Wat een bemoediging om te bidden! Onze menselijke opvattingen zouden ertoe leiden dat we kleine dingen vragen, omdat onze verdiensten zo klein zijn. Maar de Heere wil dat we grote zegeningen vragen. Gebed zou net zo eenvoudig moeten zijn als het openen van onze mond. Het zou een natuurlijk, ongedwongen spreken moeten zijn. Als iemand het ernstig meent, doet hij zijn mond wijd open. De tekst dringt er bij ons aan om vurig te zijn in onze smekingen. Toch betekent het ook dat we vrij met God mogen omgaan en vele en grote zegeningen uit Zijn handen mogen vragen. Lees het hele vers en let op het argument: ‘Ik ben de Heere, uw God, Die u heb opgevoerd uit het land van Egypte; doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen.’ Omdat de Heere ons zoveel gegeven heeft, spoort Hij ons aan om meer te vragen, ja, meer te verwachten. Let erop, hoe de vogeltjes in hun nesten alleen maar mond lijken te zijn, als de moeder komt om ze te voeden. Laat het met ons hetzelfde zijn. Laat genade door elke deur binnen. Drink het in, zoals een spons het water opzuigt. God is bereid om ons te vervullen, als we maar bereid zijn om vervuld te worden. Laat onze behoeften ervoor zorgen dat onze mond geopend wordt. Laat onze zwakheid ervoor zorgen dat we onze mond openen en ernaar snakken. Ja, laat onze ongerustheid ervoor zorgen dat we snakken en roepen als een kind. De geopende mond zal door de Heere Zelf vervuld worden. Dat het vandaag zo met ons mag zijn, Heere.
CH Spurgeon.
Ik moest aan deze meditatie denken toen ik vanmorgen naar buiten keek en Vader Merel zorgde dat een van de jonge merels te eten kreeg.
