Voor mij voorheen de neo-calvinistische richting, later de reformatorische prediking en zelfs het gereformeerd pietische geloof. Maar ik blijf ook enigszins verbonden met de breed christelijke stroming. Is daar een verklaring voor?
En laat ik nu ook nog RK- familie invloeden hebben.

Goed artikel. Ik heb vorige jaar een blog geschreven over de 5 mensen die een grote invloed op mij gehad hebben. Fijn om nu te delen. https://kostbaar.blogspot.com/2021/02/5 ... vloed.html

GerefGemeente-lid schreef:Mijn vorming in hoe ik ben gevormd is voornamelijk ontstaan door het voedsel wat ik ontvang vanuit de doordeweekse prediking en geschriften van predikanten.

Verder ben ik in mijn omgeving als het om bepaalde opvattingen gaat, vrij alleenstaand en voel ik me vaak niet of nauwelijks begrepen. Dat heeft ook wel bijgedragen aan hoe ik gevormd ben en hoe ik bepaalde dingen nog steeds ervaar en bezie.

Ik vind je laatste zinnen wel wat droevig overkomen. Hoe komt het dat je in je omgeving zo alleen staat? Over welke opvattingen gaan het? Kan het zijn dat de heel-de-wereld-is-gek-behalve-ik gedachte misschien ongemerkt vaker door het hoofd speelt dan je zelf in de gaten hebt?

Een hoop vragen reizen op als ik jouw bijdrage lees. Maar ik vind het vooral heel eenzaam overkomen. Ik hoop dat ik dat niet juist opmaakt.

Geestelijk hebben mensen om mij heen en sommige dominees mij vooral gevormd.

Maatschappelijk/sociaal gezien probeer ik van alle mensen om mij heen goede punten mee te nemen. Ik vind het prachtig om te leren van de ander.

Arja schreef: Hij kent mijn blinde vlekken en valkuilen (die zijn ontstaan door een eenzijdige prediking).

Vind je dit niet een beetje ongepast om openlijk op te schrijven op je blog? Ik vind het wel vreemd dat je jouw blinde vlekken en valkuilen qua oorzaak neerlegt bij een bepaalde prediking.

Waarom zou dat ongepast zijn? Een heel mooi blog. Dank voor het delen!

Ik vind het ook een mooi blog.
Waarom zou iemand trouwens geen blinde vlekken door een eenzijdige prediking kunnen krijgen? Maakt de prediking dan helemaal niets meer uit?

Het is inderdaad een mooi blog. Al geeft het mij geen enkele herkenning. Ik ben waarschijnlijk te 'aards' en ' praktisch' hiervoor.

Degene die mij gevormd heeft, is mijn oma. Helaas is zij een dag voor de eerste lockdown overleden. Zij was ook ' aards' ingesteld, een harde werker, venijnig op haar tijd, maar vol geloofsvertrouwen.

De predikant uit mijn jeugd heeft mij ook gevormd. Hij stond 22 jaar in ons dorp, dus ik wist niet beter. Een bijzonder liefdevolle en pastorale man, met name voor de jeugd.

Wat een prachtig topic. Alleen merk ik zelf dat ik het moeilijk vind om een reactie te geven. Iets te persoonlijk… misschien komt het nog.

Mijn ouders ten eerste, zelf nadenken, goed onderzoeken, iedereen in waarde laten zonder hun zonde goed te keuren, er is meer dan onze eigen kerk waar de waarheid is, volg je geweten.

Op geestelijk gebied denk ik dat ik met name gevormd ben door goede boeken, oude schrijvers maar bijvoorbeeld ook boeken als afwachten of verwachten, de zekerheid van de zaligheid van ds. Harinck, Zijn naam belijden van ds. Heemskerk, hebben veel voor mij betekend.

Daarnaast de predikant waar ik belijdeniscatechisatie heb gevolgd en die bij al mijn vragen, bezwaren, onzekerheden en leegheden één opdracht gaf: vlucht tot Christus

En de sturende werking en voorbeeldfunctie van mijn vrouw, beter dan dat ik verdien

Eigenlijk een best moeilijk vraag: wie of wat heeft je gevormd.

Als eerste natuurlijk mijn ouders. Nuchtere, integere hardwerkende boerenmensen. Zij hebben ons respect voor mensen en de natuur bijgebracht. Hun communicatie was niet altijd optimaal, maar hun liefde voor elkaar en ons was onmiskenbaar. Ik kijk terug op een goede opvoeding.

Daarnaast hebben verblijf en reizen in en naar het buitenland mij gevormd. De wereld is groter dan alleen onze bubbel. Dat heeft mij leren relativeren.

Daarnaast heeft een vroeg ondernemerschap en verantwoordelijkheid dragen mij gevormd. Met daarbij (lichamelijke) tegenslagen. Maar ook verwondering en dankbaarheid over Gods hulp en zorg. Ook als vader in het gezin.

Geestelijk gezien kan ik het lastig duiden. Ik heb daarin een relatief eenzaam pad gelopen. Met herinneringen aan preken, boeken en (achteraf gezien) een trekken en vasthouden van een genadig God. Ook als ik (soms jaren) een eigen gekozen en onvruchtbare weg ging. Misschien heeft dit laatste me wel het meeste gevormd.

Maanenschijn schreef:Eigenlijk een best moeilijk vraag: wie of wat heeft je gevormd.

Als eerste natuurlijk mijn ouders. Nuchtere, integere hardwerkende boerenmensen. Zij hebben ons respect voor mensen en de natuur bijgebracht. Hun communicatie was niet altijd optimaal, maar hun liefde voor elkaar en ons was onmiskenbaar. Ik kijk terug op een goede opvoeding.

Daarnaast hebben verblijf en reizen in en naar het buitenland mij gevormd. De wereld is groter dan alleen onze bubbel. Dat heeft mij leren relativeren.

Daarnaast heeft een vroeg ondernemerschap en verantwoordelijkheid dragen mij gevormd. Met daarbij (lichamelijke) tegenslagen. Maar ook verwondering en dankbaarheid over Gods hulp en zorg. Ook als vader in het gezin.

Geestelijk gezien kan ik het lastig duiden. Ik heb daarin een relatief eenzaam pad gelopen. Met herinneringen aan preken, boeken en (achteraf gezien) een trekken en vasthouden van een genadig God. Ook als ik (soms jaren) een eigen gekozen en onvruchtbare weg ging. Misschien heeft dit laatste me wel het meeste gevormd.

Dank je Maanenschijn voor je openheid en eerlijkheid. Herkenbaar.

Mooie vraag om over na te denken.
Ik denk dat je gevormd wordt door heel veel mensen, dingen, situaties.
Je hele levensloop; het gezin waarin je opgroeit; de kerkelijke gemeente waar je deel van uit maakt(e); (catechetisch) onderwijs, vrienden; omstandigheden; (schoon)familie..
Ik moet denken aan de tekst uit Rom.8 En wij weten, dat dengenen, die God liefhebben, alle dingen medewerken ten goede, namelijk dengenen, die naar Zijn voornemen geroepen zijn.

Ik ben erg dankbaar voor het gezin/de familie waarin ik opgroeide. De Heere heeft betoond dat Hij de God is van het verbond. Het onderwijs wat ik met name van mijn vader heb gekregen over Gods Woord is van groot belang (geweest) in mijn leven. Thuis, op catechisatie (van 5-18 jaar), tijdens gezelschappen; de jaren Bijbelkring, de Dordtse Leerregelkring en de gebedsgroep die hij de laatste 2 jaar van zijn leven leidde. Heel veel onderwijs van hem mogen ontvangen. Ook zijn innig en afhankelijk gebedsleven zal altijd een voorbeeld voor me zijn. Ik mis hem niet alleen als mijn vader, maar ook als geestelijke vader.

Mijn moeder en andere moeders lieten mij de waarde en de roeping van het moederschap zien. Voor hun rolmodel in mijn leven ben ik erg dankbaar en ik hoop dat op mijn beurt weer door te mogen geven.


Ik ben dankbaar voor het Reformatorisch onderwijs. Zowel op de basisschool als in het voortgezet onderwijs heb ik veel geleerd en waren daar ook rolmodellen. Ook persoonlijke gesprekken met docenten hebben veel voor me betekend en hebben me zeker gevormd. Ik denk bij de basisschool vooral aan meester C Meijer en meester A Doornenbal (grappig genoeg nu de schoonvader van mijn zoon).
Op het Van Lodensteijncollege aan dhr B van Ojen, dhr Keesmaat, dhr P de Jong en dhr R van Beijnum.

In de Gereformeerde Gemeenten heeft de Heere me veel willen leren en me geleid. Preken van Ds J Koster, Ds Mijnders, Ds C Sonnevelt en Ds AF Honkoop zijn van grote betekenis geweest. In doordeweekse diensten waren dat met name preken van Ds M Pronk en ds P de Vries, maar ook Ds A Simons, Ds W van Vlastuin en Ds Budding.
In de CGK zijn dat met name Ds P den Butter (die helaas niet meer preekt) ds A Baars, Ds JMJ Kieviet en Ds L den Butter.
Engelstalig Ds AT Vergunst, Rev. Ryan Mckee, Rev Eric Moerdyk.
ZuidAfrikaans: Etienne Maritz en Francois Carr.

Geestelijke vriendinnen zijn erg waardevol en zijn ook zeker vormend. Met 2 vriendinnen kom ik al 20 jaar iedere week samen om te bidden. We delen lief en leed en ze zijn me zeer dierbaar. Andere vrienden/vriendinnen spreek ik niet perse iedere week maar nemen wel een grote plaats in in mijn hart en leven.

Ook boeken hebben me gevormd, teveel om op te noemen....

Al met al hoop en bid ik dat ik meer en meer gevormd wordt naar het beeld van Christus.
Ik denk dan altijd aan het beeld wat Etienne Maritz een keer aanhaalde over de beeldhouwer die bezig was met het beeldhouwen van een paard. Iemand vroeg hem hoe hij dat deed; een paard hakken uit een blok marmer. De beeldhouwer zei: heel gewoon, ik hak alles eraf wat geen paard is.
En zo moet God ook in ons leven werken..om ons meer en meer Zijn Beeld gelijkvormig te maken. Alles erafhakken wat in de weg staat om het beeld van Christus te vertonen. En dat is wat ik de Heere vraag...