Wat ik me nu afvraag beste mensen...
Zoals u misschien weet ben ik in 2014 gedoopt, aangesloten bij de PKN, na verloop van tijd op dit forum belandt, door mij als erg waardevol beschouwd.

Maar toen ik me aanmelde voor dit forum las ik volgens het reglement dat men geacht werd lid te zijn van een kerk die de 3FVE onderschijven.
Nou goed, dat begrijp ik.

Mijn kerk doet dat officiëel ook, in de praktijk word daar in de Gereformeerde bond wat meer mee gedaan dan de reguliere PKN, dat is mij nu wel duidelijk.
Ik begrijp ook inmiddels dat mijn kerk als fusiekerk verschillende vertakkingen heeft om het zomaar eens te noemen.
Die aparte afdelingen kunnen verschillen in de begrippen"zwaar" of "licht".

Nu luister ik ook online naar preken van andere kerken. Variërend van zwaar maar licht.
Ik weet dat mijn kerk kan verschillen met de kerken die "gereformeerd" in hun naam hebben staan.

Nu ben ik er echter nog niet achter hoe deze kerken die de 3FVE onderschrijven zich van elkaar onderschrijven.
Ja, ik ken de lange lijst met afkortingen nu wel.
Maar in de prediking en de erediensten die ik beluister hoor ik dat onderlinge verschil niet.mijn vraag is dus, waar zit dat hem in?
Liturgie? Verschil van opvattingen?
Waarom onder 3FVE kerken nog steeds de muren?

Ik mis deze kerken in mijn woonplaats dus echt op verkenning uitgaan is er niet bij
Mischien dat u ligt kunt werpen op deze zaak die mijn nieuwsgierigheid bezig houdt?

Dat heeft niets met 3FvE te maken, maar elkaar het licht in de ogen niet gunnen.

CvdW schreef:Dat heeft niets met 3FvE te maken, maar elkaar het licht in de ogen niet gunnen.

Een kort en pijnlijk maar duidelijk antwoord...

Van Ewijk schreef:

CvdW schreef:Dat heeft niets met 3FvE te maken, maar elkaar het licht in de ogen niet gunnen.

Een kort en pijnlijk maar duidelijk antwoord...

Mag ik vragen welke preken je beluisterd hebt en welke overeenkomsten je zag?

Van Ewijk schreef:Waarom onder 3FVE kerken nog steeds de muren?

Omdat de 3FvE niet voorzien in de verschillen die ná het opstellen van de 3FvE zijn ontstaan. Meestal gaat het dan om de beleving van het heil, terwijl de 3FvE vooral gaan over de leer van het heil (ietsje gechargeerd overigens).

Er zullen zeker ook behoorlijk veel kerken zijn die helemaal niets meer met deze formulieren hebben. Men kan er daar ook niet mee overweg, omdat wat er in deze formulieren geleerd wordt in die kerken niet meer functioneert.

Veel zit in de interpretatie van de Dordtse Leerregels, en dan vooral het laatste hoofdstuk, artikel 9 en 10.

Soms lijkt dit geleerd te worden:
De leer dat de gelovige zeker kan zijn van zijn volharding en zijn behoud, is naar haar aard een oorkussen voor het vlees. Zij is schadelijk voor
de vroomheid, goede zeden, gebeden en alles wat verder tot de praktijk van een godvrezend leven behoort. Twijfel aan de volharding valt
daarentegen te prijzen.

En: De mens die niet opnieuw geboren is, is eigenlijk niet helemaal dood in de zonde. Hij mist de krachten om het goede te doen ook niet helemaal. Maar hij kan nog hongeren en dorsten naar de gerechtigheid en het leven. Ook kan hij nog brengen het offer van een verslagen en gebroken geest, dat God aangenaam is. Dat laatste vooral wanneer men probeert om de wedergeboorte in een schema te plaatsen.

Op deze punten woedt al jaren een discussie in en rond enkele reformatorische kerkgenootschappen, en ook op dit forum vind je het af en toe terug.

Marco schreef:Veel zit in de interpretatie van de Dordtse Leerregels, en dan vooral het laatste hoofdstuk, artikel 9 en 10.

Soms lijkt dit geleerd te worden:
De leer dat de gelovige zeker kan zijn van zijn volharding en zijn behoud, is naar haar aard een oorkussen voor het vlees. Zij is schadelijk voor
de vroomheid, goede zeden, gebeden en alles wat verder tot de praktijk van een godvrezend leven behoort. Twijfel aan de volharding valt
daarentegen te prijzen.

En: De mens die niet opnieuw geboren is, is eigenlijk niet helemaal dood in de zonde. Hij mist de krachten om het goede te doen ook niet helemaal. Maar hij kan nog hongeren en dorsten naar de gerechtigheid en het leven. Ook kan hij nog brengen het offer van een verslagen en gebroken geest, dat God aangenaam is. Dat laatste vooral wanneer men probeert om de wedergeboorte in een schema te plaatsen.

Op deze punten woedt al jaren een discussie in en rond enkele reformatorische kerkgenootschappen, en ook op dit forum vind je het af en toe terug.

De bovengenoemde punten heb ik nog nooit gehoord. Dit moet een verkeerde interpretatie van de leer zijn.

5-9. Van deze bewaring der uitverkorenen tot de zaligheid, en van de volharding der
ware gelovigen in het geloof, kunnen de gelovigen zelven verzekerd zijn, en zij zijn
het ook, naar de mate des geloofs, waarmede zij zekerlijk geloven dat zij zijn en altijd
blijven zullen ware en levende leden der Kerk, dat zij hebben vergeving der zonden en
het eeuwige leven.
5-10. En dienvolgens spruit deze verzekerdheid niet uit enige bijzondere openbaring,
zonder of buiten het Woord geschied, maar uit het geloof aan de beloften Gods, die
Hij in Zijn Woord zeer overvloedig tot onzen troost geopenbaard heeft; uit het
getuigenis des Heiligen Geestes, Die met onzen geest getuigt dat wij kinderen en
erfgenamen Gods zijn (Rom. 8:16, 17); eindelijk, uit de ernstige en heilige oefening
van een goede consciëntie en van goede werken. En zo de uitverkorenen Gods dezen
vasten troost in deze wereld niet hadden, dat zij de overwinning behouden zullen,
mitsgaders dit onbedrieglijk pand der eeuwige heerlijkheid, zo zouden zij de
ellendigste van alle mensen zijn.

Wordt er gesproken over dezelfde artikelen?

Jazeker. Ik hoop er later op terug te kunnen komen (weet niet zeker of dat lukt vanwege 'omstandigheden'). Maar denk aan hoe er over toeleidende wegen wordt gesproken als het om geloof of wedergeboorte gaat, over het 'stelen' van Christus.

Marco schreef:Jazeker. Ik hoop er later op terug te kunnen komen (weet niet zeker of dat lukt vanwege 'omstandigheden'). Maar denk aan hoe er over toeleidende wegen wordt gesproken als het om geloof of wedergeboorte gaat, over het 'stelen' van Christus.

Zoals jij het beschrijft, ik zou het een karikatuur kunnen noemen, worden de vermeende verschillen weer enorm uitvergroot. Wie dien je daarmee?

Framboos schreef:

Marco schreef:Jazeker. Ik hoop er later op terug te kunnen komen (weet niet zeker of dat lukt vanwege 'omstandigheden'). Maar denk aan hoe er over toeleidende wegen wordt gesproken als het om geloof of wedergeboorte gaat, over het 'stelen' van Christus.

Zoals jij het beschrijft, ik zou het een karikatuur kunnen noemen, worden de vermeende verschillen weer enorm uitvergroot. Wie dien je daarmee?

Wie dien je ermee als je het bagatelliseert?

Ik denk dat @Marco hier namelijk een heel terecht punt heeft.

Overigens hebben wij afgelopen zondag de 'gestolen Jezus' nog voorbij horen komen. Ik heb thuis aan m'n kinderen uitgelegd dat je Jezus niet kúnt stelen, omdat Hij je aangeboden wordt. Helaas wordt zelfs het 'aannemen van Jezus' verdacht gemaakt. Je kunt echter alleen iets aannemen wat je aangeboden krijgt. En als het goed is wordt Christus in élke preek aangeboden!

Als ik eerlijk ben, wordt in onze gemeente niet altijd in elke preek Christus aangeboden. Wat je dan krijgt is een boodschap dát je nog bekeerd kunt worden, maar niet hóé je bekeerd kunt worden. Dan wordt je heengezonden met de boodschap: vraag er maar veel om. Net als de boodschap dát de Heilige Geest werkt, maar hóé Hij werkt hoor je praktisch nooit wat over.

Voor de goede orde: niet altijd is zeker niet hetzelfde als altijd niet. Er zijn namelijk zéker ook preken waarin het wél gebeurd!

Ik ben overigens nog nooit iemand tegengekomen die Jezus had aangenomen, voor wie dat geen genade was. We moeten zó voorzichtig zijn met dat onverhoord oordelen! Hoe verdrietig is het dan dat wij soms vanaf de kansel hierin het verkeerde voorbeeld krijgen. Dit kwaad zit natuurlijk in ons aller hart, maar het gemak waarop soms geoordeeld wordt vanaf de kansel is denk ik wel een mede oorzaak dat er in onze gezindte een nogal (ver)oordelende cultuur kan zijn. Die niet in overeenstemming is met de 3FvE, waarin staat dat wij het oordeel der liefde moeten hanteren.

Framboos schreef:

Marco schreef:Jazeker. Ik hoop er later op terug te kunnen komen (weet niet zeker of dat lukt vanwege 'omstandigheden'). Maar denk aan hoe er over toeleidende wegen wordt gesproken als het om geloof of wedergeboorte gaat, over het 'stelen' van Christus.

Zoals jij het beschrijft, ik zou het een karikatuur kunnen noemen, worden de vermeende verschillen weer enorm uitvergroot. Wie dien je daarmee?

Zie ook de reactie van Forummer. Ik probeer de vraagsteller een richting te geven waarin hij moet denken. Wie vraagt naar de verschillen, krijgt de verschillen automatisch uitvergroot. En natuurlijk kan je in één reactie van een paar regeltjes niet een heel spectrum weergeven.

Natuurlijk is het zo dat je Jezus niet kunt stelen. Een bedelaar die door een voorbijganger geld wordt aangeboden, mag dat aannemen zonder dat het stelen is. Maar laat dan die term wat ongelukkig zijn: het gaat er om dat iemand zich kan bedriegen. Dénken dat je de Heere Jezus als je Borg en Zaligmaker hebt aangenomen, maar het is niet waar.
Daar mag en moet op gewezen worden.

Tegelijkertijd begrijp ik maar al te goed dat er soms zoveel aandacht is voor 'wat het niet is', soms met verdachtmakingen erbij... of dat er in huisbezoeken wordt gezegd of gesuggereerd dat het allemaal niet echt is. En dat kan bijzonder veel pijn doen.

Misschien kan @forummer de dominee een beetje helpen en Mattheüs 7 vers 21 uitleggen aan zijn dochter.

21 oNiet een iegelijk 12die tot Mij zegt: Heere, Heere! zal ingaan in het Koninkrijk der hemelen, maar 13die daar doet den wil Mijns Vaders, Die in de hemelen is.
o Matth. 25:11. Luk. 6:46; 13:25. Hand. 19:13. Rom. 2:13. Jak. 1:22. verwijsteksten
12 Dat is, die veel en ijdellijk roemt van Christus en Zijn leer.
13 Dat is, die in Christus recht gelooft, Joh. 6:40, en zijn leven naar Gods geboden aanstelt, 1 Thess. 4:3. verwijsteksten