Is een predikant 'gewoon' mens?

Een voorbeeld: ik heb wel eens een preek gehoord waarin de predikant duidelijk veel met zichzelf bezig was, anderen viel het ook op, ook in een voorgaande dienst elders.

Zelf probeer ik hier nuchter in te staan, en te beseffen dat een predikant ook gewoon mens is en ook wel eens een weekje niet zo lekker in zijn vel zit. Dat dit terug te horen is in zijn preek is wellicht niet helemaal goed, maar mijns inziens wel begrijpelijk.

Als ik deze gedachtegang in mijn omgeving benoem, dan wordt ik aangevallen alsof ik heiligschennis pleeg. "Nee hoor, een predikant is van God geroepen en al zijn woorden zijn door de Heilige Geest ingegeven. Zo mag je echt niet denken"

Maken we op die manier niet teveel een 'heilige' van de predikanten?

Herkennen jullie dit, en hoe kijken jullie daar tegen aan?

Forummer schreef:Is een predikant 'gewoon' mens?

Een voorbeeld: ik heb wel eens een preek gehoord waarin de predikant duidelijk veel met zichzelf bezig was, anderen viel het ook op, ook in een voorgaande dienst elders.

Zelf probeer ik hier nuchter in te staan, en te beseffen dat een predikant ook gewoon mens is en ook wel eens een weekje niet zo lekker in zijn vel zit. Dat dit terug te horen is in zijn preek is wellicht niet helemaal goed, maar mijns inziens wel begrijpelijk.

Als ik deze gedachtegang in mijn omgeving benoem, dan wordt ik aangevallen alsof ik heiligschennis pleeg. "Nee hoor, een predikant is van God geroepen en al zijn woorden zijn door de Heilige Geest ingegeven. Zo mag je echt niet denken"

Maken we op die manier niet teveel een 'heilige' van de predikanten?

Herkennen jullie dit, en hoe kijken jullie daar tegen aan?

Wat bedoel je precies met het vetgedrukte?

De titel van dit topic bevreemd me. Iedereen weet dat de predikant een mens is. En als hij een kind van God is, is hij tevens een heilige ("Simul Iustus et Peccator”, “Tegelijk rechtvaardige en zondaar”).

Een predikant is uiteraard niet onfeilbaar.

• De schrift leert dat we onze voorgangers dienen te eren. Dan maken we van kleine punten geen grote punten, hebben we een positieve basishouding, en zijn we coulant met zijn gebreken.
• Tegelijkertijd weten we dat God "mensjes uit het stof verrezen" gebruikt (Calvijn), en dat de predikant ook fouten en gebreken heeft. Het is onze plicht om (vanuit een positieve basishouding) de schiften dagelijks te onderzoeken, en zo te toetsen of alles naar Gods woord is (zie Handelingen, de christenen te Berea). Er is dus geen sprake van dat we alles automatisch voor waarheid moeten aannemen, en dat de predikant het einde van alle tegenspraak is.

Overigens voor de goede balans: het is bij het onderzoeken in punt 2 goed om te beseffen dat we zelf ook heel erg feilbaar zijn.

Forummer schreef:Is een predikant 'gewoon' mens?

Ja.

Forummer schreef:Als ik deze gedachtegang in mijn omgeving benoem, dan wordt ik aangevallen alsof ik heiligschennis pleeg. "Nee hoor, een predikant is van God geroepen en al zijn woorden zijn door de Heilige Geest ingegeven. Zo mag je echt niet denken"

De eerste twee beweringen zijn onjuist. En waarschijnlijk de derde ook.
1. Of een predikant van God geroepen is, weten wij niet. Dat ligt tussen God en hemzelf. Er zijn ook valse profeten. We dienen er vanwege het oordeel van de liefde wel vanuit te gaan, maar alleen God en hijzelf weten of er sprake is van een Goddelijke roeping, of dat hij zelf is gaan lopen. Dat komt van links tot rechts voor.
2. De gevolgtrekking dat zijn woorden door de Heilige Geest zijn ingegeven, is eveneens onjuist. Hij zal in de voorbereiding van zijn preek bidden om de leiding van de Geest, en we mogen dat ook verwachten. Maar hij kan ook dingen zeggen, zelfs in een preek, die beslist niet door Heilige Geest zijn ingegeven. En zelfs tegen de mening van de Geest ingaan. Ook dat komt van links tot rechts voor.
3. Of je zo niet mag denken, weet ik niet helemaal zeker. Je kan in ieder geval beter niet zo luisteren. Je mag er van uitgaan, dat hij preekt zoals Petrus zegt: 'Indien iemand spreekt, die spreke als de woorden Gods'; een oproep aan de prediker om Gods woorden te laten doorklinken in wat hij zegt.

Eens met @JCPhilpot.

Op grond van de Schrift moeten we groot respect geven aan degenen die het volk van God fulltime dienen. Dat omvat verschillende dingen, zoals oprecht en zorgvuldig hun inbreng en meningen tot ons nemen (en toetsen aan het Woord), in hun materiële behoeften voorzien, dagelijks voor hen bidden, en goed over hen praten met anderen.

Je kunt van je dominee of kerk een idool maken. Ik denk dat dat de achtergrond van deze vraag / topic is.
Dat is heel erg. Een afgod maken van mensen, kerkgenootschappen.

Je maakt van je dominee een idool

1. Wanneer je de stem van de dominee boven die van God stelt
2. Wanneer je jouw dominee meer citeert dan de Bijbel zelf (en Gods Woord niet zelfstandig onderzoekt)
3. Wanneer je merkt dat je jouw kerk/predikant eer geeft voor jouw bekering/geloof en niet het evangelie van Jezus Christus, dat een kracht Gods tot zaligheid is voor een iegelijk, die gelooft.
4. Wanneer je het volste vertrouwen hebt dat je dominee altijd gelijk heeft en je zijn woorden niet aan de hand van de Schrift onderzoekt (Handelingen 17:11)

Doordat we vanaf de preekstoel doorgaans alles op zijn allerernstigst moeten nemen, is het vrij lastig om gewoon eens te denken: vandaag was het niks, we zien volgende week wel.
In de praktijk zou ik voor die nuchterheid wel een plaats willen hebben.

Forummer schreef:Is een predikant 'gewoon' mens?

Een voorbeeld: ik heb wel eens een preek gehoord waarin de predikant duidelijk veel met zichzelf bezig was, anderen viel het ook op, ook in een voorgaande dienst elders.

Zelf probeer ik hier nuchter in te staan, en te beseffen dat een predikant ook gewoon mens is en ook wel eens een weekje niet zo lekker in zijn vel zit. Dat dit terug te horen is in zijn preek is wellicht niet helemaal goed, maar mijns inziens wel begrijpelijk.

Als ik deze gedachtegang in mijn omgeving benoem, dan wordt ik aangevallen alsof ik heiligschennis pleeg. "Nee hoor, een predikant is van God geroepen en al zijn woorden zijn door de Heilige Geest ingegeven. Zo mag je echt niet denken"

Maken we op die manier niet teveel een 'heilige' van de predikanten?

Herkennen jullie dit, en hoe kijken jullie daar tegen aan?

Op grond van de bijbel mogen we de conclusie trekken dat ook predikanten en ambtsdragers niet altijd goed bezig zijn.
Ik noem daar Eli, Aeron (gouden kalf) De godsman van betel..
Afijn, ook die maken dus fouten.
Het meest logische zou voor mij zijn om het voorlopig aan te kijken.
Mischien gaat deze man even door een rottige periode, hebben we allemaal eens.
Blijft het voortduren kunt u nog altijd met de betreffende predikant in gesprek gaan en daarna indien nodig met de kerkenraad.

@Forummer heeft het maar met zichzelf getroffen.

Het kwalijke is wel dat anderen - mede christenen - worden zwartgemaakt. En dat zou alzo niet moeten geschieden.

Wim Anker schreef:@Forummer heeft het maar met zichzelf getroffen.

Het kwalijke is wel dat anderen - mede christenen - worden zwartgemaakt. En dat zou alzo niet moeten geschieden.

Hoe kijk je dan nu terug op wat je onlangs poste nav het RD interview?

Als Forummer dat merkt bij zijn predikant, heeft deze man in de eerste plaats het gebed van de gemeente nodig.

helma schreef:

Wim Anker schreef:@Forummer heeft het maar met zichzelf getroffen.

Het kwalijke is wel dat anderen - mede christenen - worden zwartgemaakt. En dat zou alzo niet moeten geschieden.

Hoe kijk je dan nu terug op wat je onlangs poste nav het RD interview?

Eens. Ik moest twee keer lezen voor ik denk te begrijpen wat Wim bedoelt.

Bonny schreef:

Forummer schreef:Is een predikant 'gewoon' mens?

Een voorbeeld: ik heb wel eens een preek gehoord waarin de predikant duidelijk veel met zichzelf bezig was, anderen viel het ook op, ook in een voorgaande dienst elders.

Zelf probeer ik hier nuchter in te staan, en te beseffen dat een predikant ook gewoon mens is en ook wel eens een weekje niet zo lekker in zijn vel zit. Dat dit terug te horen is in zijn preek is wellicht niet helemaal goed, maar mijns inziens wel begrijpelijk.

Als ik deze gedachtegang in mijn omgeving benoem, dan wordt ik aangevallen alsof ik heiligschennis pleeg. "Nee hoor, een predikant is van God geroepen en al zijn woorden zijn door de Heilige Geest ingegeven. Zo mag je echt niet denken"

Maken we op die manier niet teveel een 'heilige' van de predikanten?

Herkennen jullie dit, en hoe kijken jullie daar tegen aan?

Wat bedoel je precies met het vetgedrukte?

In de preek kwam nogal vaak voor "ik heb in de media geschreven dat..." en dat soort opmerkingen.
Volgens mij mag je dan heel nuchter de conclusie trekken dat deze woorden níet door de Heilige Geest zijn ingegeven. En volgens mij mag je ook heel nuchter bedenken dat deze predikant op dat moment waarschijnlijk niet zo goed in zijn vel zit. Daar hoeven we zo iemand niet mee te veroordelen, maar daarmee kun je juist een en ander in perspectief plaatsen.

Let wel, het is slechts een van de voorbeelden die ik tegenkom. En zeker niet bedoeld om een individuele predikant af te branden.

Herman schreef:Doordat we vanaf de preekstoel doorgaans alles op zijn allerernstigst moeten nemen, is het vrij lastig om gewoon eens te denken: vandaag was het niks, we zien volgende week wel.
In de praktijk zou ik voor die nuchterheid wel een plaats willen hebben.

Heb je dat echt weleens meegemaakt, dat het helemaal niets was? Of begrijp ik het verkeerd en bedoel je dat het met jezelf helemaal niets was?

Helaas hebben wij geen eigen predikant. Daarom is de vergelijking met vorige week of volgende week niet van toepassing. Hooguit gaat een predikant tweemaal op dezelfde zondag voor.

Het is trouwens niet mijn bedoeling om specifieke casussen te gaan bespreken, al kan een voorbeeld soms wel verhelderend zijn.

Ik wil gewoon weten hoe jullie er tegen aan kijken en of het herkend wordt.

Zelf probeer ik er (biddend, en ik vind het echt wel moeilijk) mild in te staan en een predikant niet gelijk te veroordelen. Dat heb ik in het verleden wel gedaan merkte ik bij mezelf.

Juist om te proberen er nuchter in te staan en eventuele onvolkomenheden te linken aan de menselijke kant van de predikant, zie ik kans om het los te laten en er 'omheen te luisteren'.

Forummer schreef:Zelf probeer ik er (biddend, en ik vind het echt wel moeilijk) mild in te staan en een predikant niet gelijk te veroordelen.

Wat maakt dat je het zo moeilijk vind om mild tegenover predikanten te staan, en niet gelijk te veroordelen?