Susanna schreef:Prediken is de openbare uiteenzetting van de Schrift door de door God gezonden man, waarin God Zelf aanwezig is in oordeel en in genade." Met andere woorden, God is aanwezig, door Zijn Geest, in de prediking van Zijn Woord. Zulke prediking begint in een Bijbeltekst, blijft daarin en toont de door God bedoelde betekenis.

Zo'n prediking vereist het verkondigen van de volledige raad van God in de Schrift. Het hele geschreven Woord moet worden uitgelegd. Geen waarheid mag niet worden onderwezen, geen zonde onbelicht, geen genade mag verzwegen of achtergehouden worden, geen belofte mag verzwegen worden.

J. Calvijn, S. Lawson

Ukkie schreef: Wantrouwen is zo'n vervelend iets op dit forum

Johann Gottfried Walther schreef:

Susanna schreef:Prediken is de openbare uiteenzetting van de Schrift door de door God gezonden man, waarin God Zelf aanwezig is in oordeel en in genade." Met andere woorden, God is aanwezig, door Zijn Geest, in de prediking van Zijn Woord. Zulke prediking begint in een Bijbeltekst, blijft daarin en toont de door God bedoelde betekenis.

Zo'n prediking vereist het verkondigen van de volledige raad van God in de Schrift. Het hele geschreven Woord moet worden uitgelegd. Geen waarheid mag niet worden onderwezen, geen zonde onbelicht, geen genade mag verzwegen of achtergehouden worden, geen belofte mag verzwegen worden.

J. Calvijn, S. Lawson

Hier staat het Het begint met de tekst!
Die is leidend.
Zeker de volle raad Gods zoals ik al aangaf.

Susanna schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:

Susanna schreef:Prediken is de openbare uiteenzetting van de Schrift door de door God gezonden man, waarin God Zelf aanwezig is in oordeel en in genade." Met andere woorden, God is aanwezig, door Zijn Geest, in de prediking van Zijn Woord. Zulke prediking begint in een Bijbeltekst, blijft daarin en toont de door God bedoelde betekenis.

Zo'n prediking vereist het verkondigen van de volledige raad van God in de Schrift. Het hele geschreven Woord moet worden uitgelegd. Geen waarheid mag niet worden onderwezen, geen zonde onbelicht, geen genade mag verzwegen of achtergehouden worden, geen belofte mag verzwegen worden.

J. Calvijn, S. Lawson

Hier staat het Het begint met de tekst!
Die is leidend.
Zeker de volle raad Gods zoals ik al aangaf.

De volle raad Gods is dat hetzelfde als wanneer ik zeg: de volledige raad van God in de Schrift"? Even verward door de naamval die je gebruikt.

Voor mij betekent dit het hele heilsplan wat God aanbiedt en wat Hij van mensen vraagt. Dus Zijn geopenbaarde wil en doel met betrekking tot de redding van de mens ( Handelingen 2:23 ; Handelingen 4:28 ; Efeziërs 1:11 ).

Johann Gottfried Walther schreef:

-DIA- schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Van de week las ik een zin, die ik vaker heb gehoord.
Een preek moet beginnen in de eeuwigheid en eindigen in de eeuwigheid.

Waar is deze voorwaarde/eis op gebaseerd?
Ik zal gelijk wel weer aangeven de hele raad van God moet verkondigd worden, het hele woord van God.
Maar niet in één preek toch?

In de Bijbel kunnen wij in het nieuwe Testament voorbeelden van preken vinden maar die beginnen niet in de eeuwigheid..
Vele preken van Oudvaders, vooral Puriteinen beginnen ook niet in de eeuwigheid...

Graag inhoudelijke reacties en niet zo lang wij leven hebben wij niet anders geweten en dat er altijd geschopt wordt tegen de gezonde leer.
Ik stel een oprechte vraag, om onderbouwing of waar het feit/idee vandaan komt.

Waar moeten we beginnen? Daar waar God begint. In de stilte der nooitbegonnen eeuwigheid, in de Raad des Vredes.
Was er die niet, waren er geen preken nodig.
En ja waar eindigt het mee? Uit die Raad des Vredes zijn gedachten opgekomen, ik spreek nu menselijk, gedachten des vredes, om een gevallen mens, die God, uit vrije verkiezing wilde zaligen, zodat ze in het verderf niet nederdalen zouden.
Hoe kon dit? Het mysterie van de Raad des Vredes kunnen we niet indringen, en toch... ik lees er iets over in het boek Job. Ik kan dat niet ik kort bestek zeggen. Wellicht is daarvoor een preek van ds. P. Blok dienstig. Of kan die dienstig zijn, want er zijn altijd mensen die zich daar aan stoten.
Waartoe de prediking, omdat er in de stilte der eeuwigheid een besluit is genomen om mensen in de tijd te zaligen en hen te verlossen van de eeuwige dood, en op te nemen in de eeuwige heerlijkheid.

Wat er geen Raad des Vredes, dan was er geen prediking, en waren alle mensen gezonken in een eeuwige rampzaligheid.

Nu misschien antwoord geven op de gestelde vraag? En een onderbouwing?

Roos2018 schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:

-DIA- schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Van de week las ik een zin, die ik vaker heb gehoord.
Een preek moet beginnen in de eeuwigheid en eindigen in de eeuwigheid.

Waar is deze voorwaarde/eis op gebaseerd?
Ik zal gelijk wel weer aangeven de hele raad van God moet verkondigd worden, het hele woord van God.
Maar niet in één preek toch?

In de Bijbel kunnen wij in het nieuwe Testament voorbeelden van preken vinden maar die beginnen niet in de eeuwigheid..
Vele preken van Oudvaders, vooral Puriteinen beginnen ook niet in de eeuwigheid...

Graag inhoudelijke reacties en niet zo lang wij leven hebben wij niet anders geweten en dat er altijd geschopt wordt tegen de gezonde leer.
Ik stel een oprechte vraag, om onderbouwing of waar het feit/idee vandaan komt.

Waar moeten we beginnen? Daar waar God begint. In de stilte der nooitbegonnen eeuwigheid, in de Raad des Vredes.
Was er die niet, waren er geen preken nodig.
En ja waar eindigt het mee? Uit die Raad des Vredes zijn gedachten opgekomen, ik spreek nu menselijk, gedachten des vredes, om een gevallen mens, die God, uit vrije verkiezing wilde zaligen, zodat ze in het verderf niet nederdalen zouden.
Hoe kon dit? Het mysterie van de Raad des Vredes kunnen we niet indringen, en toch... ik lees er iets over in het boek Job. Ik kan dat niet ik kort bestek zeggen. Wellicht is daarvoor een preek van ds. P. Blok dienstig. Of kan die dienstig zijn, want er zijn altijd mensen die zich daar aan stoten.
Waartoe de prediking, omdat er in de stilte der eeuwigheid een besluit is genomen om mensen in de tijd te zaligen en hen te verlossen van de eeuwige dood, en op te nemen in de eeuwige heerlijkheid.

Wat er geen Raad des Vredes, dan was er geen prediking, en waren alle mensen gezonken in een eeuwige rampzaligheid.

Nu misschien antwoord geven op de gestelde vraag? En een onderbouwing?

@JGW, een antwoord op je vraag kan je vinden in de Dortse Leerregels, I - 14:
Het gaat daar over de verkiezing van eeuwigheid, waar paragraaf I - 7 mee begint.

Art. 14:
... alzo moeten zij ook ten huidige dage, te zijner tijd en plaats, in de Kerke Gods (dewelke zij bijzonderlijk is toegeëigend) voorgesteld worden ...

Dat betekent dat deze stof niet elke preek behandeld hoeft te worden, maar wanneer de inhoud van de preek daar aanleiding toe geeft.

Johann Gottfried Walther schreef:Wil je met zoveel woorden zeggen dat de DL geen gelijk hebben?
Nee dit is geen wantrouwende vraag maar een vraag naar duidelijkheid in het uitdrukken.

Johann Gottfried Walther schreef:Ik kreeg de indruk dat volgens DIA de uitverkiezing elke preek aan de orde moet komen.

Susanna schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Ik kreeg de indruk dat volgens DIA de uitverkiezing elke preek aan de orde moet komen.

Waarom niet. Het is een groot wonder dat de Heere mensen uitgekozen of verkoren heeft. Dat alleen al is het vermelden waard toch? Lees Efeze 1 hoe Paulus het onder woorden brengt.

Johann Gottfried Walther schreef:

Susanna schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Ik kreeg de indruk dat volgens DIA de uitverkiezing elke preek aan de orde moet komen.

Waarom niet. Het is een groot wonder dat de Heere mensen uitgekozen of verkoren heeft. Dat alleen al is het vermelden waard toch? Lees Efeze 1 hoe Paulus het onder woorden brengt.

Dus al die preken van oudvaders, waarin het niet over de uitverkiezing gaat, die missen iets fundamenteels?
Ik heb geen problemen met de uitverkiezing totaal niet, maar het gaat om de tekst, niet om allerlei zaken die er volgens ons in een preek zouden moeten zitten. Gods woord is leidend, en niet een systeem van ons mensen.