Mooi zo samen te constateren dat in alle ontwikkelingen die er zijn, lang niet altijd positief, de Heere nog zo kennelijk wil werken! Laten we ons verwonderen over Zijn Genade en Goedheid.Ararat schreef: ↑11 mar 2023, 17:05 Wat mooi dat het in dit topic weer over geestelijke groei gaat ipv over louter aantallen (papieren) gemeenteleden. Wat mij betreft hoeft groei niet persé in getallen weergegeven te worden. Mag ik delen wat me momenteel -ondanks allerlei zorgen- hoop en blijdschap geeft?
Ik was deze week op biddag in een studentenstad. De dienst die plaatsvond ging uit van diverse plaatselijke kerken. Ik was verwonderd over het feit dat zoveel studenten de moeite namen om op hun woensdagavond naar de kerk te gaan om samen te luisteren, te zingen en te bidden. Bemoedigend, verblijdend is zoiets!
Ik hoor van jongeren in mijn omgeving, van diverse kerkelijke denominaties. Ze willen belijdenis van hun persoonlijke geloof afleggen in het midden van hun gemeente. Ze blokkeren hun agenda's rondom de eerste avondmaalsdienst, deze dienst willen ze niet (onvoorbereid) missen.
Nu we het over avondmaal hebben:
Zeer binnenkort hoop ik weer getuige te zijn van een avondmaalszondag in onze eigen gemeente. Ik kijk er naar uit, ook om nieuwe gasten aan de tafel te zien. Zullen die er wel zijn? Jazeker! Want onze God werkt nog steeds merkbaar en ook in onze gemeente blijft dat niet verborgen!
De krant van nú, vól verontrustende berichten!
Re: De krant van nú, vól verontrustende berichten!
Re: De krant van nú, vól verontrustende berichten!
Het is in ons land ook (nog) niet ingewikkeld om geestelijke groei te constateren. Het kost ons niets tot nu toe. Donderdag stond er een artikel in het RD over het positieve van lijden in de Bijbel. Een citaat:
Snel groeiende gemeenten kunnen (... aangepast) zo weer uiteen spatten.
Een stil leven met de Heere, met een geloofsoog door de belofte en een gezicht op Christus, daar gaat het om.
Geloven lijkt in onze tijd zonder kruisdragen ook wel te lukken.
Ik ben niet zo positief over het geestelijk klimaat. Wel geestelijke groei maar een gemakkelijk, wereldgelijkvormig en welvarend leven kan ik moeilijk bij elkaar zien.In de westerse context kan het zo zijn dat je keuzes moet maken die niet handig zijn voor jezelf, maar die wel goed zijn voor de ander. We moeten onszelf als het ware breken, zoals Jezus het brood en Zijn eigen lichaam op het kruis brak.
Snel groeiende gemeenten kunnen (... aangepast) zo weer uiteen spatten.
Een stil leven met de Heere, met een geloofsoog door de belofte en een gezicht op Christus, daar gaat het om.
Geloven lijkt in onze tijd zonder kruisdragen ook wel te lukken.
Re: De krant van nú, vól verontrustende berichten!
Wat maakt dat je zo reageert? Ik vul in: cynisch? Jaloers? Teleurgesteld? Ongelovig?Herman schreef: ↑11 mar 2023, 17:56 Ik snap die manier van denken niet. Het kerkbezoek is sinds 1950 enorm gedaald en ook dit onderzoek sluit aan bij die trend. Als er dan ergens eens een groep mensen bij elkaar zitten, dan betekent dat volgens mij alleen maar, dat het minimaal het dubbele zou moeten zijn of had kunnen zijn als de kerkverlating niet had toegeslagen.
Herken je echt geen van deze zaken in jouw omgeving? Dat lijkt me inderdaad lastig.
Het komt (waarschijnlijk onterecht) op me over dat ik niet dankbaar mag zijn voor de dingen die ik noemde omdat deze getalsmatig meer hadden moeten zijn? Overigens... Móeten?
Ik ben gezien de dingen die je noemt juist extra blij en dankbaar voor de dingen die ik om me heen zie.
Geloven is een werkwoord
Re: De krant van nú, vól verontrustende berichten!
Een groeiende gemeente vergelijken met een uiteenspattend zwellichaam... Meh.Ad Anker schreef: ↑11 mar 2023, 18:49 Het is in ons land ook (nog) niet ingewikkeld om geestelijke groei te constateren. Het kost ons niets tot nu toe. Donderdag stond er een artikel in het RD over het positieve van lijden in de Bijbel. Een citaat:Ik ben niet zo positief over het geestelijk klimaat. Wel geestelijke groei maar een gemakkelijk, wereldgelijkvormig en welvarend leven kan ik moeilijk bij elkaar zien.In de westerse context kan het zo zijn dat je keuzes moet maken die niet handig zijn voor jezelf, maar die wel goed zijn voor de ander. We moeten onszelf als het ware breken, zoals Jezus het brood en Zijn eigen lichaam op het kruis brak.
Snel groeiende gemeenten kunnen als zwellichamen zijn die zo weer uiteen spatten.
Een stil leven met de Heere, met een geloofsoog door de belofte en een gezicht op Christus, daar gaat het om.
Geloven lijkt in onze tijd zonder kruisdragen ook wel te lukken.
Geloven is een werkwoord
Re: De krant van nú, vól verontrustende berichten!
Het artikel ging over de daling van het kerkbezoek na corona. Individuele zegeningen moeten niet leiden tot struisvogelgedrag. Wat dat betreft, vind ik de discussie erg wonderlijk.
Re: De krant van nú, vól verontrustende berichten!
Waarom kunnen zorg om kerkverlating, vervlakking en verkilling en vreugde om geestelijke groei die ook gezien mag worden niet naast elkaar bestaan?
Iemand deelt zorg, dan hoeft daar niet meteen een "ja maar er is ook groei"-reactie op te komen.
Iemand deelt vreugde, dan hoeft daar niet meteen een "ja maar zie je ook de zorg"-reactie op te komen.
Iemand deelt zorg, dan hoeft daar niet meteen een "ja maar er is ook groei"-reactie op te komen.
Iemand deelt vreugde, dan hoeft daar niet meteen een "ja maar zie je ook de zorg"-reactie op te komen.
-
Re: De krant van nú, vól verontrustende berichten!
Ik gaf slechts woorden aan de vreugde ik momenteel even ervaar. Ik zei er expres bij: "ondanks allerlei zorgen".
Het lijkt op het verkeerde moment te zijn geweest. In ieder geval lijkt het op de verkeerde plaats te zijn geweest.
Het lijkt op het verkeerde moment te zijn geweest. In ieder geval lijkt het op de verkeerde plaats te zijn geweest.
Geloven is een werkwoord
Re: De krant van nú, vól verontrustende berichten!
Ja, het had bij grote vreugden gemogen. Ik sluit me bij je aan met het uitzien naar morgen en zeker naar volgende week zondag.
Re: De krant van nú, vól verontrustende berichten!
Uitzonderingen bevestigen nog altijd de regel en dat betekent niet dat het niet waar kan zijn.
Als het goed is verlangen we allemaal naar een 'awaking' . Misschien is het begin in de kerk van Zeeuw er al wel. Hopelijk breidt het zich uit als een olievlek.
Want over het algemeen gaat het niet goed in kerkelijk Nederland, dat is denk ik iedereen wel met elkaar eens.
Als het goed is verlangen we allemaal naar een 'awaking' . Misschien is het begin in de kerk van Zeeuw er al wel. Hopelijk breidt het zich uit als een olievlek.
Want over het algemeen gaat het niet goed in kerkelijk Nederland, dat is denk ik iedereen wel met elkaar eens.
Re: De krant van nú, vól verontrustende berichten!
Ik zit na te denken over je laatste zin, dit hoor ik vaker om me heen.Ad Anker schreef: ↑11 mar 2023, 18:49 Het is in ons land ook (nog) niet ingewikkeld om geestelijke groei te constateren. Het kost ons niets tot nu toe. Donderdag stond er een artikel in het RD over het positieve van lijden in de Bijbel. Een citaat:Ik ben niet zo positief over het geestelijk klimaat. Wel geestelijke groei maar een gemakkelijk, wereldgelijkvormig en welvarend leven kan ik moeilijk bij elkaar zien.In de westerse context kan het zo zijn dat je keuzes moet maken die niet handig zijn voor jezelf, maar die wel goed zijn voor de ander. We moeten onszelf als het ware breken, zoals Jezus het brood en Zijn eigen lichaam op het kruis brak.
Snel groeiende gemeenten kunnen (... aangepast) zo weer uiteen spatten.
Een stil leven met de Heere, met een geloofsoog door de belofte en een gezicht op Christus, daar gaat het om.
Geloven lijkt in onze tijd zonder kruisdragen ook wel te lukken.
Zalig is de mens, welken de Heere de zonden niet toerekent.
-
- Berichten: 6678
- Lid geworden op: 14 apr 2021, 23:55
- Locatie: Zeeland
Re: De krant van nú, vól verontrustende berichten!
Zeker. En als het dan bij de buurman nog slechter gaat dan bij onszelf, verheffen we onszelf nog erboven en zijn we zo 'dankbaar voor alle zegeningen - naast alle zorgen - nog zijn'. Maar het zijn allemaal maar kerkmuurtjes die we optrekken en binnen die muurtjes vinden we ons eigen plekje stiekem toch wel het beste.
Quis non fleret?
-
- Berichten: 6678
- Lid geworden op: 14 apr 2021, 23:55
- Locatie: Zeeland
Re: De krant van nú, vól verontrustende berichten!
Er zijn al wat berichten ter verduidelijking verplaatst, maar mijn waarneming gaat het hier om het niet tonen van het nodige empathisch vermogen. Bij een ernstig zieke ga je ook niet over jezelf zitten vertellen dat je zo gezond bent. Dan geef je aandacht aan degene die lijdt.
-
Online
- Berichten: 4657
- Lid geworden op: 14 sep 2018, 08:49
- Locatie: bertiel1306@gmail.com
Re: De krant van nú, vól verontrustende berichten!
en dus moeten de grote daden van de Heere maar onder het tapijt omdat het ergens anders minder gaat?
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.