Met deze tekst werd ik vannacht wakker. Ik had geen idee waar het vandaan kwam, ik heb hem onlangs niet gehoord.
Ik ben gaan zoeken wat dit precies inhoudt.
Op Digibron kwam ik o.m. dit tegen:

"Gods kinderen komen om onderwijs, niet alleen om te horen wat ze beleefd hebben. De door God geroepen dienstknechten hebben de opdracht om te spreken naar het hart van Jeruzalem en Gods kinderen luisteren of ze in de preek hun naam horen noemen. Of hun hart verklaard wordt, 't Is tot bemoediging in de prediking te horen dat hetgeen beleefd werd in de Schrift verklaard ligt als de weg die de Heere met Zijn volk houdt. Maar even nodig is op dezelfde wijze te horen wat gemist wordt. Want het gemis : is dikwijls' groter dan het bezit."

Het gaat dus over de bevinding.
Maar ook over het standenleven(?)

HIER is het artikel te lezen.

Is hier meer over te zeggen? Is het onmisbaar in de prediking?

Dr. W. van Vlastuin heeft een boek geschreven die met deze titel getooid is. Dat is een aanrader, maar het heeft wel een wat theologisch kader omdat het is uitgewerkt met het oog op de opleiding van studenten theologie.

De tekst zelf staat in Jesaja 40 vers 2.

Herman schreef:Dr. W. van Vlastuin heeft een boek geschreven dit met deze titel getooid is.

Dat méén je niet.
Gistermiddag heb ik hem beluisterd, voor het eerst.

Mara schreef:

Herman schreef:Dr. W. van Vlastuin heeft een boek geschreven dit met deze titel getooid is.

Dat méén je niet.
Gistermiddag heb ik hem beluisterd, voor het eerst.

https://www.rd.nl/kerk-religie/dr-van-v ... p-1.276178

In digibron is een vraaggesprek over dit boek na te lezen.

Herman schreef:

Mara schreef:

Herman schreef:Dr. W. van Vlastuin heeft een boek geschreven dit met deze titel getooid is.

Dat méén je niet.
Gistermiddag heb ik hem beluisterd, voor het eerst.

https://www.rd.nl/kerk-religie/dr-van-v ... p-1.276178

In digibron is een vraaggesprek over dit boek na te lezen.

Dank je wel!

De hele tekst luidt:

Spreekt naar het hart van Jeruzalem, en roept haar toe, dat haar strijd vervuld is, dat haar ongerechtigheid verzoend is, dat zij van de hand des HEEREN dubbel ontvangen heeft voor al haar zonden.

Je moet het eerste gedeelte niet los zien van het tweede.

De KJV heeft: "Speak ye comfortably to Jerusalem..." Dus: spreek troostvol. Ik lees in deze tekst eigenlijk weinig over het verklaren van je hart of het gemis. Ja, als je nog niet verlost bent, kun je je gemis in deze tekst horen, maar dat heeft niet zoveel met de standen te maken.
Wel een troostvol woord: De strijd is over, de zonde verzoend! Alles, alles is voldaan.

John Galt schreef:De hele tekst luidt:

Spreekt naar het hart van Jeruzalem, en roept haar toe, dat haar strijd vervuld is, dat haar ongerechtigheid verzoend is, dat zij van de hand des HEEREN dubbel ontvangen heeft voor al haar zonden.

Je moet het eerste gedeelte niet los zien van het tweede.

De KJV heeft: "Speak ye comfortably to Jerusalem..." Dus: spreek troostvol. Ik lees in deze tekst eigenlijk weinig over het verklaren van je hart of het gemis. Ja, als je nog niet verlost bent, kun je je gemis in deze tekst horen, maar dat heeft niet zoveel met de standen te maken.
Wel een troostvol woord: De strijd is over, de zonde verzoend! Alles, alles is voldaan.

Juist. Zo zie je maar weer hoe belangrijk het is om niet op één vertaling af te gaan. Het gevaar is groot dat zo'n tekst wordt gebruikt om bevinding boven de Schrift te stellen, wat kan ontaarden in uitspraken als "Gods volk leer het anders".

Als je de kanttekeningen raadpleegt dan zie dat het geen tegenstellingen zijn. Dus troostrijk spreken raakt altijd het hart en daarmee zijn we gewoon in de kern van de bevindelijkheid aangekomen? Want het verstand valt niet te troosten.

Ja, maar "het hart raken" en "het hart verklaren" zijn niet hetzelfde. Natuurlijk is troostrijk spreken bevindelijk. Maar dat is niet hetzelfde als het citaat dat Mara aanhaalt, waar het, als ik het goed begrijp, gaat om het verklaard krijgen van je weg en vooral horen wat je nog mist.

John Galt schreef:De hele tekst luidt:

Spreekt naar het hart van Jeruzalem, en roept haar toe, dat haar strijd vervuld is, dat haar ongerechtigheid verzoend is, dat zij van de hand des HEEREN dubbel ontvangen heeft voor al haar zonden.

Je moet het eerste gedeelte niet los zien van het tweede.

De KJV heeft: "Speak ye comfortably to Jerusalem..." Dus: spreek troostvol. Ik lees in deze tekst eigenlijk weinig over het verklaren van je hart of het gemis. Ja, als je nog niet verlost bent, kun je je gemis in deze tekst horen, maar dat heeft niet zoveel met de standen te maken.
Wel een troostvol woord: De strijd is over, de zonde verzoend! Alles, alles is voldaan.

Als je nog verder leest zie je dat het citaat geen recht doet aan de troost van de Heere.

Halen we deze tekst niet te veel uit de context? En zetten we onszelf niet te veel in de plaats van Israël? Wie moet Jesaja toeroepen dat dat haar strijd vervuld is? "Mijn volk, het hart van Jeruzalem, de steden van Juda". Dat ziet niet op de heidenen hier.

Jesaja wordt verteld dat hij teder tot Jeruzalem moet spreken vanwege drie dingen: "haar oorlogvoering is volbracht". Dat woord betekent zoiets als "haar kwelling is volbracht." Haar strijd is volbracht, en dus komt die clausule overeen met de eerste negen hoofdstukken, de beëindiging van de Babylonische aandoening. De volgende clausule is dat "haar ongerechtigheid wordt vergeven." Dat komt overeen met de volgende negen hoofdstukken.

Dubbel Er is een betaling gedaan door de Joden, en het was precies de betaling die God eiste, namelijk het "dubbele voor haar zonden". Dat verwijst naar ballingschappen/verstrooiing en alleen dan, kon van haar 'ongerechtigheid' worden gezegd dat ze 'vergeven' of volledig verzoend was. Het betekent niet het dubbele van wat ze verdiende, maar een ruime straf door haar tweevoudige gevangenschap.

Zoals ook Jeremia het zegt: Dies zal Ik eerst hun ongerechtigheid en hun zonde dubbel vergelden, omdat zij Mijn land ontheiligd hebben; zij hebben Mijn erfenis met de dode lichamen hunner verfoeiselen en hunner gruwelen vervuld.

Onder het Nieuwe Verbond, zijn wij het niet die uit de hand des HEEREN dubbel (straf) voor al onze zonden ontvangen; het is onze zonde-dragende Borg en Zaligmaker Jezus Christus, die de beker van toorn uit de hand van de HEER ontving, dubbel voor al onze zonden.

Jesaja spreekt in de terminologie van het Oude Verbond over Jeruzalem dat de vloek draagt ​​voor de ongehoorzaamheid zoals beschreven in passages als Leviticus 26 en Deuteronomium 28. Hetzelfde principe is van toepassing op de ware gelovige onder het Nieuwe Verbond; onze ongerechtigheid is vergeven omdat voor onze zonde is betaald. Alleen niet door zelf onze straf te dragen. Maar door het Lam van God, dat de zonde der wereld wegdroeg waar Jesaja in hoofdstuk 53 over gaat profeteren.

Arja schreef:En zetten we onszelf niet te veel in de plaats van Israël? Wie moet Jesaja toeroepen dat dat haar strijd vervuld is? "Mijn volk, het hart van Jeruzalem".

Het was wellicht een gepast woord voor David in Psalm 38:

"Er is niets geheels in mijn vlees vanwege Uw gramschap, er is geen vrede in mijn beenderen vanwege mijn zonde. Want mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd; als een zware last zijn zij mij te zwaar geworden. Mijn etterbuilen stinken, zij zijn vervuild, vanwege mijn dwaasheid."

Adagio schreef:

Arja schreef:En zetten we onszelf niet te veel in de plaats van Israël? Wie moet Jesaja toeroepen dat dat haar strijd vervuld is? "Mijn volk, het hart van Jeruzalem".

Het was wellicht een gepast woord voor David in Psalm 38:

"Er is niets geheels in mijn vlees vanwege Uw gramschap, er is geen vrede in mijn beenderen vanwege mijn zonde. Want mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd; als een zware last zijn zij mij te zwaar geworden. Mijn etterbuilen stinken, zij zijn vervuild, vanwege mijn dwaasheid."

Dat vind ik zo wonderlijk gevonden. Juist deze psalm is een gebed voor iedere persoon die treurt om de langdurige ballingschap (Joodse uitleg) en aan deze psalm zullen ook de ballingen gedacht hebben. Het is een psalm om te doen gedenken staat erboven. Juist deze psalm wordt in in tijden van nood geciteerd om het leed van Israël voor de HEERE neer te leggen.

Mijn moeders 'favoriete' psalm.

David zweeg (11-14) en hierin was het bij uitstek een type voor onze Heere Jezus, wiens wonderbaarlijke stilte voor Pilatus veel welsprekender was dan woorden.

Ook in deze tijd wil God dit woord van Jesaja gebruiken, en wel in mijn persoonlijke leven. Het gaat voor mij tever om dit exact met jullie te delen, maar het kan dus ook in deze tijd.

Forummer schreef:Ook in deze tijd wil God dit woord van Jesaja gebruiken, en wel in mijn persoonlijke leven. Het gaat voor mij tever om dit exact met jullie te delen, maar het kan dus ook in deze tijd.

Ook in mijn leven. Bijvoorbeeld: Jesaja 45:22 (preek Andrew Gray)