Er zijn vast al veel discussies geweest over het onderwerp: de verhouding tussen Wet en Evangelie. Ik kon het onderwerp niet terugvinden in de onderwerpenlijsten, daarom begin ik maar met een nieuw topic.
Gisteren hoorde ik een preek over zondag 2 over de kennis van ellende door de wet. De dominee gaf aan, dat in vraag en antwoord 4 door Christus wordt geleerd, waar de wet uit bestaat. Ds zei: "Het was dus niet God de Vader of Mozes, die het zei, maar Christus". Daarom ligt er ook troost in de ellende. Ik heb dat nooit zo begrepen. Er wordt ook wel gezegd, dat Wet en Evangelie gescheiden moeten blijven etc. Wat vinden jullie hiervan?

Thea schreef:Er zijn vast al veel discussies geweest over het onderwerp: de verhouding tussen Wet en Evangelie. Ik kon het onderwerp niet terugvinden in de onderwerpenlijsten, daarom begin ik maar met een nieuw topic.
Gisteren hoorde ik een preek over zondag 2 over de kennis van ellende door de wet. De dominee gaf aan, dat in vraag en antwoord 4 door Christus wordt geleerd, waar de wet uit bestaat. Ds zei: "Het was dus niet God de Vader of Mozes, die het zei, maar Christus". Daarom ligt er ook troost in de ellende. Ik heb dat nooit zo begrepen. Er wordt ook wel gezegd, dat Wet en Evangelie gescheiden moeten blijven etc. Wat vinden jullie hiervan?

Wet en Evangelie doorkruisen elkaar toch ?
God gaf Zijn wet uit liefde voor ons zodat als we er aan gaan houden (hoe onmogelijk voor ons ook) Hij ons genadig wilt zijn.

Geytenbeekje schreef:

Thea schreef:Er zijn vast al veel discussies geweest over het onderwerp: de verhouding tussen Wet en Evangelie. Ik kon het onderwerp niet terugvinden in de onderwerpenlijsten, daarom begin ik maar met een nieuw topic.
Gisteren hoorde ik een preek over zondag 2 over de kennis van ellende door de wet. De dominee gaf aan, dat in vraag en antwoord 4 door Christus wordt geleerd, waar de wet uit bestaat. Ds zei: "Het was dus niet God de Vader of Mozes, die het zei, maar Christus". Daarom ligt er ook troost in de ellende. Ik heb dat nooit zo begrepen. Er wordt ook wel gezegd, dat Wet en Evangelie gescheiden moeten blijven etc. Wat vinden jullie hiervan?

Wet en Evangelie doorkruisen elkaar toch ?
God gaf Zijn wet uit liefde voor ons zodat als we er aan gaan houden (hoe onmogelijk voor ons ook) Hij ons genadig wilt zijn.

Mark Seifrid: „De gave van de wet aan Israël door de Heere – die het aanbod van leven en zegen in zich hield als Israël deze gehoorzamen zou – diende om bloot te leggen dat Israël het nodig had dat de Heere hun hart zou vernieuwen, zodat Israël de Heere zou liefhebben zoals de wet dit vereiste te doen.” De wet staat in dienst van het Evangelie: zij legt de zonde bloot (Rom. 3:20) en maakt inzichtelijk waarom Christus komen moest en waarom men Hem nodig heeft. „De wet brengt immers toorn teweeg” (Rom. 4:15) – toorn waarvan alleen het Evangelie van Jezus Christus verlossen kan. Bron: Geen evangelie zonder wet. https://www.mklaassen.net/artikelen/gee ... onder-wet/

Thea schreef:Er zijn vast al veel discussies geweest over het onderwerp: de verhouding tussen Wet en Evangelie. Ik kon het onderwerp niet terugvinden in de onderwerpenlijsten, daarom begin ik maar met een nieuw topic.
Gisteren hoorde ik een preek over zondag 2 over de kennis van ellende door de wet. De dominee gaf aan, dat in vraag en antwoord 4 door Christus wordt geleerd, waar de wet uit bestaat. Ds zei: "Het was dus niet God de Vader of Mozes, die het zei, maar Christus". Daarom ligt er ook troost in de ellende. Ik heb dat nooit zo begrepen. Er wordt ook wel gezegd, dat Wet en Evangelie gescheiden moeten blijven etc. Wat vinden jullie hiervan?

Ik sluit mij graag aan bij wat Arja hierover opgemerkt heeft. Echter, wat de ds zei, vind ik zeer gevaarlijk. Er is geen troost in de kennis van de ellende door de wet, tenzij een mens ook Christus kent in het Evangelie, met andere woorden: het geloof kent van zondag 7. Ik vrees dat deze ds dat niet bedoelde; dan is zijn uitspraak misleidend. Door de wet en kennis van ellende wordt geen mens zalig!

Ik bedoel idd waar Valcke het over heeft. Dat Christus al aanwezig is in 'het stuk der ellende'. En dat er dus al troost ligt in de ellende. Ik had het ook nog nooit zo uit horen drukken, maar nu ik zijn uitleg beluisterde, vond ik er wel wat voor te zeggen. Er staat toch ook in het antwoord van vraag 4, dat Christus de samenvatting van de wet geeft en niet God of Mozes?

Thea schreef:Ik bedoel idd waar Valcke het over heeft. Dat Christus al aanwezig is in 'het stuk der ellende'. En dat er dus al troost ligt in de ellende. Ik had het ook nog nooit zo uit horen drukken, maar nu ik zijn uitleg beluisterde, vond ik er wel wat voor te zeggen. Er staat toch ook in het antwoord van vraag 4, dat Christus de samenvatting van de wet geeft en niet God of Mozes?

Dus Christus heeft de rijke jongeling getroost?

Nee, dat niet. Maar in de bekering wel, al zul je dat nog niet zo beleven. Dat was wat dominee wilde zeggen, m.i.

Thea schreef:Nee, dat niet. Maar in de bekering wel, al zul je dat nog niet zo beleven. Dat was wat dominee wilde zeggen, m.i.

Is dat dan een bekering zonder het zaligmakend geloof van zondag 7? Nee, hier kan ik echt niet in meegaan.

Thea schreef:Nee, dat niet. Maar in de bekering wel, al zul je dat nog niet zo beleven. Dat was wat dominee wilde zeggen, m.i.

Het is één van twee: je bent of dood of levend in Hem.

Jezus dan zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Tenzij dat gij het vlees des Zoons des mensen eet, en Zijn bloed drinkt, zo hebt gij geen leven in uzelven. Die Mijn vlees eet, en Mijn bloed drinkt, die heeft het eeuwige leven; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage. Want Mijn vlees is waarlijk Spijs, en Mijn bloed is waarlijk Drank. Die Mijn vlees eet, en Mijn bloed drinkt, die blijft in Mij, en Ik in hem. Johannes 6:53-56

Jezus verzoende de zonden van Zijn volk aan het kruis, maar de reactie op deze verzoening wordt pas werkelijkheid in onze ervaring als we tot Hem gekomen zijn.

Thea schreef:Nee, dat niet. Maar in de bekering wel, al zul je dat nog niet zo beleven. Dat was wat dominee wilde zeggen, m.i.

Met ellendekennis ga je alsnog verloren. Er zit dus helemaal geen troost daarin.

Deze vragen en antwoorden volgen na zondag 1 waar de belijdenis klinkt dat de gelovige niet meer voor zichzelf leeft, maar het eigendom is van zijn Zaligmaker, de Heere Jezus. De Heere Jezus werkt door Zijn Geest in het hart van de gelovige. De Heilige Geest overtuigd van zonde en daarvoor gebruikt Hij de wet van God. De gelovige gaat dan zien dat hij geneigd is om God en zijn naaste te haten.

We kunnen de ellendekennis in de zondagen 2-4 niet loskoppelen van zondag 1.

Nasrani schreef:Deze vragen en antwoorden volgen na zondag 1 waar de belijdenis klinkt dat de gelovige niet meer voor zichzelf leeft, maar het eigendom is van zijn Zaligmaker, de Heere Jezus. De Heere Jezus werkt door Zijn Geest in het hart van de gelovige. De Heilige Geest overtuigd van zonde en daarvoor gebruikt Hij de wet van God. De gelovige gaat dan zien dat hij geneigd is om God en zijn naaste te haten.

We kunnen de ellendekennis in de zondagen 2-4 niet loskoppelen van zondag 1.

Je kunt deze zondagen inderdaad niet ontkoppelen van zondag 1. Maar het is wel zo dat het in zondag 1 gaat om een christen die óók weet dat hij het eigendom van Christus en dat de Heilige Geest hem hiervan verzekert.

Wanneer vervolgens je conclusie zou zijn (dat zeg je echter niet) dat zondag 2-4 gaat over de eerste ontdekking door de wet en het overtuigend werk van de Heilige Geest, dan mag je echter niet zeggen dat dit dus het werk is in de gelovige. Evenmin in een wedergeborene. Want deze mens is alleen de gelovige en wedergeborene wanneer hij ook deel heeft aan het zaligmakend geloof zoals behandeld in zondag 7.

Wanneer we teruggaan naar de eerste opstellers van de HC dan weten we zeer duidelijk uit hun geschriften dat zij nimmer bedoeld hebben om de overtuiging van zonde en ellende in het eerste deel te plaatsen als deel van het geloof of wedergeboorte. Het is eerder de terugblik van de gelovige op zijn ‘eertijds’.

Niet dat de zondekennis voorbijgaat nadat iemand tot geloof gekomen is. Zeker niet, integendeel, die zondekennis blijft en wordt verdiept. Dat behandelt de HC is het stuk van de bekering als vrucht van het geloof in het derde stuk van de catechismus. Dan is het ook geen wettisch berouw meer, maar een evangelisch berouw, een ware droefheid uit God en tot Hem. In het eerste stuk van de catechismus gaat het daar echter niet over. Met déze ellendekennis alleen, zonder het geloof en het door de Heilige Geest gewerkte geloofsvertrouwen op Christus, kan een mens niet zalig worden.

Dank Valcke, voor uw uitgebreide toelichtingen. Ik begrijp ook uw zienswijze, heb deze ook vaak gehoord, maar ik probeer ook open te staan voor andere zienswijzen. Waarom staat er dan niet, dat God de wet heeft geleerd of Mozes. Waarom staat er dat Christus de inhoud van de wet geleerd heeft?

Thea schreef:Dank Valcke, voor uw uitgebreide toelichtingen. Ik begrijp ook uw zienswijze, heb deze ook vaak gehoord, maar ik probeer ook open te staan voor andere zienswijzen. Waarom staat er dan niet, dat God de wet heeft geleerd of Mozes. Waarom staat er dat Christus de inhoud van de wet geleerd heeft?

Er staat eenvoudig dat Christus een hoofdsom heeft gegeven van de wet. Dat is niet bedoeld als een ‘dubbele bodem’. Dat dit als ‘dubbele bodem’ in de HC gelezen wordt, is een uitvinding van de 19e of zelfs 20e eeuw. In de vragen en antwoorden van zondag 4 wordt trouwens steeds over God gesproken, niet over Christus.

Wel wordt met de verwijzing naar Christus’ leer benadrukt dat de wet geestelijk gelezen moet worden, als een wet die volmaaktheid eist. Maar er mag niet uit gelezen worden dat Christus reeds als Middelaar gevonden wordt in deze eisende bediening van de wet.

De eis van de wet waaruit we onze ellende kennen, behoort tot het verbond der werken, niet tot het verbond der genade waarvan Christus de Middelaar is. De eis van de wet is dus de eis van God in Zijn wrekende gerechtigheid. Dat Christus deze eis vervuld heeft, is niet wat in zondag 2-4 geleerd wordt, maar heeft een plaats in het stuk van de verlossing. (De leer die jij noemt is een vermenging van wet en Evangelie, zowel in de leer als in de praktijk.)

Thea schreef:Er zijn vast al veel discussies geweest over het onderwerp: de verhouding tussen Wet en Evangelie. Ik kon het onderwerp niet terugvinden in de onderwerpenlijsten, daarom begin ik maar met een nieuw topic.
Gisteren hoorde ik een preek over zondag 2 over de kennis van ellende door de wet. De dominee gaf aan, dat in vraag en antwoord 4 door Christus wordt geleerd, waar de wet uit bestaat. Ds zei: "Het was dus niet God de Vader of Mozes, die het zei, maar Christus". Daarom ligt er ook troost in de ellende. Ik heb dat nooit zo begrepen. Er wordt ook wel gezegd, dat Wet en Evangelie gescheiden moeten blijven etc. Wat vinden jullie hiervan?

Hoi Thea,

Het Evangelie zie ik als het hele Woord van God. Paulus noemt het Woord in één adem met het woord Evangelie. (zie bijv. Romeinen 10:16,17 en 2 Korinthe 2:2-4 en zie bijv. ook Handelingen 8:4,5)

De wet is onderdeel van het Woord:
Romeinen 10:3,4: Want alzo zij de rechtvaardigheid Gods niet kennen, en hun eigen gerechtigheid zoeken op te richten, zo zijn zij der rechtvaardigheid Gods niet onderworpen.
Want het einde der wet is Christus, tot rechtvaardigheid een iegelijk, die gelooft.

Johannes 1:17 Want de wet is door Mozes gegeven, de genade en de waarheid is door Jezus Christus geworden.

Paulus beschrijft dat hij door de wet aan de wet is gestorven en met Christus gekruist, opdat hij Gode leven zou, en toen was hij dus wedergeboren (Gal.2:19,20)
Want die gestorven is, die is gerechtvaardigd van de zonde (zie Romeinen 6:6,7).
(Maar dit wordt vaak allemaal door elkaar gehaald en dus verward)

Lees ook Galaten 3, belangrijk.