Gelezen (geloofsopbouwend)

[-DIA-]

Het Koninkrijk der hemelen
https://beta.rd.nl/artikel/1073545-medi ... er-hemelen

[J.C. Philpot]

Zie hier het werk van de Geest, eerst om te bestraffen of te overtuigen. Het overtuigende werk is het werk van de Geest; Hij kan het doen met kracht, en niemand anders dan Hij. Het is de methode die de Heilige Geest neemt: eerst te overtuigen, en dan te vertroosten. De Geest zal de wereld overtuigen van zonde; niet slechts hen ervan te vertellen. De Geest overtuigt van de werkelijkheid van zonde, van de schuld van zonde, van de dwaasheid van zonde, van de vuilheid van zonde, waardoor wij hatelijk zijn geworden voor God; van de bron van de zonde, namelijk de verdorven natuur; en ten slotte van de vrucht van de zonde, dat het einde daarvan de dood is. De Heilige Geest bewijst dat de gehele wereld schuldig is voor God. Hij overtuigt de wereld van gerechtigheid, dat Jezus van Nazareth de Christus is, de Rechtvaardige. Ook van Christus' gerechtigheid, ons toegerekend tot rechtvaardigmaking en zaligheid. Hij zal hen tonen waar het te vinden is, en hoe zij als rechtvaardigen in Gods ogen kunnen aangenomen worden. Christus' hemelvaart bewijst dat het losgeld is aanvaard, en de gerechtigheid volbracht, waardoor de gelovigen gerechtvaardigd worden. Van oordeel, omdat de overste dezer wereld geoordeeld is. Alles zal wel zijn, wanneer zijn macht gebroken is, die al het onheil heeft veroorzaakt. Daar Satan door Christus overwonnen is, geeft dit ons vertrouwen, want geen andere macht kan voor Hem standhouden. En van de dag des oordeels. De komst van de Geest zou van onuitsprekelijk voordeel zijn voor de discipelen. De Heilige Geest is onze Gids, niet alleen om ons de weg te wijzen, maar om met ons mee te gaan door voortdurende hulp en invloed. Geleid te worden in een waarheid is meer dan slechts het kennen ervan; het is niet alleen het begrip in ons hoofd, maar ook de smaak, de geur en de kracht ervan in ons hart. Hij zal ons alle waarheid leren, en niets nuttigs achterhouden, want Hij zal ons de toekomstige dingen tonen. Alle gaven en genaden van de Geest, al het prediken en al het schrijven van de apostelen, onder de invloed van de Geest, al de talen en wonderen, waren om Christus te verheerlijken. Het is van groot belang dat eenieder vraagt of de Heilige Geest een goed werk in zijn hart begonnen is. Zonder een duidelijke ontdekking van onze schuld en gevaar zullen wij nooit de waarde van Christus' zaligheid begrijpen; maar wanneer wij onszelf juist leren kennen, beginnen wij de waarde van de Verlosser te zien. Wij zouden helderder inzichten van de Verlosser hebben, en levendiger genegenheden tot Hem, als wij meer baden om, en vertrouwden op, de Heilige Geest.

Ds. M. Henry

[J.C. Philpot]

Ik zou u de vraag willen stellen die dit duidelijk zal maken. O, u die een afkeer hebt van de huichelachtigheid: hoe komt het dat u geen afkeer hebt van dronkenschap, van het vloeken en de hoererij? Sommigen willen niets van huichelarij weten, die dan toch zullen vloeken en liegen, en dronkenschap aan hun dorst toevoegen. Ik zal u eens zeggen waarom een wereldsgezind mens een afkeer heeft van de huichelachtigheid, maar toch de dronkenschap bemint. Hij heeft een afkeer van de huichelachtigheid omdat het een zonde is die op godsvrucht lijkt, en hij bemint de dronkenschap omdat het een zonde is die op de duivel lijkt. Een vraag die ik aan zulke mensen zou willen stellen, is deze: Wat zult u zeggcn op de dag dat Christus u de vraag zal stellen die Gideon stelde aan Zebah en Zalmuna: Wat waren het voor mannen die u hebt achtervolgd? En u zult antwoorden: Net als u, zo waren zij, enerlei van gedaante als koningszonen. Ik moet zeggen dat ik helemaal niets op heb met iemand die een afkeer heeft van de huichelachtigheid, maar die dan toch wereldsgezindheid en grove zonden bemint.

Ds. A. Gray

[Iemand]

Joh. 1:14 en dit Woord is vlees geworden...

...Dit is de ware, dit is de enige manier om het geloof te funderen, namelijk: door Schrift met Schrift te vergelijken. De oudheid dient daarbij nergens toe… De heilige Johannes is voldoende om de heilige Johannes te verklaren, en al zou hij niet voldoende zijn, dan nog zouden wij geen vaderen of concilies nodig hebben. Zonder ons te begeven in dit labyrint zouden wij ons kunnen behelpen met de verklaring van de heilige Paulus.

Wat is dit Woord van de heilige Johannes? God, zegt de heilige Paulus, heeft tot ons gesproken in deze laatste tijden door Zijn Zoon, door wie Hij de eeuwen gemaakt heeft, Hebr. 1:1, 2. Het Woord van de schepping, dat is vlees geworden, zegt de heilige Johannes. Dat is het grote geheim van de heilige Paulus: God, geopenbaard in het vlees, 1 Tim. 3:16. Het is de Enige, uitgegaan van de Vader, zegt de heilige Johannes. Davids Zoon, naar het vlees, zegt de heilige Paulus, maar naar recht: Gods Zoon in macht, Rom. 1:3, 4. Hij woont onder ons, zegt de heilige Johannes. Hij heeft de vorm van een dienstknecht aangenomen, zegt de heilige Paulus, Fil. 2:7, geworden naar de gelijkheid van mensen, in de vorm van het zondige vlees, Rom. 8:3. Wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, zegt de één, wij aanschouwen haar, zegt de ander, als in een spiegel met onbedekt aangezicht, 2 Kor. 3:18. Hij is vol van genade en van waarheid, zegt de discipel die Jezus liefhad, en de discipel van de derde hemel zegt: in Hem woont lichamelijk alle volheid van de Godheid, Kol. 2:9. Vol van genade, want wij zijn uit genade zalig geworden, door het geloof, Efe. 2:8, en vol van waarheid, want de wet had slechts de schaduw van de toekomende dingen, waarvan het lichaam in Christus is, Kol. 2:17.

[KDD]

gelezen:

Een volhardende en ernstige begeerte om met God verzoend te worden, om te geloven en om zich te bekeren, indien het is in een getroffen hart, is aangenaam bij God, evenals de verzoening, het geloof en de bekering zelf.

Uitleg.
De lust of begeerte is tweevoudig, natuurlijk of bovennatuurlijk.
De natuurlijke is die, waarvan het begin en het voorwerp in de natuur ligt, dat is: die daar ontstaat uit de natuurlijke wil des mensen, en zulke dingen nastreeft, die gezocht worden goed te zijn overeenkomstig het licht der natuur. En deze soort begeerte heeft haar trappen, echter alzo dat ze begrensd worden binnen 't bereik der natuur. Sommigen begeren rijkdom, eer, genot; anderen geleerdheid en kennis, omdat ze is het licht en de volmaking van de geest. Sommigen gaan verder en staan naar de deugden van gerechtigheid, matigheid, mildheid enz., en in dezer voege hebben vele heidenen uitgemunt. Enigen wederom begeren de ware gelukzaligheid, zoals Bileam, die wenste te sterven de dood des oprechten. Omdat het de eigenschap der natuur is, haar eigen behoud te zoeken. Maar hier houdt de natuur stil. Want waar het verstand niet openbaart, daarnaar tracht de wil niet.
Bovennatuurlijke begeerten zijn zulke, die zowel ten aanzien van haar beginsel als van haar voorwerp de natuur te boven gaan. Want haar beginsel komt van de H. Geest, en het voorwerp of stof waarmee ze te maken hebben, zijn Goddelijke en geestelijke dingen, die het Koninkrijk der hemelen aangaan. En van deze soort zijn de begeerten, waarvan ik op deze plaats spreek. Wederom, opdat wij niet bedrogen worden in onze begeerten, maar te beter die onderscheiden mogen van de fladderende en vluchtige bewegingen, voeg ik er drie beperkingen bij:

1. De begeerte naar verzoening, de begeerte om te geloven, de begeerte om zich te bekeren enz. moet bestendig zijn, en duurzaamheid bezitten, anders kan ze terecht voor verdacht gehouden worden.
2. Ze moet ernstig en gemeend zijn, hoewel niet altijd, toch somtijds, dat wij met David kunnen zeggen: Mijn ziel, o HEERE, dorst naar U gelijk een dorstig land. En: Gelijk een hert schreeuwt naar de waterstromen, alzo schreeuwt mijn ziel tot U, o God, Mijne ziel dorst naar God, naar de levende God (Ps. 42:2, 3).
3. Zij moet zijn in een getroffen hart. Want wanneer iemand in het geweten aangeraakt is, dan is het hart terneer geworpen en trekt, zoveel het kan, zichzelf van God terug. Om deze oorzaak dan, indien er enige geestelijke bewegingen zijn, waardoor het hart tot God opgeheven wordt, die komen ongetwijfeld van Gods Geest.

(Tegenwerping:) Tegen dit stuk der leer kan ingebracht worden, dat: Indien de begeerte om te geloven in onze zwakheid, inderdaad het geloof is, dat dan sommigen gerechtvaardigd en gezaligd kunnen worden, die niet een levendige ervaring en volle verzekerdheid van Gods barmhartigheid in Christus hebben.

Ik antwoord: Het rechtvaardigmakend geloof is ten aanzien van zijn natuur altijd één en hetzelfde, en de wezenlijke eigenschap ervan is, is, Christus met Zijn weldaden aan te nemen, en daarvan de consciëntie te verzekeren. En daarom kan er zonder enige aangrijping en verzekering geen rechtvaardigmaking of zaligheid in hen zijn, die vanwege de leeftijd bekwaam zijn om te geloven. Toch zijn er zekere trappen en maten van het ware geloof. Er is een sterk geloof, dat een volkomen aanvatting en verzekerdheid van Gods barmhartigheid in Christus veroorzaakt. Deze maat des geloofs verleende de Heere aan Abraham, David, Paulus, de Profeten, Apostelen en Martelaren van God. Het zou een gezegende zaak zijn, indien alle gelovigen deze hoogte van levend geloof mochten bereiken, dat ze met Paulus konden zeggen: Ik ben verzekerd, dat noch dood noch leven, noch enig schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, die daar is in Christus Jezus. Maar (dit) kunnen niet allen. Er is dan ook een andere trap des geloofs, lager dan de vorige, en toch een waarachtig geloof, genaamd een klein of zwak geloof; en het heeft ook een vermogen om de belofte der zaligheid aan te grijpen en op zich toe te passen, maar toch uit oorzaak van zijn zwakheid is het - om zo te zeggen - ingesloten en ingewikkeld in het hart, zoals het blad en bloesem in de knop. Want zulke personen, die dit zwakke geloof hebben, kunnen in waarheid zeggen, dat zij geloven, dat hun zonden kunnen vergeven worden, en dat ze ernstig in hun hart begeren, dát ze hen mochten vergeven worden. En toch kunnen ze nog niet zeggen, dat ze zonder enige twijfel vergeven zijn. En nochtans ontbreekt hun de barmhartigheid Gods niet. Want daarin, dat ze begeren en begeren kunnen en trachten aan te grijpen, daarin grijpen ze inderdaad aan; aangezien God de begeerte om enige zaak te doen, voor de gedane zaak aanneemt. Hetgeen ik zeg, zal te beter blijken, wanneer de gronden ervan aangemerkt worden.

[J.C. Philpot]

This truth of unconditional election not only magnifies the glory of God, but it also offers unspeakable comfort to unbelievers and believers. If salvation were based on justice or merit, no unbeliever could have hope that he might be saved. Since salvation depends on God’s eternal good pleasure, everyone who knows Christ can know as well that his salvation is secure. God will never stop loving us because God never started loving us since from all eternity God had set his affection upon us.

Rev. John van Eyk

[J.C. Philpot]

In Brussel hoorde ik een goede preek in een Roomse kerk. De plaats was vol met mensen, velen van hen stonden, hoewel zij een zitplaats hadden kunnen hebben voor een halve stuiver of een oortje; en ik stond ook; en de goede priester – want ik geloof dat hij een goed man is – predikte de Heere Jezus met al zijn kracht. Hij sprak van de liefde van Christus, zodat ik, die de Franse taal maar gebrekkig machtig ben, hem volledig kon verstaan, en mijn hart klopte in mij, terwijl hij sprak van de heerlijkheden van Christus, en de kostbaarheid van Zijn bloed, en van Zijn kracht om de grootste der zondaars te behouden. Hij zei niet, 'rechtvaardiging door het geloof,' maar hij zei wel, 'de kracht van het bloed,' wat op hetzelfde neerkomt. Hij zei ons niet dat wij door genade behouden worden, en niet door onze werken; maar hij zei wel dat al de werken der mensen minder dan niets zijn wanneer zij vergeleken worden met het bloed van Christus, en dat alleen het bloed van Jezus kan behouden. Waar is het, er waren aanstootgevende zinnen, zoals er natuurlijk moeten zijn in een redevoering gehouden onder zulke omstandigheden; maar ik had naar de prediker kunnen gaan, en hem kunnen zeggen: ‘Broeder, gij hebt de waarheid gesproken;’ en als ik de tekst had behandeld, had ik het op dezelfde wijze moeten doen als hij, indien ik het even goed had kunnen doen. Ik was verheugd te merken dat mijn eigen mening werd bevestigd, in zijn geval, dat er, zelfs in de afvallige kerk, sommigen zijn die de Heere aanhangen, – enkele vonken van hemels vuur die flikkeren tussen het puin van oude bijgelovigheid, enkele lichten die niet uitgeblazen worden, zelfs niet door de sterke wind van het Pausdom, maar die nog steeds een zwakke glans werpen over de wateren, voldoende om de ziel naar de rots Christus Jezus te leiden.

Ds. C.H. Spurgeon

[J.C. Philpot]

Wanneer een mens gedreven wordt tot daden van gehoorzaamheid door de vrees voor Gods toorn, geopenbaard in de wet, en niet getrokken wordt door het geloof in Zijn liefde, geopenbaard in het evangelie; wanneer hij God vreest vanwege Zijn macht en gerechtigheid, en niet vanwege Zijn goedheid; wanneer hij God meer beschouwt als een wrekende Rechter dan als een barmhartige Vriend en Vader; en wanneer hij God eerder aanschouwt als verschrikkelijk in majesteit dan als oneindig in genade en barmhartigheid, toont hij aan dat hij onder invloed is van een wettische geest.

Ds. J. Colquhoun

[J.C. Philpot]

De diepte van de Schrift

De christelijke Schriften zijn zo diep, dat, zelfs als ik ze zou bestuderen onder uitsluiting van alles, van mijn vroege kindertijd tot aan mijn versleten oude dag, met ruime tijd en onvermoeibare ijver, en met een groter verstand dan ik bezit, ik elke dag toch nieuwe rijkdommen in hen zou ontdekken. De fundamentele waarheden die nodig zijn tot zaligheid worden met gemak gevonden in de Schriften. Maar zelfs wanneer een mens deze waarheden heeft aangenomen, en Godvrezend en rechtvaardig is in zijn daden, zijn er nog zoveel dingen die verborgen liggen onder een groot en diep mysterie. Door het lezen van de Schriften kunnen wij dit mysterie doorgronden en de diepste wijsheid vinden in de woorden die deze geheimen uitdrukken, en in de geheimen zelf. De oudste, de meest bekwame en de meest vurige student van de Schrift zal aan het einde van elke dag zeggen: "Ik heb het voleindigd, en toch is mijn leerweg nog maar net begonnen."

Ds. A. van Hippo
Brief 137

[Herman]

Ds. A. van Hippo
Brief 137

---> A. Augustinus,
Ouderling te Hippo

[J.C. Philpot]

Zal er kwaad in een stad geschieden, dat de HEERE niet doet? Amos 3:6

Houd stevig vast aan dit betoog, zoals ik dat doe, en laat het altijd vast en standvastig in uw gedachten blijven: niet alleen wanneer Hij zegent, maar ook wanneer Hij kastijdt, is God goed en liefdevol. Zijn kastijdingen en oordelen zijn het grootste teken van Zijn welbehagen, de hoogste vorm van Zijn genadige voorzienigheid. Telkens wanneer u hongersnoden, plagen, droogte, regenstormen, atmosferische verstoringen of andere dingen ziet die de mensheid kastijden, wees niet verontrust of terneergeslagen. Aanbid Degene die deze dingen veroorzaakt; wees diep onder de indruk van Zijn tedere liefde. Hij doet deze dingen opdat, door het kastijden van het lichaam, de ziel genezen mag worden.

"Doet God werkelijk deze dingen?" vraagt iemand. Ja, God doet deze dingen! Zelfs al was mijn hele gemeenschap, ja, het gehele universum mijn toehoorders, ik zou niet aarzelen dit te zeggen. Sterker nog, ik zou willen dat mijn stem scherper was dan een bazuin, zodat ik luidkeels van een bergtop tot iedereen zou kunnen roepen: God doet deze dingen! Dit is niet mijn eigen onbezonnen mening; de profeet staat aan mijn zijde: "Zal er kwaad in de stad geschieden, dat de HEERE niet doet?" (Amos 3:6).

We prijzen een arts niet alleen wanneer hij de patiënt leidt naar tuinen, weiden, baden en waterpoelen, of hem een goed voorziene tafel voorzet. Hij is net zo goed een arts wanneer hij hem zonder voedsel laat gaan, hem verzwakt met dorst, hem dwingt in bed te blijven, zijn huis tot een gevangenis maakt, hem van licht berooft, zijn kamer met gordijnen verduistert, en wanneer hij snijdt, brandt en bittere medicijnen geeft. Waarom is het dan aanvaardbaar hem een arts te noemen wanneer hij zoveel "kwade" dingen doet, maar God te lasteren, Zijn voorzienigheid over alle gebeurtenissen te verwerpen, wanneer Hij een van deze dingen doet –– wanneer Hij hongersnood of de dood verordent?

Ds. J. Chrysostomus (347-407)

[J.C. Philpot]

Geen mens zal in waarheid verlangen geheel door de Heere Jezus verlost te zijn en Hem als zijn enige Heiland en Zaligmaker aan te grijpen, indien hij niet zaligmakend overtuigd is, dat hij in de grond bedorven is. Dit moet ondervonden worden. God snijdt zo menigeen zijn heilige neus en zijn oren af, en laat hem diep in het slijk vallen, opdat alle vlees ophoude met roemen, en de armen en ellendigen moed krijgen om tot God te gaan, om Hem om genade aan te roepen.

Ds. H.F. Kohlbrugge

[Bertiel]

Ja daarligt de vaste grond, waarin het anker moet worden uitgeworpen. En dat moet niet alleen, maar dat mag ook, want daartoe heeft Christus Zelf die Naam gegeven. Hier behoeft niemand bang te zijn, dat hij te vroeg op die Naam zal pleiten, Wel te laat. Met een theoretische kennis van de bevinding wordt er wel eens met veel gewicht gezegd, dat een mens eerst zo en zó ver moet komen om die pleitgrond te mogen gebruiken. Och de doe rechtzinnigheid houdt een zondaar alitjd ver van Christus. Zeker, er zijn toeleidende wegen tot die Naam. Maar de omwegen, die maakt een mens zelf!

Ds. F. Bakker
Gebedsgestalten

[Iemand]

Jes. 40:8 Het gras is verdroogd, en de bloem is gevallen, maar het woord van onze God blijft eeuwig.

Maar het woord van de Heere blijft eeuwig. U had ongetwijfeld verwacht dat de profeet het vlees tegenover de geest zou stellen, en het lichaam tegenover de ziel, en dat hij zou zeggen: al het vlees is als het gras, maar de geest van de mens is een vlam en hemels licht wat niet uitgedoofd wordt, de ziel is onsterfelijk. Maar nee, er is, zegt hij, niets anders dan het woord van de Heere wat eeuwig is. Vlei uw ziel niet als zij niet wedergeboren is door het onvergankelijke zaad van dit woord, behandel haar niet als onsterfelijk. De ziel die zondigt zal sterven, dat is de stijl van de profeten en niet van de filosofen. De filosofen amuseren zich ermee om de onsterfelijkheid van de ziel te bewijzen door de rede, maar de profeten leren ons dat de zielen een eeuwige dood sterven, als Gods woord daar niet geworteld heeft. Dat is de enige oorsprong van leven en van onsterfelijkheid, zonder haar zal de ziel slechts onsterfelijk zijn om een dood te sterven. Wat zeg ik één dood? Duizend wrede doden, en dat voor eeuwig. De onsterfelijkheid van de ziel bestaat in de heiligheid.

[J.C. Philpot]

We mogen terecht dat geloof als vals bestempelen, dat op zijn eigen kracht vertrouwt en nooit rouwt om de overblijfselen van ongeloof.

Ds. J. Flavel