat goed te praten is.

Echt hoor, ik sta ook met twee benen in het leven. Niemand hoeft me te vertellen dat de prediking die ook ik zondags hoor mijn godsdienstige benen breekt en afrekent met dat waar ik me fijn bij voel. Het Evangelie is niet naar de mens. Dat zal het niet worden ook. Het bouwt me niet op, het breekt me af. Het zoekt de gestalte van Christus op te richten. Alleen dat druist diametraal in tegen alles waar mijn zondige aard naar verlangt.

[merel]

.

Los van individuele gevallen ben ik wel met je eens dat "zomaar" van kerkverband veranderen, een kwalijke stap is. En weglopen omdat de prediking je niet bevalt, vind ik ook geen goede reden, zeker niet als je daar niet één en andermaal over hebt gesproken met de kerkenraad.

Hier ligt het probleem dat het gesprek hierover niet gevoerd lijkt te kunnen worden, Mannetje. Ieder zal zeggen dat hij of zij niet "zomaar" van kerkverband is gewisseld. Er zijn hier ook diverse best indringende getuigenissen gedeeld over hoeveel het met mensen heeft gedaan om te vertrekken. Ik geloof ook dat dat zo wordt ervaren.

Toch ben ik in de gelegenheid geweest om met vele mensen hun reden van vertrek af te pellen door de loop der jaren heen. Ik denk dat in 80 zo niet 90% van de gevallen het willen handhaven van de eigen zienswijze en niet kunnen buigen onder de zienswijze van de dominee/kerkenraad, de voornaamste doorslaggevende reden is geweest. Niemand kan me ervan overtuigen dat dat goed te praten is.

Echt hoor, ik sta ook met twee benen in het leven. Niemand hoeft me te vertellen dat de prediking die ook ik zondags hoor mijn godsdienstige benen breekt en afrekent met dat waar ik me fijn bij voel. Het Evangelie is niet naar de mens. Dat zal het niet worden ook. Het bouwt me niet op, het breekt me af. Het zoekt de gestalte van Christus op te richten. Alleen dat druist diametraal in tegen alles waar mijn zondige aard naar verlangt.

Vertrekken uit een kerkverband kan ook de beste en meest heilzame keuze ooit zijn geweest. Bij ons heeft de voorzitter van de kerkenraad bij vertrek excuus aangeboden voor de fouten van een aantal leden en van de predikant

[Tiberius]

.

Los van individuele gevallen ben ik wel met je eens dat "zomaar" van kerkverband veranderen, een kwalijke stap is. En weglopen omdat de prediking je niet bevalt, vind ik ook geen goede reden, zeker niet als je daar niet één en andermaal over hebt gesproken met de kerkenraad.

Hier ligt het probleem dat het gesprek hierover niet gevoerd lijkt te kunnen worden, Mannetje. Ieder zal zeggen dat hij of zij niet "zomaar" van kerkverband is gewisseld. Er zijn hier ook diverse best indringende getuigenissen gedeeld over hoeveel het met mensen heeft gedaan om te vertrekken. Ik geloof ook dat dat zo wordt ervaren.

Toch ben ik in de gelegenheid geweest om met vele mensen hun reden van vertrek af te pellen door de loop der jaren heen. Ik denk dat in 80 zo niet 90% van de gevallen het willen handhaven van de eigen zienswijze en niet kunnen buigen onder de zienswijze van de dominee/kerkenraad, de voornaamste doorslaggevende reden is geweest. Niemand kan me ervan overtuigen dat dat goed te praten is.

Echt hoor, ik sta ook met twee benen in het leven. Niemand hoeft me te vertellen dat de prediking die ook ik zondags hoor mijn godsdienstige benen breekt en afrekent met dat waar ik me fijn bij voel. Het Evangelie is niet naar de mens. Dat zal het niet worden ook. Het bouwt me niet op, het breekt me af. Het zoekt de gestalte van Christus op te richten. Alleen dat druist diametraal in tegen alles waar mijn zondige aard naar verlangt.

Hm, dat laatste klinkt meer als een vilein en vroom doekje voor het bloeden voor je oordelen. Mij overtuigt het niet, in ieder geval.

wat je 2e paragraaf betreft, ik heb vaak exit-gesprekken gevoerd, met jongeren en ouderen. Maar meestal had men wel een duidelijk en Bijbels punt. Het is jammer als kerkenraden daar niets mee doen.

[refo]

.

Los van individuele gevallen ben ik wel met je eens dat "zomaar" van kerkverband veranderen, een kwalijke stap is. En weglopen omdat de prediking je niet bevalt, vind ik ook geen goede reden, zeker niet als je daar niet één en andermaal over hebt gesproken met de kerkenraad.

Hier ligt het probleem dat het gesprek hierover niet gevoerd lijkt te kunnen worden, Mannetje. Ieder zal zeggen dat hij of zij niet "zomaar" van kerkverband is gewisseld. Er zijn hier ook diverse best indringende getuigenissen gedeeld over hoeveel het met mensen heeft gedaan om te vertrekken. Ik geloof ook dat dat zo wordt ervaren.

Toch ben ik in de gelegenheid geweest om met vele mensen hun reden van vertrek af te pellen door de loop der jaren heen. Ik denk dat in 80 zo niet 90% van de gevallen het willen handhaven van de eigen zienswijze en niet kunnen buigen onder de zienswijze van de dominee/kerkenraad, de voornaamste doorslaggevende reden is geweest. Niemand kan me ervan overtuigen dat dat goed te praten is.

Echt hoor, ik sta ook met twee benen in het leven. Niemand hoeft me te vertellen dat de prediking die ook ik zondags hoor mijn godsdienstige benen breekt en afrekent met dat waar ik me fijn bij voel. Het Evangelie is niet naar de mens. Dat zal het niet worden ook. Het bouwt me niet op, het breekt me af. Het zoekt de gestalte van Christus op te richten. Alleen dat druist diametraal in tegen alles waar mijn zondige aard naar verlangt.

Waarom zou je moeten buigen voor een verkeerde zienswijze, louter en alleen omdat dat de zienswijze van een kerkenraad is? Calvijn zegt ergens dat je je van uitspraken van concilies niets hoeft aan te trekken als ze niet naar de Schrift zijn.
Het is ook lang niet hetzelfde als dat zogenaamde afbreken waar je het in de laatste alinea over hebt.

[Ad Anker]

Niemand hoeft me te vertellen dat de prediking die ook ik zondags hoor mijn godsdienstige benen breekt en afrekent met dat waar ik me fijn bij voel. Het Evangelie is niet naar de mens.

Zou je dit wat concreet willen maken? Ik kan me er even niet zo veel bij voorstellen.