Gelezen (geloofsopbouwend)

[J.C. Philpot]

"Wij dan gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God door onze Heere Jezus Christus." (Rom 5:1)

De gerechtigheid van Christus wordt onze gerechtigheid door het geloof. Het geloof is het Goddelijke en heilige principe dat ons in een gerechtvaardigde staat plaatst.’ Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof, en dat niet uit u, het is Gods gave; niet uit de werken, opdat niemand roeme’.

Vertel mij dat ik mijn kwijtschelding moet kopen, of mijn rechtvaardiging moet verdienen, en moet komen tot mijn Verlosser met een betaling in mijn hand; dan dooft u het laatste restje van de hoop. Als dit de voorwaarden zijn waarop ik verlost moet worden, dan ben ik voor eeuwig verloren! Maar vertel me dat ik niets hoef te betalen, dat ik mag komen tot de wateren van de verlossing, naar de melk en de honing van het Evangelie, zonder geld en zonder prijs, en dat ik mezelf mag leggen aan de deur van de Goddelijke genade zoals Naäman, geheel melaats, zoals de verloren zoon gekleed in lompen, dat ik mag komen als een bankroete schuldenaar – dan schildert u mij in de helderste kleuren hoop in mijn hart, boven de duistere donderwolk die over mijn ziel hangt uit.

Zijn er méér inspirerende woorden, of is er méér verrukkelijke muziek in deze wereld van zonde en ellende dan de Goddelijke aankondiging van een verlossing zonder kosten voor het meest verachte kind van het gevallen adamsgeslacht? Het woord van de apostel spreekt: ‘Hij heeft ons zalig gemaakt, niet uit de werken der rechtvaardigheid die wij gedaan hadden, maar naar Zijn barmhartigheid.’ Wat zijn deze woorden een echo van de oudtestamentische stem: ‘O alle gij dorstigen, komt tot de wateren, en gij die geen geld hebt, komt, koopt en eet, ja, komt, koopt zonder geld en zonder prijs, wijn en melk’. Zo spreekt de stem van de vrije genade steeds sterker en zoeter klinkend, tot aan het einde der tijden.

Lezer, kom dan zoals u bent, arm en naakt, en ontvang in geloof als vrije gave van God Die de goddeloze rechtvaardigt, deze Goddelijke en schone gerechtigheid. Bent u een boetvaardige verloren zoon die terugkeert tot uw Vader in lompen en ellende? Zie, Hij komt snel naar u toe.

De vreugde is een vrucht van de rechtvaardigmaking. ‘Ik ben zeer vrolijk in de HEERE, mijn ziel verheugt zich in mijn God, want Hij heeft mij bekleed met de klederen des heils, de mantel der gerechtigheid heeft Hij mij omgedaan’. Verheug u, u die staat in de Heere uw Gerechtigheid! Staande in de gerechtigheid van Christus bent u verheven boven de golven en de wolken die zich verzamelen rondom uw weg naar de hemel, en eeuwige zonneschijn zal uw heerlijke en eindeloze toekomst
verlichten!

Auteur: Octavius Winslow (1808-1878)
Titel: Immanuël, namen van Christus pg. 160-173
Uitg.: Den Hertog
ISBN: 9789033131868

Ds. O. Winslow via de Schatgraven Nieuwsbrief GG Terneuzen

[Heidebloem]

“En een weinig voortgegaan zijnde, viel Hij op Zijn aange­zicht, bid­dende en zeggende: Mijn Vader, indien het moge­lijk is, laat dezen drinkbeker van Mij voorbijgaan! doch niet, gelijk Ik wil, maar gelijk Gij wilt.” (Mattheüs 26:39)

De kern van het christelijke geloof is dat Jezus Christus in plaats van anderen leed en stierf. Zijn lijden en dood zijn onvergelijkbaar. Hij stierf niet als martelaar, maar als Middelaar. Ieder mens moet eenmaal na dit leven voor de rechterstoel van God verant­woording over zijn leven afleg­gen. Mensen die daarmee hebben gerekend, maar even­goed allen die daar niet mee hebben gere­kend. Voor Gods rechterstoel staan wij allen schuldig, ook al hebben wij nog zo keurig geleefd. God is zo heilig. Aan die heiligheid beantwoordt geen enkel mens.

Zonder dat Hij ertoe verplicht was, zond God Zijn Zoon naar deze wereld. Die kwam om te doen wat wij moeten doen, maar niet kunnen doen. Hij droeg plaatsvervangend de straf die de mens zou moeten dragen weg. Hoe groot dat is geweest, blijkt wel uit de lijdensgeschiedenis van de Heere Jezus Christus. Het blijkt ook uit het gebed dat de Heere Jezus bad in de hof van Gethse­mané. Dat gebed vindt u boven deze meditatie.

Nadat de Heere Jezus met Zijn disci­pelen in een opperzaal in Jeruzalem voor het laatst het pascha gevierd had, ging Hij met hen uit naar Gethsemané. Dat was een hof gelegen op één van de hellingen van de Olijfberg. Acht discipelen blijven achter bij de ingang van de hof. Petrus, Johan­nes en Jacobus gaan mee de hof in. Op een steenworp af­stand van de laatste drie gaat de Heere in gebed. Hij smeekt Zijn Va­der of het mogelijk is de drinkbeker die Hem wordt toegereikt, te la­ten voorbij gaan.

De drinkbeker is een aanduiding voor de toorn van God over de zonde. Die drinkbeker gaat de Heere Jezus straks voor anderen leeg drinken. Dat is op Golgotha gebeurd. Voordat het zover was, smeekte de Zoon of er geen andere weg was. Het ge­bed van Christus in Gethsemané laat ons de ernst van de zonde zien. Als Gods eigen Zoon er al zo tegen op heeft gezien onder het recht van God verbrijzeld te worden, wat moet het dan voor ons wel zijn om te val­len in de handen van de levende God.

De Heere Jezus Christus voegde aan Zijn gebed de woorden toe: ‘maar niet zoals Ik wil, maar zoals U wil.’ De wil van Zijn Vader woog Hem het zwaarst. Omdat de Vader zondaren de zaligheid wilde schenken, was er maar één weg: de weg van verzoening door voldoening. Deze weg is Christus gegaan. Hij heeft de drinkbeker van Gods toorn tot op de laatste druppel leeg gedronken. Op Golgotha riep Hij tenslotte uit: ‘Het is volbracht.’

De Heere Jezus Christus heeft de drinkbeker van Gods toorn leeg gedron­ken. Aan ieder­een die het Evangelie verkondigd wordt, wordt een beker van genade, zaligheid en eeuwig leven aangeboden. Er wordt ons gezegd: ‘En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet.’ Het geloof in Christus is het middel om de zaligheid te ont­vangen. Zo krijgen we deel aan Christus en aan het werk wat Hij heeft gedaan. Het ware ge­loof ontstaat in de diepte van onze verlorenheid. De psal­mist betuig­de: ‘Ik lag gekneld in banden van den dood, Daar d’ angst der hel mij alle troost deed missen.’ Geloven is vluchten tot Chris­tus en drinken uit de Fontein des heils.

Aan Christus werd in de hof van Gethsemané de dr­ink­beker van Gods toorn toege­reikt. Ons wordt gezegd dat wij mogen drin­ken uit de Fon­tein van het heil. Wie dat door genade doet, wordt met diepe verwondering vervuld en mag een blijdschap leren kennen die dieper is dan welke blijdschap ook. Zo hebben we hier op aarde al iets van de hemel in ons hart. Is dat het geval, dan gaan we straks het nieuwe Jeruzalem binnen. Is dat niet het geval, dan kunnen we daar niet binnen komen. Er is niets zo erg als dat. Zoek de Heere, terwijl Hij te vinden is.

Dr. P. de Vries

Verstuurd vanaf mijn SM-G990B2 met Tapatalk

[J.C. Philpot]

Although my memory's fading, I remember two things very clearly: I am a great sinner and Christ is a great Savior.

Ds. J. Newton, op hoge leeftijd gekomen zijnde

[J.C. Philpot]

In het verdere verloop van deze toespraak wil ik u helpen nadenken over praktische manieren waarop u de regelmaat en consistentie van uw gebedsleven kunt verbeteren. Vaak slagen we er niet in om consistent te zijn in ons gebedsleven omdat we vergeten dat gebed arbeid is. Het vereist inspanning, en dus moeten we ervoor zorgen dat we onszelf discipline opleggen voor gebed, en het zelfs leren en praktiseren.

Hier zijn enkele suggesties om de vitaliteit van uw gebedsleven te verbeteren.

7 manieren om uw gebedsleven te versterken

1. Reserveer een specifieke tijd om te bidden – Gebed vereist discipline. Ongeacht hoe goed onze intenties zijn, is het waarschijnlijk dat we het verwaarlozen, tenzij we bewust een specifieke, regelmatige tijd voor gebed reserveren. Plan dus tijden in, vind de juiste ruimte, elimineer afleidingen en roep de Heere aan in gebed.
2. Gebruik een gebedenboek – Naast het gebruik van de Bijbel en de Psalmen als hulp bij het gebed, hebben gelovigen op verschillende momenten in de geschiedenis gebruik gemaakt van de gebeden van anderen om de geest van gebed in henzelf te inspireren. De Church of England en haar algemene gebedenboek zijn hiervan een voorbeeld. Het gebruiken van de woorden van anderen, die we weten dat bijbels en waar zijn, kan een grote hulp zijn bij het opdragen van onze eigen gedachten aan God.
3. Bid de Psalmen – Het wordt vaak terecht opgemerkt dat de Psalmen het liedboek van de Kerk zijn. Maar het zijn ook haar gebedenboek. De Psalmen bevatten het volledige spectrum van gebed dat de gelovige aan God kan aanbieden – belijdenis, aanbidding, dankzegging, voorbede, smeking, enzovoort. Ze helpen ons ook om het volledige scala van emoties uit te drukken die we ervaren terwijl we God aanroepen. Als de psalm bidt, bid jij. Als de psalm klaagt, klaag jij. Als de psalm verheft, verheug je. Als hij hoopt, hoop jij. Als hij vreest, vrees jij. (Augustinus van Hippo)
4. Bid de Bijbel – Lees de grote gebeden van de Bijbel (bijvoorbeeld het Onze Vader) en bid ze en hun essentie terug naar God. Er is iets speciaals aan het bidden van de geïnspireerde woorden van de Schrift dat ons het vertrouwen geeft dat we voor de juiste dingen en op de juiste manier bidden.
5. Verantwoording – Soms is het beste wat we kunnen doen als we merken dat we het moeilijk vinden om te bidden, anderen vragen om met ons te bidden. Maar over het algemeen is een gelovige die een gebedspartner kan zijn waarmee we regelmatige gebedstijden kunnen regelen, een grote zegen voor ons gebedsleven.
6. Lees boeken over gebed – Hoewel het veel belangrijker is om daadwerkelijk te bidden dan er alleen maar over te lezen (een valkuil waar we gemakkelijk in kunnen vallen), kunnen boeken die ons uitdagen en onderwijzen over bidden een krachtig middel zijn om ons gebedsleven nieuw leven in te blazen. Ik zal aan het einde van dit artikel enkele aanbevelingen doen.
7. Houd een gebedslijst bij – Ik heb vaak gehoord dat christenen zeggen dat ze moeite hebben met bidden omdat ze niet weten waarvoor ze moeten bidden. Een manier om hierbij te helpen, is door regelmatig een gebedslijst bij te houden. Op de lijst kunt u verzoeken hebben voor verschillende categorieën zoals persoonlijke heiligheid, familie en vrienden, de kerk, de overheid, zending, enzovoort.

Books Recommendations

Prayer Books:

The Valley of Vision: A Collection of Puritan Prayers (Publisher: Banner of Truth)
A Diary of Private Prayer – John Baillie

Books on Prayer:

Power Through Prayer – E. M Bounds
The Power of Prayer (The New York Revival of 1858) – Samuel Prime

Ouderling Kehinde

[helma]

Ik hoop dat dit boekje vertaald wordt:

https://www.amazon.com/Case-United-Pray ... 67a2f81c2f

Aanrader om te lezen

https://www.amazon.com/Case-United-Pray ... 8317db04ae

1€ als ebook

[huisman]

Ik hoop dat dit boekje vertaald wordt:

https://www.amazon.com/Case-United-Pray ... 67a2f81c2f

Aanrader om te lezen

https://www.amazon.com/Case-United-Pray ... 8317db04ae

1€ als ebook

Is dit niet hetzelfde boek?

https://www.hertog.nl/artikel/978908718 ... qr=Edwards

[helma]

Ik hoop dat dit boekje vertaald wordt:

https://www.amazon.com/Case-United-Pray ... 67a2f81c2f

Aanrader om te lezen

https://www.amazon.com/Case-United-Pray ... 8317db04ae

1€ als ebook

Is dit niet hetzelfde boek?

https://www.hertog.nl/artikel/978908718 ... qr=Edwards

Het is niet hetzelfde. Als je Engels kunt lezen heb ik wel een exemplaar voor je.

[J.C. Philpot]

Als u de ander beschouwt als een gelovige, hoewel ernstig verkeerd in het onderwerp van debat tussen u beiden, zijn de woorden van David tot Joab betreffende Absalom zeer toepasselijk: "Behandel hem zachtjes omwille van mij." De Heere heeft hem lief en verdraagt hem; daarom mag u hem niet minachten of hard behandelen. De Heere verdraagt u ook, en verwacht dat u zachtaardigheid zult tonen aan anderen, vanuit een besef van de vergeving die u zelf zozeer nodig heeft. Binnenkort zult u elkaar ontmoeten in de hemel; dan zal hij u dierbaarder zijn dan de dichtstbijzijnde vriend die u nu op aarde heeft. Anticipeer op die periode in uw gedachten; en hoewel u het misschien nodig vindt om zijn dwalingen te bestrijden, beschouw hem persoonlijk als een verwante ziel, met wie u eeuwig gelukkig zult zijn in Christus.

Maar als u hem beschouwt als een onbekeerd persoon, in een staat van vijandschap tegen God en zijn genade (een veronderstelling waarvoor u, zonder goed bewijs, zeer onwillig zou moeten zijn om toe te geven), dan is hij een meer geschikt onderwerp voor uw medelijden dan voor uw woede. Helaas! "Hij weet niet wat hij doet." Maar u weet wie u heeft onderscheiden. Als God, in zijn soevereine welbehagen, zo had bepaald, had u nu kunnen zijn zoals hij is; en hij, in plaats van u, zou zich ingezet kunnen hebben voor de verdediging van het evangelie. U was beiden even blind van nature. Als u hierop let, zult u hem niet berispen of haten, omdat de Heere het behaagd heeft uw ogen te openen, en niet die van hem.

Van alle mensen die zich in controverses mengen, zijn wij, die Calvinisten worden genoemd, het meest uitdrukkelijk gebonden door onze eigen principes aan de uitoefening van zachtmoedigheid en matigheid. Als zij die van mening verschillen met ons de macht hadden om zichzelf te veranderen, als zij hun eigen ogen konden openen en hun eigen harten konden verzachten, dan zouden wij met minder inconsistentie verontwaardigd kunnen zijn over hun koppigheid: maar als wij het tegendeel geloven van dit, dan is het onze taak, niet te strijden, maar in zachtmoedigheid hen te onderwijzen die zich verzetten. "Misschien zal God hun bekering schenken tot de kennis van de waarheid." Als u schrijft met de wens om een instrument te zijn om fouten te corrigeren, zult u natuurlijk voorzichtig zijn om struikelblokken op de weg van de blinden te leggen of om uitdrukkingen te gebruiken die hun hartstochten zouden kunnen aanwakkeren, hen in hun overtuigen bevestigen (...)

Ds. J. Newton, advies voor hen die zich in controverses (discussies) mengen

[J.C. Philpot]

(...) Comrie schrijft:

"Elk oprecht hart houdt steeds in het oog of hij door de geloofsdaden de persoon zelf deelachtig wordt, en of zijn hart in Hem overgaat. Iemand zal zeggen: hoe zal ik dat weten? Ik zeg: ge kunt het nagaan uit hetgeen, dat u vrede gaf en nog geeft. Kunt ge zeggen: het was noch mijn bidden, noch mijn werkzaamheid, maar de Middelaar zelf, aan mij ontdekt en die ik aannam, zodat mijn hart in Hem overging en Hij een gestalte in mij kreeg. Vrees dan niet, gij hebt u dan met de Persoon verenigd."

(...)

[J.C. Philpot]

En ik ben bang dat er calvinisten zijn die, terwijl ze het als een bewijs van hun nederigheid beschouwen dat ze bereid zijn om in woorden het schepsel te vernederen en alle eer van de zaligheid aan de Heere te geven, toch niet weten wat voor geest ze zijn. Wat het ook is dat ons doet vertrouwen op onszelf dat we relatief wijs of goed zijn, zodat we degenen die niet instemmen met onze leerstellingen minachten of onze partij niet volgen, is een bewijs en vrucht van een eigengerechtige geest. Eigengerechtigheid kan zich voeden met leerstellingen evenals met werken; en een man kan het hart van een farizeeër hebben, terwijl zijn hoofd is gevuld met orthodoxe opvattingen over de onwaardigheid van het schepsel en de rijkdom van de vrije genade. Ja, ik zou toevoegen, zelfs de beste mensen zijn niet helemaal vrij van dit zuurdeeg; en daarom zijn ze te geneigd om verheugd te zijn over dergelijke voorstellingen die onze tegenstanders belachelijk maken, en bijgevolg onze eigen superieure oordelen strelen. Controverses worden over het algemeen zo beheerd dat ze deze verkeerde gezindheid eerder toejuichen dan onderdrukken; en daarom zijn ze over het algemeen weinig vruchtbaar. Ze prikkelen degenen die ze zouden moeten overtuigen, en blazen degenen op die ze zouden moeten opbouwen. Ik hoop dat uw optreden zal getuigen van een geest van ware nederigheid, en een middel zal zijn om het in anderen te bevorderen.

Ds. J. Newton

[Arja]

Laat het Woord van God rijkelijk in ons wonen. Laten we ons wachten voor iets dat ons minder tijd en minder hart geeft voor deze geheiligde bladzijden. Laten wij hem minder ter zijde leggen. De Bijbel is de ware lantaarn, te midden van donkere en bewolkte tijden. Laat ons acht nemen niet te reizen zonder zijn licht. Ik ben sterk overtuigd dat in bijna iedere zaak één van de belangrijkste stappen is waarmede we neerdalen in duisternis en twijfel, het nalaten van Gods Woord te lezen en te onderzoeken. De Bijbel is de weg des Konings: indien we dan ook ons op enig bijpad verlaten, hoe schoon het moge schijnen en hoe oud, het moet ons niet verwonderen, zo wij aan het eind in duisternis onzer ziel afdwalen van de paden des rechts. Daarom, laat ons onszelf wapenen met klare, rechte gezichten van onze Heere Jezus Christus en de zaligheid die in Hem alleen te vinden is. Hij is het beeld des onzienlijken Gods. - „Het uitgedrukte beeld Zijner Goddelijke zelfstandigheid” - en Hij alleen kan ons bewaren voor afgodendienst. Hij alleen is noodzakelijk gekend te worden om opgebouwd te worden op het vaste fundament van Zijn voleindigd werk op het kruis. Laat ons dit voor ogen houden, dat Christus alles heeft voldaan wat noodzakelijk is, teneinde ons voor te stellen zonder vlek en zonder rimpel voor de troon van God. En het eenvoudige kinderlijke geloof dienaangaande is de enige weg, waardoor wij onze interest ontvangen in het werk van Christus. Laat ons niet twijfelen dat, indien we dit geloof hebben mogen beoefenen, wij volmaakt rechtvaardig zijn voor het aangezicht Gods. Wij zouden nimmermeer gerechtvaardigd behoeven te worden al bereikten wij de leeftijd van Methusalem en kunnen niets toevoegen tot die volmaakte rechtvaardiging door enige handeling, daden, vasten, gebeden, ordinantiën of iets anders van ons zelf.

Uit J.C. Ryle, waarschuwing aan kerken | https://theologienet.nl/bestanden/ryle- ... kerken.pdf

[tja]

ds Meuleman schreef:

het gevaar van een overmatige nadruk op zelfonderzoek. Je kunt zo bang zijn om jezelf te bedriegen dat je Christus uit het oog verliest. Het is geen volmaakt geloof dat je zalig maakt maar een volmaakte Zaligmaker. Het is niet de zekerheid van je bekering die de grond vormt voor je zaligheid maar de zekerheid en betrouwbaarheid van Gods beloften in Christus Jezus

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/30 ... zekerheid/

Mooi om te lezen hoe zo’n jonge jongen al met deze zaken bezig is. En wat een prachtig antwoord van deze evangelie dienaar.

[J.C. Philpot]

Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem en door Zijn striemen is ons genezing geworden. Jes.53:5.

Christus heeft onze veroordeling gedragen. Het is niet zonder reden dat de profeet ons terugleidt naar het oordeel van God, als hij zegt dat Jezus Christus geplaagd werd omdat Hij onze veroordeling moest dragen. Kortom, alle keren dat wij bedenken hoe de dood en het lijden van onze Heere Jezus Christus ons ten goede komt, moet ieder van ons zichzelf dagvaarden voor het gericht van God en erkennen dat wij allen strafbaar zijn. Hoe streng is Gods vonnis! Hoe vreselijk Zijn straf! Die is gereed om ons op te slokken en neer te werpen in de afgrond! Maar omdat onze Heere Jezus Christus niet gespaard werd en God de strengheid van Zijn straf op Hem heeft uitgeoefend, omdat Hij daar in onze plaats kwam als onze Borg, daarom kunnen wij ervan verzekerd zijn dat God ons nu niet meer zal vervolgen en niet meer met ons zal afrekenen, dat Hij ons niet zal straffen naar onze gebreken en onze zonden. En waarom niet? Omdat onze Heere Jezus Christus voor ons heeft voldaan. Het is waar dat God nooit een andere liefde heeft gehad voor Zijn enige Zoon dan die Hij op deze wijze uitsprak: ‘Deze is Mijn Zoon, Mijn Geliefde, in Wie ik Mijn welbehagen heb; hoort Hem’.

God heeft dus van tevoren bevestigd dat Jezus Christus Hem geheel behaagde en dat Hij Zijn welgevallen in Hem had. En werkelijk, zoals Paulus zegt in het eerste hoofdstuk van Efeze, wij zouden niet aangenaam kunnen zijn voor God in Naam van Zijn enige Zoon, als Hij niet in de eerste plaats en op de hoogste rang de Geliefde was. Toch heeft dat niet verhinderd dat wij zouden worden vrijgesproken en God Zijn strengheid op Christus heeft doen neerkomen, want Hij had Hem lief. En toch heeft Hij Hem laten lijden voor onze zonden. Hij heeft niet gezien op de rechtvaardigheid, onkreukbaarheid en volmaaktheid die in Hem waren, maar eerder heeft Hij Jezus Christus genomen alsof Hij daar was om alle zondaren te vertegenwoordigen. Zie Hem, Die beladen werd met al onze zonden en ongerechtigheden. Niet dat Hij daar schuldig aan was! Maar Hij heeft gewild dat alles Hem ten laste werd gelegd, dat Hij het voor Zijn rekening nam en voor betaling zorgde.

Zo moeten wij de woorden van de profeet opvatten wanneer hij zegt dat Jezus Christus niet alleen gekruisigd werd door de handen van mensen, maar ook verscheen voor het gericht van God, dat Hij daar voor ons heeft ingestaan, dat Hij Zich daar heeft onderworpen en de straf heeft gedragen die wij hadden verdiend.

Voor de ongelovigen is dit een oorzaak om zich aan Hem te ergeren en zich van Hem af te keren, maar wij moeten des te meer aangespoord worden om Hem te zoeken. Zijn liefde moet ons geheel in verrukking brengen, omdat Hij zichzelf niet gespaard heeft, maar al onze lasten heeft willen dragen en van ons afnemen. Als wij zien dat onze Heere Jezus Christus zo’n ruil heeft willen doen voor ons en volkomen heeft willen betalen voor al onze schulden, zodat wij ervan zouden worden vrijgesproken; dat Hij in onze naam en als in onze persoon wilde veroordeeld worden, zodat wij vergeving zouden ontvangen, dan weten we wat ons in Hem moet aantrekken, ja, ons geheel in liefde moet doen ontvlammen, zodat we daar onze rust in zullen vinden.


Auteur: Johannes Calvijn
Titel: Genezing door Zijn striemen, pg. 55-57
Uitg.: Den Hertog
ISBN: 9789033128295

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bron: Schatgraven nieuwsbrief GG Terneuzen

[J.C. Philpot]

Hoewel de lichamen van Gods kinderen sterven, vergaan zij niet, want zij zijn in de ogen van de Heere zeer kostbaar! De Heere sluit het stof van Zijn kinderen op in het graf als juwelen in een kabinet. Hun lichamen liggen stil te rijpen in het graf tot de dag van de zalige opstanding. Het stof van de gelovigen is niet kostbaar in het oog van de wereld, maar wel in Gods oog.

Ds. T. Watson

[newton]

Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem en door Zijn striemen is ons genezing geworden. Jes.53:5.

Christus heeft onze veroordeling gedragen. Het is niet zonder reden dat de profeet ons terugleidt naar het oordeel van God, als hij zegt dat Jezus Christus geplaagd werd omdat Hij onze veroordeling moest dragen. Kortom, alle keren dat wij bedenken hoe de dood en het lijden van onze Heere Jezus Christus ons ten goede komt, moet ieder van ons zichzelf dagvaarden voor het gericht van God en erkennen dat wij allen strafbaar zijn. Hoe streng is Gods vonnis! Hoe vreselijk Zijn straf! Die is gereed om ons op te slokken en neer te werpen in de afgrond! Maar omdat onze Heere Jezus Christus niet gespaard werd en God de strengheid van Zijn straf op Hem heeft uitgeoefend, omdat Hij daar in onze plaats kwam als onze Borg, daarom kunnen wij ervan verzekerd zijn dat God ons nu niet meer zal vervolgen en niet meer met ons zal afrekenen, dat Hij ons niet zal straffen naar onze gebreken en onze zonden. En waarom niet? Omdat onze Heere Jezus Christus voor ons heeft voldaan. Het is waar dat God nooit een andere liefde heeft gehad voor Zijn enige Zoon dan die Hij op deze wijze uitsprak: ‘Deze is Mijn Zoon, Mijn Geliefde, in Wie ik Mijn welbehagen heb; hoort Hem’.

God heeft dus van tevoren bevestigd dat Jezus Christus Hem geheel behaagde en dat Hij Zijn welgevallen in Hem had. En werkelijk, zoals Paulus zegt in het eerste hoofdstuk van Efeze, wij zouden niet aangenaam kunnen zijn voor God in Naam van Zijn enige Zoon, als Hij niet in de eerste plaats en op de hoogste rang de Geliefde was. Toch heeft dat niet verhinderd dat wij zouden worden vrijgesproken en God Zijn strengheid op Christus heeft doen neerkomen, want Hij had Hem lief. En toch heeft Hij Hem laten lijden voor onze zonden. Hij heeft niet gezien op de rechtvaardigheid, onkreukbaarheid en volmaaktheid die in Hem waren, maar eerder heeft Hij Jezus Christus genomen alsof Hij daar was om alle zondaren te vertegenwoordigen. Zie Hem, Die beladen werd met al onze zonden en ongerechtigheden. Niet dat Hij daar schuldig aan was! Maar Hij heeft gewild dat alles Hem ten laste werd gelegd, dat Hij het voor Zijn rekening nam en voor betaling zorgde.

Zo moeten wij de woorden van de profeet opvatten wanneer hij zegt dat Jezus Christus niet alleen gekruisigd werd door de handen van mensen, maar ook verscheen voor het gericht van God, dat Hij daar voor ons heeft ingestaan, dat Hij Zich daar heeft onderworpen en de straf heeft gedragen die wij hadden verdiend.

Voor de ongelovigen is dit een oorzaak om zich aan Hem te ergeren en zich van Hem af te keren, maar wij moeten des te meer aangespoord worden om Hem te zoeken. Zijn liefde moet ons geheel in verrukking brengen, omdat Hij zichzelf niet gespaard heeft, maar al onze lasten heeft willen dragen en van ons afnemen. Als wij zien dat onze Heere Jezus Christus zo’n ruil heeft willen doen voor ons en volkomen heeft willen betalen voor al onze schulden, zodat wij ervan zouden worden vrijgesproken; dat Hij in onze naam en als in onze persoon wilde veroordeeld worden, zodat wij vergeving zouden ontvangen, dan weten we wat ons in Hem moet aantrekken, ja, ons geheel in liefde moet doen ontvlammen, zodat we daar onze rust in zullen vinden.


Auteur: Johannes Calvijn
Titel: Genezing door Zijn striemen, pg. 55-57
Uitg.: Den Hertog
ISBN: 9789033128295

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bron: Schatgraven nieuwsbrief GG Terneuzen

Kostelijke preken van Calvijn over Jesaja 53!