Binding met je kerkverband

[Piet Puk]

Ik ben jarenlang ongezond fan geweest van mijn kerkverband. Dat is nu niet meer zo. Ik ben verbonden met mijn plaatselijke gemeente en dat is het. Ik probeer de kinderen wel altijd een positieve houding over de GG mee te geven (al is dat lastig met bijv. de HSV-houding van de GG), maar niet meer zo fanatiek als dat ik dat vroeger heb gedaan. Wanneer ze eindigen in de Bond, BhP of HHK ben ik al ontzettend dankbaar. Dat had ik vroeger vreselijk gevonden.

Ik hoop vooral op meer autonomie voor de plaatselijke gemeente om scheuringen en onrust te voorkomen.

Mag ik vragen waardoor het omslagpunt kwam van zeer positief naar gematigd negatief? Ik vraag me dat altijd een beetje af.
Geen antwoord is ook prima hoor, ik besef dat dit heel persoonlijk kan liggen.

In dit verband is het artikel (in de bijlage van het RD van zaterdag 30 december 2023) over Greet Verhoeven interessant. In het artikel staat dat ze vroeger naar de GG Ridderkerk gingen. Doordat haar vader de kerkenraad wees op een verdrietige kwestie zijn ze buiten de kerk komen te staan (thuislezend). Verder lees ik dat er geen onderzoek is gedaan, maar is hem het leven onmogelijk gemaakt. Toen bleek dat hij gelijk had is er geen rehabilitatie gevolgd. Kinderen (Greet en andere kinderen) hadden hier ook last van.
Ik kan me indenken dat je dan anders tegen een kerkverband gaat aankijken.

Besef in dit verband wel dat het 1 kant van het verhaal kan zijn en dat de 2e kant van het verhaal wegens ambtsgeheim niet gegeven kan worden.

[HersteldHervormd]

Ik ben jarenlang ongezond fan geweest van mijn kerkverband. Dat is nu niet meer zo. Ik ben verbonden met mijn plaatselijke gemeente en dat is het. Ik probeer de kinderen wel altijd een positieve houding over de GG mee te geven (al is dat lastig met bijv. de HSV-houding van de GG), maar niet meer zo fanatiek als dat ik dat vroeger heb gedaan. Wanneer ze eindigen in de Bond, BhP of HHK ben ik al ontzettend dankbaar. Dat had ik vroeger vreselijk gevonden.

Ik hoop vooral op meer autonomie voor de plaatselijke gemeente om scheuringen en onrust te voorkomen.

Mag ik vragen waardoor het omslagpunt kwam van zeer positief naar gematigd negatief? Ik vraag me dat altijd een beetje af.
Geen antwoord is ook prima hoor, ik besef dat dit heel persoonlijk kan liggen.

In dit verband is het artikel (in de bijlage van het RD van zaterdag 30 december 2023) over Greet Verhoeven interessant. In het artikel staat dat ze vroeger naar de GG Ridderkerk gingen. Doordat haar vader de kerkenraad wees op een verdrietige kwestie zijn ze buiten de kerk komen te staan (thuislezend). Verder lees ik dat er geen onderzoek is gedaan, maar is hem het leven onmogelijk gemaakt. Toen bleek dat hij gelijk had is er geen rehabilitatie gevolgd. Kinderen (Greet en andere kinderen) hadden hier ook last van.
Ik kan me indenken dat je dan anders tegen een kerkverband gaat aankijken.

Besef in dit verband wel dat het 1 kant van het verhaal kan zijn en dat de 2e kant van het verhaal wegens ambtsgeheim niet gegeven kan worden.

Dat heeft toch helemaal niks te maken met het niet meer terugkeren naar de gemeente van het betreffende gezin en de blijvende reputatieschade?

[Tiberius]

Ik begrijp en herken de binding aan een kerkverband wel. Zoals ik me ooit hartelijk verbonden wist (en nog steeds houd van) de Gereformeerde Gemeenten heb ik dat gevoel van 'oerliefde' nooit gekregen voor het nieuwe kerkverband.
Plaatselijk voel ik me erg verbonden met onze gemeente, maar landelijk ervaar ik dat niet.

Ik denk ook dat die binding sowieso alleen gevonden wordt in de GG GGiN en OGG.
Niet zelden ingegeven door een soort van 'ware kerk' gedachte.
Die niet zozeer geleerd wordt, alhoewel er soms stevig gereageerd wordt tov andere kerkverbanden, en wordt er op catechisatie meer dan elders aandacht besteed aan ontstaan en eigene van kerkverband, (zie ook bv recente overdreven aandacht voor ds Kersten) maar die je vooral zelf ontwikkeld doordat bv overstap naar ander kerkverband heel anders gewogen wordt dan in veel andere kerkverbanden. (Je bent er in geplaatst) (Opvallend want voor het huis waar je in woont of de werkkring waar je werkt geldt dat niet) Waar het curatorium en de school , ondanks de kritiek die er is, omgeven is met een bepaalde mystiek, en alle studenten gezien worden als waar geroepen. (Ook iets wat in andere kerken toch iets anders ligt)


In CGK , HHK PKN speelt dit veel minder en is men vooral betrokken bij de gemeente waar men lid is. En hebben gemeenten veel meer herkenning met anderen over kerkmuren heen dan soms in eigen kerkverband.

Mee eens.
Ik kom zelf uit een kring van thuislezers, dus die binding met een kerkverband zie ik wel, maar zit niet in mijn systeem.

De GG, CGK en GKV ken ik van binnenuit.
Vooral wat binding aan het kerkverband betreft lijken de GG en de (vroegere) GKV erg op elkaar.
Wellicht inderdaad vanuit de ware-kerk-gedachte. In de GKV werd die wel degelijk geleerd, met name door prof. K. Schilder. Hij stelde dat de ware kerk dat kerkverband is, dat bij scheuring of scheiding steeds de juiste weg kiest of gekozen heeft.
Die gedachte heeft lang nageëchood en is pas vorig jaar met de fusie met de NGK definitief losgelaten; zie de nieuwe kerkorde.
Beide kerkverbanden hadden (en de GG heeft nog steeds) eigen organisaties, eigen krant, eigen scholen, eigen politieke partijen, enz.

Bij de CGK is dat veel minder.
Daar voelt men veel meer binding met de lokale gemeente(n) en nauwelijks met het kerkverband.
Al heb ik het idee dat dat voor sommige gemeenten de laatste jaren aan het veranderen is: dat men dus steeds meer binding gaat voelen met het landelijke verband.

[Tiberius]

(...) Waar het curatorium en de school , ondanks de kritiek die er is, omgeven is met een bepaalde mystiek, en alle studenten gezien worden als waar geroepen. (Ook iets wat in andere kerken toch iets anders ligt)

Nog even hierop reagerend.
Ik denk dat je de zin tussen haken alleen bedoelt voor het eerste deel van de zin (curatorium en school) en niet voor het tweede deel (studenten).
Want dat zie ik bij andere kerkverbanden toch anders: iedereen die zich geroepen weet, IS geroepen. Het wantrouwen is daar niet.

[HHR]

(...) Waar het curatorium en de school , ondanks de kritiek die er is, omgeven is met een bepaalde mystiek, en alle studenten gezien worden als waar geroepen. (Ook iets wat in andere kerken toch iets anders ligt)

Nog even hierop reagerend.
Ik denk dat je de zin tussen haken alleen bedoelt voor het eerste deel van de zin (curatorium en school) en niet voor het tweede deel (studenten).
Want dat zie ik bij andere kerkverbanden toch anders: iedereen die zich geroepen weet, IS geroepen. Het wantrouwen is daar niet.

Ik weet even niet hoe ik het verwoorden moet, toch zie ik dat anders.

Neem HHK en CGK. Die laten echt niet elke student of predikant in hun gemeente voorgaan. Daar is dat vertrouwen blijkbaar toch anders.

[CvdW]

Ik ben jarenlang ongezond fan geweest van mijn kerkverband. Dat is nu niet meer zo. Ik ben verbonden met mijn plaatselijke gemeente en dat is het. Ik probeer de kinderen wel altijd een positieve houding over de GG mee te geven (al is dat lastig met bijv. de HSV-houding van de GG), maar niet meer zo fanatiek als dat ik dat vroeger heb gedaan. Wanneer ze eindigen in de Bond, BhP of HHK ben ik al ontzettend dankbaar. Dat had ik vroeger vreselijk gevonden.

Ik hoop vooral op meer autonomie voor de plaatselijke gemeente om scheuringen en onrust te voorkomen.

Mag ik vragen waardoor het omslagpunt kwam van zeer positief naar gematigd negatief? Ik vraag me dat altijd een beetje af.
Geen antwoord is ook prima hoor, ik besef dat dit heel persoonlijk kan liggen.

In dit verband is het artikel (in de bijlage van het RD van zaterdag 30 december 2023) over Greet Verhoeven interessant. In het artikel staat dat ze vroeger naar de GG Ridderkerk gingen. Doordat haar vader de kerkenraad wees op een verdrietige kwestie zijn ze buiten de kerk komen te staan (thuislezend). Verder lees ik dat er geen onderzoek is gedaan, maar is hem het leven onmogelijk gemaakt. Toen bleek dat hij gelijk had is er geen rehabilitatie gevolgd. Kinderen (Greet en andere kinderen) hadden hier ook last van.
Ik kan me indenken dat je dan anders tegen een kerkverband gaat aankijken.

Besef in dit verband wel dat het 1 kant van het verhaal kan zijn en dat de 2e kant van het verhaal wegens ambtsgeheim niet gegeven kan worden.

Ik ben op zoek naar een artikel over ambtsgeheim. Ik heb namelijk de indruk dat dit woord ook gebruikt wordt om zaken onder een tapijt te schuiven als dit voor een kerkenraad beter uitkomt. Echter ik kan het natuurlijk mis hebben.

[Tiberius]

(...) Waar het curatorium en de school , ondanks de kritiek die er is, omgeven is met een bepaalde mystiek, en alle studenten gezien worden als waar geroepen. (Ook iets wat in andere kerken toch iets anders ligt)

Nog even hierop reagerend.
Ik denk dat je de zin tussen haken alleen bedoelt voor het eerste deel van de zin (curatorium en school) en niet voor het tweede deel (studenten).
Want dat zie ik bij andere kerkverbanden toch anders: iedereen die zich geroepen weet, IS geroepen. Het wantrouwen is daar niet.

Ik weet even niet hoe ik het verwoorden moet, toch zie ik dat anders.

Neem HHK en CGK. Die laten echt niet elke student of predikant in hun gemeente voorgaan. Daar is dat vertrouwen blijkbaar toch anders.

Wat de CGK betreft, heeft dat met de ligging van de gemeente en predikant te maken.

[HHR]

Al met al is dit een onderwerp dat me al langere tijd bezighoudt.
De grote woorden over kerkverbanden zijn bij mij aan het wankelen gebracht bij het lezen van de serie Predikanten en Oefenaars.
In onze ogen 'grote' en bekende namen. Mannen die werden gezien als eikenbomen in Gods koninkrijk, maakten er kerkelijk vaak maar een zooitje van.
Hopten van kerkverband naar kerkverband. Verlieten gemeenten vanwege details die het niet waard waren om te bespreken op vergaderingen.
En binnen de kortste tijd werd er weer op een deel van een afgelegen boerderij een nieuw kerkverband gestart, vaak met enkele geldschieters achter zich.

Juist afgelopen week had ik nog met iemand een gesprek over onderstaand plaatje.
Elke kerk vond zich bij afsplitsing de meest zuiverste verschijningsvorm van Gods gemeente hier op aarde.
En als je ziet wat voor kerstboom het geworden is na de periode van zeg maar, 1834-1886, dan zitten we nu op de brokstukken van veel strijd, het beter weten, macht en eerzuchtigheid.
Dat is een van de redenen dat ik met kerkverbanden steeds minder heb.

Het is een wonder dat door deze door mensen gecreëerde chaos heen God Zelf Zijn kerk in stand houdt, die mi wordt vorm gegeven in de autonome gemeenten.
En dan ben ik een vriend en metgezel van allen die Gods naam ootmoedig vrezen en trachten te leven naar Zijn Goddelijk bevel. In welk kerkverband ze ook zitten.
En de ene keer word je verrast door Gods werk in Evangelische gemeenten en de andere keer word je verrast door Gods werk in de meest behoudende OGG gemeente.
Zijn Kerk zal veel veelkleuriger blijken te zijn als dat wij ooit voor mogelijk houden.

[Simon0612]

Al met al is dit een onderwerp dat me al langere tijd bezighoudt.
De grote woorden over kerkverbanden zijn bij mij aan het wankelen gebracht bij het lezen van de serie Predikanten en Oefenaars.
In onze ogen 'grote' en bekende namen. Mannen die werden gezien als eikenbomen in Gods koninkrijk, maakten er kerkelijk vaak maar een zooitje van.
Hopten van kerkverband naar kerkverband. Verlieten gemeenten vanwege details die het niet waard waren om te bespreken op vergaderingen.
En binnen de kortste tijd werd er weer op een deel van een afgelegen boerderij een nieuw kerkverband gestart, vaak met enkele geldschieters achter zich.

Juist afgelopen week had ik nog met iemand een gesprek over onderstaand plaatje.
Elke kerk vond zich bij afsplitsing de meest zuiverste verschijningsvorm van Gods gemeente hier op aarde.
En als je ziet wat voor kerstboom het geworden is na de periode van zeg maar, 1834-1886, dan zitten we nu op de brokstukken van veel strijd, het beter weten, macht en eerzuchtigheid.
Dat is een van de redenen dat ik met kerkverbanden steeds minder heb.

Het is een wonder dat door deze door mensen gecreëerde chaos heen God Zelf Zijn kerk in stand houdt, die mi wordt vorm gegeven in de autonome gemeenten.
En dan ben ik een vriend en metgezel van allen die Gods naam ootmoedig vrezen en trachten te leven naar Zijn Goddelijk bevel. In welk kerkverband ze ook zitten.
En de ene keer word je verrast door Gods werk in Evangelische gemeenten en de andere keer word je verrast door Gods werk in de meest behoudende OGG gemeente.
Zijn Kerk zal veel veelkleuriger blijken te zijn als dat wij ooit voor mogelijk houden.

Hmm, op basis van de plaat ben ik toch opgeschoven naar links

[DDD]

Uitgangspunt is wat mij betreft, dat kerkscheuringen een groot kwaad zijn, of dat nu op persoonlijk vlak is of in groter verband. En inderdaad gaan dominees die het erg goed met zichzelf getroffen hebben, daar vaak in voor. Dat deugt dus wat mij betreft, evenmin.

[Piet Puk]

Mag ik vragen waardoor het omslagpunt kwam van zeer positief naar gematigd negatief? Ik vraag me dat altijd een beetje af.
Geen antwoord is ook prima hoor, ik besef dat dit heel persoonlijk kan liggen.

In dit verband is het artikel (in de bijlage van het RD van zaterdag 30 december 2023) over Greet Verhoeven interessant. In het artikel staat dat ze vroeger naar de GG Ridderkerk gingen. Doordat haar vader de kerkenraad wees op een verdrietige kwestie zijn ze buiten de kerk komen te staan (thuislezend). Verder lees ik dat er geen onderzoek is gedaan, maar is hem het leven onmogelijk gemaakt. Toen bleek dat hij gelijk had is er geen rehabilitatie gevolgd. Kinderen (Greet en andere kinderen) hadden hier ook last van.
Ik kan me indenken dat je dan anders tegen een kerkverband gaat aankijken.

Besef in dit verband wel dat het 1 kant van het verhaal kan zijn en dat de 2e kant van het verhaal wegens ambtsgeheim niet gegeven kan worden.

Ik ben op zoek naar een artikel over ambtsgeheim. Ik heb namelijk de indruk dat dit woord ook gebruikt wordt om zaken onder een tapijt te schuiven als dit voor een kerkenraad beter uitkomt. Echter ik kan het natuurlijk mis hebben.

Dat kan zeker, maar je wilt niet als kerkenraad gaan reageren op zo'n artikel en dan gaan citeren uit vertrouwelijke gesprekken, om aan te tonen dat de ander een verkeerd beeld meegeeft. Dat kan gewoon niet.

[Ararat]

De kernvraag van Maanenschijn was:

Is denken en liefde voor een ‘moeder’kerk wel Bijbels? Heeft deze gedachte niet de plaats ingenomen van de bijbelse Bruid? Die zwart is, die hoereert, maar Lieflijk in Gods oog, omdat het de Bruid van Christus is? Herkennen we door de moedergedachte geen leden meer van de Bruid in andere kerken, met andere gedachten, andere leerstellingen? Hoe moeten we de grote plaats die de kerk inneemt (als Moeder!) plaatsen in wat ons het Nieuwe Testament aanreikt over kerkvorming als instituut?

Ik heb nog geen overtuigend Bijbels bewijs gezien van de plaatselijke gemeente, het kerkverband of -genootschap als moeder. Ook kan ik zelf nog niets vinden wat -na een vertaalslag naar onze huidige situatie- leidt tot deze gedachte.

Dus hoe ontroerend en mooi het ook kan klinken, vooralsnog zie ik geen grond voor sommige 'moedergevoelens'.

[CvdW]

@Pietje Puk, kan het ook zijn dat Greet Verhoeven gewoon een eerlijk verhaal verteld. En dat haar vader gelijk had.

[Job]

De kernvraag van Maanenschijn was:

Is denken en liefde voor een ‘moeder’kerk wel Bijbels? Heeft deze gedachte niet de plaats ingenomen van de bijbelse Bruid? Die zwart is, die hoereert, maar Lieflijk in Gods oog, omdat het de Bruid van Christus is? Herkennen we door de moedergedachte geen leden meer van de Bruid in andere kerken, met andere gedachten, andere leerstellingen? Hoe moeten we de grote plaats die de kerk inneemt (als Moeder!) plaatsen in wat ons het Nieuwe Testament aanreikt over kerkvorming als instituut?

Ik heb nog geen overtuigend Bijbels bewijs gezien van de plaatselijke gemeente, het kerkverband of -genootschap als moeder. Ook kan ik zelf nog niets vinden wat -na een vertaalslag naar onze huidige situatie- leidt tot deze gedachte.

Dus hoe ontroerend en mooi het ook kan klinken, vooralsnog zie ik geen grond voor sommige 'moedergevoelens'.

Bedankt voor alle vragen en vriendelijke toon van reageren. Dat waardeer ik bijzonder! Het was een post recht vanuit mijn hart zonder diep-doordachte kerkordelijke kennis.

Wat ik bedoelde: er wordt weleens gezegd dat als je de Heere tot Vader mag hebben, dat dan de kerk je moeder wordt. Daar ben je (meestal) immers wedergeboren onder de prediking en je wordt er geestelijk (op)gevoed. Die twee elementen bedoelde ik. Dat "Moeder" kun je opvatten als je eigen gemeente of inderdaad het gehele kerkverband. Wanneer je ergens veel hebt mogen krijgen, zal de liefde allereerst uitgaan tot die specifieke plaatselijke gemeente. Wanneer er veel predikanten voorgaan in je vacante gemeente en je daardoor door middel van velen gevoed wordt, verbreedt die liefde zich wellicht wat meer tot het hele verband. Zonder daarmee te willen veronderstellen dat dat voedsel ook niet in andere kerkverbanden uitgedeeld, gekregen, gegeten wordt, zeker niet. Maar je bent nu eenmaal in één kerkverband lid.
Dat ik Moeder met een hoofdletter schreef was om haar te onderscheiden van mijn natuurlijke moeder.

Ik hoop dat ik zo de belangrijkste vragen over mijn stukje beantwoord heb.

[Job]

Ik wil er nog aan toevoegen dat ik me bij het schrijven ervan er bewust van was dat we hier allemaal zo ons eigen nest, onze geestelijke bakermat, onze "Moeder" hebben, of hoe je het ook wilt benoemen. En dat ik dus niet alleen respect vraag voor "mijn Moeder", maar dat ook wil/poog te geven aan anderen, die zulke gevoelens ook kunnen hebben bij hún kerk of gemeente. Dat probeer ik, lukt niet altijd.