Een ander voorbeeld:

Zo lief had God de Vader ons
dat Hij zijn eigen Zoon zond
tot heil van ons gebroken hart,
omdat Hij ons zo kostbaar vond

Hoe diep en schrijnend was Gods pijn
toen Hij zijn Zoon zo lijden zag;
toch is het Jezus' bloed dat ons
weer dicht in zijn nabijheid bracht

Vraag 1: is het echt zo dat God Zijn eigen zoon zond, omdat wij een gebroken hart hadden, en omdat Hij ons zo kostbaar vond?

Je zou dit zo uit kunnen leggen, dat het klopt met onze leer. Maar toch ligt hier de nadruk op de zielige kostbare mens. En niet op het feit dat wij willens en wetens verdorven zondaren zijn, en dat Gods liefde juist ondanks die hel- en doemwaardigheid uitgaat naar verlorenen. Dat maakt Gods liefde nu zo groot.

Vraag 2: is het echt zo dat God de Vader passief en met diep verdriet toekeek naar Zijn lijdende Zoon? Hoe verhoud zich dat met Jesaja 53:10: Doch het behaagde den HEERE Hem te verbrijzelen; Hij heeft Hem krank gemaakt;

Zoals Parsival terecht aangeeft is het wel met name de Nederlandse vertaling die zo problematisch is. In het Engels zijn wij wel verloren zondaren:

That He should give His only Son
To make a wretch His treasure.

Vraag 1 : dat staat er niet. Hij zond Zijn Zoon tot heil van ons gebroken hart.

En ja, Zijn kinderen zijn kostbaar in Zijn ogen. Hij zorgt zelfs voor de mussen, en wij zijn meer waard dan 5! mussen. Dit staat in Zijn eigen Woord.

Vraag 2 : waarom zou God de Vader passief moeten zijn, waar haal je dat vandaan? Dat Hij verdriet heeft gehad lijkt me logisch, ondanks Zijn rechtvaardigheid kan hij daarnaast toch verdriet gehad hebben, om Zijn Zoon, maar ook dat het zover heeft moeten komen. Het 1 sluit het ander niet uit.

Misschien moeten we eerst zelf onderzoeken of we een kind van God zijn, voordat we anderen terecht gaan wijzen. Ik denk dat er dan veel minder veroordeling zal zijn..

Forummer schreef:Vraag 1 : dat staat er niet. Hij zond Zijn Zoon tot heil van ons gebroken hart.

En ja, Zijn kinderen zijn kostbaar in Zijn ogen. Hij zorgt zelfs voor de mussen, en wij zijn meer waard dan 5! mussen. Dit staat in Zijn eigen Woord.

Vraag 2 : waarom zou God de Vader passief moeten zijn, waar haal je dat vandaan? Dat Hij verdriet heeft gehad lijkt me logisch, ondanks Zijn rechtvaardigheid kan hij daarnaast toch verdriet gehad hebben, om Zijn Zoon, maar ook dat het zover heeft moeten komen. Het 1 sluit het ander niet uit.

Misschien moeten we eerst zelf onderzoeken of we een kind van God zijn, voordat we anderen terecht gaan wijzen. Ik denk dat er dan veel minder veroordeling zal zijn..

Hij wijst niemand weg die dat soort muziek mooi vindt
Hij vind het alleen jammer dat ze niet wat Bijbelser zijn.

Forummer schreef:Vraag 1 : dat staat er niet. Hij zond Zijn Zoon tot heil van ons gebroken hart.

En ja, Zijn kinderen zijn kostbaar in Zijn ogen. Hij zorgt zelfs voor de mussen, en wij zijn meer waard dan 5! mussen. Dit staat in Zijn eigen Woord.

Vraag 2 : waarom zou God de Vader passief moeten zijn, waar haal je dat vandaan? Dat Hij verdriet heeft gehad lijkt me logisch, ondanks Zijn rechtvaardigheid kan hij daarnaast toch verdriet gehad hebben, om Zijn Zoon, maar ook dat het zover heeft moeten komen. Het 1 sluit het ander niet uit.

Misschien moeten we eerst zelf onderzoeken of we een kind van God zijn, voordat we anderen terecht gaan wijzen. Ik denk dat er dan veel minder veroordeling zal zijn..

Ad 1. Terecht
Ad 2. Dat zal dan uit de Schrift moeten blijken en niet uit jouw gevoel.
Ad 3. Christenen weten elkaar op te scherpen in liefde. Niet elke kritiek is een veroordeling en zeker niet van de hand van forumlid Philpot.

John Galt schreef:Ik vind sommige opwekkingsliederen mooi, andere niet. In z'n algemeenheid kan ik goed leven met de opwekkingsliederen die in Op Toonhoogte zijn opgenomen. Sommige zijn mij in de loop der jaren zeer dierbaar geworden.
Het komt maar weinig voor dat ik denk: Dit kan ik echt niet meezingen wegens theologische bezwaren. (Nu ken ik ze ook niet alle 800 zoveel). Maar ik ben wel blij dat ik niet alléén de Opwekkingsbundel tot mijn beschikking heb.

Eens. Zo denk ik er ook over.

Herman schreef:

Forummer schreef:Vraag 1 : dat staat er niet. Hij zond Zijn Zoon tot heil van ons gebroken hart.

En ja, Zijn kinderen zijn kostbaar in Zijn ogen. Hij zorgt zelfs voor de mussen, en wij zijn meer waard dan 5! mussen. Dit staat in Zijn eigen Woord.

Vraag 2 : waarom zou God de Vader passief moeten zijn, waar haal je dat vandaan? Dat Hij verdriet heeft gehad lijkt me logisch, ondanks Zijn rechtvaardigheid kan hij daarnaast toch verdriet gehad hebben, om Zijn Zoon, maar ook dat het zover heeft moeten komen. Het 1 sluit het ander niet uit.

Misschien moeten we eerst zelf onderzoeken of we een kind van God zijn, voordat we anderen terecht gaan wijzen. Ik denk dat er dan veel minder veroordeling zal zijn..

Ad 1. Terecht
Ad 2. Dat zal dan uit de Schrift moeten blijken en niet uit jouw gevoel.
Ad 3. Christenen weten elkaar op te scherpen in liefde. Niet elke kritiek is een veroordeling en zeker niet van de hand van forumlid Philpot.

2. Daar heb je gelijk in.
3. Wat betreft het opscherpen heb je ook gelijk. Er wordt alleen zo gemakkelijk geoordeeld, veroordeeld. Meestal op basis van een eigen mening die tot norm wordt genomen. Vaak zonder de liefde. Die is juist zo nodig. Ook hierin. Zie bijvoorbeeld de opmerking dat God de Vader je niet wegstuurt als je deze muziek mooi vind, maar het wel jammer vind dat je niet wat Bijbelser bent. Hiermee geef je impliciet toch weer een oordeel. Laten we dat oordelen toch alsjeblieft aan God overlaten. En niet op Gods plek gaan staan. Als we een kind van God zijn, dan worden we daar voorzichtig met veroordeling. Wie zonder zonden is, werpe de eerste steen, dat principe.

Was trouwens niet persoonlijk richting Philpot bedoeld hoor. Staat gewoon in 1 bericht samen met een antwoord op zijn vragen.

Forummer schreef:Wat betreft het opscherpen heb je ook gelijk. Er wordt alleen zo gemakkelijk geoordeeld, veroordeeld. Meestal op basis van een eigen mening die tot norm wordt genomen. Vaak zonder de liefde. Die is juist zo nodig. Ook hierin. Zie bijvoorbeeld de opmerking dat God de Vader je niet wegstuurt als je deze muziek mooi vind, maar het wel jammer vind dat je niet wat Bijbelser bent. Hiermee geef je impliciet toch weer een oordeel. Laten we dat oordelen toch alsjeblieft aan God overlaten. En niet op Gods plek gaan staan. Als we een kind van God zijn, dan worden we daar voorzichtig met veroordeling. Wie zonder zonden is, werpe de eerste steen, dat principe.

Was trouwens niet persoonlijk richting Philpot bedoeld hoor. Staat gewoon in 1 bericht samen met een antwoord op zijn vragen.

Ik voel me ook helemaal niet aangesproken, want het enige wat ik doe is een lied toetsen aan de bijbel. En dat is niet optioneel, maar we zijn allen verplicht om te toetsen aan de bijbel.

Volgens mij is dit niet het eerste van ik van jouw hand leest, waarin je spreekt over "oordelen en veroordelen". Het geeft me de indruk dat dat iets is, wat je hoog zit. Maar ik kan me natuurlijk vergissen. Overigens is het mogelijk je veroordeeld te voelen, zonder dat je veroordeeld word.

Het zou wel prettig zijn als je het dan wat concreter maakt. Een algemene verhandeling over oordelen en veroordelen maakt dat niemand zich aangesproken voelt, omdat het niet helder is waar je op doelt. Voor mij persoonlijk is het in ieder geval erg onduidelijk. Wellicht kun je de quote-functie van het forum gebruiken, en op die manier aangeven welke zinnen en citaten je precies veroordelend vind. Dan weten de personen die door jou bedoelt worden, dat je hen bedoelt, en kunnen ze zich bekeren, of hun reactie uitleggen.

J.C. Philpot schreef:

Forummer schreef:Wat betreft het opscherpen heb je ook gelijk. Er wordt alleen zo gemakkelijk geoordeeld, veroordeeld. Meestal op basis van een eigen mening die tot norm wordt genomen. Vaak zonder de liefde. Die is juist zo nodig. Ook hierin. Zie bijvoorbeeld de opmerking dat God de Vader je niet wegstuurt als je deze muziek mooi vind, maar het wel jammer vind dat je niet wat Bijbelser bent. Hiermee geef je impliciet toch weer een oordeel. Laten we dat oordelen toch alsjeblieft aan God overlaten. En niet op Gods plek gaan staan. Als we een kind van God zijn, dan worden we daar voorzichtig met veroordeling. Wie zonder zonden is, werpe de eerste steen, dat principe.

Was trouwens niet persoonlijk richting Philpot bedoeld hoor. Staat gewoon in 1 bericht samen met een antwoord op zijn vragen.

Ik voel me ook helemaal niet aangesproken, want het enige wat ik doe is een lied toetsen aan de bijbel. En dat is niet optioneel, maar we zijn allen verplicht om te toetsen aan de bijbel.

Volgens mij is dit niet het eerste van ik van jouw hand leest, waarin je spreekt over "oordelen en veroordelen". Het geeft me de indruk dat dat iets is, wat je hoog zit. Maar ik kan me natuurlijk vergissen.

Het zou wel prettig zijn als je het dan wat concreter maakt. Een algemene verhandeling over oordelen en veroordelen maakt dat niemand zich aangesproken voelt, omdat het niet helder is waar je op doelt. Voor mij persoonlijk is het in ieder geval erg onduidelijk. Wellicht kun je de quote-functie van het forum gebruiken, en op die manier aangeven welke zinnen en citaten je precies veroordelend vind. Dan weten de personen die door jou bedoelt worden, dat je hen bedoelt, en kunnen ze zich bekeren, of hun reactie uitleggen.

Dank voor de reactie. Je hebt wel gelijk dat het me hoog zit. Echter dat is in het algemeen. De gehele cultuur binnen de refo wereld zit vaak zo vol veroordeling. Dus ik bedoel hier niet specifiek iemand. Dat ik op dit moment niet zo goed in m'n vel zit zal er aan bijdragen dat het er wellicht wat fel uitkomt of dat ik wellicht te heftig reageer. Sorry daarvoor.

Forummer schreef:

J.C. Philpot schreef:

Forummer schreef:Wat betreft het opscherpen heb je ook gelijk. Er wordt alleen zo gemakkelijk geoordeeld, veroordeeld. Meestal op basis van een eigen mening die tot norm wordt genomen. Vaak zonder de liefde. Die is juist zo nodig. Ook hierin. Zie bijvoorbeeld de opmerking dat God de Vader je niet wegstuurt als je deze muziek mooi vind, maar het wel jammer vind dat je niet wat Bijbelser bent. Hiermee geef je impliciet toch weer een oordeel. Laten we dat oordelen toch alsjeblieft aan God overlaten. En niet op Gods plek gaan staan. Als we een kind van God zijn, dan worden we daar voorzichtig met veroordeling. Wie zonder zonden is, werpe de eerste steen, dat principe.

Was trouwens niet persoonlijk richting Philpot bedoeld hoor. Staat gewoon in 1 bericht samen met een antwoord op zijn vragen.

Ik voel me ook helemaal niet aangesproken, want het enige wat ik doe is een lied toetsen aan de bijbel. En dat is niet optioneel, maar we zijn allen verplicht om te toetsen aan de bijbel.

Volgens mij is dit niet het eerste van ik van jouw hand leest, waarin je spreekt over "oordelen en veroordelen". Het geeft me de indruk dat dat iets is, wat je hoog zit. Maar ik kan me natuurlijk vergissen.

Het zou wel prettig zijn als je het dan wat concreter maakt. Een algemene verhandeling over oordelen en veroordelen maakt dat niemand zich aangesproken voelt, omdat het niet helder is waar je op doelt. Voor mij persoonlijk is het in ieder geval erg onduidelijk. Wellicht kun je de quote-functie van het forum gebruiken, en op die manier aangeven welke zinnen en citaten je precies veroordelend vind. Dan weten de personen die door jou bedoelt worden, dat je hen bedoelt, en kunnen ze zich bekeren, of hun reactie uitleggen.

Dank voor de reactie. Je hebt wel gelijk dat het me hoog zit. Echter dat is in het algemeen. De gehele cultuur binnen de refo wereld zit vaak zo vol veroordeling. Dus ik bedoel hier niet specifiek iemand. Dat ik op dit moment niet zo goed in m'n vel zit zal er aan bijdragen dat het er wellicht wat fel uitkomt of dat ik wellicht te heftig reageer. Sorry daarvoor.

Ik snap het best, maar jij komt ook veroordelend over, het is een refoforum, dus het refogedachtengoed is te verwachten.

Forummer schreef: Dank voor de reactie. Je hebt wel gelijk dat het me hoog zit. Echter dat is in het algemeen. De gehele cultuur binnen de refo wereld zit vaak zo vol veroordeling. Dus ik bedoel hier niet specifiek iemand. Dat ik op dit moment niet zo goed in m'n vel zit zal er aan bijdragen dat het er wellicht wat fel uitkomt of dat ik wellicht te heftig reageer. Sorry daarvoor.

Jij ook bedankt voor je eerlijke reactie!

Toch heb ik op mijn verjaardag een uitvoerig gesprek gehad met mensen die veroordelend spreken als hét kenmerk van reformatorische christenen zagen. Dus dat is wel een aandachtspunt.

Ik vind de onderbouwing van de bezwaren tegen de beide liederen erg mager.

De bijbel is er duidelijk over dat God uit zondaarsliefde barmhartig is. Het idee dat God slechts in zichzelf bewogen kan zijn én een griekse uitleg daarvan, komt niet uit de bijbel.

Wat betreft het tweede punt: Jezus riep uit dat God hem had verlaten. Een werkelijke drieeenheid is alleen volmaakt in alle volmaaktheden, als scheuring daartussen ook pijn doet. Dat lijkt me dus heel verantwoord om te zingen. Het volgt naar mijn idee ook vrij direct uit het woord 'gegeven' in Johannes 3,16.

En 'Is je deur nog op slot' is een directe verwijzing naar Openbaring: "Zie! Ik sta aan de deur, en Ik klop."

DDD schreef:Toch heb ik op mijn verjaardag een uitvoerig gesprek gehad met mensen die veroordelend spreken als hét kenmerk van reformatorische christenen zagen. Dus dat is wel een aandachtspunt.

Ik vind de onderbouwing van de bezwaren tegen de beide liederen erg mager.

De bijbel is er duidelijk over dat God uit zondaarsliefde barmhartig is. Het idee dat God slechts in zichzelf bewogen kan zijn én een griekse uitleg daarvan, komt niet uit de bijbel.

Wat betreft het tweede punt: Jezus riep uit dat God hem had verlaten. Een werkelijke drieeenheid is alleen volmaakt in alle volmaaktheden, als scheuring daartussen ook pijn doet. Dat lijkt me dus heel verantwoord om te zingen. Het volgt naar mijn idee ook vrij direct uit het woord 'gegeven' in Johannes 3,16.

En 'Is je deur nog op slot' is een directe verwijzing naar Openbaring: "Zie! Ik sta aan de deur, en Ik klop."

Doe hem open voor God heeft wellicht wel iets remonstrants in zich

DDD schreef:Toch heb ik op mijn verjaardag een uitvoerig gesprek gehad met mensen die veroordelend spreken als hét kenmerk van reformatorische christenen zagen. Dus dat is wel een aandachtspunt.

Absoluut. Ds. G.J. Baan sloeg de spijker op z'n kop met zijn “Nog steeds wordt er te veel geoordeeld. Wie ben ik om te zeggen dat een evangelische gelovige verder bij God vandaan leeft dan een christen die bevindelijk-gereformeerd is?”

Overigens vind ik mijzelf heel reformatorisch en ik herken die neiging helemaal niet. Maar dat geheel terzijde.

Geytenbeekje schreef:

DDD schreef:Toch heb ik op mijn verjaardag een uitvoerig gesprek gehad met mensen die veroordelend spreken als hét kenmerk van reformatorische christenen zagen. Dus dat is wel een aandachtspunt.

Ik vind de onderbouwing van de bezwaren tegen de beide liederen erg mager.

De bijbel is er duidelijk over dat God uit zondaarsliefde barmhartig is. Het idee dat God slechts in zichzelf bewogen kan zijn én een griekse uitleg daarvan, komt niet uit de bijbel.

Wat betreft het tweede punt: Jezus riep uit dat God hem had verlaten. Een werkelijke drieeenheid is alleen volmaakt in alle volmaaktheden, als scheuring daartussen ook pijn doet. Dat lijkt me dus heel verantwoord om te zingen. Het volgt naar mijn idee ook vrij direct uit het woord 'gegeven' in Johannes 3,16.

En 'Is je deur nog op slot' is een directe verwijzing naar Openbaring: "Zie! Ik sta aan de deur, en Ik klop."

Doe hem open voor God heeft wellicht wel iets remonstrants in zich

Openbaringen 3

20 Zie, Ik sta aan de deur, en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij. Tja