"Nadere weldaden" in de prediking GG

[eilander]

Ik ken ook een man. Hij was door God ontdekt aan zijn verloren staat voor God. Ik wil geen naan noemen, hij is nog in het land der levenden. Maar toen God voor het eerst wat geloof deed doorbreken was dat met Romeinen 8: Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen die in Christus Jezus zijn. Toen hij die woorden las sprong zijn ziel op van vreugde. Hij kon ook nog zalig worden! Wat zag hij dat toen ruim liggen. Hij kon er niet van zwijgen en hij fietste verheugd naar een kind van God. Dit kind van God was verder ingeleid. En ze zei iets wat velen haar NU kwalijk zouden nemen, maar waar deze man zuiver werd gebakerd. Die vrouw zei, even in mijn eigen woorden, want ik was er niet bij, dat is groot mijn jongen. Heel groot! Maar er staat wel bij: voor degenen die in Christus Jezus zijn. Dat was een domper! Hij was verblijd gekomen en ging bedroefd weg. Toen wist hij wat hij nog miste. De toepassing van deze Borg voor zijn ziel. Wat dunkt u, was het niet hard om die (toen nog jonge) man zo te antwoorden? Ik weet het wel wat men daar tegenwoordig op zegt. Maar die man is er maar goed mee geweest! Vroeger zeiden ze wel: Het is zo belangrijk hoe je gebakerd wordt in de godsdienst. Misschien dat hier nog een halve man en een paardenkop zijn die het vatten. Deze laatste zin noemt een bekend predikant ergens in een preek. Opdat ik daar weer niet op aangevallen wordt. Want ja, het blijft hier over eieren lopen. Dat is een teken dat we niet nabij God leven. Want elkaar bijten en vereten is niet uit God.

Dat geeft aan hoe snel er een misverstand kan zijn. Dit is namelijk, zoals Zeeuw al zegt, niet hard al kwam het toen misschien zo over. Wel eerlijk.
Dus hier gaat het niet over. Als deze vrouw nu gezegd had: nou m'n jongen, je hebt nu iets van Christus gekregen, maar het is Christus Zelf nog niet maar wacht nu maar af wat God doet. Want Hij zal niet laten varen wat Zijn hand begon. Enzovoorts, dán zou het pas zorgelijk en niet Bijbels zijn.
Op zichzelf natuurlijk niet, want God laat inderdaad niet los. Het is alleen gevaarlijk om mensen zo te onderwijzen, omdat men dan gaat rusten op iets buiten Christus. Dat had deze vrouw goed geleerd, en gelukkig werd dat toen ook nog gezegd.

Nu, dan zal Zeeuw die halve man wel zijn, en ik die paardenkop...

[Maanenschijn]

Er is verschil tussen het zien van de mogelijkheid van zaligworden door Christus en het zien op Christus zelf. Het laatste is zaligmakend, het eerste (nog) niet. Op zich is dat ook logisch, want het 'zien van de mogelijkheid' is wat anders dan de verlossing zelf.
Ik zou daar overigens geen Bijbelse onderbouwing voor weten. Ik spreek puur uit de praktijk.

De reactie van Maanenschijn geeft het volgens mij niet correct weer. Het gaat niet om nader licht op een al verkregen weldaad, nee, het gaat echt om het verkrijgen van de weldaad, te weten de verlossing uit genade door het geloof in Christus.

Ik meen dat we dan inderdaad van een verschil van definitie spreken, al is dat verschil zeker niet onbelangrijk.

De verlossing ontvangen is een weldaad in de orde van het heil. Als ik je begrijp wat je schrijft is het in jouw optiek volgordelijk: Eerst zie je de mogelijkheid, daarna het zien op Christus, als zaligmakend. Waarbij dat laatste de nadere weldaad is. Het zaligmakende geloof is mijns inziens een van de weldaden die Christus schenkt.

Ik citeer ds. J.J van Eckeveld (we zitten nu toch in de GG dominees ):

Ook over de orde des heils zijn er verschillen in de volgorde en het aantal van de schakels van de heilsketen Paulus noemt in Rom. 8:30 vier schakels, waarbij de verkiezing de eerste is. Bij Calvijn is sprake van een zeer sobere orde des heils. Alles is bij hem geconcentreerd op de vereniging met Christus door een waar geloof. Beza, de opvolger van Calvijn heeft al een veel uitvoeriger heilsorde; hij onderscheidt acht schakels. Bij Wilhelmus à Brakel vindt men zelfs zeventien schakels. De Westminster Confessie kent er negen. Dat geldt ook de orde des heils zoals we die vinden bij Dr. H. Bavinck en Ds. G. H. Kersten. Daar willen we ons nu verder bij aansluiten. Ik noem de verschillende schakels:
I. Weldaden in dit leven: 1. roeping
2. wedergeboorte
3. geloof
4. rechtvaardigmaking
5. heiligmaking en volharding 6. genademiddelen
II. Weldaden na dit leven:
1. opstanding des vleses
2. het laatste oordeel
3. het eeuwige leven

Is in jouw ogen @Posthoorn de nadere weldaad een opvolgende weldaad, of een onderwijzing/licht op een al aanwezige weldaad?

[-DIA-]

Ik ken ook een man. Hij was door God ontdekt aan zijn verloren staat voor God. Ik wil geen naan noemen, hij is nog in het land der levenden. Maar toen God voor het eerst wat geloof deed doorbreken was dat met Romeinen 8: Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen die in Christus Jezus zijn. Toen hij die woorden las sprong zijn ziel op van vreugde. Hij kon ook nog zalig worden! Wat zag hij dat toen ruim liggen. Hij kon er niet van zwijgen en hij fietste verheugd naar een kind van God. Dit kind van God was verder ingeleid. En ze zei iets wat velen haar NU kwalijk zouden nemen, maar waar deze man zuiver werd gebakerd. Die vrouw zei, even in mijn eigen woorden, want ik was er niet bij, dat is groot mijn jongen. Heel groot! Maar er staat wel bij: voor degenen die in Christus Jezus zijn. Dat was een domper! Hij was verblijd gekomen en ging bedroefd weg. Toen wist hij wat hij nog miste. De toepassing van deze Borg voor zijn ziel. Wat dunkt u, was het niet hard om die (toen nog jonge) man zo te antwoorden? Ik weet het wel wat men daar tegenwoordig op zegt. Maar die man is er maar goed mee geweest! Vroeger zeiden ze wel: Het is zo belangrijk hoe je gebakerd wordt in de godsdienst. Misschien dat hier nog een halve man en een paardenkop zijn die het vatten. Deze laatste zin noemt een bekend predikant ergens in een preek. Opdat ik daar weer niet op aangevallen wordt. Want ja, het blijft hier over eieren lopen. Dat is een teken dat we niet nabij God leven. Want elkaar bijten en vereten is niet uit God.

Dat geeft aan hoe snel er een misverstand kan zijn. Dit is namelijk, zoals Zeeuw al zegt, niet hard al kwam het toen misschien zo over. Wel eerlijk.
Dus hier gaat het niet over. Als deze vrouw nu gezegd had: nou m'n jongen, je hebt nu iets van Christus gekregen, maar het is Christus Zelf nog niet maar wacht nu maar af wat God doet. Want Hij zal niet laten varen wat Zijn hand begon. Enzovoorts, dán zou het pas zorgelijk en niet Bijbels zijn.
Op zichzelf natuurlijk niet, want God laat inderdaad niet los. Het is alleen gevaarlijk om mensen zo te onderwijzen, omdat men dan gaat rusten op iets buiten Christus. Dat had deze vrouw goed geleerd, en gelukkig werd dat toen ook nog gezegd.

Nu, dan zal Zeeuw die halve man wel zijn, en ik die paardenkop...

Dan had die man zich misschien te snel gerustgesteld. Mag ik zeggen wat die man nu zou zeggen? Zo jagen ze de mensen nu de bloemhoven is. En weer zeg ik: misschien dat er nog anderhalve man en een paardenkop begrijpen wat hij bedoelde en waar ik nu op wijs.

NB en vanzelf, ik was er niet bij, dus wat die vrouw precies zei kan niet zeggen.

[Zeeuw]

Nu, dan zal Zeeuw die halve man wel zijn, en ik die paardenkop...

Het zou een mooi gezicht wezen :-)

[Bezorgd]

Ik ken ook een man. Hij was door God ontdekt aan zijn verloren staat voor God. Ik wil geen naan noemen, hij is nog in het land der levenden. Maar toen God voor het eerst wat geloof deed doorbreken was dat met Romeinen 8: Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen die in Christus Jezus zijn. Toen hij die woorden las sprong zijn ziel op van vreugde. Hij kon ook nog zalig worden! Wat zag hij dat toen ruim liggen. Hij kon er niet van zwijgen en hij fietste verheugd naar een kind van God. Dit kind van God was verder ingeleid. En ze zei iets wat velen haar NU kwalijk zouden nemen, maar waar deze man zuiver werd gebakerd. Die vrouw zei, even in mijn eigen woorden, want ik was er niet bij, dat is groot mijn jongen. Heel groot! Maar er staat wel bij: voor degenen die in Christus Jezus zijn. Dat was een domper! Hij was verblijd gekomen en ging bedroefd weg. Toen wist hij wat hij nog miste. De toepassing van deze Borg voor zijn ziel. Wat dunkt u, was het niet hard om die (toen nog jonge) man zo te antwoorden? Ik weet het wel wat men daar tegenwoordig op zegt. Maar die man is er maar goed mee geweest! Vroeger zeiden ze wel: Het is zo belangrijk hoe je gebakerd wordt in de godsdienst. Misschien dat hier nog een halve man en een paardenkop zijn die het vatten. Deze laatste zin noemt een bekend predikant ergens in een preek. Opdat ik daar weer niet op aangevallen wordt. Want ja, het blijft hier over eieren lopen. Dat is een teken dat we niet nabij God leven. Want elkaar bijten en vereten is niet uit God.

Dat geeft aan hoe snel er een misverstand kan zijn. Dit is namelijk, zoals Zeeuw al zegt, niet hard al kwam het toen misschien zo over. Wel eerlijk.
Dus hier gaat het niet over. Als deze vrouw nu gezegd had: nou m'n jongen, je hebt nu iets van Christus gekregen, maar het is Christus Zelf nog niet maar wacht nu maar af wat God doet. Want Hij zal niet laten varen wat Zijn hand begon. Enzovoorts, dán zou het pas zorgelijk en niet Bijbels zijn.
Op zichzelf natuurlijk niet, want God laat inderdaad niet los. Het is alleen gevaarlijk om mensen zo te onderwijzen, omdat men dan gaat rusten op iets buiten Christus. Dat had deze vrouw goed geleerd, en gelukkig werd dat toen ook nog gezegd.

Nu, dan zal Zeeuw die halve man wel zijn, en ik die paardenkop...

Mag ik er ook nog bij?
Ik begrijp dit heel goed.
Iets soort gelijks heb ik van nabij gehoord. Een predikant die DIA niet graag op de kansel ziet vanwege een te ruime evangelieverkondiging, maar ook zo eerlijk onderwijs gaf. " Het is misschien wel van Christus, maar het is Christus Zelf nog niet" Diegene die aangesproken werd ging teleurgesteld, zelfs misschien wel een beetje bozig naar huis, later was hij deze ds dankbaar. Het was gebruikt om uit te drijven naar de Heere Jezus Zelf.


Maar voor de duidelijkheid, dit is heel wat anders dan systeem prediking.

[eilander]

Ik denk dat je de kern raakt Maanenschijn. En dat is in mijn ogen ook de kern van de verguisde standenleer in de GG. Het gaat niet om het wezen, maar om het welwezen, niet of je rechtvaardig voor God bént, maar in welke mate je daar de troost uit hebt en in welke weg je aan die troost komt.

En daar zit de spraakverwarring en omdat we het niet over het vetgedrukte hebben, krijg je vaak van die eindeloze rotonde-discussies. Want ware het werkelijk zo dat geleerd zou worden zonden van een kind van God niet vergeven zijn voordat hij/zij de 'vrijspraak' bevindelijk leert, dan was dit niet Bijbels inderdaad. Ik moet de 1e GG dominee nog tegenkomen die dit zou leren.

Dan ben je niet goed op de hoogte. Ds. W.C. Lamain (die nu eeuwig gelukkig is! Daar gaat het niet over) in een dagboek:
"Zij hebben wel een openbaring van Christus gehad in hun leven, ze hebben weleens mogen staren op het Lam Gods Dat de zonden der wereld wegneemt, maar zij gaan nog met een openstaande schuld over de aarde. Het Goddelijk recht is voor hen nog niet voldaan. Zij hebben wel zaken ondervonden in hun leven, maar zij missen de weldaad van de vergeving der zonden nog."
Over deze uitdrukkingen gaat het.

Dat weet ik. Ds. Lamain spreekt hier echt vanuit de bevinding van een kind van God. Deze kinderen van God zijn ook in de ogen van Ds. Lamain zalig en zijn rechtvaardig voor God! Ook Ds. Lamain leerde dat de rechtvaardigmaking in de tijd plaatsvindt bij de wedergeboorte. Het door jou geciteerde stuk gaat in mijn beleving echt over het ontbreken van de troost hiervan, of, zoals het ook wel genoemd wordt, de verzegeling hiervan door de Heilige Geest, het gaat hier dus over 'geloofsoefening'. Ik weet niet beter en kan uit dit citaat echt niet het tegendeel halen. Ik ben zeker wel bekend met deze wijze van spreken...

Op z'n best dan een zeer ongelukkige manier van spreken. Zeker als het gaat over 'het recht is niet voldaan.' Dat is een eenmalige daad, nl. de vrijspraak! Dat is gebeurd, of niet gebeurd.
Als je gelijk zou hebben, zou ik verwachten dat er zou staan:
"... zij gaan in hun beleving nog met een openstaande schuld over de aarde." En "... zij missen het zicht op / de troost van de weldaad van de vergeving der zonden nog."
Ik ben er echt niet overtuigd dat je het goed ziet. Ook niet als ik het boekje van ds. Moerkerken ernaast leg.

[-DIA-]

Nu, dan zal Zeeuw die halve man wel zijn, en ik die paardenkop...

Het zou een mooi gezicht wezen :-)

het was anderhalve man hè?

[Posthoorn]

@Maanenschijn, je post is rommelig en je vraag begrijp ik niet. Misschien kun je de vraag opnieuw en wat duidelijker stellen?

[Forummer]

Gisteren was bij ons HC 7 aan de beurt:

Vraag 20
Worden dan alle mensen wederom door Christus zalig, gelijkzij door Adam zijn verdoemd geworden?

Neen zij , maar alleen degenen, die Hem door een waar geloofworden ingelijfd en al Zijn weldaden aannemen.

Vraag 21
Wat is een waar geloof?

Een waar geloof is een stellig weten of kennis, waardoor ik allesvoor waarachtig houd, dat ons God in Zijn Woord geopenbaard heeft , maar ookeen vast vertrouwen , hetwelk de Heilige Geest door het Evangelie in mijnhart werkt , dat niet alleen anderen, maar ook mij vergeving der zonden,eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken is, uit louter genade,alleen om der verdienste van Christus wil.

Vraag 22
Wat is dan een Christen nodig te geloven?

Al wat ons in het Evangelie beloofd wordt , hetwelk ons deArtikelen van ons algemeen en ongetwijfeld Christelijk geloof in een hoofdsomleren.

Vraag 23
Hoe luiden die Artikelen?

Ik geloof in God den Vader, den Almachtige, Schepper des Hemels en der aarde.En in Jezus Christus, zijn eniggeboren Zoon, onze Heere;die ontvangen van den Heilige Geest, geboren uit de maagd Maria;die geleden heeft onder Pontius Pilatus, is gekruisigd, gestorven en begraven, nedergedaald ter helle;ten derden dage wederom opgestaan van de doden;opgevaren ten hemel, zittende ter rechterhand Gods des almachtigen Vaders;van waar Hij komen zal om te oordelen de levenden en de doden.Ik geloof in den Heiligen Geest.Ik geloof één heilige, algemene, Christelijke Kerk, de gemeenschap der heiligen;vergeving der zonden;wederopstanding des vleses;en een eeuwig leven.

[Posthoorn]

Wat is je punt, @Forummer?

[Forummer]

Vervolgens wordt vraag 21 mijns inziens geweld aangedaan door te stellen dat de vergeving van zonden een nadere weldaad is.

Iemand kan dus een waar geloof hebben zonder vergeving van zonden ontvangen te hebben. Dat wil er bij mij niet in.

Vervolgens wordt het vertrouwen uitgelegd als een soort vaste hoop voor de toekomst, dat de genoemde vergeving, gerechtigheid en zaligheid nog komen zullen. En vervolgens wordt de zinsnede van God geschonken is gewoon overgeslagen. Ik denk dan dat dat bewust is, omdat dat niet in het verhaal van de nadere weldaad past, maar wellicht zie ik dat te negatief.

Ik vond het bijzonder verdrietig dat zo'n mooie troostvolle zondag als HC7 zelfs niet eens ontkomt aan de schematisering.

[Bertiel]

Hellenbroek rekent de uitgaande daad tot Christus als zijnde rechtvaardig makend. Zie zijn vragenboekje.
De wederkerende daad ziet hij als welwezen.
Misschien te eenvoudig voor hedendaagse mensen

[-DIA-]

Hellenbroek rekent de uitgaande daad tot Christus als zijnde rechtvaardig makend. Zie zijn vragenboekje.
De wederkerende daad ziet hij als welwezen.
Misschien te eenvoudig voor hedendaagse mensen

In ieder geval is het wel ingewikkeld geworden. En ik denk ook wel dat dit iets wat de vele fricties op dit forum veroorzaakt. Ik heb zo vaak gedacht: ik stop er mee, maar ik ben ook zo'n eenzame zwakkeling...

[GGotK]

Ik denk dat je de kern raakt Maanenschijn. En dat is in mijn ogen ook de kern van de verguisde standenleer in de GG. Het gaat niet om het wezen, maar om het welwezen, niet of je rechtvaardig voor God bént, maar in welke mate je daar de troost uit hebt en in welke weg je aan die troost komt.

En daar zit de spraakverwarring en omdat we het niet over het vetgedrukte hebben, krijg je vaak van die eindeloze rotonde-discussies. Want ware het werkelijk zo dat geleerd zou worden zonden van een kind van God niet vergeven zijn voordat hij/zij de 'vrijspraak' bevindelijk leert, dan was dit niet Bijbels inderdaad. Ik moet de 1e GG dominee nog tegenkomen die dit zou leren.

Dan ben je niet goed op de hoogte. Ds. W.C. Lamain (die nu eeuwig gelukkig is! Daar gaat het niet over) in een dagboek:
"Zij hebben wel een openbaring van Christus gehad in hun leven, ze hebben weleens mogen staren op het Lam Gods Dat de zonden der wereld wegneemt, maar zij gaan nog met een openstaande schuld over de aarde. Het Goddelijk recht is voor hen nog niet voldaan. Zij hebben wel zaken ondervonden in hun leven, maar zij missen de weldaad van de vergeving der zonden nog."
Over deze uitdrukkingen gaat het.

Uit een begeerlijke rijkdom, dagboek geschreven door ds WC Lamain,

5 januari

Er zullen zielen zijn, die met het oog op de jaarwisseling hebben gezegd: ‘Heere, zal ik nu weer met die oude schuld het nieuwe
jaar in moeten?’ Hun schuld is weleens bedekt geweest, toen zij mochten delen in de liefde Gods. Het is weleens geweest toen zij
in dat volbrachte Borgwerk van Christus mochten inblikken, alsof zij geen zonde meer hadden. Doch, bedekte schuld is geen vergeven
schuld. De schuld is weer teruggekomen. Zij zien ernaar uit dat hun schuld vergeven zou mogen worden in een weg van recht en
gerechtigheid, en dat hun zonden geworpen mochten worden in een zee van eeuwige vergetelheid. Wat zou dát toch een blijdschap
voor hun ziel zijn als God hun schuld nooit meer zou gedenken. Dat uitzien is weleens zo sterk geweest in hun ziel, dat zij hebben gezegd:
‘O God, als dat nu in mijn ziel mag gebeuren als Uw eigen werk, dan zou het in mijn hart zijn als in het hart van de dichter van
Psalm 116: “Ik zal met vreugd in ’t huis des Heeren gaan, om daar met lof Uw groten Naam te danken.” Zij gingen het nieuwe jaar niet zonder hoop tegemoet. Maar er hebben geen zaken plaatsgehad. Wat een teleurstelling. Hadden zij er recht op? Och, nee. De Heere is aan hen niets verplicht. Maar zij hadden zo gehoopt dat zij in de ruimte geplaatst zouden worden. Maar zij zijn nog niet verlost. Van Maria lezen we dat de dagen vervuld moesten worden, eer zij haar Zoon kon baren. Zo is het ook met de uitdelging van de schuld. Het moet Gods tijd zijn. Ons bestaan rekent maar; maar het geloof redeneert niet. In stilzitten en vertrouwen zal uw sterkte zijn.

[Maanenschijn]

@Maanenschijn, je post is rommelig en je vraag begrijp ik niet. Misschien kun je de vraag opnieuw en wat duidelijker stellen?

Idd, dat heb je als je een discussie tussen het werk door voert.

Nogmaals geprobeerd: Ik citeerde een stukje van ds. Eckeveld. Hij somt weldaden op. Zie jij die opeenvolging als afzonderlijke weldaden of die opeenvolging als weldaad en nadere weldaad (is de wedergeboorte een nadere weldaad op de roeping enz.)?

En zo nee, wat zie jij als een nadere weldaad?

Ik vraag dit omdat je schreef:

De reactie van Maanenschijn geeft het volgens mij niet correct weer. het gaat niet om nader licht op een al verkregen weldaad, nee, het gaat echt om het verkrijgen van de weldaad, te weten de verlossing uit genade door het geloof in Christus