Nou, dat is in veel gevallen toch best een belangrijk criterium?

DDD schreef:Nou, dat is in veel gevallen toch best een belangrijk criterium?

Het sterkt mij in mijn overtuiging dat predikanten een opleiding op academisch niveau nodig hebben en dat predikanten meer tijd moeten maken voor hun kerntaak, namelijk preken en het voorbereiden van preken. Dat vergt ook wat van een gemeente en van een kerkenraad. De kerkenraad zal actiever moeten worden en duidelijke afspraken moeten maken met predikanten over hun takenpakket. O.a. over het laten vallen van bestuurlijke nevenfuncties.

Ik ben het met je eens dat een predikant in beginsel een academische studie nodig heeft om goed te kunnen functioneren.

Als er genoeg dominees zijn, dan kunnen er ook wel een paar bestuurlijke hobby's uitoefenen, wat mij betreft.

DDD schreef:Ik ben het met je eens dat een predikant in beginsel een academische studie nodig heeft om goed te kunnen functioneren.

Als er genoeg dominees zijn, dan kunnen er ook wel een paar bestuurlijke hobby's uitoefenen, wat mij betreft.

Wat mij betreft ligt de focus op hun kerntaak. Die ligt in de gemeente, niet in het bestuur van één of andere stichtings- of verenigingsbestuur.

Even terzijde, zag onlangs weer dat in het bestuur van de SGP drie predikanten zitting hebben. Sinds wanneer predikanten verstand van het besturen van een politieke partij?

Ambtenaar schreef:

DDD schreef:Ik ben het met je eens dat een predikant in beginsel een academische studie nodig heeft om goed te kunnen functioneren.

Als er genoeg dominees zijn, dan kunnen er ook wel een paar bestuurlijke hobby's uitoefenen, wat mij betreft.

Wat mij betreft ligt de focus op hun kerntaak. Die ligt in de gemeente, niet in het bestuur van één of andere stichtings- of verenigingsbestuur.

Even terzijde, zag onlangs weer dat in het bestuur van de SGP drie predikanten zitting hebben. Sinds wanneer predikanten verstand van het besturen van een politieke partij?

Dat is vanaf de oprichting zo geweest...
Ik denk dan schoenmaker blijft bij je leest...

Is er een reden waarom dominees geen verstand van politiek zouden hebben en ambtenaren of schoolbestuurders wel?

DDD schreef:Is er een reden waarom dominees geen verstand van politiek zouden hebben en ambtenaren of schoolbestuurders wel?

Verstand van politiek dat kan, maar hun roeping ligt mi in de gemeente, geroepen dienaar van God toch?

Dat wil toch niet zeggen dat ze daarnaast niet mogen tafeltennissen of in het bestuur van een politieke partij zitten? Sommige dominees bemoeien zich graag met allerlei dingen. Dat kun je maar beter doen in een politieke partij dan in de kerk. Op die manier kunnen alle talenten op de juiste plaats worden ingezet.

DDD schreef:Is er een reden waarom dominees geen verstand van politiek zouden hebben en ambtenaren of schoolbestuurders wel?

Het gaat niet zozeer om politiek als wel om besturen. De kerk is ook een omgeving waar hard wordt gevochten om belangen en dominerende inzichten. Dus bij nader inzien is het toch meer vanzelfsprekend dan ik dacht.

Sterker nog, dat soort dingen kunnen dominees maar beter in de politiek doen, dan in de kerk. Ik kan dan ook alleen maar blij zijn dat dominees die graag bestuurlijke talenten ontwikkelen dat buiten de kerk doen.

Nou, voor de ChristenUnie zijn ook wel dominees/voorgangers actief geweest, tot zelfs op de kandidatenlijst aan toe. En ook in het CDA zijn deze actief dus het is niet iets des SGP’s.

DDD schreef:Sterker nog, dat soort dingen kunnen dominees maar beter in de politiek doen, dan in de kerk. Ik kan dan ook alleen maar blij zijn dat dominees die graag bestuurlijke talenten ontwikkelen dat buiten de kerk doen.

Het gaat dan wel ten koste van de gemeente. Het gewone werk komt dan in de knel, want de partij kan niet altijd wachten tot de preek klaar is. In de tijd van ds Kersten ging de combinatie wellicht nog wel. Nu niet.

Maar dit is allemaal off-topic!

Forummer schreef:Ruth zei aan de grens van Moab: uw God is mijn God.

Was zij toen al een kind van God?

Of moest zij nog verder doorgeleid worden, tot Boaz die haar loste? En was ze pas vanaf dat moment een kind van God?

Wat vragen die bij me opkwamen nav een gedeelte uit een preek.

Ruth was door een hechte relatie één geworden met haar geliefde Joodse familie. Ze besloot, na de dood van haar man, alles te riskeren om bij Naomi te zijn en de band met de God van Israël niet door te snijden. De risico's waren groot en er waren veel onbekende dingen, maar net als Maria in het Nieuwe testament, koos Ruth het goede deel (het belangrijkste), dat niet van haar zal worden afgenomen.

Ze zei eigenlijk: Ik doe afstand van die afgoden waarnaar mijn zuster is teruggekeerd, en ik zal geen andere God aanbidden dan de uwe, die inderdaad de enige ware God is.

Het Hebreeuws voor vastklampen in Ruth 1:14 is hetzelfde woord dat wordt gebruikt om de huwelijksrelatie te beschrijven. Met andere woorden, Ruth klampte zich vast aan haar schoonmoeder in trouw aan het verbond, wetende dat ze gebonden was aan haar belofte voor het aangezicht van God om bij haar schoonmoeder te blijven en haar te helpen, hoe moeilijk het ook zou zijn.
----
Overigens kun je deze tekst ook zo lezen (zoals de Joden doen). Als een passage die door de eeuwen heen een patroon vormt dat de verantwoordelijkheid van de bekeerling schetst. Ruth is een rolmodel voor alle niet-joodse gelovigen in HaShem om na te volgen.