Tucht

[Valcke]

Hoe werkt dat appel bij de PS

Hetzelfde als richting de classis.
Heel simpel: als het goed is heb je een reactie van de scriba van de classis ontvangen op je appelschrift. Op deze reactie kan je weer reageren dat je het niet eens bent met hun uitspraak en dat je jouw zienswijze voor wil leggen aan de betreffende PS.

Ik denk dat CvdW te maken heeft met een andere kerkorde dan jij, Tiberius. In principe zal dat vermoedelijk niet heel veel uitmaken, maar er kunnen verschillen zijn.

[Tiberius]

Hoe werkt dat appel bij de PS

Wanneer je je lidmaatschap hebt opgevraagd kun je niet meer in appel.

Wel als de classis zijn eerdere appel ontvankelijk heeft verklaard. En dat hebben ze, anders hadden ze geen reactie meer gegeven.

@Valcke, nee het is dezelfde.

[Valcke]

@Valcke, nee het is dezelfde.

O.k. - verrassend voor mij...

[Tiberius]

@Valcke, nee het is dezelfde.

O.k. - verrassend voor mij...

Laat ik het zo zeggen: ik spreek over het (eerdere) kerkverband van CvdW, niet over dat van mezelf.

[Bernadientje]

Hoe zit het eigenlijk als iemand via de juridische weg veroordeeld wordt voor een overtreding, is er dan altijd tuchttoepassing (of eventueel schuldbelijdenis)?

[Valcke]

@Valcke, nee het is dezelfde.

O.k. - verrassend voor mij...

Laat ik het zo zeggen: ik spreek over het (eerdere) kerkverband van CvdW, niet over dat van mezelf.

O.k. dat verklaart het voor mij al wat beter. Maar niet ieder kerkverband hanteert de D.K.O. Er kunnen in de procedures best wel wat verschillen zijn. Maar dat weet je dan ongetwijfeld beter dan ik.

[Valcke]

Hoe zit het eigenlijk als iemand via de juridische weg veroordeeld wordt voor een overtreding, is er dan altijd tuchttoepassing (of eventueel schuldbelijdenis)?

Normaal gesproken wel (behalve voor verkeersovertredingen e.d.). Er zijn theoretisch altijd uitzonderingen denkbaar.
(Andersom geldt dit echter niet. De kerk kan heel andere redenen hebben voor tuchtuitoefening dan overtredingen tegen de burgerlijke overheid.)

[Bernadientje]

Hoe zit het eigenlijk als iemand via de juridische weg veroordeeld wordt voor een overtreding, is er dan altijd tuchttoepassing (of eventueel schuldbelijdenis)?

Normaal gesproken wel (behalve voor verkeersovertredingen e.d.). Er zijn theoretisch altijd uitzonderingen denkbaar.
(Andersom geldt dit echter niet. De kerk kan heel andere redenen hebben voor tuchtuitoefening dan overtredingen tegen de burgerlijke overheid.)

Dat is zo idd, de kerk meer in de hoek van liefdevol aansporen om terug te keren van de verkeerde weg, even kort gezegd.

[Geytenbeekje]

Hoe zit het eigenlijk als iemand via de juridische weg veroordeeld wordt voor een overtreding, is er dan altijd tuchttoepassing (of eventueel schuldbelijdenis)?

Normaal gesproken wel (behalve voor verkeersovertredingen e.d.). Er zijn theoretisch altijd uitzonderingen denkbaar.
(Andersom geldt dit echter niet. De kerk kan heel andere redenen hebben voor tuchtuitoefening dan overtredingen tegen de burgerlijke overheid.)

En als men iemand overrijd en die leeft daardoor niet meer en hij rijdt door? Want in Nederland wordt daar wel een strafzaak van gemaakt.

[Valcke]

En als men iemand overrijd en die leeft daardoor niet meer en hij rijdt door? Want in Nederland wordt daar wel een strafzaak van gemaakt.

Het algemene principe is dit (DKO):
"71. Gelijk de christelijke straf (d.i. de kerkelijke tucht) geestelijk is en niemand van het burgerlijke gerecht en de straf van de overheid bevrijdt, alzo worden ook naast de burgerlijke straf de kerkelijke censuren noodzakelijk vereist, om de zondaar met de kerk en zijn naaste te verzoenen en de ergernis uit de gemeente van Christus weg te nemen."

[-DIA-]

Wordt de handhaving van de kerkelijke tucht ook niet genoemd als het in onze belijdenis gaat over het onderscheid tussen de ware en de valse kerk? Of het zo zwart/wit gezegd mag worden weet ik niet, onze belijdenis doet het wel, maar goed. Hoe denken we daar dan over? Net als artikel 36, het ambt der overheid?

[Tiberius]

En als men iemand overrijd en die leeft daardoor niet meer en hij rijdt door? Want in Nederland wordt daar wel een strafzaak van gemaakt.

Het algemene principe is dit (DKO):
"71. Gelijk de christelijke straf (d.i. de kerkelijke tucht) geestelijk is en niemand van het burgerlijke gerecht en de straf van de overheid bevrijdt, alzo worden ook naast de burgerlijke straf de kerkelijke censuren noodzakelijk vereist, om de zondaar met de kerk en zijn naaste te verzoenen en de ergernis uit de gemeente van Christus weg te nemen."

Ds. K. de Gier beschrijft hierover in zijn commentaar op de kerkorde de lijn van Voetius, die i.i.g. in de reformatorische kerkverbanden aangehouden wordt (onderstrepingen van mij):

Zaken die onder de kerkelijke tucht vallen, moeten werkelijk zonden zijn. Hieronder verstond Voetius het dwalen ten aanzien van de leer én afwijkingen in zeden, die gelden als overtredingen van Gods wet. Het gaat dus niet om zonden die alleen afgeleid kunnen worden van een of andere wettelijke bepaling van de overheid of om gedragingen die ingaan tegen de gewoonten van mensen. Alleen de overtreding van de ordinantiën die de Heere gesteld heeft voor geloof en leven, maken iemand tot voorwerp van de kerkelijke tucht.

Verder dienen het volgens Voetius zonden te zijn die ergernis veroorzaken. Het moeten zonden zijn die in het openbaar bedreven worden. Het gaat daarbij niet over karakterfouten en vele zwakheden die ook de ware gelovigen altijd blijven aankleven, maar om moedwillig bedreven openbare zonden, die ergernis geven. Ze zijn met andere woorden gevaarlijk, omdat ze gemakkelijk door anderen in de gemeente kunnen worden nagevolgd en afbreuk doen aan de praktijk van het godzalige leven.

Tenslotte noemt Voetius het hardnekkig volharden in het leven in de zonden en het verwerpen van de vermaningen om met de zonden te breken. Er is sprake van het moedwillig en opzettelijk doorgaan met en vasthouden van de zonden. Is deze verharding in het spel, dan wordt de tucht toegepast. Is de verharding echter verdwenen, dan wordt ook de tucht opgeheven. En wat betreft de dwaling in de leer is het zo dat de kerk haar belijdenisgeschriften heeft.

[Tiberius]

En om op de vraag van topicstarter ...

Tucht, is dat alleen voor de belijdende leden? En doopleden die openlijke zonden doen, worden die ook getuchtigd?

... antwoord te geven (eveneens i.i.g. voor de reformatorische kerkverbanden):

Doopleden zijn leden van de kerk en daarmede ook aan de tucht onderworpen, wanneer zij zich niet gedragen zoals zij zich moeten gedragen, n.l. niet ter kerk komen, niet ter catechisatie gaan en een werelds en een min of meer losbandig leven leiden. Dan moeten doopleden gewaarschuwd, vermaand, onderwezen en berispt worden.
Nu kan men van mening verschillen over de vraag of dit nu zuiver kerkelijke tucht is, ja dan neen. Voetius meende van niet, daar dergelijke vermaningen, waarschuwingen en bestraffingen nog geen ‘eigenlijke tucht’ zijn, maar slechts ‘de voorlopers en voorbereidselen’.
(...)
Een andere vraag is of de gedoopten zelf vermaand moeten worden of dat deze vermaningen gedaan moeten worden via de ouders. Het antwoord is, dat zowel de ouders als de doopleden zelf moeten worden vermaand.

Lees verder op: http://kerkrecht.nl/node/1811

[-DIA-]

Het, gezien de praktijk, wel niet mogelijk zijn, om hier de lijn van onze belijdenisgeschriften te handhaven? Want volgens mij is deze duidelijk omtrent het laten roesten van de sleutel van de tucht?

[Tiberius]

Dat moet wel kunnen ja.