Hendrikus schreef:

CvdW schreef:

Chrisje72 schreef:Dat herken ik van vroeger, Forummer, als kind ging ik er vroeger lekker voor zitten bij het "grote gebed" en 9 van de 10 keer viel ik tegen mijn moeder aan in slaap. In mijn huidige gemeente is het grote gebed (het wordt hier ook niet zo genoemd) geen preek tegen de Heere maar echt een gebed om de opening van het woord en soms de voorbeden, hoewel die ook vaak in het gebed na de preek aan de orde komen. Het duurt dan ook geen 20 minuten tot een half uur wat ik vroeger wel meemaakte. Bovendien hebben we hier stoelen met ruimte voor je Bijbrl ertussen dus tegen elkaar aan hangen gaat erg lastig.

In welke gemeenten komt dat voor dat een gebed 20 tot 30 minuten duurt?

Ook al zou het de helft zijn, dan is het nog érg lang. Als een predikant het gebed gebruikt om aan de Heere te vertellen hoe Hij moet werken, is het geen gebed meer.

Murdoch Campbell schreef:Donald was gewoon te vertellen hoe hij als jongeman te Callernish aanwezig was bij een gebedssamenkomst. Er woonde toen in het district een opmerkelijke christin, bekend als 'Anna nighean an t'saoir.' Annie had een onbeschroomde manier om jongemannen te vertellen wat zij van hun openbare gebeden dacht en Donald was bezorgd dat hij, indien hij gevraagd werd om te bidden, nadien door haar onder handen genomen zou worden! Nadat hij zijn gebed beëindigd had, zag hij haar achter hem zitten. Later nam zij hem bij de hand en zei: 'U begon en eindigde, zoals ik hoopte dat u doen zou. Sommigen vermoeien ons met teveel woorden en dan houden wij op met hen te bidden. Dan wordt het gebed vruchteloos.' Deze raad hielp Donald om een apostel van kortheid te worden in al zijn openbare gebeden.

J.C. Philpot schreef:Ik merk dat we ons heel erg bewust zijn van de concentratieboog van de gemeenteleden, en daar rekening mee willen houden.

Maar zijn we ons ook bewust van de noodzaak van het gebed, en van de grote geestelijke nood die ons tot gebed dringt?

Volgens de Catechismus is het gebed het "voornaamste stuk der dankbaarheid, welke God van ons vordert, en dat God Zijn genade en den Heiligen Geest alleen aan diegenen geven wil, die Hem met hartelijke zuchten zonder ophouden daarom bidden en daarvoor danken".

Het geirriteerd zijn als het gebed van een predikant 5 minuten te lang duurt, vind ik niet getuigen van besef met betrekking tot het bovenstaande.

Overigens besef ik ook dat de predikant hier ook van doordrongen moet zijn. Dat voorkomt dat gebeden langdradige preken in gebedsvorm worden, en zou er voor zorgen dat er in de gebeden meer om redding van verloren zielen gesmeekt zou worden en om de uitbreiding van Gods koninkrijk. Veel woorden, maken nog geen gebed.

Forummer schreef: Denk ook wel dat predikanten (tegenwoordig?) denken dat het van hen verwacht wordt, en toegeven aan dit verwachtingspatroon. Dan kan het al snel een verkapte preek worden, om de "verwachte tijd" vol te praten.

Forummer schreef:Helemaal mee eens Philpot.
Denk ook wel dat predikanten (tegenwoordig?) denken dat het van hen verwacht wordt, en toegeven aan dit verwachtingspatroon. Dan kan het al snel een verkapte preek worden, om de "verwachte tijd" vol te praten.

Zita schreef:Het verbaast mij oprecht dat al vier pagina's lang het slapen in de kerk wordt goedgepraat. De dominee preekt te lang, preekt te saai, bidt te lang, het is te warm, kortom: een aaneenrijging van excuses. Die excuses vind ik stuk voor stuk niet geldig.

Dodo schreef:Soms gebeurt het gewoon, ook al wil je niet. Eutychus viel ook in slaap toen Paulus lang preekte.