Belijdenis doen van je geloof zonder te geloven

[Cyrillus]

Vandaag las ik een artikel in het RD wat mij trof.

https://www.rd.nl/digitale-krant/viewer ... _year=2022

Citaat:
Wat haar het meest blijft verbazen in de gereformeerde gezindte, is de ruimte die wordt geboden om belijdenis te doen zonder dat men er blijk van geeft een gelovige te zijn. „Voor die praktijk laten onze belijdenisgeschriften geen ruimte. De liturgische formulieren en de belijdenisvragen trouwens ook niet. Hoe kun je je leven godvruchtig, eerbaar en onberispelijk inrichten en goede werken doen zonder waar geloof? Dan wordt het meer kerkje spélen dan op een Bijbelse manier gemeente zijn.

Ik kan niet in iemands hart kijken, maar ook ik heb de indruk dat er soms alleen belijdenis wordt gedaan zodat er getrouwd en gedoopt kan worden. Wie herkent dit? En mag dit?

[Bourdon16]

Daar is het hier al wel vaker over gegaan. Maar je kan inderdaad zonder geloof geen geloofsbelijdenis afleggen.
In onze gemeente hoef je geen belijdend lid te zijn om te kunnen trouwen in de kerk of je kinderen te laten dopen.

[Herman]

Dit is ook wel een citaatje, hoor:

Eén avond per week mocht ik langer opblijven, dat wil zeggen op mijn slaapkamer een oudvader lezen.

[Bijnaam]

Interessant om bij deze discussie eerst een stuk (puriteinse) geschiedenis te lezen. Bijvoorbeeld: https://theologienet.nl/theologie/het-p ... n-invloed/, hoofdstuk 4, pagina 93-113.

[Cyrillus]

Interessant om bij deze discussie eerst een stuk (puriteinse) geschiedenis te lezen. Bijvoorbeeld: https://theologienet.nl/theologie/het-p ... n-invloed/, hoofdstuk 4, pagina 93-113.

Dank hiervoor. Een zin valt me op: 'Vanaf het begin bedreven de puriteinen zending onder de indianen.' Een groot verschil: zelf (bij ons) soms niet echt geloven en hier bij de puriteinen het geloof uitdragen.

[Cyrillus]

Daar is het hier al wel vaker over gegaan. Maar je kan inderdaad zonder geloof geen geloofsbelijdenis afleggen.
In onze gemeente hoef je een belijdend lid te zijn om te kunnen trouwen in de kerk of je kinderen te laten dopen.

even voor de duidelijkheid: bedoel je 'hoef je geen' of 'moet je een' belijdend lid zijn...Er staat nu 'hoef je een'.

[Bourdon16]

Bedoelde inderdaad geen..

[Herman]

Ik kan niet in iemands hart kijken, maar ook ik heb de indruk dat er soms alleen belijdenis wordt gedaan zodat er getrouwd en gedoopt kan worden. Wie herkent dit? En mag dit?

Hier zit natuurlijk de discrepantie. Dat is erg jammer. Ik zou ook graag wensen dat iedereen die belijdenis des geloofs aflegt daarvan ook alle tekenen laten zien, maar ik kan dat niet afdwingen. We kunnen daar wel het appel op leggen en ook nadrukkelijk aan de orde stellen, maar het binnenste is mij onbekend.

[MGG]

Vandaag las ik een artikel in het RD wat mij trof.

https://www.rd.nl/digitale-krant/viewer ... _year=2022

Citaat:
Wat haar het meest blijft verbazen in de gereformeerde gezindte, is de ruimte die wordt geboden om belijdenis te doen zonder dat men er blijk van geeft een gelovige te zijn. „Voor die praktijk laten onze belijdenisgeschriften geen ruimte. De liturgische formulieren en de belijdenisvragen trouwens ook niet. Hoe kun je je leven godvruchtig, eerbaar en onberispelijk inrichten en goede werken doen zonder waar geloof? Dan wordt het meer kerkje spélen dan op een Bijbelse manier gemeente zijn.

Ik kan niet in iemands hart kijken, maar ook ik heb de indruk dat er soms alleen belijdenis wordt gedaan zodat er getrouwd en gedoopt kan worden. Wie herkent dit? En mag dit?

Het laatste herken ik niet. Het is echter wel zo dat er legio kinderen ongedoopt zullen blijven, als alleen bekeerde mensen belijdenis mogen doen. (En daardoor ook hun kinderen mogen laten dopen.)

Op belijdeniscatechisatie is er bij ons uitgebreid stilgestaan bij de vraag of onbekeerde mensen belijdenis mogen doen. Helaas ben is de onderbouwing van het standpunt weggezakt.

In mijn omgeving zie ik dat mensen die lid zijn van een kerk waar alleen gelovige belijdenis kunnen doen, het soms ook maar doen omdat het hoort. De Christelijke levenswandel is lang niet altijd aanwezig.

Overigens heeft de kerk van de reformatie toch altijd tegenstand geboden aan personen die vinden dat de kerk op aarde alleen uit Gods volk mag bestaan?

[Ararat]

Vandaag las ik een artikel in het RD wat mij trof.

https://www.rd.nl/digitale-krant/viewer ... _year=2022

Citaat:
Wat haar het meest blijft verbazen in de gereformeerde gezindte, is de ruimte die wordt geboden om belijdenis te doen zonder dat men er blijk van geeft een gelovige te zijn. „Voor die praktijk laten onze belijdenisgeschriften geen ruimte. De liturgische formulieren en de belijdenisvragen trouwens ook niet. Hoe kun je je leven godvruchtig, eerbaar en onberispelijk inrichten en goede werken doen zonder waar geloof? Dan wordt het meer kerkje spélen dan op een Bijbelse manier gemeente zijn.

Ik kan niet in iemands hart kijken, maar ook ik heb de indruk dat er soms alleen belijdenis wordt gedaan zodat er getrouwd en gedoopt kan worden. Wie herkent dit? En mag dit?

Het laatste herken ik niet. Het is echter wel zo dat er legio kinderen ongedoopt zullen blijven, als alleen bekeerde mensen belijdenis mogen doen. (En daardoor ook hun kinderen mogen laten dopen.)

Op belijdeniscatechisatie is er bij ons uitgebreid stilgestaan bij de vraag of onbekeerde mensen belijdenis mogen doen. Helaas ben is de onderbouwing van het standpunt weggezakt.

In mijn omgeving zie ik dat mensen die lid zijn van een kerk waar alleen gelovige belijdenis kunnen doen, het soms ook maar doen omdat het hoort. De Christelijke levenswandel is lang niet altijd aanwezig.

Overigens heeft de kerk van de reformatie toch altijd tegenstand geboden aan personen die vinden dat de kerk op aarde alleen uit Gods volk mag bestaan?

Ik vraag me af waar de regel op gebaseerd is dat alleen belijdende leden mogen laten dopen.

[MGG]

Vandaag las ik een artikel in het RD wat mij trof.

https://www.rd.nl/digitale-krant/viewer ... _year=2022

Citaat:
Wat haar het meest blijft verbazen in de gereformeerde gezindte, is de ruimte die wordt geboden om belijdenis te doen zonder dat men er blijk van geeft een gelovige te zijn. „Voor die praktijk laten onze belijdenisgeschriften geen ruimte. De liturgische formulieren en de belijdenisvragen trouwens ook niet. Hoe kun je je leven godvruchtig, eerbaar en onberispelijk inrichten en goede werken doen zonder waar geloof? Dan wordt het meer kerkje spélen dan op een Bijbelse manier gemeente zijn.

Ik kan niet in iemands hart kijken, maar ook ik heb de indruk dat er soms alleen belijdenis wordt gedaan zodat er getrouwd en gedoopt kan worden. Wie herkent dit? En mag dit?

Het laatste herken ik niet. Het is echter wel zo dat er legio kinderen ongedoopt zullen blijven, als alleen bekeerde mensen belijdenis mogen doen. (En daardoor ook hun kinderen mogen laten dopen.)

Op belijdeniscatechisatie is er bij ons uitgebreid stilgestaan bij de vraag of onbekeerde mensen belijdenis mogen doen. Helaas ben is de onderbouwing van het standpunt weggezakt.

In mijn omgeving zie ik dat mensen die lid zijn van een kerk waar alleen gelovige belijdenis kunnen doen, het soms ook maar doen omdat het hoort. De Christelijke levenswandel is lang niet altijd aanwezig.

Overigens heeft de kerk van de reformatie toch altijd tegenstand geboden aan personen die vinden dat de kerk op aarde alleen uit Gods volk mag bestaan?

Ik vraag me af waar de regel op gebaseerd is dat alleen belijdende leden mogen laten dopen.

Citaat van ds N. den Ouden 'Bij de afgescheiden kerken is het afleggen van belijdenis des geloofs een voorwaarde om een kind te mogen laten dopen. Meestal wordt de belijdenis des geloofs dan gezien als een zaak van ja-zeggen tegen de leer van de kerk/Gods Woord, zonder dat degene die belijdenis aflegt, daarmee ook belijdt persoonlijk en van harte de Heere te kennen. Dan gaat het dus om het belijden van een historisch geloof.'

[Tiberius]

Vandaag las ik een artikel in het RD wat mij trof.

https://www.rd.nl/digitale-krant/viewer ... _year=2022

Citaat:
Wat haar het meest blijft verbazen in de gereformeerde gezindte, is de ruimte die wordt geboden om belijdenis te doen zonder dat men er blijk van geeft een gelovige te zijn. „Voor die praktijk laten onze belijdenisgeschriften geen ruimte. De liturgische formulieren en de belijdenisvragen trouwens ook niet. Hoe kun je je leven godvruchtig, eerbaar en onberispelijk inrichten en goede werken doen zonder waar geloof? Dan wordt het meer kerkje spélen dan op een Bijbelse manier gemeente zijn.

Ik kan niet in iemands hart kijken, maar ook ik heb de indruk dat er soms alleen belijdenis wordt gedaan zodat er getrouwd en gedoopt kan worden. Wie herkent dit? En mag dit?

Ja ik herken dat laatste wel.
Maar ik merk dat dat de laatste 10-15 jaar steeds minder wordt: zowel in GG als in de CGK.
We kunnen natuurlijk in elkaars hart kijken, maar de mensen die tegenwoordig openbare geloofsbelijdenis afleggen, doen dat over het algemeen veel bewuster dan een jaar of 25-50 geleden. Als ze geen geloof hebben, blijven ze vaak (veel) langer dooplid, of vertrekken uit de kerk. Het meelopen vanwege sociale druk wordt steeds minder.

[Tiberius]

Ik vraag me af waar de regel op gebaseerd is dat alleen belijdende leden mogen laten dopen.

Sowieso al op de vragen van het doopformulier.

[-DIA-]

Er is natuurlijk een verschil in de vragen die je te beantwoorden hebt.
Je doet met je jawoord in feite een eed voor Gods aangezicht, en daarvan moet je goed doordrongen zijn.
Wij zijn gewend om in de kerken van de Afscheiding de vragen van Voetius te beantwoorden.

In de voormalige NKH werden andere vragen gesteld, waarin ook de trouw aan het kerkverband wordt gevraagd.

[Anselmus]

Ik vraag me af waar de regel op gebaseerd is dat alleen belijdende leden mogen laten dopen.

Sowieso al op de vragen van het doopformulier.

Ik denk dat dit ook te maken heeft met de verbondsvisie. God gaat met elk kind dat binnen de gemeente geboren is een verbond aan en de doop is daar een teken van. Het gaat dus niet over 'de gelovige ouders' die hun kinderen ten doop houden zoals later als kopje is toegevoegd aan het formulier, maar om de goedwillige God Die een verbond aangaat en de doop is daarvan een zichtbaar teken. De vraag die je kunt stellen is: 'moet je alles dopen wat in het doophuis komt'. De Hervormde Kerk zei vroeger: ja, want het gaat om het verbond dat God aan gaat. De afgescheiden kerk zei: nee, want niet iedereen is in het verbond, maar je wordt op het erf van het verbond geboren. Daarnaast doop je niet uit gewoonte, maar zouden ouders een waar geloof moeten hebben, net zoals bij het avondmaal. Toch wordt die scheidslijn in de praktijk niet getrokken. Ik hoor wel van mensen die geadviseerd wordt niet aan het avondmaal te gaan als er geen verzekerd christen zijn, maar ik hoor nooit dat een kindje niet gedoopt zou moeten worden om diezelfde reden. Ergens wringt dat. In die spanning staat de vraag over belijdenis doen: doop je een kind omdat het in het verbond is, dan hoeft belijdenis geen voorwaarde te zijn, al vraagt het formulier wel een waar geloof van de ouders, wat vervolgens weer geen ruimte laat om geen belijdenis te doen.